Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.511.2016.2.MM
z 26 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 29 lipca 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.511.2016.1.MM, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 1 sierpnia 2016 r. (data doręczenia 4 sierpnia 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 10 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.), nadanym w dniu 11 sierpnia 2016 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, pozostającą w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą – … (NIP …). Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę są badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych. Do zakresu działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie należy wynajem i zarządzenie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Wnioskodawca jest właścicielem kilku nieruchomości mieszkalnych, które nie są składnikami majątku Jego przedsiębiorstwa i zostały zakupione dla celów osobistych Wnioskodawcy. Nieruchomości te są obecnie wynajmowane na cele mieszkaniowe. Przychody z najmu lokali mieszkalnych zaliczane są do źródła przychodów, jakim jest najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca złożył właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Część nieruchomości wynajmowanych obecnie przez Wnioskodawcę została zakupiona przez Niego w trakcie roku podatkowego. Umowy najmu nie zostały zawarte w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wszystkie nieruchomości zakupione zostały ze środków prywatnych Wnioskodawcy oraz nie stanowią one środków trwałych w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, jak również nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Nieruchomości wynajmowane są na czas określony jednego roku, przy czym Wnioskodawca przewiduje możliwość przedłużenia okresu najmu lub też wynajęcie nieruchomości innym najemcom po wygaśnięciu aktualnie zawartych umów najmu. Wnioskodawca nie prowadzi zorganizowanych działań marketingowych co do wspomnianych powyżej nieruchomości, a czynności związane z wynajmem nieruchomości podejmuje samodzielnie. W przypadku konieczności poszukiwania nowego najemcy, Wnioskodawca nie wyklucza zamieszczania w tym celu ogłoszeń lub korzystania w przyszłości z agencji nieruchomości. Przychody z wynajmu nieruchomości stanowią tylko jedno ze źródeł przychodów Wnioskodawcy, przy czym nie jest to główne, a jedynie poboczne źródło przychodu. Ponadto, Wnioskodawca nie uwzględnia oraz nie zalicza kosztów związanych z nabyciem, używaniem i utrzymaniem nieruchomości do kosztów prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

