Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-113/16/BP
z 31 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa(t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 6 kwietnia 2016 r. (data wpływu 7 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku zapłaty akcyzy od olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 zużytych do produkcji preparatów smarowych klasyfikowanych do kodu CN 3403 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie w zakresie obowiązku zapłaty akcyzy od olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 zużytych do produkcji preparatów smarowych klasyfikowanych do kodu CN 3403.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„X” Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego.

Obecnie Spółka planuje rozpoczęcie produkcji preparatów smarowych w jej składzie podatkowym. Preparaty smarowe będą produkowane z olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 oraz innych surowców niebędących wyrobami akcyzowymi. Oleje bazowe, stanowiące surowiec do produkcji preparatów smarowych, będą przemieszczane do składu podatkowego Spółki z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. W zależności od proporcji użytych olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 oraz innych surowców niebędących wyrobami akcyzowymi, wyprodukowane preparaty smarowe będą klasyfikowane do kodu CN 2710 (w przypadku gdy w preparacie smarowym będzie 70 % masy lub więcej olejów ropy naftowej) lub do kodu CN 3403 (w przypadku gdy w preparacie smarowym będzie mniej niż 70 % masy olejów ropy naftowej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zużycie w składzie podatkowym Spółki olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 do produkcji preparatów smarowych klasyfikowanych do kodu, CN 3403 powoduje, że zobowiązane podatkowe w odniesieniu do zużytych olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, zużycie wyrobów energetycznych przez Wnioskodawcę, do produkcji innych wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym, nie powoduje obowiązku zapłaty akcyzy, gdyż zobowiązanie podatkowe nie powstaje, a obowiązek podatkowy od zużywanych wyrobów energetycznych wygasa na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Dyspozycja art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym stwierdza, że „z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu”.

Powyższy przepis określa szczególny sposób zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, powiązany z wygaśnięciem obowiązku podatkowego, tj. sytuację, gdy wyrób akcyzowy zużyto w składzie podatkowym do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego (wyjątkiem są w tym przypadku jedynie napoje alkoholowe, które nie są przedmiotem niniejszego wniosku, a w stosunku do których przekroczenie norm zużycia surowców do produkcji napojów alkoholowych może powodować obowiązek zapłaty akcyzy).

Jak wynika z powyższego przepisu, poprzez zużycie wyrobu akcyzowego do produkcji innego wyrobu w składzie podatkowym, należy rozumieć zarówno sytuację kiedy jeden wyrób stanowi surowiec do produkcji drugiego, jak również sytuację, kiedy dany wyrób jest zużywany w toku procesów technologicznych zachodzących w instalacji przemysłowej w celu produkcji innych wyrobów (tj. w przypadku zużycia technologicznego).

W konsekwencji, na podstawie powyższego przepisu zobowiązanie podatkowe w akcyzie nie powstaje a obowiązek podatkowy wygasa w sytuacji, gdy zużyty wyrób akcyzowy był m.in. surowcem do produkcji innego wyrobu akcyzowego.

Dodatkowo, należy wspomnieć, że powyższe jest zgodne z intencją ustawodawcy wspólnotowego, który w art. 21 ust. 3 Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej wskazał, że zużycie wyrobów energetycznych w zakładzie produkującym wyroby energetyczne nie jest uważane za zdarzenie powodujące powstanie zobowiązania podatkowego.

Należy również wskazać, że wyroby klasyfikowane do kodu CN 3403 są zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym zaliczane do wyrobów energetycznych. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, zużycie w składzie podatkowym Spółki olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 do produkcji preparatów smarowych klasyfikowanych do kodu CN 3403 powoduje, że zobowiązane podatkowe w odniesieniu do zużytych olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy, podmiotem prowadzącym skład podatkowy jest podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy procedurą zawieszenia poboru akcyzy nazywamy procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Na mocy art. 8 ust. 2 ustawy – przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   

Podatnikami akcyzy, co do zasady – w świetle art. 13 ust. 1. ustawy – są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec których zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, (…).

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu; jeżeli ilość napoju alkoholowego zużyta do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego przekracza dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. a lub ust. 2 pkt 1 lit. b, w stosunku do ilości przekraczającej te normy obowiązek podatkowy nie wygasa, a zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem wyprowadzenia wyprodukowanego wyrobu akcyzowego ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Powyższe zatem oznacza, że zużycie wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym kończy procedurę zawieszenia poboru akcyzy. Jednocześnie w sytuacji gdy ten wyrób akcyzowy zostanie zużyty w składzie podatkowym do produkcji innego wyrobu akcyzowego, w tym również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu akcyzowego, w stosunku do tego zużytego w składzie podatkowym wyrobu nie powstaje zobowiązanie podatkowe, a powstały obowiązek podatkowy względem wyrobu zużywanego wygasa. Przepis ten ma na celu uniknięcie podwójnego opodatkowania wyrobów akcyzowych.

Przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi zatem podstawę do odstąpienia od poboru akcyzy od wyrobów akcyzowych zużywanych do produkcji innych wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. W konsekwencji, Spółka nie będzie miała obowiązku zapłaty podatku akcyzowego z tytułu zużycia olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 do produkcji preparatów smarowych klasyfikowanych do kodu CN 3403 w składzie podatkowym.

Stosownie do powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.