2016.09.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi - 1061-IPTPB3.4511.585.2016.1.MK

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.585.2016.1.MK
z 13 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2016 r. (data wpływu 8 lipca 2016 r.) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą ośrodek interesów życiowych na terytorium Polski, a w konsekwencji osobą mającą miejsce zamieszkania dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych na terytorium Polski (dalej: Wnioskodawca). Tym samym, Wnioskodawca podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tj. jest polskim rezydentem dla celów podatkowych). Na podstawie zawartej umowy o pracę Wnioskodawca pełni funkcję Doradcy ds. projektów inwestycyjnych w spółce …. Sp. z o.o. (dalej: Spółka). Spółka prowadzi działalność w zakresie dystrybucji urządzeń klimatyzacyjnych.

Spółka planuje wdrożyć program motywacyjny oparty o instrumenty pochodne (dalej: Program). Programem mają zostać objęte wybrane osoby zaangażowane przez Spółkę w ramach działu handlowego oraz działu obsługi klienta Spółki, w tym Wnioskodawca. Lista osób uprawnionych do udziału w Programie (dalej: Uprawnieni), do których zalicza się także Wnioskodawca, będzie wskazywana przez Zarząd Spółki w odniesieniu do każdego okresu obowiązywania Programu (odpowiadającego kwartałowi lub rokowi kalendarzowemu).

Celem wdrożenia Programu jest stworzenie dodatkowego systemu motywowania Uprawnionych, który pozwoli na zwiększenie ich zaangażowania oraz wydajności ich pracy poprzez system oparty o realizację indywidualnych celów, który będzie dodatkowo uzależniony od wyników finansowych Spółki lub działów Spółki, w ramach których zaangażowani są poszczególni Uprawnieni. Zdaniem Spółki, wdrożenie Programu powinno wpłynąć korzystnie zarówno na działalność operacyjną Spółki, jak i na realizację jej długoterminowych celów biznesowych, w tym wzrost rentowności i wartości rynkowej Spółki. Zgodnie z założeniami Programu, Uprawnieni będą mieli prawo do potencjalnego otrzymania w przyszłości kwoty rozliczenia pieniężnego wskutek realizacji praw wynikających z instrumentów pochodnych, opartych o określone wskaźniki finansowe (dalej: Instrumenty).

Program realizowany będzie na podstawie regulaminu (dalej: Regulamin) oraz odrębnych umów zawieranych z Uprawnionymi (dalej: Umowy). Umowy będą niezależne od innych umów zawartych przez Spółkę z Uprawnionymi. Na podstawie Umów Uprawnionym zostaną odpłatnie przyznane Instrumenty. Cena nabycia Instrumentu przez danego Uprawnionego wynosić będzie 1 zł. W danym okresie obowiązywania Programu Uprawniony będzie mógł nabyć tylko jeden Instrument. Ponadto, zgodnie z Regulaminem oraz Umowami, Uprawnionym będzie przysługiwać prawo do zbycia Instrumentów, w tym również na rzecz osób trzecich (niezwiązanych ze Spółką ani z Wnioskodawcą).

Realizacja praw wynikających z Instrumentów (dalej: Prawa) uzależniona będzie od uzyskania określonej przez Zarząd Spółki w danym okresie trwania Programu wartości wskaźników bazowych – obrotu działu Spółki, w ramach którego zaangażowany jest dany Uprawniony lub obrotu Spółki (dalej: Wskaźniki). Finalna wartość potencjalnego rozliczenia pieniężnego (dalej: Rozliczenie Pieniężne) należnego Uprawnionym za dany okres obowiązywania Programu będzie ustalana na podstawie wysokości obrotu generowanego przez danego Uprawnionego na rzecz Spółki (dalej: Przychody Uprawnionego) oraz obrotu działu Spółki, w ramach którego zaangażowany jest dany Uprawniony (dalej: Przychody Wspólne) w danym okresie obowiązywania Programu.

Na podstawie przydzielonych Instrumentów w przypadku osiągnięcia przez Wskaźniki określonych z góry na dany okres trwania Programu wartości, Uprawniony będzie mieć prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego w kwocie stanowiącej sumę określonych z góry na dany okres obowiązywania Programu ułamkowych części Przychodów Uprawnionego oraz określonych z góry na każdy okres obowiązywania Programu ułamkowych części Przychodów Wspólnych. Potencjalna wartość Rozliczenia Pieniężnego będzie skorelowana dodatnio z wartościami Przychodów Uprawnionego oraz Przychodami Wspólnymi generowanymi w danym okresie obowiązywania Programu.

W przyszłych okresach obowiązywania Programu zmianie mogą ulec wartości Wskaźników, których przekroczenie spowoduje realizację Praw oraz wypłatę Rozliczenia Pieniężnego, wartości określanych z góry na dany okres obowiązywania Programu ułamkowych części Przychodów Uprawnionego oraz Przychodów Wspólnych, na podstawie których kalkulowana jest finalna wartość Rozliczenia Pieniężnego, jak i funkcje pełnione w Spółce przez Uprawnionych, w tym Wnioskodawcę. Niemniej jednak, realizacja Praw oraz wysokość Rozliczenia Pieniężnego zawsze będą uzależnione od wartości Wskaźników osiąganych przez Spółkę lub dział Spółki, w ramach którego zaangażowany jest dany Uprawniony oraz Przychodów Uprawnionego i Przychodów Wspólnych. Wartości Wskaźników, których przekroczenie spowoduje realizację Praw i wypłatę Rozliczenia Pieniężnego, a także szczegółowy sposób wyliczenia Rozliczenia Pieniężnego ustalane będą przez Zarząd Spółki na następny okres obowiązywania Programu w Regulaminie oraz w Umowie z danym Uprawnionym. Powyższe oznacza, że Prawa mają charakter indywidualny i warunkowy – brak jest jakichkolwiek gwarancji co do wartości Rozliczenia Pieniężnego i realizacji Prawa.

Ocena warunków realizacji Praw oraz finalna wartość Rozliczenia Pieniężnego należna danemu Uprawnionemu będzie określana przez Spółkę w terminie do 55 dni licząc od zakończenia danego okresu obowiązywania Programu, na podstawie wstępnej kalkulacji obrotów działów Spółki, w ramach których zaangażowani są Uprawnieni lub obrotu Spółki przygotowanej przez Spółkę za dany okres obowiązywania Programu. Wypłata Rozliczenia Pieniężnego może nastąpić wyłącznie jeśli Wskaźniki przekroczą wartości referencyjne wskazane w Regulaminie lub Umowach.

Ponadto, zgodnie z Regulaminem, w przypadku utraty przez Uprawnionego statusu Uprawnionego w danym okresie obowiązywania Programu, w którym przyznane mu zostały Instrumenty i spełnieniu przez niego wskazanych powyżej warunków wypłaty Rozliczenia Pieniężnego:

Uprawnionemu z tytułu nabytego Instrumentu przysługiwać będzie wypłata Rozliczenia Pieniężnego, którego wysokość zostanie obliczona proporcjonalnie do długości okresu w danym okresie obowiązywania Programu, w którym Uprawniony posiadał status Uprawnionego na podstawie stosunku pracy lub innego stosunku prawnego,
z dniem utraty takiego statusu wygasa prawo Uprawnionego do objęcia jakichkolwiek Instrumentów, które nie zostały objęte przez niego do dnia utraty statusu Uprawnionego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy, że jedynym momentem, który może skutkować powstaniem po Jego stronie przychodu w związku z uczestnictwem w Programie jest moment realizacji Praw?
Czy ewentualny przychód powstały w wyniku realizacji Praw będzie stanowił przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy i zadeklarowaniu przez Wnioskodawcę po zakończeniu roku podatkowego zgodnie z art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21. 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, dalej: Ordynacja podatkowa) zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy o PIT, jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe. Katalog przychodów z kapitałów pieniężnych został przedstawiony w art. 17 ust. 1 Ustawy o PIT.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b Ustawy o PIT, za datę powstania przychodu z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw. Za pochodne instrumenty finansowe – stosownie do art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT – uważa się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r., poz. 94, z późn. zm., dalej: Ustawa o OIF), z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy o OIF, instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi:

tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania;
instrumenty rynku pieniężnego;
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne;
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron;
opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu;
niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych;
instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego;
kontrakty na różnicę;
opcje, kontrakty terminowe, swapy. umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Niezależnie, zgodnie z art. 3 pkt 28a Ustawy o OIF, przez instrumenty pochodne rozumie się opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Analiza wskazanych powyżej przepisów Ustawy o OIF prowadzi do wniosku, że cechą pochodnych instrumentów finansowych jest to, że ich wartość uzależniona jest od wartości instrumentów bazowych, czyli np. wartości akcji, obligacji, wartości indeksu giełdowego, rentowności, wskaźnika finansowego, itp.

Potwierdzeniem powyższego może być również treść rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r., Nr 149, poz. 1674, z późn. zm., dalej: rozporządzenie MF), zgodnie z którą instrument pochodny to taki instrument finansowy, którego:

wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości;
nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i
rozliczenie nastąpi w przyszłości.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, na podstawie zawartej umowy o pracę Wnioskodawca pełni funkcję Doradcy ds. projektów inwestycyjnych w Spółce. Spółka planuje wdrożyć Program realizowany na podstawie Regulaminu oraz Umów niezależnych od innych umów zawartych przez Spółkę z poszczególnymi Uprawnionymi. Zgodnie z założeniami Programu, wybranym Uprawnionym (w tym Wnioskodawcy) przydzielone zostaną Instrumenty, których realizacja będzie mogła nastąpić dopiero po zakończeniu określonego okresu rozliczeniowego, po spełnieniu warunków określonych w Regulaminie i Umowach oraz osiągnięciu przez Wskaźniki wartości określonych przez Spółkę na dany okres trwania Programu. Ewentualna realizacja Praw będzie skutkowała wypłatą Rozliczenia Pieniężnego, którego wartość będzie uzależniona od wysokości Przychodów Uprawnionego oraz Przychodów Wspólnych w danym okresie trwania Programu.

Niezależnie od ustalonych na dany okres obowiązywania Programu szczegółowych warunków Programu, realizacja Praw oraz wysokość Rozliczenia Pieniężnego zawsze będą uzależnione od wysokości Wskaźników oraz Przychodów Uprawnionego i Przychodów Wspólnych w danym okresie obowiązywania Programu.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Instrumenty przyznane Uprawnionym (w tym Wnioskodawcy) należy zakwalifikować jako:

instrumenty pochodne w rozumieniu art. 3 pkt 28a Ustawy o OIF, ze względu na to, że Instrument jest prawem majątkowym, którego cena (tj. kwota do uzyskania z tytułu realizacji Praw, czyli Rozliczenie Pieniężne) zależy bezpośrednio od wartości instrumentów bazowych – Wskaźników oraz Przychodów Uprawnionego i Przychodów Wspólnych;

instrumenty finansowe w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy o OIF, gdyż są niebędącymi papierami wartościowymi instrumentami pochodnymi, których instrumentem bazowym są wskaźniki rentowności/finansowe (tj. Wskaźniki oraz Przychody Uprawnionego i Przychody Wspólne) i są wykonywane przez rozliczenie pieniężne (tj. Rozliczenie Pieniężne);

instrumenty pochodne w rozumieniu rozporządzenia MF, ponieważ są to instrumenty finansowe, których wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego (tj. Wskaźników oraz Przychodów Uprawnionego i Przychodów Wspólnych), wartość wydatków poniesionych na nabycie Instrumentów jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, a rozliczenie (tj. Rozliczenie Pieniężne) nastąpi w przyszłości.

