Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-480/16-4/MKI
z 25 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 14 marca 2016 r. (data wpływu 8 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 23 czerwca 2016 r. (data wpływu 29 czerwca 2016 r.) oraz pismem z 14 lipca 2016 r. (data wpływu 20 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3, art. 14b § 4, art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, pismem z 20 czerwca 2016 r. nr ILPB2/4511-1-480/16-2/MKI Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzu-pełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewi-dzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 20 czerwca 2016 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło 22 czerwca 2016 r.), zaś 29 czerwca 2016 r. (data nadania 27 czerwca 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

Analiza powyższego uzupełnienia sprawiła, że pojawiła się kolejna kwestia wymagająca wyjaśnienia w zakresie stanu faktycznego. Organ pismem z 8 lipca 2016 r. nr ILPB2/4511-1 -480/16-4/MKI wezwał ponownie Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia do-ręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano 8 lipca 2016 r., (skuteczne doręczenie nastąpiło 12 lipca 2016 r.), zaś 20 lipca 2016 r. (data nadania 18 lipca 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca podaje, że ma chorobę siatkówki – wysiękowe zwyrodnienie plamki, co doprowadziło do obniżenia ostrości wzroku i uniemożliwienie czytania.

Celem podania leku A. jest zahamowanie lub spowolnienie utraty ostrości widzenia. Niestosowanie tego leku spowoduje jeszcze większe uszkodzenie siatkówki i dalsze pogorszenie ostrości wzroku.

Wniosek dotyczy wydatków poniesionych w 2015 r. w ilości 3 sztuk, tj. 3 faktury: z dnia 26 czerwca 2015 r. – 900 zł; 31 lipca 2015 r. – 900 zł; 21 sierpnia 2015 r. – 900 zł; na łączną kwotę 2.700 zł.

Wnioskodawca zaznacza, że posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 26 marca 2014 r. o znacznym stopniu niepełnosprawności datowanym od 5 lutego 2014 r. do 26 marca 2017 r.

Wnioskodawca informuje, że w/w wydatki nie zostały i nie zostaną zrefundowane przez PFRON ani przez NFZ lub z innych środków, ani w całości, ani częściowo. Wyżej wymienione wydatki nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i nie zostały odliczone od przychodu, gdyż w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Na poniesione wydatki Wnioskodawca posiada oryginały faktur wystawione przez X:

• Nr 1 z dnia 26 czerwca 2015 r. na kwotę 900 zł;
• Nr 2 z dnia 21 lipca 2015 r. na kwotę 900 zł;
• Nr 3 z dnia 21 sierpnia 2015 r. na kwotę 900 zł;

tytułem: iniekcja doszklistowa A. oka lewego.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że w zeznaniu podatkowym za rok 2015 dokonał odliczenia wydatków na zakup pozostałych leków (oprócz A.) za miesiące, w których wydatki przekroczyły 100 zł, w łącznej kwocie 401,87 zł.

Wnioskodawca zaznacza, że posiada informację z dnia 9 czerwca 2015 r. wystawioną przez specjalistę chorób oczu, z której wynika, że preparat A. podany do ciała szklistego hamuje powstawanie nowych naczyń i cofa obrzęk siatkówki i że celem leczenia jest zahamowanie lub spowolnienie utraty ostrości widzenia, a niekiedy poprawy ostrości widzenia. Seria co najmniej trzech zabiegów musiała być podana, aby uzyskać jakikolwiek rezultat (opinia lekarzy). Następną serię Wnioskodawca pobierze, jeśli uskłada wystarczającą kwotę środków finansowych.

Lek ten może być podawany wyłącznie w warunkach szpitalnych przez lekarza specjalistę w odstępach trzytygodniowych. Na przeprowadzenie zabiegu Wnioskodawca posiada karty informacyjne leczenia szpitalnego (3 szt.) przeprowadzone przez lekarza medycyny – specjalista okulista.

