Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/4512-1-142/16-5/JK
z 12 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.) uzupełnione pismem z dnia 12 lipca 2016 r. (data wpływu 13 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla transakcji dostawy turbiny wiatrowej wraz z usługą transportu i montażu,
• nieprawidłowe – w zakresie sposobu ujęcia ww. transakcji w deklaracji VAT-7.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla transakcji dostawy turbiny wiatrowej wraz z usługą transportu i montażu oraz sposobu ujęcia ww. transakcji w deklaracji VAT-7. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 lipca 2016 r. (data wpływu 13 lipca 2016 r.) o opis sprawy, przeformułowane pytanie i stanowisko własne, a także w dniu 8 sierpnia 2016 r. o opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma (…), zarejestrowana dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, będąca spółką celową, powołaną dla celów budowy i późniejszej eksploatacji elektrowni wiatrowej, zamierza nabyć od firmy z siedzibą w Niemczech, która jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, turbinę wiatrową E o mocy 800kW. Transport i montaż turbiny leży po stronie kontrahenta niemieckiego. Sprzedawca niemiecki wystawi nabywcy fakturę tytułem sprzedaży turbiny, jej transportu i montażu. Turbina zostanie zamontowana na terenie gminy (…) i przy jej wykorzystaniu będzie produkowany i sprzedawany prąd elektryczny do sieci ogólnokrajowej (PSE) dla polskich odbiorców. Spółka zamierza zrealizować inwestycję w IV kwartale 2016 r. i I kwartale 2017 r. W uzupełnieniu opisu sprawy Wnioskodawca dodał, że kontrahent niemiecki, będący podatnikiem od wartości dodanej nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy przedmiotowa transakcja (zakup turbiny wiatrowej wraz z usługą transportu i montażu) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług? Jeśli tak, to jaką stawką VAT należałoby opodatkować tą transakcję i w jakich pozycjach deklaracji VAT-7 należy ją zadeklarować?

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku mamy do czynienia z wyjątkiem wynikającym z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który nie pozwala zakwalifikować i rozliczyć tej transakcji jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Otóż, zgodnie z powołaną normą prawną, przemieszczenie towarów na terytorium Polski z innego państwa UE nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

• towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego (spółka nabywa od kontrahenta niemieckiego usługę montażu turbiny),
• miejscem dostawy towarów (miejscem, gdzie są instalowane lub montowane) jest terytorium Polski (turbina zostanie zamontowana (…)),
• towary są przemieszczane przez podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz (spółka nabywa od kontrahenta niemieckiego także usługę transportu turbiny z Niemiec do Polski).
  
  

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, omawiana transakcja jest w istocie dostawą towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, a zatem to nabywca zobligowany jest do rozliczenia należnego podatku VAT, co wynika z treści art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepis ten wskazuje, że podatnikami są podmioty nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie kraju.

Nabywca (w tym przypadku Wnioskodawca), który zostanie zobligowany do rozliczenia nabycia w ramach mechanizmu „reverse charge” zobowiązany jest w omawianej sytuacji do wystawienia faktury wewnętrznej.

Transakcja winna być opodatkowana 23% stawką VAT – nie jest objęta preferencjami, o których mowa w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwota VAT należnego z tytułu transakcji, wskazana w treści faktury wewnętrznej jest dla niego również kwotą VAT naliczonego, do odliczenia której przedsiębiorca ma prawo w okresie rozliczeniowym, w którym powstaje obowiązek podatkowy z tytułu dostawy towarów (miesiąc wystawienia faktury, ewentualnie moment otrzymania zaliczki, jeżeli jest ona pobierana) lub w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.