W związku z tym, w świetle art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT, Instrumenty należy uznać, zdaniem Wnioskodawcy, za pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu Ustawy o PIT. Za wskazaną klasyfikacją Instrumentów – zdaniem Wnioskodawcy – przemawia ponadto, że:

przystąpienie do Programu nie stwarza po stronie Uprawnionych jakiegokolwiek uprawnienia do akcji/udziałów Spółki, a w konsekwencji Program nie dotyczy papierów wartościowych – tym samym spełniony jest warunek z art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy o OIF, tj. Instrumenty nie są papierami wartościowymi;

Uprawnieni mają prawo do uzyskania świadczenia z tytułu uczestnictwa w Programie (tj. Rozliczenia Pieniężnego), zaś Spółka jest zobowiązana do realizacji zobowiązania z tego tytułu, w określonym terminie i na określonych warunkach – tym samym, wzajemne prawa i obowiązki Spółki i Uprawnionych są charakterystyczne dla nabywcy i wystawcy pochodnego instrumentu finansowego;

rozliczenie Instrumentu następuje poprzez wypłatę Uprawnionym Rozliczeń Pieniężnych;

fakt wypłacenia oraz wartości Rozliczeń Pieniężnych wypłacanych w ramach Programu są skorelowane z jasno określonymi i zdefiniowanymi instrumentami bazowymi – Wskaźnikami oraz Przychodami Uprawnionego i Przychodami Wspólnymi.

W związku z powyższym, ewentualne przychody uzyskiwane przez Uprawnionych z tytułu uczestnictwa w Programie oraz realizacji Praw, tj. Rozliczenia Pieniężne, należy zdaniem Wnioskodawcy uznać za przychody, o których mowa w 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, tj. za przychody z kapitałów pieniężnych z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych. Ponadto, w momencie nabycia Instrumentu Wnioskodawca nie otrzymuje jeszcze środków pieniężnych ani jakichkolwiek nieodpłatnych świadczeń. Nabycie Instrumentu stanowi jedynie zobowiązanie Spółki do wypłaty, po zaistnieniu określonych warunków, określonego świadczenia pieniężnego w przyszłości. Uprawnieni w momencie przystąpienia do Programu (tj. nabycia Instrumentów) nie mają jakiejkolwiek gwarancji co do wartości Rozliczenia Pieniężnego i realizacji Prawa, gdyż ewentualna realizacja Praw oraz wypłata Rozliczeń Pieniężnych (oraz ich wartość) jest uzależniona od kształtowania się wartości instrumentów bazowych – Wskaźników oraz Przychodów Uprawnionego i Przychodów Wspólnych. Ponadto, szczegółowy sposób wyliczenia Rozliczenia Pieniężnego wynikającego z realizacji Prawa ustalany jest w Regulaminie oraz w Umowach zawieranych odrębnie z poszczególnymi Uprawnionymi. Oznacza to, że Prawa mają charakter indywidualny i warunkowy – brak jest jakichkolwiek gwarancji co do wartości Rozliczenia Pieniężnego i realizacji Prawa. Uprawnieni w momencie nabycia Instrumentów nie uzyskują zatem żadnego przysporzenia majątkowego. W momencie nabycia Instrumentu korzyści wynikające z realizacji Prawa są jedynie potencjalne – nie można stwierdzić, czy nabycie Instrumentu będzie się wiązać z przysporzeniem majątkowym Wnioskodawcy, a tym bardziej oszacować wartości tego przysporzenia.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, że zgodnie z art. 17 ust. 1b Ustawy o PIT, za datę powstania przychodu z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw, zdaniem Wnioskodawcy, przychód po Jego stronie nie powstanie w momencie przyznania Instrumentu, lecz dopiero w momencie ewentualnej realizacji Praw, gdyż dopiero wtedy możliwe będzie określenie wysokości uzyskanego przez Niego przychodu z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT.

Sposób opodatkowania dochodów z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych został uregulowany w art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z tych instrumentów podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosownie natomiast do art. 30b ust. 2 pkt 3 Ustawy o PIT, dochodem z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a Ustawy o PIT, tj. wydatkami związanymi z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych.

Powyższe oznacza, że ewentualny dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu realizacji Praw, tj. różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu realizacji Praw (kwota ewentualnego Rozliczenia Pieniężnego) a wydatkami związanymi z nabyciem Instrumentów (ceną nabycia Instrumentów), podlega opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej – zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy PIT. W przypadku ewentualnej realizacji Prawa oraz wypłaty Rozliczenia Pieniężnego na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W tym samym terminie Wnioskodawca będzie zobowiązany do wpłaty należnego podatku wynikającego ze złożonego zeznania (zgodnie z art. 45 ust. 4 pkt 2 Ustawy o PIT).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, jedynym momentem, który może skutkować powstaniem po Jego stronie przychodu w związku z uczestnictwem w Programie jest moment realizacji Praw. Ewentualny przychód powstały w wyniku realizacji Praw będzie, zdaniem Wnioskodawcy, stanowił przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT i zadeklarowaniu przez Wnioskodawcę po zakończeniu roku podatkowego zgodnie z art. 30b ust. 6 Ustawy o PIT.

Powyższe stanowisko znajduje, według Wnioskodawcy, potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów w podobnych stanach faktycznych, m.in.:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 grudnia 2015 r. (nr IBPB-2-2/4511-609/15/HS),

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 grudnia 2015 r. (nr IPPB4/4511-1298/15-2/JK),

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 grudnia 2015 r. (nr IPPB2/4511-939/15-2/MM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie zaś do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu – przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

O przychodzie podatkowym można mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne (mające konkretny wymiar finansowy) korzyści majątkowe. Poza tym, z powyższych regulacji wynika, że przychód stanowią pieniądze i wartości pieniężne otrzymane lub postawione do dyspozycji oraz świadczenia otrzymane. Przez termin „otrzymane”, zgodnie ze Słownikiem języka polskiego pod redakcją prof. M. Szymczaka (Wydawnictwo Naukowe PWN – 1998 r., wydanie I, tom II, str. 253) należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne lub świadczenia, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika. Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik, wykazując określoną aktywność, ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tych pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wśród źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazano w pkt 7 kapitały pieniężne i prawa majątkowe. Szczegółowy zakres przychodów należących do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych wynika z art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Z kolei, stosownie do treści art. 17 ust. 1b ww. ustawy, za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Pochodne instrumenty finansowe zostały natomiast zdefiniowane w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, pochodnymi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r., poz. 94, z późn. zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
instrumenty rynku pieniężnego,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
kontrakty na różnicę,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Ilekroć w ustawie jest mowa o instrumentach pochodnych rozumie się przez to opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego (art. 3 pkt 28a ww. ustawy o obrocie instrumentami finansowymi).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych na terytorium Polski, podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Na podstawie zawartej umowy o pracę Wnioskodawca pełni funkcję Doradcy ds. projektów inwestycyjnych w Spółce. Spółka planuje wdrożyć program motywacyjny oparty o instrumenty pochodne. Programem mają zostać objęte wybrane osoby zaangażowane przez Spółkę w ramach działu handlowego oraz działu obsługi klienta Spółki, w tym Wnioskodawca. Celem wdrożenia Programu jest stworzenie systemu motywowania Uprawnionych, który będzie uzależniony od wyników finansowych Spółki lub działów Spółki, w ramach których zaangażowani są poszczególni Uprawnieni. Program realizowany będzie na podstawie regulaminu oraz odrębnych umów zawieranych z Uprawnionymi. Umowy będą niezależne od innych umów zawartych przez Spółkę z Uprawnionymi. Na podstawie Umów Uprawnionym zostaną odpłatnie przyznane Instrumenty. Cena nabycia Instrumentu przez danego Uprawnionego wynosić będzie 1 zł. W danym okresie obowiązywania Programu Uprawniony będzie mógł nabyć tylko jeden Instrument. Ponadto, zgodnie z Regulaminem oraz Umowami, Uprawnionym będzie przysługiwać prawo do zbycia Instrumentów, w tym również na rzecz osób trzecich (niezwiązanych ze Spółką ani z Wnioskodawcą). Realizacja praw wynikających z Instrumentów uzależniona będzie od uzyskania określonej przez Zarząd Spółki w danym okresie trwania Programu wartości wskaźników bazowych – obrotu działu Spółki, w ramach którego zaangażowany jest dany Uprawniony lub obrotu Spółki (dalej: Wskaźniki). Potencjalna wartość Rozliczenia Pieniężnego będzie skorelowana dodatnio z wartościami Przychodów Uprawnionego oraz Przychodami Wspólnymi generowanymi w danym okresie obowiązywania Programu. W przyszłych okresach obowiązywania Programu zmianie mogą ulec wartości Wskaźników, których przekroczenie spowoduje realizację Praw oraz wypłatę Rozliczenia Pieniężnego, wartości określanych z góry na dany okres obowiązywania Programu ułamkowych części Przychodów Uprawnionego oraz Przychodów Wspólnych, na podstawie których kalkulowana jest finalna wartość Rozliczenia Pieniężnego, jak i funkcje pełnione w Spółce przez Uprawnionych, w tym Wnioskodawcę. Niemniej jednak, realizacja Praw oraz wysokość Rozliczenia Pieniężnego zawsze będą uzależnione od wartości Wskaźników osiąganych przez Spółkę lub dział Spółki, w ramach którego zaangażowany jest dany Uprawniony oraz Przychodów Uprawnionego i Przychodów Wspólnych. Wartości Wskaźników, których przekroczenie spowoduje realizację Praw i wypłatę Rozliczenia Pieniężnego, a także szczegółowy sposób wyliczenia Rozliczenia Pieniężnego ustalane będą przez Zarząd Spółki na następny okres obowiązywania Programu w Regulaminie oraz w Umowie z danym Uprawnionym. Powyższe oznacza, że Prawa mają charakter indywidualny i warunkowy – brak jest jakichkolwiek gwarancji co do wartości Rozliczenia Pieniężnego i realizacji Prawa.

