Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-436/16-6/MT
z 12 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 8 czerwca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 lipca 2016 r. (data wpływu 19 lipca 2016 r.), pismem z dnia 20 lipca 2016 r. (data wpływu 20 lipca 2016 r.) oraz pismem z dnia 19 lipca 2016 r. (data wpływu 22 lipca 2016 r.) będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. Organ z dnia 12 lipca 2016 r. nr IPPP2/4512-436/16-2/MT (doręczone 19 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wniosek dotyczy sposobu naliczania podatku VAT od przyszłej sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem administracyjno-socjalnym z częścią magazynową, w której od 2002 roku mieści się oddział firmy Wnioskodawcy.

Nieruchomość została nabyta w roku 2002 od osób prywatnych, transakcja potwierdzona aktem notarialnym, zrealizowana bez podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

la. Podstawowa działalność gospodarcza - import, eksport, hurt, detal częściami do dojarek mechanicznych.

1b. Od wprowadzenia podatku VAT spółka jawna D., jest czynnym podatnikiem VAT.

lc. Budynek administracyjno - biurowy był i jest w całości wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej.

1d. Budynek wykorzystywany jest do prowadzenia działalności opodatkowanej.

1e. Od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2016 r. wynajmowany jest lokal o powierzchni 36 m² na podstawie umowy najmu, opłata najmu opodatkowana jest stawką VAT - 23%. Wcześniej nie było najmu, dzierżawy lub innej formy odpłatnego i nieodpłatnego udostępnienia powierzchni budynku.

1f. Od chwili zakupu do dnia 19 lipca 2016 nie zostały poniesione wydatki na ulepszenia obiektu w Ząbkach przekraczające 30% jego wartości początkowej.

1g. Od dnia zakupu tj. 31 lipca 2002 budynek administracyjno socjalny z częścią magazynową był, jest i będzie do dnia sprzedaży wykorzystywany do prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT dla planowanej transakcji sprzedaży obiektu biurowo – magazynowego.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 43 1. podpunkt 2) który mówi, że zwalnia się od podatku, cytuję:

Dostawą towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W związku z powyższym, że nieruchomość, której dotyczy wniosek, została nabyta aktem notarialnym w dniu 31 lipca 2002 od osób prywatnych za sumę 740000 (siedemset czterdzieści tysięcy) bez naliczania podatku VAT, a także w związku z tym, że obiekt przez cały czas był i jest wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT, oraz nigdy nie był wykorzystywany jako obiekt mieszkalny, przy jego sprzedaży przysługuje prawo zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnatrzwspólnotową dostawe towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, stosownie do art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Na podstawie powyższego przepisu dostawa budynków, budowli lub ich części, spełniających określone w przepisie warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do dostawy upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. ze zm.) posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. dyrektywy, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ustawodawca umożliwił podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Zgodnie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży, podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że wniosek dotyczy sposobu naliczania podatku VAT od przyszłej sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem administracyjno-socjalnym z częścią magazynową, w której od 2002 roku mieści się oddział firmy Wnioskodawcy. Nieruchomość została nabyta w roku 2002 od osób prywatnych, transakcja potwierdzona aktem notarialnym, zrealizowana bez podatku VAT. Podstawowa działalność gospodarcza Wnioskodawcy stanowi import, eksport, hurt, mechanicznych. Od wprowadzenia podatku VAT Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Budynek administracyjno - biurowy był i jest w całości wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. Budynek wykorzystywany jest do prowadzenia działalności opodatkowanej. Od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2016 r. wynajmowany jest lokal o powierzchni 36 m² na podstawie umowy najmu, opłata najmu opodatkowana jest stawką VAT - 23%. Wcześniej nie było najmu, dzierżawy lub innej formy odpłatnego i nieodpłatnego udostępnienia powierzchni budynku. Od chwili zakupu do dnia 19 lipca 2016 nie zostały poniesione wydatki na ulepszenia obiektu przekraczające 30% jego wartości początkowej. Od dnia zakupu tj. 31 lipca 2002 r. budynek administracyjno socjalny z częścią magazynową był, jest i będzie do dnia sprzedaży wykorzystywany do prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej.

Analiza cyt. przepisów ustawy o VAT, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do ich dostawy może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wobec przywołanych wyżej przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż budynku administracyjno – socjalnego z cześcią magazynową będzie korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Z wniosku wynika, że w odniesieniu do ww. budynku doszło do jego pierwszego zasiedlenia, gdyż ww. budynek był i jest w całości wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej. Nieruchomość została nabyta w roku 2002 od osób prywatnych, transakcja potwierdzona aktem notarialnym, zrealizowana bez podatku VAT. Od chwili zakupu do dnia 19 lipca 2016 r. nie zostały poniesione wydatki na ulepszenia obiektu przekraczające 30% jego wartości początkowej. Od dnia zakupu, tj. 31 lipca 2002 r. budynek administracyjno – socjalny z częścią magazynową był, jest i będzie do dnia sprzedaży wykorzystywany do prowadzenia przez Wnioskodawcę opodatkowanej działalności gospodarczej. Oznacza to, że Wnioskodawca użytkując budynek administracyjno – socjalny z częścią magazynową dla celów działalności gospodarczej od 31 lipca 2002 r. spełnił warunki przewidziane dla zwolnienia w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Planowana dostawa ww. budynku nastąpi po pierwszym zasiedleniu, a od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej sprzedaży ww. budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W związku z tym, dostawa ww. budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W konsekwencji powyższych okoliczności, na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, również dostawa gruntu, na którym posadowiony jest przedmiotowy budynek korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT.

Wobec zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT do planowanej sprzedaży ww. budynku administracyjno - socjalnego z częścią magazynową brak jest podstaw do analizy zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż jak już wskazano wyżej, zwolnienie to ma zastosowanie tylko w przypadku budynków i budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Skoro dostawa budynku administracyjno - socjalnego korzysta ze zwolnienia uregulowanego przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT również badanie przesłanek zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT stało się bezprzedmiotowe.

Należy zatem stwierdzić, że choć sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanego we wniosku budynku administracyjno - socjalnego z częścią magazynową będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem zwolnienia od tego podatku, to stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe, gdyż nie będzie to dostawa zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, jak wskazał Wnioskodawca, tylko zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00‑013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.