W piśmie z dnia 10 sierpnia 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że dochody uzyskiwane z prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem w wysokości 19% (tzw. podatek liniowy). Wnioskodawca prowadzi pełną ewidencję księgową. Na dzień złożenia wniosku, przedmiotem najmu jest siedem nieruchomości (jedna z nieruchomości zabudowana jest dwoma budynkami). W najem oddane zostało pięć nieruchomości lokalowych oraz dwa budynki. Oprócz wspomnianych wyżej nieruchomości, Wnioskodawca jest właścicielem również innych nieruchomości wykorzystywanych przez Niego na zaspokojenie różnych potrzeb (potrzeby mieszkaniowe, rekreacyjne itp.) lub też traktowanych jako forma inwestycji kapitału Wnioskodawcy. Wnioskodawca przed 2002 r. nabył dwie z posiadanych nieruchomości (zabudowane łącznie trzema budynkami), w 2015 r. nabył cztery nieruchomości lokalowe, a w 2016 r. - jedną nieruchomość lokalową. W okresie do marca 2016 r., Wnioskodawca wynajmował jedynie jedną nieruchomość, na podstawie umów najmu zawieranych począwszy od 2012 r. Umowy najmu pozostałych nieruchomości Wnioskodawcy, których dotyczy wniosek, wynajęte zostały od marca 2016 r. Powierzchnia użytkowa wynajmowanych przez Wnioskodawcę nieruchomości lokalowych nie przekracza w przypadku żadnej z nieruchomości 50 m ². Powierzchnia użytkowa budynków wynosi od 180 m² do 355 m². Wynajmując nieruchomości, Wnioskodawca działa we własnym imieniu i na własną rzecz. Jest On bezpośrednią stroną zawieranych umów najmu jako wynajmujący. Umowy najmu rodzą dla Niego bezpośrednie prawa i obowiązki wynajmującego. Wnioskodawca nie podejmuje czynności związanych z najmem w sposób stały i ciągły. Do marca 2016 r. wynajmował jedynie jedną nieruchomość. Ponadto, na dzień złożenia uzupełnienia wniosku, Wnioskodawca nie podjął ostatecznej decyzji, co do dalszego przeznaczenia nieruchomości oraz wynajmowania ich również w przyszłości. Wnioskodawca nie zamieszcza ogłoszeń w celu poszukiwania najemców, nie prowadzi działalności reklamowej w stosunku do posiadanych nieruchomości. Dotychczasowe umowy najmu zawierane są na czas określony. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania nie mają również charakteru zorganizowanego. W przyszłości, po zakończeniu obecnych umów najmu, Wnioskodawca nie wyklucza poszukiwana najemców poprzez zamieszczanie ogłoszeń w internecie lub za pośrednictwem agencji nieruchomości, przy czym, rozważa także sprzedaż lub inne przeznaczenie nieruchomości. Mając powyższe na uwadze, nie można mówić, że zamiarem Wnioskodawcy jest prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania nieruchomości, albowiem nie przedsięwziął On w tym celu odpowiednich działań organizacyjnych, jakie związane są z działalnością gospodarczą, jako działalnością o charakterze profesjonalnym. Co więcej, Wnioskodawca nie podjął jeszcze ostatecznej decyzji, co do przeznaczenia nieruchomości w przyszłości, co oznacza, że zamiarem Wnioskodawcy nie jest stałe i ciągłe wynajmowanie nieruchomości oraz podejmowanie innych zorganizowanych działań cechujących działalność gospodarczą. Nieruchomości wynajmowane są przez Wnioskodawcę na zaspokojenie celów mieszkaniowych. Najemcami wszystkich nieruchomości są dwie osoby prowadzące działalność gospodarczą. Pierwszy z najemców wynajmujący dwa lokale mieszkalne nie wykorzystuje najmowanych nieruchomości na cele prowadzonej przez siebie działalności i najem nie jest w żaden sposób związany z tą działalnością. Drugi z najemców przeznacza nieruchomości na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych zatrudnianych przez siebie pracowników.

Wnioskodawca złożył oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu ewidencjonowanego w styczniu 2014 r. W roku podatkowym, w którym Wnioskodawca złożył ww. oświadczenie, w najem oddana była jedna nieruchomość. Wnioskodawca oddał w najem pozostałe nieruchomości w trakcie roku podatkowego 2016 (umowy zawarto w okresie od marca 2016 r. do czerwca 2016 r.).

W stosunku do części nieruchomości Wnioskodawca oraz najemca przewidzieli w umowie możliwość oddania ich w podnajem, przy czym dochody osiągane z ewentualnego podnajmu będą dochodami najemcy, a nie Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie jest w stanie określić, czy i kiedy będzie nabywał kolejne nieruchomości, aczkolwiek nie wyklucza takiej sytuacji w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (postawione ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z wynajmu należących do Niego nieruchomości (niezależnie od liczby tych nieruchomości), mogą zostać zaklasyfikowane do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze?
2. Czy w świetle ww. stanu faktycznego, Wnioskodawca jako osoba fizyczna, osiągająca przychody z wynajmu nieruchomości, może opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 8,5%, zgodnie z art. 2 ust. 1a w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, bez względu na liczbę wynajmowanych nieruchomości?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane przez Niego przychody z wynajmu lokali mieszkalnych powinny być zakwalifikowane do źródeł przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnych charakterze, a nie do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (bez względu na ilość lokali będących przedmiotem najmu).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób wyraźny wyróżnia poszczególne źródła przychodów oraz sposób ich opodatkowania. Stosownie do przepisów art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, a odrębnymi przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Pozarolnicza działalność gospodarcza zdefiniowana została w art. 5a pkt 6 wspomnianej powyżej ustawy, jako działalność zarobkowa wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa, polegająca na poszukiwaniu rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości materialnych i prawnych, prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 tej ustawy. Z powyższych przepisów wynika, że aby można było mówić o wykonywaniu przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej konieczne jest, aby prowadzona ona była w celu osiągnięcia przychodu, wykonywana w sposób ciągły (przy czym istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności, celem osiągnięcia przychodu) oraz w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania podporządkowane są określonym regułom i normom oraz służą osiągnięciu określonego celu. Ponadto, uzyskiwane z niej przychody nie mogą zostać zaliczone do innych wskazanych w ustawie (art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) źródeł przychodów.

