Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP2.4512.308.2016.2.KW
z 5 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2016 r. (data wpływu 5 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT przy realizacji obowiązków wynikających z zawartej umowy dotyczącej obsługi technicznej statków powietrznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT przy realizacji obowiązków wynikających z zawartej umowy dotyczącej obsługi technicznej statków powietrznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł z jednym z podmiotów znajdujących się na liście przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszonej na podstawie art. 83 ust. 1c ustawy z dnia 21 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego w obwieszczeniu nr 4 z dnia 22 marca 2016 r. umowę, na podstawie której zobowiązał się do wykonywania obsługi technicznej 2 statków powietrznych ... oraz jednego statku powietrznego ..... W ramach obsługi technicznej Wnioskodawca zobowiązany jest do:

1. Obsługi technicznej planowej zgodnie z zatwierdzonym zakresem zatwierdzenia ....,
2. Usuwania usterek statków powietrznych,
3. Planowej i nieplanowej wymiany podzespołów,
4. Wykonywania Dyrektyw Zdatności i Biuletynów Serwisowych,
5. Wykonywania modyfikacji nieobowiązkowych,
6. Zapewnienia pierwszego kontaktu w sytuacji wziemionego statku powietrznego,
7. Innych czynności ujętych w zatwierdzonym zakresie zatwierdzenia ....,
8. Innych czynności dopuszczonych przepisami prawa niebędących przedmiotem zatwierdzenia przez odpowiednie władze lotnicze.
   
   

W ramach przedmiotowej umowy Wnioskodawca będzie również w ramach usługi serwisowej dostarczał podzespoły, konieczne do wymiany w ramach owej obsługi technicznej.

Zgodnie z programami obsługi technicznej wszystkich obsługiwanych w ramach umowy statków powietrznych statki te będą wykorzystywane do użytkowania prywatnego, a także do wykonywania lotów doskonalących oraz szkolenia lotniczego. Statek powietrzny .... posiada maksymalną masę startową 1230 kg, a statek powietrzny .... maksymalną masę startową 650 kg.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług winien zastosować Wnioskodawca przy realizacji obowiązków wynikających z zawartej umowy dotyczącej obsługi technicznej statków powietrznych opisanych w stanie faktycznym niniejszej opinii?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłową stawką podatku od towarów i usług, która winna być zastosowana do transakcji opisanych w stanie faktycznym opinii jest stawka podstawowa, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej również jako ustawa o VAT).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż art. 83 ust. 1 pkt 6 i pkt 16 ustawy nie mają bowiem zastosowania do przedmiotowych transakcji. Zdaniem Wnioskodawcy, do przedmiotowej transakcji nie ma zastosowania art. 83 ust. 1 pkt 6 oraz art. 83 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 6 stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw środków transportu lotniczego oraz części zamiennych do nich i wyposażenia pokładowego dla przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Zgodnie natomiast z treścią art. 83 ust. 1 pkt 16 stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług polegających na remoncie, przebudowie lub konserwacji środków transportu lotniczego oraz ich wyposażenia i sprzętu zainstalowanego na nich, używanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Nie ulega wątpliwości, iż przedmiotem umowy jest dostawa części zamiennych do statków powietrznych, jak również usługi polegające na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków powietrznych oraz ich wyposażenia i sprzętu zainstalowanego na nich. Nie ulega również wątpliwości, iż podmiot na rzecz którego wykonywane są te dostawy tudzież usługi jest przewoźnikiem lotniczym wykonującym głównie przewozu w transporcie międzynarodowym.