Warunkowe prawa majątkowe (Instrumenty), które mają być przyznawane w ramach Programu motywacyjnego przeznaczonego dla wybranych osób zaangażowanych przez Spółkę w ramach działu handlowego oraz działu obsługi klienta Spółki, w tym Wnioskodawcy, nie są instrumentami finansowymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c)-i) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r., poz. 94, z późn. zm.), a zatem nie są pochodnymi instrumentami finansowymi w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić bowiem należy, że w przypadku klasycznego instrumentu pochodnego o faktycznym zawarciu umowy sprzedaży instrumentu bazowego lub dokonaniu adekwatnego rozliczenia finansowego decyduje przede wszystkim cena wykonania. W przypadku omawianego Programu motywacyjnego koncepcja ceny wykonania nie występuje, a realizacja praw majątkowych została uzależniona od kryteriów, zarówno o charakterze finansowym, jak i niefinansowym. Warunkiem jest m.in. uzyskanie określonej przez Zarząd Spółki w danym okresie trwania Programu wartości wskaźników bazowych – obrotu działu Spółki, w ramach którego zaangażowany jest dany Uprawniony lub obrotu Spółki (dalej: Wskaźniki). Potencjalna wartość Rozliczenia Pieniężnego będzie skorelowana dodatnio z wartościami Przychodów Uprawnionego oraz Przychodami Wspólnymi generowanymi w danym okresie obowiązywania Programu. Uprawnionemu z tytułu nabytego Instrumentu przysługiwać będzie wypłata Rozliczenia Pieniężnego, którego wysokość zostanie obliczona proporcjonalnie do długości okresu w danym okresie obowiązywania Programu, w którym Uprawniony posiadał status Uprawnionego na podstawie stosunku pracy lub innego stosunku prawnego. Tym samym stwierdzić należy, że wprowadzenie do konstrukcji Programu motywacyjnego niepowiązanych z instrumentem bazowym kryteriów niefinansowych jako warunków wykonania praw majątkowych inkorporowanych w Instrumentach przemawiają przeciwko klasyfikacji tych praw jako instrumentów finansowych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c)-i) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

W celu ustalenia do jakiego źródła przychodu należy zaliczyć ewentualny przychód, który otrzyma Uprawniony, należy wziąć pod uwagę tę okoliczność, że prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego z tytułu uczestnictwa w Programie motywacyjnym wynika nie tylko z Umowy zawieranej przez Spółkę z Uprawnionym, lecz przede wszystkim także z ogólnych założeń Programu motywacyjnego (jest związane oraz uwarunkowane osiągnięciem w okresie trwania Programu wartości wskaźników bazowych – obrotu działu Spółki, w ramach którego zaangażowany jest dany Uprawniony lub obrotu Spółki (Wskaźników) oraz jest powiązane dodatnio z wartościami Przychodów Uprawnionego oraz Przychodami Wspólnymi generowanymi w danym okresie obowiązywania Programu), a bezpośrednim celem wprowadzenia Programu jest wzrost rentowności i wartości rynkowej Spółki.