Jednocześnie, Wnioskodawca podkreślił, że zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności gospodarczej uznawane są przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Dokonując wykładni systemowej wskazanego powyżej przepisu w powiązaniu z treścią art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że przepisy te regulują najem odrębnych składników majątkowych, rozróżniając najem nieruchomości związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (oraz klasyfikując go jako przychód z działalności gospodarczej) oraz najem nieruchomości niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, zaliczając osiągane z niego przychody do odrębnego od działalności gospodarczej źródła przychodów (tzw. najem prywatny). Jeżeli podatnik nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie najmu lokali, czy budynków (lub lokali w budynku bez ich prawnego wyodrębnienia) i lokale te, lub budynki pozostają bez związku z inną prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, to tego rodzaju składniki majątkowe (a nie środki trwałe) nie mogą być traktowane, jako związane z działalnością gospodarczą. Związek taki dotyczy wyłącznie tego składnika majątku, z którym wiąże się faktycznie i bezpośrednio działalność gospodarcza podatnika (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Gl 1187/12). Mając natomiast na uwadze, że wynajmowane przez Wnioskodawcę nieruchomości zakupione zostały z Jego środków prywatnych oraz nie są one wykorzystywane w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, nie można uznać ich wynajmu za działalność gospodarczą Wnioskodawcy.

W szczególności należy uznać, że o charakterze najmu nie decyduje liczba wynajmowanych przez Wnioskodawcę nieruchomości, ale fakt ich związania (lub braku związku) z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą. Powyższe stanowisko, potwierdzone zostało w niżej przedstawionych interpretacjach indywidualnych Organów podatkowych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2010 r., Nr IPPB1/415-891/10-5/KD, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że „Z przychodami uzyskiwanymi z najmu i zaliczanymi do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza mamy do czynienia wówczas, gdy podatnik dokona wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, podając najem jako przedmiot działalności i spełnia kryteria zorganizowania tej działalności, wynikające z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przedmiotem umowy najmu są składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). (...) liczba wynajmowanych mieszkań, jak również okoliczność, iż przedmiot najmu stanowi własność lub współwłasności podatnika nie wpływa na klasyfikację wynajmu jako działalności gospodarczej”.

W interpretacji indywidualnej z dnia 10 maja 2012 r., Nr IPTPB1/415-150/12-2/ASZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, że: „Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują kwestii związanych z zasadami zawierania umów najmu, w tym także ilości nieruchomości, które mogą być przedmiotem wynajmu. Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposobu rozliczania przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. (...) należy zauważyć, iż liczba wynajmowanych lokali, nie przesądza o zakwalifikowaniu wynajmu do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza”.

Natomiast w interpretacji indywidualnej z dnia 24 stycznia 2013 r., Nr IPTPB1/415-666/12-4/MAP, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, że: „Skoro Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, a lokale mieszkalne, które są przedmiotem najmu, nie są składnikami majątku związanymi z działalnością gospodarczą, to przychody uzyskane z najmu lokali mieszkalnych stanowią źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Również w interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2010 r., Nr IBPBII/1/415-121/10/ASZ, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach stwierdzono: „Najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy). Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. (...) skoro Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej m.in. w zakresie wynajmu, to tym samym przedmiotem najmu nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. To oznacza, że najem mieszkań stanowi źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

