Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-598/16-4/AMN
z 3 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2016 r. (data wpływu 23 maja 2016 r.), uzupełnionym w dniu 29 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 lipca 2016 r. znak ILPB1/4511-1-598/16-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 22 lipca 2016 r., wniosek uzupełniono w dniu 29 lipca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Związek opłaci faktury za przejazd osób niepełnosprawnych na turnusy rehabilitacyjne ze środków dotacji otrzymanych od jednostki samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych (m.in. składek członkowskich).

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. jest organizacją pozarządową w rozumieniu przepisu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r., poz. 239, z późn.zm.),
2. prowadzi działalności statutową w zakresie:
   • zrzeszania inwalidów narządu ruchu dla poprawy ich warunków życiowych oraz zwiększenia uczestnictwa w życiu społecznym, gospodarczym i kulturalnym kraju,
   • wyzwalanie inicjatywy inwalidów narządu ruchu w kierunku jak wszechstronniejszej ich realizacji,
   • kształtowanie partnerskich postaw między społecznością ludzi pełnosprawnych i inwalidów, czyli na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej przyczyną udzielania pomocy jest niepełnosprawność.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dopłaty będą stanowiły przychód dla osób, które będą uczestniczyć w przewozie na turnus rehabilitacyjny? Jeżeli stanowią przychód, to czy należy wystawić PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, osoby niepełnosprawne, którym związek opłaci przejazd na turnus rehabilitacyjny korzystają ze zwolnienia z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawca zapłaci fakturę za przewóz w ramach swojej działalności statutowej. Cytat fragmentu statutu: „Cele swoje Związek realizuje z zachowaniem obowiązujących przepisów w szczególności:

1. współdziałanie z organami administracji państwowej, jednostkami gospodarczymi, placówkami służby zdrowia, organizacjami inwalidów narządu ruchu w ramach rehabilitacji inwalidów RP, jak też współdziałanie z Towarzystwem Walki z Kalectwem oraz innymi organizacjami społecznymi w kraju za granicą,
   
2. realizacja celów i działań, która powinna być moralnym obowiązkiem i potrzebą inwalidy,
   
3. aktywizowanie środowiska inwalidów narządu ruchu do podejmowania zatrudnienia i podejmowania obowiązków społecznych i społecznie użytecznych,
   
4. udzielanie pomocy członkom w rozwiązywaniu spraw codziennego życia poprzez informację, pomoc prawną i socjalno-bytową, współdziałanie w organizowaniu działalności społecznej, gospodarczej i kulturalnej,
   
5. organizowanie samopomocy całodziennej mającej na celu przeciwdziałanie uczuciu rezygnacji, bezwartościowości osamotnienia i bezradności, szczególnie wśród ludzi najciężej poszkodowanych,
   
6. prowadzenie akcji informacyjno-uświadamiającej, zmierzającej do pełnej integracji inwalidów narządu ruchu ze społeczeństwem ludzi pełnosprawnych i kształtowanie właściwych wzajemnych postaw wykorzystując do tego celu środki masowego przekazu i własne publikacje,
   
7. inicjowanie i uczestniczenie w pracach badawczych i legislacyjnych dotyczących życia i warunków bytowych oraz specyficznych potrzeb inwalidów narządu ruchu, a także sposobu zaspakajania zwłaszcza w zakresie:
   • ujawniania barier społecznych, organizacyjnych, architektonicznych, komunikacyjnych, technologicznych i innych ograniczających kontakt inwalidów narządu ruchu ze środowiskiem utrudniającym im rehabilitację oraz występowanie do kompetentnych władz o ich usunięcie,
   • opracowanie modelowego rozwiązywania spraw dostępu inwalidów narządu ruchu do różnego rodzaju stanowisk zgodnie z ich możliwościami fizycznymi, kwalifikacjami, zainteresowaniami oraz zasad ich realizacji,
   • opiniowanie i inicjowanie produkcji sprzętu ortopedycznego i rehabilitacyjnego niezbędnego lub usprawniającego życie codzienne i pracę inwalidów ruchu,
8. otaczanie szczególną troską dzieci kalekie i ich rodziny, a także osoby o nowo powstałym inwalidztwie narządu ruchu,
   
9. prowadzenie działalności odpłatnej, w tym organizowanie wyjazdów rehabilitacyjnych, zwiedzanie miejsc kultu i kultury narodowej, ...”
   
   

Po stronie osób fizycznych korzystających z przewozu na turnus rehabilitacyjny nie powstanie przychód podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei, zgodnie z przepisami art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

W rozumieniu powyższych przepisów, wartość przejazdów na turnus rehabilitacyjny sfinansowanych osobom niepełnosprawnym przez Wnioskodawcę, będą stanowiły dla osób, które będą uczestniczyć w przewozach na turnus rehabilitacyjny, przychód „z innych źródeł”.

Jednakże należy mieć na uwadze, że organizacje pozarządowe mogą prowadzić działalność w zakresie pomocy społecznej. Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „pomocy społecznej” należy odnieść się w tym zakresie do przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930, z poźn. zm.).

W myśl postanowień art. 2 ust. 1 tej ustawy, pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi (art. 2 ust. 2 ww. ustawy).

Organy administracji rządowej i samorządowej, zwane dalej „organami”, mogą zlecać realizację zadania z zakresu pomocy społecznej, udzielając dotacji na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zleconego zadania organizacjom pozarządowym, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 tej ustawy, prowadzącym działalność w zakresie pomocy społecznej, zwanych dalej „podmiotami uprawnionymi” (art. 25 ust. 1 ww. ustawy).

Z powołanych wyżej norm wynika, że również organizacje pozarządowe mogą prowadzić działalność z zakresu pomocy społecznej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są świadczenia z pomocy społecznej.

Wobec tego pomoc finansowa oraz wartość świadczeń udzielanych w ramach pomocy społecznej przez organizacje społeczne i pozarządowe, których statuty przewidują tego rodzaju działalność, może korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile statut organizacji pozarządowej przewiduje udzielanie pomocy społecznej oraz istnieją jasno określone kryteria komu pomoc ta przysługuje.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest organizacją pozarządową i prowadzi działalności statutową w zakresie pomocy społecznej.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe, a także powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że wartość dopłaty, o której mowa we wniosku, będzie stanowiła przychód dla osób, które będą uczestniczyć w przewozie na turnus rehabilitacyjny, jednakże zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, z ww. tytułu na Zainteresowanym nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.