2016.08.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-364/16-6/MR
z 10 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku – brak daty sporządzenia wniosku (data wpływu 17 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 28 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.) oraz pismem z 2 sierpnia 2016 r. (data wpływu 4 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania prac scaleniowo-wymiennych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania prac scaleniowo -wymiennych. Wniosek uzupełniono 1 sierpnia 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dokument z którego wynika prawo osoby podpisanej na wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy oraz pismem z dnia 2 sierpnia 2016 r., w którym wyjaśniono adres do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Uchwałą Sejmiku Województwa z dnia 5 lipca 2010 r. została utworzona jednostka budżetowa pn.: A., który zgodnie z ww. uchwałą działa w imieniu Województwa. Do zadań A. należy m.in. wykonywanie prac geodezyjnych, kartograficznych, scaleniowo-wymiennych i projektowych. Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów wynika, że prace scaleniowo-wymienne koordynuje i wykonuje samorząd województwa przy pomocy jednostek organizacyjnych przekazanych mu na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872, z późn. zm.) lub jednostek utworzonych przez ten samorząd do realizacji tych zadań. A. zgodnie z zapisem powyższego artykułu, jest samorządową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej utworzoną do wykonywania odrębnych zadań.

Do zakresu działań A. należy m.in. wykonywanie prac scaleniowo-wymiennych. Przedmiotowe prace zostały zdefiniowane w art. 1 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów. Postępowanie to prowadzi Starosta jako zadanie z zakresu administracji rządowej ze środków budżetu państwa, tj. ze środków publicznych. Wykonawcą prac jest zgodnie z treścią ww. ustawy wojewódzka jednostka organizacyjna, tj. A. działająca w formie jednostki budżetowej Województwa. Starosta może prowadzić ww. zadania korzystając z funduszy unijnych jako beneficjent. Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów wykonawcą prac będzie wojewódzka samorządowa jednostka organizacyjna, tj. A., któremu zlecone zostanie wykonanie prac scaleniowo-wymiennych. Przedmiotowe prace będą polegać na przygotowaniu stosownej dokumentacji geodezyjno-kartograficznej oraz formalnoprawnej oraz przygotowaniu wniosków do uporządkowania stanu prawnego w księgach wieczystych. Województwo zawrze porozumienie z Powiatem na ww. opracowanie, które ma być wykonane przy pomocy A. Porozumienie to nie będzie miało charakteru cywilnoprawnego, ponieważ opierać się będzie na przepisach ustawy o scalaniu i wymianie gruntów.

Wykonanie tego opracowania będzie zadaniem zleconym z zakresu administracji rządowej, a podstawą takiej kwalifikacji jest art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. z 2014 r., Nr 700, z późn. zm.) oraz art. 3 ust. 4 cytowanej ustawy. W związku z powyższym województwo będące osobą prawną, nie posiadającą własnych struktur może nałożone na nie zadania wykonać za pośrednictwem odpowiedniego urzędu bądź samorządowych jednostek organizacyjnych, w tym przypadku A. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 6 wyżej przywołanej ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zapis, który będzie zawarty w porozumieniu o treści „Niniejsze porozumienie zawarte jest w trybie artykułu 3, ustawy z 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. z 2014 r., Nr 700, z późn. zm.), będzie skutkował w tym przypadku nie podleganiem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pomiędzy jednostkami samorządowymi” – A. wystawi fakturę VAT dla Powiatu na kwotę netto bez naliczenia podatku VAT.

Ponadto, Wnioskodawca w uzupełnieniu wskazał, że jest odrębnym od Województwa podatnikiem podatku VAT oraz dokonuje odrębnych od Województwa rozliczeń dla potrzeb podatku VAT. A poinformował również, że w okresie objętym pytaniem we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, będzie prowadzić ewidencję sprzedaży, o której mowa w art. 109 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, odrębnie od Województwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynności wykonywane w imieniu Województwa przez A. na rzecz Powiatu, które będą objęte porozumieniem i polegać będą na wykonaniu opracowania pod nazwą: Założenia do projektu scalenia gruntów, w ramach poddziałania „Wsparcie na inwestycje związane z rozwojem, modernizacją i dostosowywaniem rolnictwa i leśnictwa” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich w latach 2014 – 2020 będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przytoczonych regulacji prawnych wnioskodawca stoi na stanowisku, że wykonując prace scaleniowo-wymienne nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym przedmiotowe prace z zakresu scalania i wymiany gruntów nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nadmienia, że w ww. sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał dwie interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów usług w zakresie opodatkowania prac scaleniowo-wymiennych, które są zgodne ze stanowiskiem wnioskodawcy.

