Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.644.2016.1.KR
z 5 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2016 r. (data wpływu 19 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W 1995 r. Wnioskodawca otrzymał na podstawie umowy darowizny udział we współwłasności nieruchomości niezabudowanej (dalej: Nieruchomość). Nieruchomość została w późniejszych latach podzielona geodezyjnie na mniejsze działki, między innymi działka nr 3779/20 (dalej: Działka) oraz działki nr 3788/20, nr 3794/20 (dalej: Działki Drogowe).

W dniu 31 marca 2016 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży udziałów we współwłasności Działki oraz Działek Drogowych. Współposiadanie Działki i Działek Drogowych zostało przeniesione na Kupujących.

W związku z zawarciem umowy sprzedaży, właściwy sąd wieczystoksięgowy założył nową księgę wieczystą dla Działki oraz ujawnił Kupujących jako właścicieli Działki. Ponadto sąd wieczystoksięgowy ujawnił Kupujących jako nowych współwłaścicieli Działek Drogowych.

Po zakupie Kupujący przeprowadzili ekspertyzy Działki, na podstawie których ustalili istnienie wady fizycznej Działki w postaci diagonalnego uskoku uniemożliwiającego realizację założonych przez Kupujących celów w stosunku do Działki. Kupujący powziąwszy tę informację oświadczyli, że gdyby wiedzieli o uskoku diagonalnym nie przystąpiliby do umowy sprzedaży i nie złożyliby oświadczeń w niej zawartych. Wobec stwierdzenia, że umowa sprzedaży Działki oraz Działek Drogowych została zawarta pod wpływem błędu, dnia 24 maja 2016 r., na podstawie art. 84 i 88 Kodeksu cywilnego zostały złożone w formie aktu notarialnego oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczeń zawartych w umowie sprzedaży z dnia 31 marca 2016 r.

W efekcie uchylenia się od skutków umowy sprzedaży, współposiadanie Działki oraz Działek Drogowych zostało zwrotnie przeniesione na Wnioskodawcę, a uiszczona uprzednio zaliczka na poczet ceny została zwrócona.

Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać udziały we współwłasności Działki oraz Działek Drogowych osobie trzeciej, po jej poinformowaniu o istnieniu uskoku diagonalnego. Do sprzedaży może dojść w 2016 r.

Dokonywana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości nie nastąpi w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana obecnie sprzedaż udziałów we współwłasności Działki oraz Działek Drogowych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym do osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana obecnie sprzedaż udziałów we współwłasności Działki oraz Działek Drogowych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym do osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie nieruchomości stanowi źródło przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W ocenie Wnioskodawcy, planowana obecnie sprzedaż nastąpi po upływie 5 letniego terminu wskazanego w przytoczonym wyżej przepisie, bowiem dla Wnioskodawcy nabycie Nieruchomości, w skład której wchodzi m.in. Działka i Działki Drogowe, miało miejsce w 1995 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku uchylenia się od skutków umowy sprzedaży Wnioskodawca nie nabył udziału we współwłasności Działki oraz Działek Drogowych w dniu 24 maja 2016 r., a co więcej - wobec uchylenia się od skutków umowy sprzedaży - Wnioskodawca nie zbył udziałów we współwłasności Działki oraz Działek Drogowych w dniu 31 marca 2016 r. Powyższe stanowisko wywiedzione zostało z istoty cywilnoprawnej instytucji uchylenia się od skutków oświadczania woli oraz związanego z tym oświadczeniem unieważnienia czynności cywilnoprawnej. Czynność prawna staje się nieważna od początku, ponieważ oświadczenie o uchyleniu ma moc wsteczną (ex tunc) od chwili dokonania czynności (zawarcia umowy). Znosząc całą czynność prawną, skuteczne uchylenie się przekreśla zarówno obligacyjne, jak i rzeczowe skutki dokonanej pod wpływem wady oświadczenia woli czynności prawnej. „Skuteczne uchylenie się od skutków oświadczenia woli z powodu błędu co do treści umowy sprzedaży nieruchomości (art. 84 i 88 Kodeksu cywilnego) wywołuje skutki obligacyjne i rzeczowe w zakresie przeniesienia własności” (wyrok SN z dnia 24 kwietnia 2013 r., IV CSK 600/12, LEX nr 1365716). Dlatego, jeżeli na podstawie dotkniętej wzruszalnością czynności dokonano np. przeniesienia własności rzeczy, zbywcy służy roszczenie windykacyjne (art. 222 § 1) o jej zwrot, zaś rozliczenia między zbywcą i nabywcą powinny być przeprowadzone według przepisów o rozliczeniach między posiadaczem rzeczy a jej właścicielem (art. 224-229). Nabywca jest traktowany w zasadzie jako posiadacz samoistny w dobrej wierze, chyba że okoliczności wskazują na jego złą wiarę, np. groźbą lub podstępem doprowadził do zawarcia umowy, od której skutków uchylił się zbywca - tak Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska w: Kodeks Cywilny. Komentarz. Część Ogólna. Lex 2014.

