Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1-3/4511-1-8/16-2/KP
z 19 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2016 r. (data wpływu 8 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• opodatkowania sprzedaży kolekcji obrazów na rzecz jednego nabywcy – jest prawidłowe,
• opodatkowania sprzedaży kolekcji obrazów na rzecz różnych nabywców – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• opodatkowania sprzedaży kolekcji obrazów na rzecz jednego nabywcy,
• opodatkowania sprzedaży kolekcji obrazów na rzecz różnych nabywców.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada kolekcję kilkunastu obrazów. Obrazy należące do kolekcji nabywał w okresie ostatnich lat głównie na aukcjach internetowych.

Wszystkie przedmioty, objęte kolekcją, nabywał w ramach realizacji swojego „hobby” polegającego na gromadzeniu obrazów o wartości kolekcjonerskiej lub estetycznej. Nabywanie ani następnie posiadanie przedmiotowych ruchomości nie było powiązane z prowadzeniem jakiejkolwiek działalności gospodarczej, żaden z przedmiotów należących do kolekcji nie był nabywany w zamiarze jego dalszej odsprzedaży. Większość nabytych obrazów jest eksponowana na ścianach pomieszczeń mieszkalnych domu, w którym mieszka Wnioskodawca.

Wnioskodawca rozważa zbycie całej zgromadzonej kolekcji obrazów. Jeśli znaleziony zostanie potencjalny nabywca całości kolekcji, kolekcja zbyta zostanie w całości (jednorazowo na rzecz jednego nabywcy), albo, jeśli powyższe będzie niemożliwe, nastąpi sukcesywna sprzedaż poszczególnych przedmiotów ze zbioru na rzecz różnych nabywców. Od dnia nabycia ostatniego obrazu wchodzącego w skład kolekcji do dnia rozpoczęcia zbywania kolekcji obrazów upłynie okres nie krótszy niż 8 miesięcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym stanie przyszłym wyprzedaż kolekcji obrazów – jednorazowo na rzecz jednego nabywcy – będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w opisanym stanie przyszłym poszczególne transakcje sprzedaży obrazów – w ramach sukcesywnej sprzedaży poszczególnych obrazów na rzecz różnych nabywców – będą stanowiły czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy wyprzedaż kolekcji obrazów – jednorazowo na rzecz jednego nabywcy – nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U Z 2012 r., poz. 361 ze zm.) za źródło przychodów uznaje się odpłatne zbycie innych rzeczy, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Wnioskodawca wskazał, że w opisanym zdarzeniu przyszłym nie powstanie przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomych ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zbycie kolekcji obrazów nastąpi bowiem najwcześniej po upływie 8 miesięcy od nabycia ostatniego z nich, nadto zbycie nie będzie następowało w wykonaniu działalności gospodarczej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy poszczególne transakcje sprzedaży obrazów – w ramach sukcesywnej sprzedaży poszczególnych przedmiotów na rzecz różnych nabywców – nie będą stanowiły czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2012 r., poz. 361 ze zm.) za źródło przychodów uznaje się odpłatne zbycie innych rzeczy, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Wnioskodawca wskazał, że w opisanym zdarzeniu przyszłym nie powstanie przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomych ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zbywanie obrazów nastąpi bowiem najwcześniej po upływie 8 miesięcy od nabycia ostatniego z nich, nadto zbycie nie będzie następowało w wykonaniu działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie

• opodatkowania sprzedaży kolekcji obrazów na rzecz jednego nabywcy – jest prawidłowe,
• opodatkowania sprzedaży kolekcji obrazów na rzecz różnych nabywców – jest prawidłowe.
  
  

W myśl zasady powszechnego opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 wyżej powołanej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Należy jednak wskazać, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym przepisie daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze – dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie – działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz po trzecie – w sposób ciągły.

Zatem działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, ponieważ istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
• wykonywana jest w sposób ciągły; jednak przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy, istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu, np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter,
• prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
  
  

Jeżeli więc rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku zbycie rzeczy spełnia przesłanki uznania ich za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winno zostać rozliczone na zasadach właściwych dla tej działalności.

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy: źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Natomiast w myśl art. 24 ust. 6 omawianej ustawy: dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi źródła przychodu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „rzeczy”, należy więc w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 45 Kodeksu cywilnego: rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na ruchome oraz nieruchomości.

W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego: nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z powyższego przepisu wynika, że rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny niebędący nieruchomością.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca posiada kolekcję kilkunastu obrazów. Wszystkie przedmioty, objęte kolekcją, Wnioskodawca nabył w ramach realizacji swojego hobby polegającego na gromadzeniu obrazów o wartości kolekcjonerskiej lub estetycznej. Nabywanie oraz posiadanie niniejszych obrazów nie było powiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wnioskodawca rozważa zbycie całej zgromadzonej kolekcji obrazów jednorazowo, albo sukcesywnie. Od dnia nabycia ostatniego obrazu wchodzącego w skład kolekcji do dnia rozpoczęcia zbywania kolekcji obrazów upłynie okres nie krótszy niż 8 miesięcy.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie zamierza zbyć kolekcji obrazów przed upływem 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie. Jednocześnie należy przyjąć, że sprzedaż w przyszłości przez Wnioskodawcę kolekcji obrazów należy zakwalifikować jako sprzedaż innych rzeczy ruchomych, która nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca wykazał, że nabyte przez niego przedmioty miały wyłącznie zaspokoić potrzeby związane z jego hobby i nie zostały one nabyte celem odsprzedaży.

Z treści wniosku wynika również, że sposób w jaki Wnioskodawca zamierza zbyć przedmioty uzależniony jest tylko od tego, czy znajdzie się potencjalny nabywca lub nabywcy, którzy będą gotowi tę kolekcję obrazów zakupić. Czynności te będą miały zatem charakter okazjonalny, incydentalny, a nie stały. Cecha stałości nie wynika bowiem z samej liczby zbywanych przedmiotów, ale ciągłego dokonywania określonych czynności. Tymczasem działania Wnioskodawcy wiążą się ze sprzedażą określonej liczby przedmiotów wchodzących w skład kolekcji. Jest to zatem w istocie sprzedaż jednorazowa poszczególnych przedmiotów i wyzbycie się ich z osobistego majątku. Jej przebieg zależy od możliwości sprzedaży kolekcji, a nie jest wynikiem planowego charakteru działań i woli ich realizacji w sposób ciągły. Działania te ustaną wraz ze zbyciem całej kolekcji.

W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż obrazów wchodzących w skład kolekcji – w związku z tym, że zostanie dokonana po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie – nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będzie skutkowała obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 1.

Reasumując – w opisanym zdarzeniu przyszłym wyprzedaż kolekcji obrazów – jednorazowo na rzecz jednego nabywcy – nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 2.

Reasumując – w opisanym zdarzeniu przyszłym poszczególne transakcje sprzedaży obrazów – w ramach sukcesywnej sprzedaży poszczególnych obrazów na rzecz różnych nabywców – nie będą stanowiły czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.