ILPP1/443-853/12/14-S/AW z dnia 30 stycznia 2014 r.,
ILPP2/443-623/14-2/JK z dnia 03 stycznia 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powołany wyżej przepis art. 15 ust. 6 ustawy jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Wskazać należy, że skoro ustawa nie definiuje pojęcia „organ władzy publicznej” pojęciem tym należy objąć wszelkie organy państwowe, jak również organy samorządu terytorialnego. Należy także przyjąć, jak słusznie zauważa J. Zubrzycki (J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2009, Wrocław 2009), że pojęciem tym objęte są wszelkie organy władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej (por. Tomasz Michalik, VAT, Komentarz, Wydanie 9, Warszawa 2013 r., s. 230-234).

Jak wynika z przywołanych przepisów, organy władzy publicznej w zakresie swojej działalności podstawowej nie są podatnikami, natomiast są podatnikami tak jak każdy inny podmiot w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych wykraczających poza zadania nałożone odrębnymi przepisami. Podział czynności wykonywanych przez te organy na wynikające z realizacji nałożonych stosownymi przepisami zadań oraz tych wynikających z zawartych umów cywilnoprawnych powoduje, że poza regulacją pozostają czynności, które nie wynikają z realizacji zadań nałożonych stosownymi przepisami, ale także nie wynikają z zawartych umów cywilnoprawnych. Poza zakresem ustawy pozostają więc czynności wykonywane przez jednostkę organizacyjną w ramach jej statutowych działań, za które nie pobiera żadnej odpłatności.

W kwestii wyłączenia organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników konieczne jest spełnienie równocześnie dwóch przesłanek: działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i musi być wykonywana w celu sprawowania władzy publicznej (np: wyrok TSUE z dnia 12 września 2000 r. w sprawie C-408/97). Jest to wyłączenie o charakterze podmiotowo-przedmiotowym; wyłączenie następuje, gdy spełniona jest przesłanka podmiotowa – czynności dokonuje organ władzy publicznej i przedmiotowa – czynność mieści się w zakresie władztwa publicznego.

Jednocześnie należy podkreślić, że zgodnie z art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE nawet wystąpienie opłat czy innego rodzaju płatności należnej przedmiotowemu organowi nie może wpłynąć na uznanie go za podatnika, jeżeli organ ten występuje w charakterze organu publicznego (np. wyrok TSUE z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie C-408/06).

Na mocy art. 4 ust. 1 pkt 9 i pkt 10 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 814), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, m.in. w zakresie geodezji, kartografii i katastru oraz gospodarki nieruchomościami.

Stosownie do art. 4 ust. 4 ww. ustawy wynika, że inne ustawy mogą określać niektóre sprawy należące do zakresu działania powiatu jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez powiat.

W analizowanej sprawie wskazać należy, że ustawa z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. z 2014 r., poz. 700, z późn. zm.) wprowadza do katalogu zadań z zakresu administracji rządowej wykonywanych przez powiat postępowanie scaleniowe lub wymienne.

I tak, jak wynika z art. 3 ust. 1 ww. ustawy – postępowanie scaleniowe oraz zagospodarowanie poscaleniowe przeprowadza i wykonuje starosta jako zadanie z zakresu administracji rządowej finansowane ze środków budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 5-7 oraz art. 4 ust. 2 i 3. Organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do starosty w sprawach z tego zakresu jest wojewoda.

Dodatkowo, zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów, prace scaleniowo -wymienne koordynuje i wykonuje samorząd województwa przy pomocy jednostek organizacyjnych przekazanych mu na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872, z późn. zm.) lub jednostek utworzonych przez ten samorząd do realizacji tych zadań.

Należy zauważyć, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminu „jednostka budżetowa”, wobec czego należy posiłkować się definicją legalną zawartą w ustawie z dnia 27 sierpnia 2007 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885, z późn. zm.).

Jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego (art. 11 ust. 1 tej ustawy).

Stosownie do art. 11 ust. 3 ustawy o finansach publicznych, podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej „planem finansowym jednostki budżetowej”.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego – gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, tworząc jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, nadaje jej statut, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący jednostką budżetową, działa w imieniu Województwa. Do zadań Zainteresowanego należy m.in. wykonywanie prac geodezyjnych, kartograficznych, scaleniowo-wymiennych, projektowych. Wykonywanie prac scaleniowo -wymiennych zostało zdefiniowane w ustawie o scalaniu i wymianie gruntów. Postępowanie to prowadzi Starosta jako zadanie z zakresu administracji rządowej ze środków budżetu państwa, tj. ze środków publicznych. Wykonawcą prac jest zgodnie z treścią ww. ustawy, wojewódzka jednostka organizacyjna, tj. Wnioskodawca, działający w formie jednostki budżetowej Województwa. Starosta może prowadzić ww. zadania korzystając z funduszy unijnych jako beneficjent. Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów wykonawcą prac będzie Zainteresowany, jako wojewódzka samorządowa jednostka organizacyjna, któremu zlecone zostanie wykonanie prac scaleniowo-wymiennych. Przedmiotowe prace będą polegać na przygotowaniu stosownej dokumentacji geodezyjno-kartograficznej oraz formalnoprawnej oraz przygotowaniu wniosków do uporządkowania stanu prawnego w księgach wieczystych. Województwo zawrze porozumienie z Powiatem na ww. opracowanie, które ma być wykonane przy pomocy Wnioskodawcy. Porozumienie to nie będzie miało charakteru cywilnoprawnego, ponieważ opierać się będzie na przepisach ustawy o scalaniu i wymianie gruntów. Wykonanie tego opracowania będzie zadaniem zleconym z zakresu administracji rządowej, a podstawą takiej kwalifikacji jest art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. z 2014 r., Nr 700, z późn. zm.) oraz art. 3 ust. 4 cytowanej ustawy. W związku z powyższym województwo będące osobą prawną, nie posiadającą własnych struktur może nałożone na nie zadania wykonać za pośrednictwem odpowiedniego urzędu bądź samorządowych jednostek organizacyjnych, w tym przypadku Wnioskodawcy. Wnioskodawca wystawi fakturę VAT dla Powiatu na kwotę netto bez naliczenia podatku VAT. Ponadto, Wnioskodawca w uzupełnieniu wskazał, że jest odrębnym od Województwa podatnikiem podatku VAT oraz dokonuje odrębnych od niego rozliczeń dla potrzeb podatku VAT. Zainteresowany w okresie objętym pytaniem we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, będzie prowadzić ewidencję sprzedaży, o której mowa w art. 109 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, odrębnie od Województwa.

Odnosząc przywołane przepisy do zagadnienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług prac scaleniowo-wymiennych gruntów świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Powiatu, należy w pierwszej kolejności ustalić w jakim charakterze działa Zainteresowany wykonując zadania zlecone przez Starostę.

Wskazać należy, że z zakresu pojęciowego podmiotów uznanych za podatników z art. 15 ust. 1 ustawy, ustawodawca wyłączył (w art. 15 ust. 6 ustawy) organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyjątkiem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Parafrazując treść art. 15 ust. 6 ustawy, należy stwierdzić, że aby podmiot mógł być uznany za „nie podatnika” tego podatku musi działać jako organ władzy publicznej albo urząd obsługujący organ władzy publicznej i wykonywać czynności nałożone na niego odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których został powołany, z wyjątkiem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zarówno powiat jak i województwo, jako jednostki samorządu terytorialnego mieszczą się w pojęciu organów władzy publicznej.

W orzecznictwie dominuje stanowisko, że organy samorządu terytorialnego należy kwalifikować jako organy władzy publicznej, bez względu na to, czy wykonują zadania własne, czy z zakresu administracji rządowej (por. wyrok z dnia 25 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 145/11, wyrok z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1594/11, wyrok z dnia 13 grudnia 2011 r., sygn. akt I FSK 491/11, wyrok z dnia 11 października 2011 r., sygn. akt I FSK 965/11).

W odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy, wskazać ponadto należy na rozstrzygnięcie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14, gdzie Trybunał orzekł m.in., że: „Poprzez swoje pytanie sąd odsyłający w istocie dąży do ustalenia, czy art. 9 ust. 1 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, mogą być uznane za podatników VAT, w sytuacji gdy nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie”.

W rozstrzygnięciu ww. wyroku TSUE stwierdził, że: „Artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie”.

W związku z ww. wyrokiem nr C-276/14, w dniach 29 września 2015 r. oraz 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało Komunikaty, w których stwierdzono, że mając na uwadze rozstrzygnięcie TSUE zakłada się obowiązkowe „scentralizowanie” w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Jednocześnie stosowany obecny model rozliczeń do momentu obowiązkowego scentralizowania, nie będzie kwestionowany.

Z okoliczności dotyczących sprawy wynika, że Wnioskodawca jest odrębnym od Województwa podatnikiem podatku VAT oraz dokonuje odrębnych od Województwa rozliczeń dla potrzeb podatku VAT. Ponadto, Zainteresowany wskazał, że w okresie objętym pytaniem we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, będzie prowadzić ewidencję sprzedaży, o której mowa w art. 109 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie zobowiązanym do wykonania zawartego 21 lutego 2011 r. – z powołaniem się na art. 3 ust. 1 i ust. 4 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów – porozumienia pomiędzy Starostą i Województwem, jest z mocy samego prawa Województwo, upoważnione ustawowo do posłużenia się w tym zakresie utworzoną w tym celu samorządową jednostką organizacyjną (jednostką budżetową) posiadającą status jednostki, o której mowa w powołanym wyżej przepisie. Jednostka ta została utworzona na mocy uchwały Sejmiku Województwa i do zakresu jej działalności statutowej należy między innymi wykonywanie prac scaleniowo -wymiennych.

W konsekwencji, przedmiot porozumienia zawartego pomiędzy Starostą i Województwem pozostaje w obszarze zadań z zakresu administracji rządowej finansowanych ze środków budżetu państwa. Tym samym, powyższe porozumienie jest porozumieniem administracyjnym zawartym pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego w celu realizacji zadań publicznych. Ponieważ Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną, przy pomocy której samorząd województwa wykonuje swoje obowiązki, nie może być traktowany w zakresie udzielanej pomocy jako odrębny od samorządu organ. Nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca został powołany dla realizacji zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, a realizowane przez niego zadania, wskazane we wniosku o interpretację, nie mają charakteru cywilnoprawnego.

Zatem w oparciu o uregulowanie zawarte w przepisie art. 3 ust. 1 i ust. 4 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów należy stwierdzić, że wykonywanie przez Wnioskodawcę zadań publicznych w imieniu organu samorządu terytorialnego jednoznacznie uzasadnia wyłączenie Wnioskodawcy od opodatkowania jego działań podatkiem od towarów i usług.

W rezultacie stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma szczególny status prawny: powołany został na podstawie wyraźnego upoważnienia ustawowego do kompleksowej obsługi spraw/zadań, zakres tych działań odpowiada wymogom ustawy, wspiera w zakresie wskazanym w ustawie wyższy i najwyższy szczebel organizacyjny samorządu terytorialnego (samorząd powiatowy, samorząd województwa) – w zakresie spraw należących do władztwa publicznego sprawowanych przez te jednostki samorządu. W konsekwencji z uwagi na powyższe podlega wyłączeniu spod opodatkowania na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Wobec tego Wnioskodawca wykonując ww. prace scaleniowo-wymienne nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym przedmiotowe prace z zakresu scalania i wymiany gruntów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że czynności wykonywane w imieniu Województwa przez Wnioskodawcę na rzecz Powiatu objęte porozumieniem zawartym pomiędzy Starostą a Wnioskodawcą, które polegały na wykonaniu opracowania pn.: „Założenia do projektu scalenia gruntów, w ramach poddziałania «Wsparcie na inwestycje związane z rozwojem, modernizacją i dostosowywaniem rolnictwa i leśnictwa»” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich w latach 2014 – 2020, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone, dotyczy to m.in. dokumentowania opisanych we wniosku czynności.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin