Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4514-403/16-2/AF
z 15 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2016 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia towarów używanych w komis oraz na podstawie umowy sprzedaży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia towarów używanych w komis oraz na podstawie umowy sprzedaży.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu towarami używanymi (biżuteria / zegarki) lub przyjmuje towar w komis. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów – podatek liniowy – 19%. Wnioskodawca towary handlowe zakupuje w Polsce oraz w krajach unijnych najczęściej od osób indywidualnych nie prowadzących działalności gospodarczej. Zarówno w Polsce, jak i i poza granicami kraju Wnioskodawca zakupu dokonuje na umowy kupna sprzedaży. Od umów zawartych w Polsce jeżeli transakcja przekracza 1.000,00 Wnioskodawca odprowadza na konto urzędu skarbowego podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% oraz składa deklarację PCC. Od umów zawartych poza granicami kraju Wnioskodawca nie płaci podatku PCC.

Wnioskodawca zamierza nawiązać współpracę z Białorusinem, który przywoziłby Wnioskodawcy towar do siedziby firmy i zostawiał go w komis. Wnioskodawca część towaru może kupi na umowę kupna sprzedaży, to zależałoby od jakości i ceny. Osoba ta nie prowadzi działalności gospodarczej. W kontaktach e-mailowych podała jedynie imię i nazwisko, adres zamieszkania oraz telefon kontaktowy.

Wnioskodawca chciałby na terenie Niemiec dokonywać również zakupu towaru lub przyjąć w komis od Ukraińca, który proponuje Wnioskodawcy towary wysokiej jakości w dobrej cenie. Osoba ta również nie prowadzi działalności gospodarczej, a w kontaktach e-mailowych czy telefonicznych podaje tylko imię i nazwisko oraz adres zamieszkania.

Zarówno od jednej jak i drugiej osoby po uzyskaniu umowy kupna sprzedaży podpisanej przez obie strony Wnioskodawca chciałby księgować sobie w koszty poz. 10 (zakup towarów handlowych) w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a od zawartych umów komisu płacić podatek dochodowy tylko od swojej marży.

Wnioskodawca na specjalistycznych giełdach w Niemczech często ma oferty zakupu (biżuterii / zegarków) od osób spoza Unii Europejskiej, jak Izrael czy Szwajcaria, gdzie osoby te również nie prowadzą działalności gospodarczej (przedstawiają się jako kolekcjonerzy czy hobbyści). Wystawiają dokument potwierdzający zakup towaru podając swoje imię i nazwisko oraz adres zamieszkania. Z powodu dobrych cen i wysokiej jakości towaru od nich Wnioskodawca również chciałby zakupować większe ilości towaru a otrzymane potwierdzenie zakupu (nota dostawy) księgować w koszty uzyskania przychodu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy Wnioskodawca na terenie Polski przyjmując od Białorusina – osoby indywidualnej nie prowadzącej działalności gospodarczej w komis towar używany o wartości powyżej 1000 zł powinien zapłacić PCC?
2. Czy dane, które podaje Wnioskodawcy Ukrainiec czy Białorusin do zawarcia umowy komis czy umowy kupna sprzedaży towarów będą wystarczające by uznać wydatek za koszt w razie kontroli podatkowej w firmie Wnioskodawcy?
3. Czy zakupując towar od Ukraińca na terenie Niemiec (kraj unijny) na umowę kupna sprzedaży Wnioskodawca powinien zapłacić podatek PCC?
4. Czy zakupując towar na specjalistycznej giełdzie w Niemczech od osoby spoza Unii (Izrael, Szwajcaria, itp.) Wnioskodawca powinien zapłacić PCC? Czy umowy / noty dostawy, które Wnioskodawca otrzymywałby od tych osób byłyby wystarczającym dokumentem do zaksięgowania w koszty uzyskania przychodu poz. 10 P.K.P i R.?
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Umowa komisu została uregulowana w art. 765 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, zgodnie z tym przepisem przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizją) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym. Zatem z przepisu wynika, że umowa komisu jest zawierana pomiędzy komisantem a komitentem i w zakresie tej umowy należy rozpatrywać obowiązek podatkowy z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych lub jego brak. W tym celu należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 86, poz. 959 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z art. 1 ustawy, który określa przedmiot opodatkowania, umowa komisu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ponieważ nie została wymieniona w tym katalogu. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy nie powinien naliczać i odprowadzać 2% podatku, a co za tym idzie składać deklaracji PCC.

