Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.660.2016.1.KU
z 29 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2016 r. (data wpływu 14 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na szkolenie i egzamin na uprawnienia budowlane – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od dnia 4 grudnia 2014 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie PKD 71.12.Z – działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Jest płatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność ogranicza się do pełnienia funkcji inżyniera na budowie. Nie może On pełnić samodzielnych funkcji w budownictwie z uwagi na brak uprawnień. Pod Jego wykonaną pracą zawsze musi się podpisać osoba posiadająca stosowne uprawnienia, za co Wnioskodawca musi jej zapłacić, co generuje u Niego dodatkowe koszty i jednocześnie powoduje zmniejszenie Jego przychodów. W 2016 r. Wnioskodawca zamierza pójść na egzamin na uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi oraz projektowania konstrukcji budowlanych w zakresie nieograniczonym, w specjalności konstrukcyjno-budowlanej. W związku z powyższym Wnioskodawca będzie musiał ponieść koszty uczestnictwa w szkoleniu przygotowującym do egzaminu, jak też koszty samego egzaminu na uprawnienia budowlane. Uzyskanie uprawnień jest obowiązkowe, zgodnie z treścią § 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. z 1995 r., Nr 8, poz. 38, z późn. zm.). Dzięki nim Wnioskodawca zostanie przyjęty do Cechu – Izby inżynierów budownictwa, która prowadzi szereg bezpłatnych szkoleń dla osób posiadających uprawnienia, aby się doskonalili zawodowo i zostali objęci ubezpieczeniem grupowym od odpowiedzialności cywilnej za ich pracę. Bez przynależności do Izby uprawnienia nic nie dają, więc aby pełnić samodzielne funkcje trzeba do niej należeć. Płace dla inżyniera budowy (którą to pracę Wnioskodawca wykonuje nie posiadając uprawnień) zazwyczaj kończą się na 3 500 zł netto miesięcznie. Posiadanie uprawnień i przynależność do Izby praktycznie od razu podnosi próg zarobków do kwoty 5 000 zł i w wzwyż. Do tego Wnioskodawca może podejmować się wielu zleceń np. nadzoru lub kierowania budową mniejszych obiektów takich jak domki jednorodzinne i projektowania konstrukcji w zakresie nieograniczonym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej w zakresie inżynierii budowlanej PKD 71.12.Z Wnioskodawca może zaliczyć opłaty kosztów szkolenia i egzaminu na uprawnienia budowlane, które zamierza ponieść?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione wydatki związane z uzyskaniem uprawnień budowlanych stanowią koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. Są to koszty specjalistycznego szkolenia zawodowego, niezbędnego do świadczenia określonych usług w działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawcy, nie są to typowe koszty podnoszące ogólny poziom wiedzy i wykształcenia.

Zdaniem Wnioskodawcy koszty związane z uzyskaniem uprawnień budowlanych nie zostały ujęte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Poniesienie tych kosztów pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym w stosunku do celu jakim jest osiągnięcie przychodów z działalności. Uzyskanie uprawnień budowlanych jest obowiązkowe, zgodnie z treścią § 3 rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. z 1995 r., Nr 8, poz. 38, z późn. zm.) oraz wpływa na wielkość uzyskiwanych przychodów w zakresie świadczenia usług architektonicznych i projektowych. Brak tych uprawnień spowoduje ograniczenie liczby kontrahentów, których Wnioskodawca mógłby pozyskać z uwagi na brak pełnych możliwości opracowania projektu od początku do końca.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na opłaty kosztów szkolenia i egzaminu na uprawnienia budowlane, choć na obecną chwilę trudno przypisać do konkretnego przychodu, związaną są ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością. Wnioskodawca nie uważa poniesionych wydatków jako służących ogólnemu podniesieniu poziomu Jego wiedzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

• celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
  

• wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
  

• wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.
  
  

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Jako wydatki uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie szkoleń nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Do stwierdzenia, czy poniesione opłaty za udział w szkoleniu i egzamin na uprawnienia budowlane mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej istotnym jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne (przydatne) w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
  

• czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.
  
  

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie PKD.71.12.Z – działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Prowadzona przez Niego działalność ogranicza się do pełnienia funkcji inżyniera na budowie. Nie może On pełnić samodzielnych funkcji w budownictwie, z uwagi na brak uprawnień. W 2016 r. Wnioskodawca zamierza pójść na egzamin na uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi oraz projektowania konstrukcji budowlanych w zakresie nieograniczonym w specjalności konstrukcyjno-budowlanej. W związku z powyższym Wnioskodawca będzie musiał ponieść koszty uczestnictwa w szkoleniu przygotowującym do egzaminu jak też koszty samego egzaminu na uprawnienia budowlane.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego , stwierdzić należy, że wydatki, które Wnioskodawca zmierza ponieść w związku z planowanym udziałem w szkoleniu oraz egzaminem na uprawnienia budowlane, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako ściśle powiązane z wykonywaną działalnością gospodarczą oraz mające, jak wskazano we wniosku, wpływ na wysokość uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej przychodów, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Końcowo podkreślić należy, że w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzania postępowania dowodowego, które wskazywałoby, że poniesione wydatki spełniają znamiona kosztu podatkowego. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.