W opinii wnioskującego, konsekwencją uznania transakcji nabycia towarów wraz z ich montażem za nabycie towarów, dla których podatnikiem jest nabywca (a nie za WNT) jest brak obowiązku wykazania transakcji w informacji podsumowującej. Nabycie takie wykazuje się także w innych rubrykach deklaracji VAT-7, a mianowicie w rubrykach nr 32 i 33 (pozycję 32 i 33 wypełnia nabywca, jeśli jest on podatnikiem z tytułu nabycia towarów zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy) oraz pozycje nr 41 i 42, które dotyczą wyłącznie tego typu nabyć towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w zakresie dotyczącym stawki podatku VAT dla transakcji dostawy turbiny wiatrowej wraz z usługą transportu i montażu,
• nieprawidłowe – w zakresie sposobu ujęcia ww. transakcji w deklaracji VAT-7.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) ‒ zwanej dalej ustawą ‒ opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy ‒ przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy – towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w świetle art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką celową, powołaną dla celów budowy i późniejszej eksploatacji elektrowni wiatrowej. Jest on podatnikiem, zarejestrowanym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wnioskodawca zamierza nabyć turbinę wiatrową wraz z jej montażem oraz transportem od podatnika podatku od wartości dodanej z siedzibą w Niemczech, który nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce. Przedmiotowa turbina wiatrowa zostanie zamontowana na terytorium Polski przez dostawcę niemieckiego (Wnioskodawca nabędzie od niego usługę montażu turbiny). Zarówno montaż, jak i transport turbiny leżeć będzie po stronie kontrahenta niemieckiego. Wystawi on Wnioskodawcy fakturę dokumentującą dostawę turbiny, jej montaż oraz transport).

Należy wskazać, że dla celów podatkowych złożone działania podatnika traktowane są – co do zasady – jako jednolita całość. Oznacza to, że jeżeli podatnik dokonuje kilku świadczeń na rzecz klienta i są one ze sobą powiązane tak, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić, to te elementy lub świadczenia – dla celów podatku od towarów i usług – stanowią jedną całość. Wniosek taki wypływa m.in. z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96). Natomiast zgodnie z orzeczeniem Trybunału w sprawie C-321/94 pomiędzy Faaborg-Gelting Linien A/S a Finanzamt Flensburg, o tym, czy dana transakcja stanowi dostawę towarów czy świadczenie usług powinny decydować wszystkie okoliczności zawarcia tejże transakcji. Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną winna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na czynność złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze.

Czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej.

Przepisy ustawy nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone.

W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

W przypadku czynności wykonywanych przez dostawcę niemieckiego wyróżnić będzie można następujące elementy składowe: dostawę towarów oraz czynności dodatkowe (transport, montaż). W ramach wykonywanych czynności elementem dominującym będzie dostawa towaru. Pozostałe czynności związane z dostawą towaru, takie jak transport oraz montaż będą czynnościami ubocznymi.

Na podstawie powołanych wyżej tez wypracowanych przez TSUE, w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, za dostawę złożoną – której rozdzielenie na poszczególne elementy byłoby nieuzasadnione i sztuczne – uznać należy dostawę towaru.

Czynności dodatkowe wykonywane przez kontrahenta niemieckiego (transport, montaż) stanowić będą integralną część dostawy turbiny wiatrowej. Dostawca niemiecki wykona ww. czynności w związku ze sprzedażą konkretnego towaru i służyć będą one zrealizowaniu dostawy zgodnie z wymogami Wnioskodawcy, dla którego istotny jest towar w postaci turbiny wiatrowej, a nie czynności dodatkowe związane z realizacją jej zamówienia. Świadczenie czynności dodatkowych (transport, montaż) w sytuacji ich równoczesnego wykonania z dostawą towarów, nie będzie samodzielnym przedmiotem sprzedaży dla klienta, będzie jedną transakcją.

Zatem czynności wykonywane przez kontrahenta niemieckiego stanowić będą jedną złożoną dostawę towaru, gdzie dostawa towaru będzie świadczeniem głównym, natomiast świadczeniami pomocniczymi będą transport turbiny wiatrowej oraz jej montaż.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy – miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy – miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz – miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Przepisy ustawy nie definiują ww. pojęć, które skutkują przesunięciem miejsca świadczenia do państwa, na terytorium którego wykonywany jest montaż lub instalacja towarów. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (wersja internetowa www. pwn. pl), „montaż” to składanie maszyn, aparatów, urządzeń itp. z gotowych części, zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych. Z kolei instalacja, to montowanie gdzieś urządzeń technicznych. Należy zwrócić uwagę, że stosownie do cyt. powyżej art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zdaniem tut. Organu, jako „proste czynności” należy rozumieć działania umożliwiające funkcjonowanie danego towaru i sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji. Dlatego też biorąc powyższe pod uwagę za montaż lub instalację w myśl art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że tylko specjalistyczny montaż, wymagający specjalistycznej wiedzy i techniki umożliwi prawidłowe zainstalowanie i funkcjonowanie turbiny wiatrowej zgodnie z jej przeznaczeniem. Zatem czynności wykonywane przez dostawcę niemieckiego w zakresie montażu turbiny wiatrowej będzie można uznać za „montaż” w rozumieniu ww. przepisu.