Ad. 3, Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien naliczać i odprowadzać 2% podatku, a co za tym idzie składać deklaracji PCC ze względu na to, że do zawarcia umowy dochodzi poza granicami kraju (poza miejscem zamieszkania i siedzibą firmy Wnioskodawcy). Umowy sprzedaży rzeczy nie podlegają podatkowi, jeżeli przedmiotem są: rzeczy znajdujące się na terytorium Polski lub rzeczy znajdujące się za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Polski. Wnioskodawca uważa, że bez znaczenia jest fakt od kogo kupuje towar handlowy od obcokrajowca zamieszkującego na terenie Unii czy poza nią.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 223 z późn. zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4 (art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy) oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2 (art. 1 ust. 1 pkt 3).

Stosownie do art. 1 ust. 4 cyt. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie została zawarta umowa i gdzie mają miejsca zamieszkania strony umowy.

Umowa sprzedaży podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych również wtedy, gdy „rzecz” będąca przedmiotem umowy sprzedaży w chwili zawarcia umowy znajduje się za granicą pod warunkiem, że kupujący ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zatem, jak z powyższego wynika, ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa.

Zatem, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe ustalenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Instytucję umowy komisu regulują przepisy art. 765-773 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.). Zgodnie z art. 765 Kodeksu cywilnego, przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.

W przypadku sprzedaży za pośrednictwem komisu mamy do czynienia z dwoma umowami. Pierwsza z nich, to umowa komisu (zawarta między komitentem a komisantem), natomiast druga – w wykonaniu tej pierwszej – jest umową zawartą między komisantem a nabywcą. Przy sprzedaży komisowej umowa dochodzi do skutku pomiędzy nabywcą a komisantem działającym w imieniu własnym, nie zaś w imieniu komitenta.

Jak już wspomniano powyżej, katalog czynności cywilnoprawnych, ujęty w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty. Zatem, czynności cywilnoprawne, które nie zostały w nim wymienione nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu towarami używanymi (biżuteria / zegarki) lub przyjmuje towar w komis. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów – podatek liniowy – 19%. Wnioskodawca zamierza nawiązać współpracę z Białorusinem, który przywoziłby Wnioskodawcy towar do siedziby firmy i zostawiał go w komis. Wnioskodawca część towaru może kupi na umowę kupna sprzedaży, to zależałoby od jakości i ceny. Osoba ta nie prowadzi działalności gospodarczej. W kontaktach e-mailowych podała jedynie imię i nazwisko, adres zamieszkania oraz telefon kontaktowy. Wnioskodawca chciałby na terenie Niemiec dokonywać również zakupu towaru lub przyjąć w komis od Ukraińca, który proponuje Wnioskodawcy towary wysokiej jakości w dobrej cenie. Osoba ta również nie prowadzi działalności gospodarczej, a w kontaktach e-mailowych czy telefonicznych podaje tylko imię i nazwisko oraz adres zamieszkania. Wnioskodawca na specjalistycznych giełdach w Niemczech często ma oferty zakupu (biżuterii / zegarków) od osób spoza Unii Europejskiej, jak Izrael czy Szwajcaria, gdzie osoby te również nie prowadzą działalności gospodarczej (przedstawiają się jako kolekcjonerzy czy hobbyści). Wystawiają dokument potwierdzający zakup towaru podając swoje imię i nazwisko oraz adres zamieszkania. Z powodu dobrych cen i wysokiej jakości towaru od nich Wnioskodawca również chciałby zakupować większe ilości towaru a otrzymane potwierdzenie zakupu (nota dostawy) księgować w koszty uzyskania przychodu).

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zawarcie umowy komisu – jako czynności niewymienionej w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, w konsekwencji czego nie rodzi obowiązku zapłaty podatku.

Odnosząc się natomiast do kwestii zakupu towaru od Ukraińca na terenie Niemiec na umowę kupna-sprzedaży oraz zakupu towaru na specjalistycznej giełdzie w Niemczech od osoby spoza Unii (Izrael, Szwajcaria, itp.) z uwagi na fakt, że w chwili zawarcia umowy sprzedaży towar będzie znajdował się na terytorium innego państwa (innego niż Rzeczpospolita Polska) oraz czynność zawarcia umowy będzie miała miejsce poza granicami Polski, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku umowy sprzedaży nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z uwagi na to, że nie zostały spełnione przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.