Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.513.2016.2.KU
z 12 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2016 r. (data wpływu 3 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 czerwca 2016 r. (data wpływu 24 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności wydatków na zapłatę czesnego za studia poniesionych w 2016 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 13 czerwca 2016 r., Nr IPTPB1.4511.504.2016.1.KU, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 13 czerwca 2016 r. (data doręczenia 17 czerwca 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 23 czerwca 2016 r. (data wpływu 24 czerwca 2016 r.), nadanym dnia 23 czerwca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od roku akademickiego 2011/2012 jest studentem studiów zaocznych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu .... na kierunku Prawo. Jednocześnie w 2011 r. Wnioskodawca ukończył studia magisterskie na Uniwersytecie .... kierunek Finanse i Rachunkowość. Od 2008 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą ...., rozliczając się z Urzędem Skarbowym na zasadach ogólnych. Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy są czynności agentów i brokerów ubezpieczeniowych. Wnioskodawca mając na uwadze dalszy rozwój swojej działalności gospodarczej, związany z rynkiem ubezpieczeniowym i poszerzaniem zakresu usług o kompleksową obsługę klientów, po ukończeniu studiów prawniczych zamierza zwrócić się do Komisji Nadzoru Finansowego o wpis na listę brokerów ubezpieczeniowych. Broker prowadzi działalność w formie przedsiębiorstwa. Wpis taki w przypadku Wnioskodawcy jest możliwy na podstawie ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o deregulacji dostępu do zawodu brokera ubezpieczeniowego i reasekuracyjnego oraz po spełnieniu dodatkowych przesłanek, którymi są: odpowiedni staż pracy w branży ubezpieczeniowej (Wnioskodawca posiada), uzyskanie tytułu magistra prawa po ukończeniu studiów prawniczych (Wnioskodawca jest w trakcie studiów).

Mając na względzie powyższe, ukończenie studiów prawniczych pozwoli Wnioskodawcy na spełnienie ostatniego z potrzebnych warunków do uzyskania wpisu. Rezultatem takiego działania jest osiągnięcie w przyszłości większego dochodu, zachowanie i zabezpieczenie źródła dochodu z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, ponieważ rynek agentów ubezpieczeniowych wyłącznych, którym jest Wnioskodawca, nie pozwala na dalszy realny rozwój. Związane jest to z oczekiwaniami klientów co do szerszej oferty produktowej, jak również związane jest to z coraz trudniejszą polityką firmy ...., z którą Wnioskodawca ma podpisaną umowę agencyjną na wyłączność.

Ponadto, coraz bardziej złożone stany faktyczne wynikające nie tylko z samego materialnego przedmiotu ubezpieczeń, ale również z zawiłości prawnych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak i w życiu osobistym, wymagają od przedstawiciela znajomości coraz większej i bardziej specjalistycznej wiedzy prawnej. Dodatkowo rolą brokera jest czynne uczestnictwo w likwidacji szkód i dochodzenie roszczeń wynikających z zawartych umów ubezpieczenia, co wymaga nie tylko wiedzy finansowej, ale i prawnej.

Wnioskodawca po ukończeniu studiów prawniczych chce dalej rozwijać zakres usług swojej działalności gospodarczej, zarówno w branży związanej z rynkiem ubezpieczeniowym, jak i z prawną obsługą klientów. Po ukończeniu ww. studiów, w świetle obowiązujących przepisów, Wnioskodawca będzie posiadał uprawnienia do prawnej obsługi przedsiębiorstw na podstawie zdobytej wiedzy na kierunku Prawo. W związku z posiadanym już „portfelem” klientów ubezpieczeniowych, od których Wnioskodawca odbiera sygnały o oczekiwanej pomocy prawnej, Wnioskodawca widzi w tym zakresie możliwość dalszego rozwoju swojej działalności gospodarczej. Posiadany tytuł magistra prawa jeszcze pełniej pozwoli Mu na zabezpieczenie, zachowanie i powiększanie źródła przychodu Jego działalności gospodarczej.

Ukończenie studiów prawniczych pozwoli Wnioskodawcy na rozpoczęcie aplikacji radcowskiej, co w połączeniu z rynkiem ubezpieczeniowym, prawną obsługą firm i osób fizycznych oraz kompleksową ich obsługą, jako radca prawny, pozwoli w ramach jednego przedsiębiorstwa zbudować silną, zapewniającą dochód, jednoosobową działalność gospodarczą.

Wnioskodawca nadmienia, że od 2016 r. Naczelna Rada Radców Prawnych zezwala aplikantom, radcom prawnym, w związku ze swobodą działalności gospodarczej, na takie czynności, z zastrzeżeniem, aby owa działalność była prowadzona w sposób etyczny, nie przynosząc ujmy zawodowi radcy prawnego.

Wydatki jakie zamierza Wnioskodawca zaliczyć do kosztów prowadzonej działalności, to czesne za studia, płatne okresowo, zgodnie z harmonogramem za 2015 r. i 2016 r., do ich ukończenia (obecnie Wnioskodawca jest na IV i V roku jednocześnie). Wnioskodawca zamierza złożyć korektę za 2015 r., I kwartał 2016 r., II kwartał 2016 r., III kwartał 2016 r. Wnioskodawca zamierza przystąpić do egzaminu magisterskiego do końca 2016 r.