W odniesieniu do powyższego, należy przyjąć, że co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w przypadku, gdy przedmiotem najmu nie są składniki związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ustawodawca pozostawił decyzji podatnika w jaki sposób dokonać rozliczenia przychodu z wynajmu nieruchomości. Zgodnie bowiem z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody uzyskiwane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, a nie przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej), opodatkowane są na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (art. 1 pkt 2), przewiduje możliwość opodatkowania przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5% (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) tej ustawy). Warunkiem skorzystania przez podatnika z opodatkowania w formie ryczałtu jest złożenie pisemnego oświadczenia w tym zakresie w terminie do dnia 20 stycznia danego roku podatkowego (art. 9 ust. 1 i ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne). Wybranie formy opodatkowania w postaci ryczałtu ma zastosowanie do wszystkich przychodów osiąganych w danym roku podatkowym ze źródła, o którym mowa w art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, albowiem sposób opodatkowania wybierany jest na cały rok podatkowy.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że przychody osiągane przez Wnioskodawcę z wynajmowanych przez Niego nieruchomości powinny być zakwalifikowane do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, a nie do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, której przedmiotem jest wynajem, podnajem, dzierżawa lub zarządzanie nieruchomościami, a nieruchomości te nie są związane z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą oraz należą do prywatnego majątku Wnioskodawcy. Ponadto, przychody z wynajmu nieruchomości należących do Wnioskodawcy mogą zostać zakwalifikowane do przychodów z tzw. najmu prywatnego, a nie najmu w ramach działalności gospodarczej, bez względu na liczbę wynajmowanych przez Niego nieruchomości, albowiem ilość wynajmowanych mieszkań nie wpływa na klasyfikację wynajmu jako działalności gospodarczej, w sytuacji gdy wynajmowane nieruchomości nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie są składnikami majątku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a przychody z nich mogą zostać zakwalifikowane do odrębnego źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w zakresie innym niż wynajem nieruchomości własnych lub dzierżawionych, osiągająca przychody z najmu lub podnajmu tych nieruchomości, może opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 8,5%, zgodnie z art. 2 ust. la w zw. z art. 6 ust. 1a w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, albowiem nieruchomości będące przedmiotem najmu należą do prywatnego majątku Wnioskodawcy, zakupione zostały z Jego środków prywatnych, nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych wykonywanej przez Niego działalności gospodarczej. Ponadto, przedmiotem tej działalności nie jest wynajem, wydzierżawianie ani zarząd nieruchomościami, a Wnioskodawca złożył w tym zakresie stosowne oświadczenie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w ustawowo określonym terminie. Możliwość skorzystania z tej formy opodatkowania nie jest ograniczona ze względu na liczbę posiadanych i wynajmowanych przez podatnika nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga, by był to jeden z rodzajów aktywności wymienionych w tym przepisie i opiera się na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu.
   
   

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W art. 16a ww. ustawy wskazano przy tym, że przy określaniu przychodów z tytułu umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, przepis art. 14 ust. 2b stosuje się odpowiednio, z tym że opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty.