Brak możliwości zastosowania stawki 0% wynika z faktu użycia zarówno w art. 83 ust. 1 pkt 6, jak i art. 83 ust. 1 pkt 16 ustawy pojęcia „środków transportu lotniczego”. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje wprost pojęcia środków transportu lotniczego. Należy jednak w tym wypadku odwołać się do definicji zawartej w art. 2 pkt 10 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z definicją zawartą w tym przepisie nowym środkiem transportu jest statek powietrzny o maksymalnej masie startowej większej niż 1550 kilogramów, jeżeli był używany nie dłużej niż 40 godzin roboczych lub od momentu jego dopuszczenia do użytku upłynęło nie więcej niż 3 miesiące, z wyjątkiem środków transportu lotniczego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 6; za moment dopuszczenia do użytku statku powietrznego uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Zdaniem Wnioskodawcy, definicja ta na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług definiuje dwa pojęcia. Po pierwsze definiuje pojęcie środka transportu lotniczego określając, iż jest nim statek powietrzny o maksymalnej masie startowej większej niż 1550 kg po drugie zaś definiuje kiedy taki statek powietrzny może być uznany za nowy środek transportu, wskazując, iż ma to miejsce wówczas, gdy był używany nie dłużej niż 40 godzin roboczych lub od momentu jego dopuszczenia do użytku upłynęło nie więcej niż 3 miesiące. Z uwagi na fakt, iż wszystkie statki powietrzne objęte umową posiadają maksymalną masę startową poniżej 1550 kg, niemożliwym zdaniem Wnioskodawcy jest stosowanie do transakcji objętych umową stawki 0%. Nie bez znaczenia jest również fakt, iż zgodnie z Programami Obsługi Technicznej wszystkich objętych umową statków powietrznych, statki te mają być wykorzystywane do użytku prywatnego, a także do przeprowadzania szkoleń lotniczych oraz lotów doskonalących. Przeznaczeniem zatem tychże statków powietrznych nie jest wykonywanie transportu w ruchu międzynarodowym.

Tymczasem zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości (WE) wydanego w sprawie C-33/11: „Jeżeli chodzi o cel tego przepisu art. 15 pkt 6 VI dyrektywy, to zmierza on do zwolnienia dostawy statków powietrznych, jeżeli są one zasadniczo przeznaczone do wykorzystania w ruchu międzynarodowym, to znaczy w ramach lotów, które obejmują przestrzeń należącą do jurysdykcji kilku państw, a także, w odpowiednim przypadku, przestrzeń międzynarodową.” W przedmiotowym wyroku Trybunał wskazuje również, iż system podatku VAT „opiera się w szczególności na zasadzie neutralności podatkowej, która sprzeciwia się temu, by podmioty gospodarcze, które dokonują takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru podatku VAT (zob. w szczególności ww. wyroki: w sprawie Cimber Air, pkt 24, w sprawie Navicon, pkt 21). (...) Z utrwalonego orzecznictwa wynika bowiem, że sprzeciwia się ona odmiennemu traktowaniu z punktu widzenia podatku VAT świadczenia podobnych usług, znajdujących się przez to w stosunku konkurencji (zob. w szczególności wyrok z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie C 363/05 JP Morgan Fleming Claverhouse Investment Trust i The Association of Investment Trust Companies, Zb.Orz. s. I 5517, pkt 46 i przytoczone tam orzecznictwo).”

Ponadto zdaniem Trybunału „Zasada neutralności podatkowej oznacza eliminowanie zakłóceń konkurencji wynikających ze zróżnicowanego traktowania z punktu widzenia podatku VAT. Tym samym wystąpienie zakłóceń konkurencji zostaje wykazane w razie stwierdzenia, że usługi pozostają w stosunku konkurencji i są nierówno traktowane z punktu widzenia podatku VAT (zob. ww. wyrok w sprawie JP Morgan Fleming Claverhouse Investment Trust i The Association of Investment Trust Companies, pkt 47 i przytoczone tam orzecznictwo).”

Na gruncie powyższych tez przyjęcie preferencyjnej stawki 0% do usług i dostaw będących przedmiotem umowy do statków powietrznych co prawda dla podmiotu wykonującego głównie przewozu w transporcie międzynarodowym, lecz mających wykorzystanie nie do realizacji transportu międzynarodowego, lecz do usług szkoleniowych zakłócałoby właśnie konkurencję w zakresie dotyczącym właśnie tychże usług szkoleniowych, gdyż podmioty wykonujące takie usługi szkoleniowe nie korzystają z preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług dla nabywanych usług, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 6 i pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odmienne stanowisko w tym zakresie prezentuje jednak kontrahent Wnioskodawcy, a mianowicie stoi on na stanowisku, iż dostawa części zamiennych (podzespołów) do samolotów opisanych w stanie faktycznym powinna być opodatkowana podatkiem VAT według stawki 0% zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT.