Oznacza to, że w rzeczywistości warunkowe prawa majątkowe (Instrumenty), których zasady przyznania określane są w ramach zawieranych z Uprawnionymi Umów, otrzymanych w związku z uczestnictwem w Programie motywacyjnym są sposobem obliczenia dodatkowego wynagrodzenia osób zatrudnianych przez Spółkę, w formie Rozliczenia Pieniężnego za określone wyniki finansowe Spółki i obrót działu Spółki, w ramach którego zaangażowany jest Wnioskodawca jako Uprawniony. Innymi słowy, kwoty te są wyłącznie wynagrodzeniem z tytułu zatrudnienia i jako takie powinny być traktowane, bez względu na to w jaki sposób to wynagrodzenie będzie wypłacone.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak wskazał WSA w wyroku z dnia 3 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Gl 352/15, podzielając pogląd wyrażony przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 324/12: by można mówić o pochodnych instrumentach finansowych należy spojrzeć nie tylko na treść art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o instrumentach finansowych, ale na cały akt prawny. Z przepisu art. 1 ust. 1 ustawy o instrumentach finansowych wynika, że ustawa reguluje zasady, tryb i warunki podejmowania i prowadzenia działalności w zakresie obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi, prawa i obowiązki podmiotów uczestniczących w tym obrocie oraz wykonywanie nadzoru w tym zakresie. Zatem, do przedmiotowego zakresu regulacji ustawy należą zasady, tryb i warunki podejmowania i prowadzenia działalności w zakresie zorganizowanego obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi, prawa i obowiązki podmiotów uczestniczących w tym obrocie oraz wykonywanie nadzoru w tym zakresie. Natomiast zakres regulacji podmiotowej ustawy obejmuje podmioty uczestniczące w obrocie papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi, jak również organy władzy publicznej wykonujące nadzór nad tą dziedziną gospodarki (KNF). W szczególności regulacje ustawy o obrocie instrumentami finansowymi odnoszą się do praw i obowiązków podmiotów prowadzących rynki regulowane w rozumieniu art. 14 lub alternatywne systemy obrotu (tzw. operatorów rynku), firm inwestycyjnych, banków prowadzących działalność maklerską, emitentów oraz inwestorów (klientów).

NSA w wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r. podkreślił, że: instrument taki musi istnieć w obrocie. Nie można natomiast samemu tworzyć danego instrumentu, próbując następnie przypisać mu cechy pochodnego instrumentu finansowego, a przychód z jego zbycia kwalifikować jako przychód ze źródła z kapitałów pieniężnych. Jak również nie można prowadzić obrotu czymś, co nie istnieje. Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi nie dopuszcza wirtualnych praw. Prawa mają być rzeczywiste. Nie wystarczy przy tym stworzyć samej nazwy produktu i ustalić sposobu w jaki będzie się określać jego wartość przy odwołaniu do innych rzeczy lub praw. Oznacza to, że lista instrumentów finansowych wymienionych w art. 2 ust. 1-4 u.o.i.f. jest listą zamkniętą, a pochodnymi instrumentami finansowymi są tylko te, które zostały wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) – i) u.o.i.f.