W piśmie z dnia 23 czerwca 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wycofał pytanie dotyczące „dalszej możliwości zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów (zdarzenie przyszłe)”, tj. wydatków na zapłatę czesnego za studia oraz zakup podręczników i pomocy naukowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą ….., może księgować koszty czesnego za studia prawnicze (tryb zaoczny/magisterskie), opłacane okresowo zgodnie z harmonogramem płatności, jako ogólne koszty działalności gospodarczej, którą prowadzi, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy wydatki (czesne) te Wnioskodawca może ujmować w kosztach działalności gospodarczej za lata nauki 2015 i 2016 i do ukończenia studiów?
3. Czy podręczniki i pomoce naukowe wykorzystywane w toku studiów i zakupione na fakturę, z wyszczególnieniem zakupionych pozycji, mogą być księgowane jako ogólny koszt działalności gospodarczej, którą Wnioskodawca prowadzi, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca pytań oznaczonych we wniosku numerem 1 i 2 w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności wydatków na zapłatę czesnego za studia poniesionych w 2016 r. Natomiast w pozostałym zakresie wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

1. celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów;
2. wydatek ten nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, który zawiera katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów;
3. wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.
   
   

W związku z powyższym, w przypadku źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki racjonalnie i gospodarczo związane z prowadzoną działalnością gospodarcza, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów.

Wydatki na zdobywanie, podnoszenie kwalifikacji zawodowych w formie studiów nie są ujęte w katalogu art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Dodatkowo, pomiędzy opłatami za studia (czesne) i pomocami naukowymi wykorzystywanymi podczas studiów zachodzi związek przyczynowy, tj. związek między poniesionymi wydatkami, a prowadzoną działalnością gospodarczą. Ukończenie studiów, po ich wcześniejszym opłaceniu, pozwoli na uzyskanie dodatkowych kompetencji zawodowych, których nie da się uzyskać w inny sposób, co pozwoli na zabezpieczenie dochodu z działalności gospodarczej i jej dalsze prowadzenie, mając na uwadze zarówno aspekty formalne, jak i ekonomiczne.

Tak więc ww. wydatki zostały racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, ponieważ ich poniesienie przyczyni się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza. Uznać zatem należy za koszty wydatki na kształcenie, które pozwolą na nabycie umiejętności, kompetencji i wiedzy niezbędnej do prowadzenia działalności gospodarczej.

Program studiów przedstawiony we wniosku jest tożsamy z charakterem prowadzonej działalności gospodarczej, a zdobyta wiedza w przyszłości pozwoli na rozszerzenie zakresu prowadzonych usług w ramach działalności gospodarczej i zdobycie nowych klientów, poprzez wpływ na zakres i charakter świadczonych usług, a także na zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, brak jest przeszkód prawnych, aby wydatki na na czesne za studia zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca odwołał się do interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 grudnia 2015 r., Nr IPTPB3/4511- 213/15-4/RR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Przez pojęcie „zachować” należy rozumieć „dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać”. Natomiast „zabezpieczyć” oznacza „uczynić bezpiecznym, niezagrożonym, dać ochronę”. Można więc przyjąć, że koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, które umożliwią dalsze funkcjonowanie źródła. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo – skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

Kwalifikując zatem wydatek w koszty podatkowe trzeba stwierdzić, że spełnia on dwa warunki:

1. wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów
2. nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, wymienionym w przepisie art. 23 ustawy.
   
   

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów zaocznych nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Konieczne jest również wykazanie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z podjęciem zaocznych studiów na kierunku Prawo, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotne jest jednak ustalenie, czy:

1. wydatki związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
2. wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.
   
   

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej, oraz zwiększyć możliwości pozyskiwania klientów.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca od 2008 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy są czynności agentów i brokerów ubezpieczeniowych. Od 2011 r. jest studentem studiów zaocznych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu …. na kierunku Prawo. Wnioskodawca mając na uwadze dalszy rozwój swojej działalności gospodarczej związany z rynkiem ubezpieczeniowym i poszerzaniem zakresu usług o kompleksową obsługę klientów, po ukończeniu studiów prawniczych zamierza zwrócić się do Komisji Nadzoru Finansowego o wpis na listę brokerów ubezpieczeniowych. Rezultatem takiego działania będzie osiągnięcie w przyszłości większego dochodu, zachowanie i zabezpieczenie źródła dochodu z działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wydatki jakie zamierza Wnioskodawca zaliczyć do kosztów prowadzonej działalności to czesne za studia, płatne okresowo, zgodnie z harmonogramem za 2016 r.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie program studiów, o których mowa we wniosku, jest związany z zakresem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a zdobyta wiedza będzie miała odzwierciedlenie w powstaniu lub wzroście przychodu (poprzez wpływ na zakres oraz jakość świadczonych przez Wnioskodawcę usług, zdobycie nowych klientów), a także na zachowanie lub zabezpieczenie tego źródła przychodu, to nie ma przeszkód prawnych, aby wydatki poniesione na zapłatę czesnego za studia w 2016 r., zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Wobec tego za spełnione należy uznać kryterium celowości, wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że wydatki te Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej w 2016 r.

Przy czym podkreślić należy, że ciężar wykazania związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Interpretację indywidualną wydaje się bowiem wyłącznie w oparciu o stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez Wnioskodawcę, natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ prowadzi postępowanie dowodowe w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, który rzeczywiście zaistniał.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.