Tym samym, przedstawione w opisie sprawy czynności wykonywane przez kontrahenta niemieckiego stanowić będą dostawę towaru z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, zatem miejscem jej opodatkowania, zgodnie z ww. przepisem, będzie miejsce w którym towar (turbina wiatrowa) będzie montowany, czyli terytorium kraju.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy – przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz.

Mając na względzie opis sprawy oraz przedstawione powyżej przepisy, stwierdzić należy, że wykonywane na rzecz Wnioskodawcy czynności nie będą stanowiły wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lecz dostawę towaru z montażem na terytorium kraju, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. nabywcą jest:
   • w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej – podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
   • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,
3. dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.
   
   

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W przedmiotowej sprawie przesłanki wskazane powyżej będą spełnione. Dokonującym dostawy turbiny wiatrowej będzie podatnik podatku od wartości dodanej z siedzibą działalności gospodarczej w Niemczech, który nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce. Natomiast Wnioskodawca (nabywca) jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy posiadającym siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju. Ponadto dostawa turbiny wiatrowej nie będzie dokonana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

W związku z powyższym podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu dostawy towaru wraz z montażem będzie Wnioskodawca, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, w ramach tzw. instytucji odwrotnego obciążenia polegającej na przerzuceniu ze sprzedawcy na nabywcę obowiązku opodatkowania transakcji.

Podstawowa stawka podatku – na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Należy zaznaczyć, że jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W odniesieniu do dostawy turbiny wiatrowej przepisy ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, nie przewidują preferencyjnych stawek opodatkowania, ani zwolnienia od podatku (w szczególności na podstawie art. 43 ustawy).

W związku z powyższym, będąca przedmiotem sprawy dostawa towaru z montażem (czynność złożona) będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Wskazać należy, że ponieważ charakter transakcji będących przedmiotem niniejszej sprawy zobowiązuje Wnioskodawcę do rozliczenia podatku VAT, konieczne będzie jego wyliczenie. Obowiązujące od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisy dotyczące wystawiania faktur nie nakazują stosowania faktury wewnętrznej ani innego dokumentu, jak też nie wskazują konkretnych dokumentów, które miałyby zastąpić fakturę wewnętrzną. Pod tym względem dopuszczalna jest dowolność, co oznacza, że wyliczeń można dokonać również na fakturze pierwotnej otrzymanej od dostawcy. Możliwe jest także wystawianie dokumentu odpowiadającego dawnej fakturze wewnętrznej lub też zrezygnowanie z wystawiania jakichkolwiek dokumentów przypominających fakturę wewnętrzną – ważne, aby właściwe zastosować mechanizm rozliczania podatku VAT.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, 130c i art. 133.

Zgodnie z delegacją zawartą w art. 99 ust. 14 ustawy – minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Wskazana delegacja została zrealizowana poprzez wydanie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2016 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 1136) – zwanego zalej rozporządzeniem 2016 – obowiązującego od dnia 1 sierpnia 2016 r.

Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia 2016 – określa się wzory deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7), o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7K), o której mowa w art. 99 ust. 2 lub 3 ustawy, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, i deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT -7D), o której mowa w art. 99 ust. 3 ustawy, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia, oraz objaśnienia do tych deklaracji, stanowiące załącznik nr 4 do rozporządzenia.

W załączniku nr 1 do rozporządzenia 2016 został określony wzór deklaracji VAT-7 w wersji 17 – VAT-7 (17).

Zgodnie z załącznikiem nr 4 do rozporządzenia 2016 stanowiącym objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), części C. „Rozliczenie podatku należnego” deklaracji VAT-7 (17) poz. 32 i 33 wypełnia nabywca, jeżeli jest on podatnikiem z tytułu nabycia towarów zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy. Natomiast w części D. „Rozliczenie podatku naliczonego” wykazuje się wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt) w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja.