Wnioskodawca informuje, że uwzględniając leki A. złożyłby korektę zeznania za 2015r., gdzie odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne (leki) zwiększyłyby się o kwotę 2 600 zł (za m-c 06/2015 900 zł, 07/2015 r. 900 zł, 08/2015 r. 800 zł), tzn. tam gdzie przekroczyły 100 zł miesięcznie.

W uzupełnieniu do powyższego opisu Wnioskodawca podał, że faktury za iniekcję doszklistową – A. nie wyszczególniają ile za lek, a ile za iniekcję (podana jest kwota ogólna zabiegu). Wnioskodawca zacytował zapis na fakturach „iniekcja doszklistowa – A.”.

Zainteresowany zaznaczył, że zwrócił się do X, tj. do szpitala okulistycznego, który dokonał zabiegu, o podanie możliwie w krótkim terminie, jeśli możliwe, kwoty zabiegu i kwoty leku, o czym odwrotnie poinformuje Organ.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w korekcie zeznania za rok 2015 Wnioskodawca może odliczyć od dochodu wydatki poniesione na lek A. podany do oka lewego w wysokości 2.600 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy uzyskane środki ze zwrotu nadpłaty odliczenia na leki A. w wysokości 468 zł (2.600 zł x 18 %) pozwoliłyby kontynuować dalsze leczenie wzroku, a w szczególności drugiego oka (prawego). Wnioskodawca zaznacza, że posiada niezbyt wysoką emeryturę.

Wnioskodawca choruje na (...). W związku z tym wydaje duże kwoty na leki i prywatne wizyty lekarskie, między innymi usunięcie zaćmy oka prawego (2 999 zł). Ponadto żona Wnioskodawcy też choruje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.): podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Stosownie z art. 26 ust. 7 pkt 4 tej ustawy: wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, natomiast zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 6 cyt. ustawy stanowi, że: za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo).

Ponadto wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 27 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy: warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

W myśl art. 26 ust. 7f omawianej ustawy: ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie NSA, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności o znacznym stopniu niepełnosprawności datowanym od 5 lutego 2014 r. do 26 marca 2017 r. Wnioskodawca stwierdził, że wydatki nie zostały i nie zostaną zrefundowane przez PFRON ani przez NFZ lub z innych środków, ani w całości, ani częściowo. Wydatki nie zostały także zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i nie zostały odliczone od przychodu, gdyż w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym. Na poniesione wydatki Wnioskodawca posiada oryginały faktur:

• Nr 1 z dnia 26 czerwca 2015 r. na kwotę 900 zł;
• Nr 2 z dnia 21 lipca 2015 r. na kwotę 900 zł;
• Nr 3 z dnia 21 sierpnia 2015 r. na kwotę 900 zł;

tytułem: iniekcja doszklistowa A. oka lewego.

Wnioskodawca zaznaczył, że w zeznaniu podatkowym za rok 2015 dokonał odliczenia wydatków na zakup pozostałych leków (oprócz A.) za miesiące, w których wydatki przekroczyły 100 zł, w łącznej kwocie 401,87 zł. Ponadto Wnioskodawca zaznaczył, że posiada informację wystawioną przez specjalistę chorób oczu ze Szpitala Okulistycznego, z której wynika, że preparat A. podany do ciała szklistego hamuje powstawanie nowych naczyń i cofa obrzęk siatkówki i że celem leczenia jest zahamowanie lub spowolnienie utraty ostrości widzenia, a niekiedy poprawy ostrości widzenia. Seria co najmniej trzech zabiegów musiała być podana, aby uzyskać jakikolwiek rezultat. Lek ten może być podawany wyłącznie w warunkach szpitalnych przez lekarza specjalistę w odstępach trzytygodniowych. Na przeprowadzenie zabiegu Wnioskodawca posiada karty informacyjne leczenia szpitalnego (3 szt.) przeprowadzone przez lekarza medycyny ze specjalnością – okulista.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się wydatki poniesione na leki – w wysokości stanowiącej różnicę między faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, przy spełnieniu warunku, że lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo).

Ponieważ w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji „leku” posiłkowo należy opierać się na definicjach zawartych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 z późn. zm.).

Z zawartych w art. 2 pkt 10, 11, 12 i 32 ww. ustawy definicji wynika, że:

• lekiem aptecznym – jest produkt leczniczy sporządzony w aptece zgodnie z recepturą farmakopealną, przeznaczony do wydania w tej aptece;
• lekiem gotowym – jest produkt leczniczy wprowadzony do obrotu pod określoną nazwą i w określonym opakowaniu;
• lekiem recepturowym – jest produkt leczniczy sporządzony w aptece na podstawie recepty lekarskiej, a w przypadku produktu leczniczego weterynaryjnego – na podstawie recepty wystawionej przez lekarza weterynarii;
• produktem leczniczym – jest substancja lub mieszanina substancji, przedstawiana jako posiadająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt lub podawana w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne.
  
  

Wykaz produktów spełniających cechy „leku” na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej został zamieszczony w Urzędowym Wykazie Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (opublikowanym w Dz. Urz. MZ z 2005 r. Nr 5 poz. 17 oraz w Dz. Urz. MZ z 2007 r. Nr 4 poz. 12 i w Dz. Urz. MZ z 2009 r. Nr 4 poz. 22 oraz w Dz. Urz. MZ z 2010 r. Nr 6 poz. 40 jak również w Dz. Urz. MZ z 2016 r. poz. 39).

Jak z powyższego wynika osoba niepełnosprawna posiadająca stosowne orzeczenie o niepełnosprawności, która chce skorzystać z ulgi przewidzianej przez ustawodawcę w treści art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi spełnić następujące warunki:

• dokonać zakupu produktów spełniających cechy „leku”,
• ponieść w danym miesiącu wydatki na zakup leków powyżej kwoty 100 zł,
• posiadać dokument potwierdzający poniesienie wydatku (np. faktury) – dowód poniesienia tegoż wydatku powinien być wystawiony na imię i nazwisko osoby niepełnosprawnej, jeśli to ona chce dokonać odliczenia,
• posiadać potwierdzenie przez właściwego lekarza specjalistę o konieczności stosowania zaleconych leków.
  
  

Należy przy tym podkreślić, że prawo do ulgi przysługuje – po spełnieniu powyższych warunków – na wszystkie leki, niezależnie od tego, czy leki związane są z innym schorzeniem niż to, w związku z którym orzeczono niepełnosprawność.

Jednym z warunków dokonania odliczenia wydatków na leki jest posiadanie faktur na ich zakup. Przy czym z faktury tej – co istotne w niniejszej sprawie – powinien wynikać rodzaj zakupionego towaru (leku).

Natomiast Wnioskodawca wskazał, że ma faktury za cyt. „iniekcję doszklistową – A.”. Zatem z faktury tej nie wynika jednoznacznie, że na jej podstawie Wnioskodawca dokonał zakupu tylko i wyłącznie leku A. (na fakturach podana jest ogólnie kwota zabiegu). Dlatego też Wnioskodawca nie jest uprawniony do dokonania odliczenia na cele rehabilitacyjne wydatków wskazanych w tych fakturach.

Z analizy wniosku wynika zatem, że Wnioskodawca nie posiada dokumentu potwierdzającego poniesienie wydatku na lek A. (np. faktury), a zatem nie spełnia jednego z ww. warunków skorzystania z ulgi przewidzianej przez ustawodawcę w treści art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – Wnioskodawca nie jest uprawniony do odliczenia od dochodu za 2015 r. tytułem ulgi rehabilitacyjnej wydatków na iniekcję doszklistową – A. do oka lewego w wysokości 2.600 zł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.