Zaakcentowania wymaga również, że jak wynika z Komentarza do art. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi (red. prof. dr hab. Marek Wierzbowski, dr Ludwik Sobolewski, dr hab. Paweł Wajda, Wydawnictwo C.H. Beck, 2014 r.): komentowany przepis określa zakres przedmiotowy i podmiotowy zastosowania ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Mówiąc o zakresie przedmiotowym, należy wskazać, że ustawa ta znajduje zastosowanie do obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi, który to obrót ma miejsce w ramach zorganizowanego rynku (w obrębie rynku regulowanego albo też w ASO – alternatywnym systemie obrotu). Mówiąc natomiast o zakresie podmiotowym, należy wskazać, że ustawa o obrocie instrumentami finansowymi określa prawa i obowiązki stron transakcji o instrument finansowy (emitentów i inwestorów) przede wszystkim w tzw. obrocie wtórnym (obrotu pierwotnego, czyli nabywania instrumentów od emitenta lub tzw. subemitenta usługowego, zwanego też underwriterem, dotyczy przede wszystkim ustawa o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, choć obie ustawy wzajemnie się uzupełniają), wszelkich pozostałych uczestników tej transakcji (jak np. firmy inwestycyjne) oraz wreszcie instytucji infrastrukturalnych (w tym podmiotów w grupie GPW S.A., GPW i …. SA, podmiotów w grupie KDPW S.A. tworzących system depozytowo rozliczeniowy – KDPW S.A. i KDPWCCP S.A.). Reżimowi ustawy poddani są również maklerzy i doradcy inwestycyjni. Wreszcie przepisy komentowanej ustawy dotyczą sfery praw i interesów wszystkich innych uczestników rynku kapitałowego (m.in. klubów inwestycyjnych). Normy ustawy o obrocie instrumentami finansowymi dotyczą zatem, stosownie do postanowień poszczególnych dyrektyw UE regulujących funkcjonowanie rynku wtórnego instrumentów finansowych, w szczególności dyrektywy MIFID (dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG, Dz. Urz. UE L Nr 145, s. 1), będącej w trakcie nowelizacji, kwestii funkcjonowania rynku papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych, w tym zasad funkcjonowania podmiotów prowadzących działalność maklerską, jak również trybu sprawowania przez KNF nadzoru nad tymi podmiotami i ich działalnością (...). Komentowana ustawa reguluje zatem zasady i warunki dokonywania obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi, prawa i obowiązki podmiotów biorących udział w transakcji opiewającej na instrument finansowy, organizację tego obrotu, a także nadzór nad jego prawidłowym przebiegiem.

Trudno zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że wykreowane przez Spółkę Instrumenty wpisują się w zakres ustawy o obrocie instrumentami finansowymi i tym samym wypełniają definicję pochodnego instrumentu finansowego w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, przychód uzyskany przez Uprawnionego w ramach Programu motywacyjnego związany z realizacją prawa, wynikającego z Instrumentów do uzyskania od Spółki kwoty pieniężnej nie pochodzi z realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także nie stanowi żadnego rodzaju przychodu określonego w art. 17 ust. 1 ww. ustawy. W związku z tym, przychód taki nie kwalifikuje się do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 – kapitały pieniężne.

Ze względu na charakter przedstawionego Programu motywacyjnego, w szczególności uzależnienie realizacji prawa do uzyskania świadczenia pieniężnego od spełnienia warunków stanowiących kryterium niefinansowe stwierdzić należy, że wartość Rozliczenia Pieniężnego, wypłacanej w oparciu o Instrumenty jest elementem wynagrodzenia za wykonywaną pracę na rzecz Spółki. Powyższe potwierdza również fakt, że zgodnie z opisem realizacja praw wynikających z Instrumentów uzależniona będzie m.in. od obrotu działu Spółki, w ramach którego zaangażowany jest dany Uprawniony. Świadczy to, że osobiste zaangażowanie Uprawnionego w wypełnianie obowiązków w ramach stosunku pracy ma wpływ na wartość Rozliczenia Pieniężnego. W związku z tym, kwota świadczenia otrzymana z realizacji prawa, wynikającego z Instrumentów powinna być kwalifikowana do źródła takiego jak przychody uzyskiwane ze Spółki (w zależności od stosunku prawnego łączącego Spółkę z Uprawnionym). Przychód taki powstaje w momencie wypłaty lub postawienia do dyspozycji Uprawnionemu do udziału w Programie środków z realizacji tego prawa.

Mając powyższe na względzie, przychód z tytułu uczestnictwa w opisanym Programie motywacyjnym powstaje w momencie wypłaty lub postawienia do dyspozycji Uczestnikowi Programu motywacyjnego Rozliczenia Pieniężnego, wynikającego z realizacji Instrumentów, o których mowa we wniosku i powinien zostać zakwalifikowany jako przychód ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo, w odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin