Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.450.2016.2.MK
z 6 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 2 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2016 r. (data wpływu 24 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku i w wyniku działu spadku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku i w wyniku działu spadku.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 10 sierpnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.450.2016.1.MK, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1- 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 10 sierpnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 17 sierpnia 2016 r.). W dniu 24 sierpnia 2016 r. (nadano w dniu 23 sierpnia 2016 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 16 grudnia 2010 r. zmarł spadkodawca. W dniu 27 grudnia 2010 r. został sporządzony w kancelarii notarialnej Akt Poświadczenia Dziedziczenia, w którym ujawniono trzech spadkobierców. Każdy ze spadkobierców odziedziczył po 1/3 masy spadkowej, w skład której wchodziła m.in. nieruchomość w postaci domu jednorodzinnego w stanie surowym zamkniętym. Budynek został dopuszczony do użytku w dniu 9 marca 2009 r.

W sierpniu 2011 r., w wyniku umowy o dział spadku, nastąpił podział majątku między spadkobierców w ten sposób, że dwóch spadkobierców zrzekło się na korzyść Wnioskodawczyni masy spadkowej w części nieruchomości w postaci budynku jednorodzinnego. W dniu 21 lutego 2013 r., w wyniku ujawnienia się kolejnego spadkobiercy i jego wniosku, Sąd wydał postanowienie o uchyleniu Aktu Poświadczenia Dziedziczenia z dnia 27 grudnia 2010 r. W dniu 26 czerwca 2013 r. Sąd wydał postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku, w którym spadek po zmarłym nabyli czterej spadkobiercy w równych częściach po ¼.

W dniu 22 stycznia 2016 r., w wyniku umowy o dział spadku, nastąpił ponowny podział majątku między czworo spadkobierców. Wnioskodawczyni i dwaj spadkobiercy otrzymali m.in. po 1/3 udziału w nieruchomości (domu jednorodzinnym). W wyniku tej umowy Wnioskodawczyni nabyła wraz z dwoma spadkobiercami taką samą część nieruchomości (domu jednorodzinnego), jak w momencie sporządzenia Aktu Poświadczenia Dziedziczenia z dnia 27 grudnia 2010 r. W wyniku podziału spadku i otrzymania (wraz z dwoma spadkobiercami) domu nie nastąpiło zwiększenie masy spadkowej w stosunku do osoby Wnioskodawczyni, jak również pozostałych spadkobierców.

W maju 2016 r. Wnioskodawczyni, wraz z dwoma spadkobiercami, sprzedała nieruchomość.

Od dnia śmierci spadkodawcy do dnia sprzedaży nie zostały dokonane żadne prace budowlane w budynku. Przy sprzedaży nieruchomość przedstawiała taki sam stan, jak w dniu 16 grudnia 2010 r. Cena sprzedaży nieruchomości była niższa od wartości nieruchomości wycenionej przez rzeczoznawcę w maju 2013 r. Dział spadku nastąpił bez spłat i dopłat. Wszyscy spadkobiercy objęci są (jako zstępni i małżonek) pierwszą grupą podatkową w oparciu o przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w skład masy spadkowej wchodziły:

• 2 mieszkania,
  

• zabudowana 3 nieruchomościami działka,
  

• papiery wartościowe, akcje, obligacje,
  

• udziały w spółce z o.o.,
  

• środki pieniężne,
  

• 2 domy, w tym jeden będący przedmiotem złożonego wniosku.
  
  

Spadkodawca był jedynym właścicielem nieruchomości wchodzących w skład spadku. Miejscem położenia nieruchomości są …., dzielnica …...

Pierwotnie Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość wraz z dwoma synami wskutek częściowego działu spadku w dniu 27 grudnia 2010 r. W wyniku kolejnego częściowego działu spadku w dniu 9 sierpnia 2011 r. synowie zrzekli się na rzecz Wnioskodawczyni m.in. nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży. Następnie, w wyniku ujawnienia się kolejnej spadkobierczyni (córka męża Wnioskodawczyni z innego związku), oraz przeprowadzonego postępowania spadkowego na wniosek zainteresowanej, Sąd wydał postanowienie, w którym stwierdził, ze spadek po zmarłym nabyła Wnioskodawczyni, Jej dwaj synowie i córka męża z innego związku.

W wyniku kolejnego uzupełniającego działu spadku z dnia 22 stycznia 2016 r., opisywana nieruchomość przypadła Wnioskodawczyni i Jej synom (po 1/3), natomiast cała masa spadkowa została tak rozdysponowana, że każdy z czterech spadkobierców otrzymał wartościowo równą część, w udziale ¼. Taki podział nastąpił, ponieważ nowa spadkobierczyni (córka męża) nie była zainteresowana konkretnymi nieruchomościami, a jedynie kwotą pieniężną.

Wartość udziału w nieruchomości nabytego przez Wnioskodawczynię w wyniku działu spadku nie przewyższała wartości udziału w spadku przysługującego we wszystkich składnikach majątkowych wchodzących w skład masy spadkowej.

Odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w wyniku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawczyni jest zwolniona z zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia nieruchomości, zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu ww. przepisów, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości nie podlega opodatkowaniu. Z dniem śmierci spadkodawcy wszyscy spadkobiercy nabyli masę spadkową bezudziałowo. Nabycie tej masy nastąpiło w 2010 r., a przesunięcie składników majątku w trakcie umowy działu spadku. Celem ustanowienia pięcioletniego okresu od nabycia do sprzedaży jest zapobieganie spekulacjom, a nie opodatkowywanie sprzedaży rodzinnych nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zawartym w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z art. 10 ust. l pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni jest zwolniona z podatku, ponieważ zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat (licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spadku, tj. od śmierci męża).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przytoczony przepis definiuje generalną zasadę, zgodnie z którą nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części, udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw, upłynęło 5 lat. Zatem, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części, udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw upłynęło 5 lat, ich sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 16 grudnia 2010 r. zmarł spadkodawca, będący jedynym właścicielem nieruchomości wchodzących w skład spadku. W dniu 27 grudnia 2010 r. został sporządzony w kancelarii notarialnej Akt Poświadczenia Dziedziczenia, w którym ujawniono trzech spadkobierców. Każdy ze spadkobierców odziedziczył po 1/3 masy spadkowej, w skład której wchodziła m.in. nieruchomość w postaci domu jednorodzinnego w stanie surowym zamkniętym.

W sierpniu 2011 r., w wyniku umowy o dział spadku, nastąpił podział majątku między spadkobierców w ten sposób, że dwóch spadkobierców zrzekło się na korzyść Wnioskodawczyni masy spadkowej w części nieruchomości zabudowanej budynkiem jednorodzinnym. W dniu 21 lutego 2013 r., w wyniku ujawnienia się kolejnego spadkobiercy i jego wniosku, Sąd wydał postanowienie o uchyleniu Aktu Poświadczenia Dziedziczenia z dnia 27 grudnia 2010 r. W dniu 26 czerwca 2013 r. Sąd wydał postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku, w którym spadek po zmarłym nabyli czterej spadkobiercy w równych częściach po ¼.

W wyniku kolejnego działu spadku z dnia 22 stycznia 2016 r., opisywana nieruchomość przypadła Wnioskodawczyni i Jej synom w udziale po 1/3 części, natomiast cała masa spadkowa została tak rozdysponowana, że każdy z czterech spadkobierców otrzymał wartościowo część równą udziałowi ¼. Taki podział nastąpił, ponieważ nowa spadkobierczyni (córka męża) nie była zainteresowana konkretnymi nieruchomościami, a jedynie kwotą pieniężną.

Wartość udziału w nieruchomości nabytego przez Wnioskodawczynię w wyniku działu spadku nie przewyższała wartości udziału w spadku przysługującego we wszystkich składnikach majątkowych wchodzących w skład masy spadkowej.

W maju 2016 r. Wnioskodawczyni, wraz z dwoma spadkobiercami, sprzedała nieruchomość. Odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dział spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Tak więc na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jedni spadkobiercy tracą prawo własności do składników majątku stanowiących masę spadkową, inni natomiast to prawo własności nabywają. Jeżeli zatem, wartość nieruchomości nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Natomiast nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Stosownie do art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1966/11, czy też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 22 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 433/10, w którym Sąd stwierdził, że „(…) momentem nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części obejmującej udział spadkowy będzie moment nabycia spadku, w pozostałym zaś zakresie – moment działu spadku”. Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest również stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2836/12, „(…) ponieważ w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia spadkobiercy, w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka nie może być utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. A contrario, jeśli w opisanej sprawie doszłoby do przyrostu mienia spadkobiercy w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka byłaby utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przyjmując za Wnioskodawczynią, że w wyniku działu spadku dokonanego w dniu 22 stycznia 2016 r., otrzymała udział w nieruchomości o wartości odpowiadającej Jej udziałowi w składnikach majątkowych wchodzących w skład spadku, który nabyła w dniu śmierci spadkodawcy, tj. w dniu 16 grudnia 2010 r., stwierdzić należy, że nabycie przez Nią udziału w nieruchomości, który odpłatnie zbyła wraz z pozostałymi spadkobiercami w maju 2016 r., nastąpiło w 2010 r. w dacie śmierci spadkodawcy. W tej sytuacji pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z dniem 31 grudnia 2015 r.

Wobec powyższego odpłatne zbycie w maju 2016 r. udziału w nieruchomości nabytego przez Wnioskodawczynię w 2010 r. w spadku i w wyniku działu spadku nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie. Oznacza to, że przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu ww. odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Jednocześnie wyjaśnić należy, że brak obowiązku zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości jest skutkiem niewystąpienia przychodu podlegającego opodatkowaniu, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaś zastosowania zwolnienia od zapłaty podatku przewidzianego w odrębnych przepisach, nie znajdujących zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Organ wydając interpretację w trybie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, nie przeprowadza postępowania dowodowego, a jedynie opiera się na przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego. Należy wskazać również, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.