Zdaniem kontrahenta Wnioskodawcy, usługi świadczone na podstawie umowy opisanej w stanie faktycznym powinny być opodatkowane podatkiem VAT według stawki 0% zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 16 ustawy o VAT.

W opinii kontrahenta, zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT do dostaw części zamiennych (podzespołów) zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 6 jest możliwe, gdy:

• transakcja stanowi dostawę części zamiennych do statków powietrznych oraz
  

• dostawa jest dla przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.
  
  

W odniesieniu do usług świadczonych przez Wnioskodawcę, w ocenie kontrahenta, o możliwości stosowania stawki podatku VAT na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 16 ustawy o VAT decyduje:

• rodzaj usługi (remont, konserwacja, przebudowa samolotu oraz jego wyposażenia),
  

• wykorzystywanie danego środka transportu przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.
  
  

Zdaniem kontrahenta analiza przepisów art. 83 ust. 1 pkt 6 oraz art. 83 ust. 1 pkt 16 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, iż kluczowe z punktu widzenia preferencyjnego traktowania dostaw/usług świadczonych przez Wnioskodawcę jest przeznaczenie tych dostaw/usług na rzecz przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Wspominane przepisy nie warunkują możliwości zastosowania 0% stawki VAT do dostaw i usług od wykorzystania danych środków transportu lotniczego do wykonania międzynarodowego transportu. Aby 0% stawka VAT mogła być zastosowana przedmiotowe dostawy i usługi mają być natomiast świadczone w odniesieniu do środków transportu używanych przez przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Kluczowy jest zatem status podmiotu, czyli przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, na rzecz którego dostawy są dokonywane.

Pogląd kontrahenta podziela również Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 września 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 3322/11): „Przechodząc do oceny sformułowanego w skardze zarzutu naruszenia prawa materialnego, tj. art. 83 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług (obowiązującego w dniu wydania zaskarżonej interpretacji) należy odnotować, że norma prawna zawarta w spornym przepisie uzależnia zastosowanie 0% stawki VAT od tego czy świadczone usługi polegające na remoncie, przebudowie lub konserwacji środków transportu lotniczego oraz ich wyposażenia i sprzętu zainstalowanego na nich dotyczą samolotów używanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie lotniczym międzynarodowym. (...) Zatem do zastosowania stawki 0% nie jest konieczne, aby dany środek transportu był wykorzystywany wyłącznie w transporcie międzynarodowym. W ocenie Sądu, także świadczenie za jego pomocą usług transportu krajowego, obok usług transportu międzynarodowego, może uprawniać do stosowania stawki 0%. Przesłankami dającymi możliwość korzystania z preferencyjnej 0% stawki VAT są niewątpliwie: rodzaj świadczonych usług oraz fakt ich wykonywania na samolotach używanych przez przewoźników wykonujących głównie przewozy międzynarodowe. (...) Czym innym bowiem jest świadczenie usług na samolotach używanych w transporcie międzynarodowym oraz na samolotach używanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Używanie przez przewoźnika lotniczego konkretnego samolotu do przewozów międzynarodowych nie oznacza jeszcze, że taki przewoźnik może być uznany za wykonującego głównie przewozy międzynarodowe. Musi on niewątpliwie spełniać kryteria określone w art. 83 ust. 1a, ust. 1f ustawy o VAT.”

Ponadto zgodnie z artykułem 148 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT) państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje (...)

1. dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego statków powietrznych używanych przez linie lotnicze zajmujące się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych;
2. dostawę, przebudowę, naprawę, konserwację, czarterowanie oraz wynajem statków powietrznych, o których mowa w lit. e), jak również dostawę, wynajem, naprawę oraz konserwację sprzętu będącego częścią tych statków powietrznych lub służącego ich eksploatacji.
   
