Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-468/16/AK
z 10 sierpnia 2016 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu 24 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów ze sprzedaży drzewek z własnej plantacji – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 24 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów ze sprzedaży drzewek z własnej plantacji.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest rolnikiem i opłaca podatek rolny, Jego gospodarstwo to około 37 ha ziemi. Zamierza zakupić maleńkie sadzonki krzewów i drzew. Pierwsze pół roku lub rok będą rosły w tunelu foliowym. Następnie Wnioskodawca przesadzi je do gruntu lub doniczek. Będą rosły pod gołym niebem na ogrodzonym polu przez rok, dwa lub dłużej zależnie od potrzeby. Kiedy osiągną wymaganą wielkość, sprzeda je wyszukanym odbiorcom. Od metra kwadratowego tunelu foliowego zapłaci podatek od działów specjalnych produkcji rolnej – art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany przy sprzedaży sadzonek za kilka lat uiszczać podatek dochodowy od osób fizycznych czy wystarczy, że płaci podatek rolny?
Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien On opłacać żadnego innego podatku oprócz podatku rolnego, ponieważ uprawa roślin jest działalnością rolniczą w myśl art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do działalności rolniczej w myśl art. 2 ust. 1 pkt l nie stosuje się ww. ustawy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), co do zasady, dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej, które stanowią źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 4 tej ustawy.
Powyższa regulacja wskazuje więc, że przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej zostały wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Istotne jest zatem ustalenie – wobec treści art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – czy daną działalność prowadzoną przez podmiot uznać można za działalność rolniczą.
Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
- miesiąc - w przypadku roślin,
- 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
- 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
- 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt
- licząc od dnia nabycia.
Stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 3a ww. ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”. Rodzaje i rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej obowiązujące w 2016 r. określone zostały w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 października 2015 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz.U. z 2015 r. poz. 1717), wydanym na podstawie art. 24 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z załącznikiem nr 2 do ww. rozporządzenia, uprawy w tunelach foliowych uznawane są za dział specjalny produkcji rolnej, jeżeli ich powierzchnia przekracza 25 m2.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem i opłaca podatek rolny, Jego gospodarstwo to około 37 ha ziemi. Zamierza zakupić sadzonki krzewów i drzew. Pierwsze pół roku lub rok będą rosły w tunelu foliowym. Potem Wnioskodawca przesadzi je do gruntu lub doniczek. Będą rosły pod gołym niebem na ogrodzonym polu przez rok, dwa lub dłużej zależnie od potrzeby. Kiedy osiągną wymaganą wielkość, sprzeda je wyszukanym odbiorcom. Od metra kwadratowego tunelu foliowego zapłaci podatek od działów specjalnych produkcji rolnej – art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając zatem na uwadze powyższe, należy zauważyć, że przepis art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje na okres, w jakim uprawa powinna znajdować się w ogrzewanym tunelu foliowym, aby uznać ją za działy specjalne produkcji rolnej.
Wyłączną decyzją Wnioskodawcy będzie albo sprzedaż ukorzenionych sadzonek w stadium rozwoju jaki osiągnęły w trakcie uprawy w tunelu foliowym ogrzewanym (uzyskanie przychodu) albo przeniesienie sadzonek w inne miejsce w celu wzrostu do momentu ich sprzedaży (uzyskanie przychodu zostaje przesunięte w czasie). Podkreślić należy, że przeniesienie uprawy z tuneli foliowych ogrzewanych poza te tunele nie jest równoznaczne z zaprzestaniem prowadzenia tej uprawy przed zakończeniem cyklu produkcyjnego.
W opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedane będą rośliny (drzewka) pochodzące z działu specjalnego produkcji rolnej opodatkowanego wg norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw, określonych w Załączniku nr 2 ww. rozporządzenia.
Sprzedaż ta nie stanowi odrębnego źródła przychodu, nie jest odrębnie opodatkowana.
Reasumując, opierając się na oświadczeniu, że uprawa drzew i krzewów stanowi dział specjalny produkcji rolnej opodatkowany wg norm szacunkowych, stwierdzić należy, że późniejsza sprzedaż roślin pochodzących z tej uprawy – nie powoduje powstania dodatkowego przychodu oraz obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Nieprawidłowość stanowiska Pana polega na błędnym stwierdzeniu, że uprawa roślin, o których mowa we wniosku, jest działalnością rolniczą w myśl art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.