Z powyższych przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy. Kwalifikacja przychodów pod tym względem nie jest przy tym ograniczona ilością wynajmowanych nieruchomości, lecz charakterem zawartych umów najmu a także ewentualnym powiązaniem funkcjonalnym wynajętych nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem wynajęta nieruchomość jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, lub jeśli najem jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, to przychody z takiego najmu należy kwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Stosownie zaś do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne, w tym: osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1 (art. 6 ust. 1b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Jak wynika z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. la, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych. Do zakresu działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie należy wynajem i zarządzenie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Wnioskodawca jest właścicielem kilku nieruchomości mieszkalnych, które nie są składnikami majątku Jego przedsiębiorstwa i zostały zakupione dla celów osobistych Wnioskodawcy. Na moment składania wniosku, przedmiotem najmu jest siedem nieruchomości (jedna z nieruchomości zabudowana jest dwoma budynkami). W najem oddane zostało pięć nieruchomości lokalowych oraz dwa budynki. Nieruchomości te są wynajmowane na cele mieszkaniowe. Przychody z najmu lokali mieszkalnych zaliczane są do źródła przychodów, jakim jest najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca złożył właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Część nieruchomości wynajmowanych przez Wnioskodawcę została zakupiona przez Niego w trakcie 2016 r. Umowy najmu nie zostały zawarte w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wszystkie nieruchomości zakupione zostały ze środków prywatnych Wnioskodawcy oraz nie stanowią one środków trwałych w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, jak również nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Nieruchomości wynajmowane są na czas określony jednego roku, przy czym Wnioskodawca przewiduje możliwość przedłużenia okresu najmu lub też wynajęcie nieruchomości innym najemcom po wygaśnięciu aktualnie zawartych umów najmu. Wnioskodawca nie prowadzi zorganizowanych działań marketingowych co do wspomnianych powyżej nieruchomości, a czynności związane z wynajmem nieruchomości podejmuje samodzielnie. W przypadku konieczności poszukiwania nowego najemcy, Wnioskodawca nie wyklucza zamieszczania w tym celu ogłoszeń lub korzystania w przyszłości z agencji nieruchomości. Przychody z wynajmu nieruchomości stanowią tylko jedno ze źródeł przychodów Wnioskodawcy, przy czym nie jest to główne, a jedynie poboczne źródło przychodu. Ponadto, Wnioskodawca nie uwzględnia oraz nie zalicza kosztów związanych z nabyciem, używaniem i utrzymaniem nieruchomości do kosztów prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Wynajmując nieruchomości, Wnioskodawca działa we własnym imieniu i na własną rzecz. Jest On stroną zawieranych umów najmu jako wynajmujący. Wnioskodawca nie podejmuje czynności związanych z najmem w sposób stały i ciągły. Zamiarem Wnioskodawcy nie jest stałe i ciągłe wynajmowanie nieruchomości oraz podejmowanie innych zorganizowanych działań cechujących działalność gospodarczą.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że jeżeli rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem spełnia przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien być rozliczany na zasadach właściwych dla tej działalności. Jednakże, jak wskazał Wnioskodawca w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, nie podejmuje On czynności związanych z najmem w sposób stały i ciągły. Ponadto, umowy najmu nie zostały zawarte w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wszystkie nieruchomości zakupione zostały ze środków prywatnych i nie stanowią one środków trwałych w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro nieruchomości, które są przedmiotem najmu, nie są składnikami majątku związanymi z działalnością gospodarczą oraz najem ten nie jest wykonywany w sposób określony w definicji zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – to przychody uzyskane z najmu nieruchomości opisanych we wniosku zakwalifikować należy do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od liczby wynajmowanych przez Wnioskodawcę nieruchomości. Zatem, przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z najmu nieruchomości opodatkowany może być zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%.

Ponadto, zaznacza się, że dokonując weryfikacji stanowiska Wnioskodawcy, tutejszy Organ nie odniósł się do Jego oceny w zakresie zaliczenia do określonego źródła przychodów uzyskiwanych w związku z najmem nieruchomości zakupionych przez Niego w przyszłości, gdyż zdarzenie przyszłe nie było przedmiotem wniosku z dnia 16 maja 2016 r. Przedmiotem wniosku był bowiem wyłącznie przedstawiony stan faktyczny.

Jednocześnie tutejszy Organ zastrzega, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Końcowo, tutejszy Organ informuje, że opłata w wysokości 40 zł, stanowiąca część opłaty w kwocie 80 zł, uiszczonej w dniu 10 sierpnia 2016 r. na konto bankowe Izby Skarbowej w Łodzi w kwocie wyższej niż należna, stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona na adres do korespondencji wskazany przez Wnioskodawcę we wniosku ORD-IN.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.