   

W świetle art. 148e oraz 148f Dyrektywy VAT warunkiem preferencyjnego traktowania transakcji dostawy towarów w celu zaopatrzenia statków powietrznych oraz naprawy i konserwacji statków powietrznych jest fakt używania statków powietrznych przez linie lotnicze zajmujące się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych. Zgodnie z powyższym istotny jest status odbiorcy usługi (dostawy części), który powinien być przewoźnikiem wykonującym głównie odpłatny przewóz na trasach międzynarodowych. Sposób wykorzystania konkretnego samolotu w transporcie międzynarodowym nie jest warunkiem zastosowania preferencji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast na podstawie zapisu art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki obniżone oraz zwolnienia od podatku.

Jednym z wyjątków od stosowania podstawowej stawki podatku jest art. 83 ustawy, w którym wskazane zostały czynności, dla których stosuje się stawkę 0%.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw środków transportu lotniczego oraz części zamiennych do nich i wyposażenia pokładowego dla przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Według art. 83 ust. 1 pkt 16 ustawy stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług polegających na remoncie, przebudowie lub konserwacji środków transportu lotniczego oraz ich wyposażenia i sprzętu zainstalowanego na nich, używanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Przez nowe środki transportu rozumie się – stosownie do treści art. 2 pkt 10 lit. c ustawy – statki powietrzne o maksymalnej masie startowej większej niż 1550 kilogramów, jeżeli były używane nie dłużej niż 40 godzin roboczych lub od momentu ich dopuszczenia do użytku upłynęło nie więcej niż 3 miesiące, z wyjątkiem środków transportu lotniczego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 6; za moment dopuszczenia do użytku statku powietrznego uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Zaznaczyć należy, że stosownie do art. 83 ust. 1a ustawy, przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się przewoźników lotniczych, u których udział:

1. przychodów z działalności w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
2. zrealizowanej liczby lotów w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
3. liczby pasażerów lub ilości przewożonych towarów, lub ilości przewożonych przesyłek w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem

–wynosił w każdej z tych trzech kategorii w poprzednim roku podatkowym co najmniej 60%.

W przypadku przewoźników lotniczych rozpoczynających w trakcie danego roku podatkowego działalność polegającą na międzynarodowych przewozach lotniczych określenie udziału w każdej z trzech kategorii, o których mowa w ust. 1a, jest dokonywane na podstawie danych prognozowanych na dany rok podatkowy (art. 83 ust. 1b ustawy).

Zgodnie z art. 83 ust. 1c ustawy, Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłasza do dnia 31 marca danego roku podatkowego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1a, na okres od dnia 1 kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego, na podstawie danych uzyskanych od przewoźników lotniczych.

W myśl art. 83 ust. 1d ustawy, przewoźnicy lotniczy przekazują Prezesowi Urzędu Lotnictwa Cywilnego dane potwierdzające spełnienie kryteriów, o których mowa w ust. 1a, najpóźniej do dnia 20 lutego danego roku podatkowego.

Na wniosek przewoźnika rozpoczynającego działalność w trakcie danego roku podatkowego, Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego uwzględnia tego przewoźnika na liście przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, jeżeli spełnia kryteria, o których mowa w ust. 1a, na podstawie prognozowanych danych uzyskanych od tego przewoźnika. Wpis na listę jest dokonywany na okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu ogłoszenia obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego (art. 83 ust. 1e ustawy).

Stosowanie do art. 83 ust. 1 pkt 1f ustawy, przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się również przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju:

1. uprawnionych do wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego, lub
2. wpisanych na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby danego przewoźnika.
   
   

Natomiast art. 83 ust. 2 ustawy wskazuje, że opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Cytowane powyżej przepisy art. 83 ust. 1 ustawy umożliwiają zastosowanie stawki podatku 0% m.in. do dostaw części zamiennych i wyposażenia pokładowego, a także usług polegających na remoncie, przebudowie lub konserwacji środków transportu lotniczego używanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Przy czym w przypadku świadczenia ww. usług podatnik powinien posiadać dokumentację, która w sposób jednoznaczny potwierdzać będzie spełnienie warunków dla zastosowania stawki 0%.