W części D.2. „Nabycie towarów i usług oraz podatek naliczony z uwzględnieniem korekt” obejmującej poz. 43-46, w poz. 43 wykazuje się wartość netto nabytych przez podatnika towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych nabywcy, a w poz. 44 wykazuje się kwotę podatku naliczonego od nabytych przez podatnika towarów i usług wymienionych w poz. 43.

Natomiast poz. 45 obejmuje wartość netto nabytych przez podatnika towarów i usług pozostałych, a poz. 46 kwotę podatku naliczonego od nabytych przez podatnika towarów i usług pozostałych.

Natomiast w § 3 ust. 1 rozporządzenia 2016 wskazano, że wzory deklaracji dla podatku od towarów i usług wraz z objaśnieniami, określone w załącznikach nr 1-6 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 czerwca 2015 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 914 i 2230), mogą być stosowane nie dłużej niż do rozliczenia za ostatni okres rozliczeniowy 2016 r.

Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia 2016 – przepisu ust. 1 nie stosuje się do podmiotów dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, do którego ma zastosowanie art. 103 ust. 5a-5d ustawy.

Od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 2230) – zwane zalej rozporządzeniem 2015 – w którym określono wzory deklaracji wraz z objaśnieniami dotyczącymi sposobu ich wypełnienia.

W załączniku nr 1 do rozporządzenia 2015 został określony wzór deklaracji VAT-7 w wersji 16 – VAT-7 (16).

Zgodnie z załącznikiem nr 4 do rozporządzenia 2015 stanowiącym objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), części C. „Rozliczenie podatku należnego” deklaracji VAT-7 (16) poz. 32 i 33 wypełnia nabywca, jeżeli jest on podatnikiem z tytułu nabycia towarów zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy. Natomiast w części D. „Rozliczenie podatku naliczonego” wykazuje się wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt) w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja.

W części D.2. „Nabycie towarów i usług oraz podatek naliczony z uwzględnieniem korekt” obejmującej poz. 42-45, w poz. 42 wykazuje się wartość netto nabytych przez podatnika towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych nabywcy, a w poz. 43 wykazuje się kwotę podatku naliczonego od nabytych przez podatnika towarów i usług wymienionych w poz. 42.

Natomiast poz. 44 obejmuje wartość netto nabytych przez podatnika towarów i usług pozostałych, a poz. 45 kwotę podatku naliczonego od nabytych przez podatnika towarów i usług pozostałych.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca do rozliczeń dokonywanych za miesiące IV kwartału 2016 r. może stosować deklaracje VAT-7 w wersji 16 lub 17, natomiast do rozliczeń dokonywanych za miesiące I kwartału 2017 r. ma obowiązek stosować deklaracje VAT-7 wyłącznie w wersji 17.

Zatem Wnioskodawca w związku z opisaną dostawą towaru wraz z montażem, z tytułu której będzie podatnikiem, zobowiązany będzie do samodzielnego rozliczenia podatku. Wartość podatku winien wykazać w deklaracji VAT jako rozliczenie podatku należnego (w poz. 32 i 33 deklaracji VAT-7 w wersji 16 i 17) oraz jako rozliczenie podatku naliczonego (w poz. 42-45 w VAT-7 (16) lub w poz. 43-46 w VAT-7 (17), w zależności od tego, czy zakup będzie zaliczany do środków trwałych czy też nie).

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że będąca przedmiotem sprawy dostawa towaru wraz z montażem (zakup turbiny wiatrowej wraz z usługą transportu i montażu) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Transakcja powinna być wykazana przez Wnioskodawcę w poz. 32 i 33 deklaracji VAT-7 (16) lub VAT-7 (17) jako rozliczenie podatku należnego oraz w poz. 42-45 w VAT-7 (16) lub w poz. 43-46 w VAT-7 (17) jako rozliczenie podatku naliczonego.

W związku z tym, całościowo stanowisko Wnioskodawcy dotyczące wykazania transakcji w deklaracji VAT-7 tut. Organ uznał za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.