Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-287/16-6/KS
z 25 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością –przedstawione we wniosku z 25 maja 2016 r. (data wpływu 20 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania momentu uzyskania przychodu z tytułu otrzymanej dopłaty (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismami w dniach 29 czerwca 2016 r., 2 sierpnia 2016 r., 18 sierpnia 2016 r. – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania:

• momentu uzyskania przychodu z tytułu otrzymanej dopłaty (pytanie nr 1);
• kosztu uzyskania przychodu z tytułu ewentualnej zapłaconej dopłaty (pytanie nr 2).
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie:

1. produkcji i
2. dystrybucji (sprzedaży)

przyczep samochodowych towarowych, podłodziowych, lawet, transporterów, cargo. Są to przyczepy bardzo wysokiej jakości, dzięki którym Spółka zdobyła uznanie na rynku europejskim.

Spółka należy do grupy kapitałowej B. (dalej: Grupa).

Do Grupy należy także B.AB – spółka dominująca w Grupie pod względem pełnionych w Grupie funkcji, z siedzibą w Szwecji (dalej: Pryncypał). Pryncypał pełni funkcję spółki nadzorującej, która jest odpowiedzialna m.in. za zarządzanie Grupą, zarządzanie strategiczne, budowę strategii marketingowej.

Produkcja przyczep odbywa się na zlecenie spółki powiązanej z Grupy. W tym zakresie Spółka jest tzw. producentem kontraktowym. Dystrybucja (sprzedaż) dokonywana jest do podmiotów zewnętrznych (niepowiązanych) oraz do podmiotów wewnętrznych (powiązanych).

Zgodnie z obraną strategią gospodarczą Grupy B., Spółka pełni zatem dwie biznesowe funkcje:

1. producenta kontraktowego przyczep,
2. dystrybutora przyczep.
   
   

W ramach funkcji producenta kontraktowego Spółka produkuje przyczepy na zlecenie Grupy i sprzedaje podmiotom powiązanym.

W ramach funkcji dystrybutora Spółka sprzedaje przyczepy podmiotom niepowiązanym. Zgodnie z przyjętym w Grupie modelem cen transferowych, Spółka sprawuje funkcję dystrybutora o ograniczonym ryzyku, co w praktyce oznacza, iż powinna na skutek prowadzonej w tym zakresie działalności osiągać określony (wyznaczony) poziom dochodowości odpowiedni dla pełnionej funkcji. Pełnienie funkcji takiego dystrybutora przez Spółkę regulowane jest umową „Intra-Group Profit Sharing Agreement”, zawartą z Pryncypałem (dalej: Umowa).

Zgodnie z postanowieniami umowy Pryncypał pełni funkcję spółki nadzorującej, która jest odpowiedzialna m.in. za zarządzanie Grupą, zarządzanie strategiczne, budowę strategii marketingowej. Pryncypał posiada także prawa własności intelektualnej do marki B. oraz know-how. Pryncypał angażuje się w budowanie marki i rozwój Produktów sprzedawanych przez Spółkę jako dystrybutora na danym rynku.

Spółka sprzedaje przyczepy podmiotom zewnętrznym – zarówno w Polsce, jak i poza (UE i poza UE). W ramach tej sprzedaży występuje zatem sprzedaż krajowa, WDT i eksport. Ceny ustalane są z odbiorcami zewnętrznymi przez Spółkę w drodze negocjacji (na bazie polityki cenowej Spółki). Spółka dowolnie kształtuje ceny sprzedaży do podmiotów zewnętrznych biorąc pod uwagę własne kalkulacje kosztu wytworzenia oraz zakładając określone marże dla poszczególnych rynków (ceny cennikowe). Ceny cennikowe do indywidualnych klientów mogą być dodatkowo korygowane o przyznane rabaty, skonta.

Z uwagi na to, że strategiczne decyzje i ryzyka leżą po stronie Pryncypała oraz uwzględniając ograniczone funkcje pełnione przez Spółkę, Strony w Umowie ustaliły, że Spółka powinna osiągnąć określony poziom rentowności (poziom dochodowości) odpowiedni do pełnionej funkcji i ponoszonego ryzyka. Na podstawie Umowy jest on wyznaczany marżą zysku z działalności operacyjnej Spółki.

Zgodnie z Umową, wynagrodzenie Spółki jako dystrybutora (z tytułu sprzedaży przyczep podmiotom zewnętrznym) powinno być kalkulowane w taki sposób, że Spółka uzyskuje marżę na zysku z działalności operacyjnej na poziomie rynkowym przy zastosowaniu metody marży transakcyjnej netto. Zgodnie z Umową Pryncypał zapewnia marżę na zysku z działalności operacyjnej na poziomie X%, co zostało uznane za poziom rynkowy.

Umowa przewiduje, że Pryncypał jest odpowiedzialny za to, aby Spółka osiągnęła zakładaną marżę na określonym poziomie X%. Umowa zakłada mechanizm wyrównawczy, mający na celu uzyskanie ustalonego poziomu rentowności. Jeśli na skutek nieprzewidzianych zmian warunków rynkowych wynik Spółki jako dystrybutora (wynik z tej działalności) różni się od założonego poziomu marży na działalności operacyjnej, Pryncypał dokonuje odpowiedniej korekty wystawiając notę obciążeniową lub uznaniową na Spółkę, tak aby marżę Spółki na działalności dystrybucyjnej doprowadzić do poziomu rynkowego.

W praktyce oznacza to, jeżeli marża na zysku z działalności operacyjnej uzyskana przez Spółkę (w zakresie działalności dystrybucyjnej) jest niższa niż określony w Umowie poziom marży X% to Pryncypał wystawia notę uznaniową i dokonuje dopłaty (dalej: Dopłata) do sprzedaży zewnętrznej, w celu osiągnięcia marży na zakładanym poziomie X%. Jeżeli natomiast marża byłaby wyższa niż X% Pryncypał wystawia notę obciążeniową na Spółkę, która płaci mu odpowiednią kwotę, w celu osiągnięcia zakładanego poziomu marży. Wystawiana nota nie odwołuje się do żadnych faktur sprzedaży Spółki, poszczególnych pozycji tych faktur, czy też cen pierwotnie stosowanych. Wyrównanie do ustalonego poziomu rentowności pozostaje bez wpływu na ustalane przez Spółkę ceny sprzedaży. Mechanizm wyrównawczy nie jest związany z żadnym błędem pierwotnie popełnionym przez strony.

Na podstawie Umowy Spółka nie nabywa żadnych usług czy towarów od Pryncypała w zamian za Dopłatę uzyskaną w związku z wyrównaniem do określonego poziomu rentowności na sprzedaży do podmiotów niepowiązanych.

Rozliczenia w tym zakresie dokonywane są raz na rok.

W 2015 r. Spółka nie osiągnęła zakładanej marży X%. W grudniu 2015 r. Pryncypał wystawił zatem notę uznaniową na kwotę Dopłaty. Spółka otrzymała Dopłatę w styczniu 2016 r. Spółka potraktowała otrzymaną notę uznaniową jako dokumentującą powstanie przychodu, a za moment powstania przychodu uznała dzień otrzymania zapłaty. Bilansowo natomiast Spółka ujęła przedmiotową notę uznaniową jako przychód bilansowy roku 2015, w celu zachowania prawidłowości obrazu wyniku finansowego roku, którego dotyczy Dopłata (wyrównanie).

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Pismem stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że uzupełnił wniosek o brakującą opłatę.

W odpowiedzi na wezwanie II Spółka doprecyzowała, że prawidłowość dokonywanej korekty kosztów lub przychodów w związku z przyjętym w Grupie modelem cen transferowych nie była przedmiotem postępowania w trycie Działu IIa Ordynacji podatkowej – Porozumienia w sprawach ustalenia cen transakcyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

1. W którym momencie Spółka powinna rozpoznać przychód z tytułu otrzymanej Dopłaty?
2. W którym momencie Spółka powinna rozpoznać koszt z tytułu ewentualnej zapłaconej Dopłaty?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 25 sierpnia 2016 r. nr ILPB3/4510-1-287/16-7/KS.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu otrzymanej Dopłaty Spółka powinna rozpoznać w momencie jej otrzymania (zasada kasowa).

Otrzymana Dopłata – moment rozpoznania przychodu.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ww. ustawy , za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Zdaniem Spółki, przepis powyższy nie będzie miał zastosowania w odniesieniu do otrzymanej Dopłaty, gdyż Dopłata nie jest związana z poszczególnymi dostawami przyczep realizowanymi na rzecz różnych odbiorców zewnętrznych, tylko z wyrównaniem dochodowości na ogólnej sprzedaży zrealizowanej na rzecz podmiotów zewnętrznych.

Art. 12 ust. 3c i 3d ustawy, dotyczą usług rozliczanych w okresach rozliczeniowych, art. 12 ust. 3f ustawy, dotyczy pochodnych instrumentów finansowych, więc również nie mają one tu zastosowania.

Zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Zdaniem Spółki, przepis ten będzie miał zastosowanie w odniesieniu do otrzymanej Dopłaty.

A zatem przychód z tytułu Dopłaty należy ujmować metodą kasową, w dacie otrzymania Dopłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.