W tym miejscu wskazać należy na art. 148 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. Nr 347/1 ze zm.). Stosownie do ww. przepisu art. 148 Dyrektywy 2006/112/WE państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

(...)

1. dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego statków powietrznych używanych przez linie lotnicze zajmujące się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych;
2. dostawę, przebudowę, naprawę, konserwację, czarterowanie oraz wynajem statków powietrznych, o których mowa w lit. e), jak również dostawę, wynajem, naprawę oraz konserwację sprzętu będącego częścią tych statków powietrznych lub służącego ich eksploatacji;
3. świadczenie usług innych niż usługi, o których mowa w lit. f), na bezpośrednie potrzeby statków powietrznych, o których mowa w lit. e), oraz ich ładunków.
   
   

Z powyżej wskazanych przepisów art. 148 lit. e) i lit. f) Dyrektywy 2006/112/WE wynika zatem, że zwolnienie (z prawem do odliczenia) dla dostawy części środków transportu lotniczego lub konserwacji tych środków uwarunkowane jest używaniem tych środków transportu lotniczego przez linie lotnicze zajmujące się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych. Z brzmienia ww. przepisów zarówno polskich jak i unijnych wynika, iż jedynym kryterium pozwalającym na zastosowanie stawki 0% jest stwierdzenie czy dany statek powietrzny jest używany przez linię lotniczą zajmująca się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w pkt 59 orzeczenia TSUE z dnia 19 lipca 2012 r. A Oy w sprawie C-33/11. Nie ma znaczenia czy statek powietrzny jest wykorzystywany do lotów krajowych czy międzynarodowych (orzeczenie TSUE z dnia 16 września 2004 r. Cimber Air A/S przeciwko Skatteministeriet C-382/02) jak czy są to loty regularne czy czarterowe (ww. wskazane orzeczenie TSUE w sprawie C-33/11).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł z jednym z podmiotów znajdujących się na liście przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszonej na podstawie art. 83 ust. 1c ustawy umowę, na podstawie której zobowiązał się do wykonywania obsługi technicznej 2 statków powietrznych ... oraz jednego statku powietrznego .... W ramach przedmiotowej umowy Wnioskodawca będzie również w ramach usługi serwisowej dostarczał podzespoły, konieczne do wymiany podczas owej obsługi technicznej.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy wskazać, iż - jak wynika z okoliczności sprawy - Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów i świadczy usługi na rzecz przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym (w rozumieniu art. 83 ust. 1a ustawy w związku z art. 83 ust. 1c ustawy). Wobec powyższego należy stwierdzić, że przedmiotowe czynności spełniają przesłanki wymienione odpowiednio w art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy oraz w art. 83 ust. 1 pkt 16 ustawy i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 0%. Przy czym należy nadmienić, iż dla zastosowania stawki 0% w przypadku świadczenia usług, o których mowa we wniosku, niezbędne jest – stosownie do art. 83 ust. 2 ustawy – prowadzenie dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w ww. przepisie art. 83 ust. 1 pkt 16 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, iż skoro Wnioskodawca wykonuje przedmiotowe czynności na rzecz przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, który jest podmiotem znajdującym się na liście przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszonej przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego (stosownie do art. 83 ust. 1c ustawy), to okoliczności przeznaczenia przez zleceniodawcę przedmiotowych statków powietrznych do użytkowania prywatnego, a także do wykonywania lotów doskonalących oraz szkolenia lotniczego pozostają bez wpływu na zastosowanie 0% stawki podatku VAT na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy lub art. 83 ust. 1 pkt 16 ustawy.

Ponadto należy zauważyć, że art. 83 ust. 1 pkt 6 i pkt 16 ustawy nie odnoszą się do nowych środków transportu zdefiniowanych w art. 2 pkt 10 lit. c ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, iż prawidłową stawką podatku VAT w przedmiotowej sprawie jest stawka podstawowa, uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.