Wobec unieważnienia umowy sprzedaży z dnia 31 marca 2016 r. stwierdzić należy, że Wnioskodawca nigdy nie przeniósł przysługującego Mu udziału we współwłasności Działki oraz Działek Drogowych, a także nigdy nie nabył tychże udziałów we współwłasności ponownie w dniu 24 maja 2016 r. W okresie pomiędzy 31 marca 2016 r. a 24 maja 2016 r., można mówić jedynie o zmianie posiadacza samoistnego Działki i Działek Drogowych, a nie o zmianie właściciela.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy planowana w 2016 r. sprzedaż udziałów we współwłasności Działki oraz Działek Drogowych nastąpi po upływie 5 letniego okresu przewidzianego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 1995 r. Wnioskodawca otrzymał na podstawie umowy darowizny udział w niezabudowanej nieruchomości. Nieruchomość została w późniejszych latach podzielona geodezyjnie na mniejsze działki, między innymi działka nr 3779/20 (dalej: Działka) oraz działki nr 3788/20, nr 3794/20 (dalej: Działki Drogowe). W dniu 31 marca 2016 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży udziałów we współwłasności Działki oraz Działek Drogowych. Po zakupie Kupujący przeprowadzili ekspertyzy Działki, na podstawie których ustalili istnienie wady fizycznej Działki w postaci diagonalnego uskoku uniemożliwiającego realizację założonych przez Kupujących celów w stosunku do Działki. Kupujący powziąwszy tę informację oświadczyli, że gdyby wiedzieli o uskoku diagonalnym nie przystąpiliby do umowy sprzedaży i nie złożyliby oświadczeń w niej zawartych. Wobec stwierdzenia, że umowa sprzedaży Działki oraz Działek Drogowych została zawarta pod wpływem błędu, w dniu 24 maja 2016 r., na podstawie art. 84 i art. 88 Kodeksu cywilnego zostały złożone w formie aktu notarialnego oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczeń zawartych w umowie sprzedaży z dnia 31 marca 2016 r. W efekcie uchylenia się od skutków prawnych umowy sprzedaży, współposiadanie Działki oraz Działek Drogowych zostało zwrotnie przeniesione na Wnioskodawcę, a uiszczona uprzednio zaliczka na poczet ceny została zwrócona. Wnioskodawca zamierza w 2016 r. sprzedać udziały we współwłasności Działki oraz Działek Drogowych osobie trzeciej, po jej poinformowaniu o istnieniu uskoku diagonalnego. Dokonywana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości nie nastąpi w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.) umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości.

Z treści powyższych przepisów wynika jednoznacznie, że przeniesienie własności nieruchomości następuje z chwilą zawarcia w formie aktu notarialnego umowy sprzedaży tej nieruchomości lub jej części. Aby zatem, można było mówić o sprzedaży nieruchomości między stronami tejże umowy musi być, nie tylko zawarta w odpowiedniej formie umowa przenosząca własność lecz koniecznym jest, aby była ona skuteczna.

Tymczasem z treści wniosku wynika, że czynność prawna mająca na celu sprzedaż udziału w nieruchomości (Działce oraz Działkach Drogowych) została dokonana pod wpływem błędu Kupujących. Czynność prawna mająca na celu przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych obciążona jest wadą oświadczenia woli i jako taka pociąga za sobą określone skutki (sankcje).

Zgodnie z przepisem art. 60 Kodeksu cywilnego, oświadczenie woli to każde zachowanie się danej osoby (z użyciem słów lub bez – potakiwaniem, mimiką, gestami, czynem), które ujawnia jej wolę wobec adresata w sposób dostateczny, w tym również ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej.

Co do zasady, oświadczenie woli złożone przez osobę pełnoletnią jest w pełni skuteczne, w szczególności zaś, może prowadzić do zawarcia ważnej umowy (sprzedaży, darowizny itd.), z której następnie trudno, jeżeli w ogóle można, się wycofać bez negatywnych konsekwencji.

Jak od każdej zasady tu również istnieją jednak wyjątki. Kodeks cywilny uznaje za nieważne z mocy prawa, bądź ewentualnie dopuszcza możliwość uchylenia się od skutków złożonego oświadczenia woli w przypadku, gdy jest ono dotknięte wadami wpływającymi na jego skuteczność prawną takimi jak:

1. brak świadomości albo swobody powzięcia i wyrażenia woli (art. 82 Kodeksu cywilnego),
2. pozorność oświadczeń woli (art. 83 Kodeksu cywilnego),
3. błąd co do czynności prawnej albo zniekształcenie oświadczenia woli (art. 84 i art. 85 Kodeksu cywilnego),
4. podstęp (art. 86 Kodeksu cywilnego), oraz
5. groźbę (art. 87 Kodeksu cywilnego).
   
   

Jak wynika z przedstawionego zestawienia jedną z wad oświadczenia woli, wpływających na jego skuteczność, jest złożenie takiego oświadczenia pod wpływem błędu (art. 84 - art. 85 Kodeksu cywilnego). Błędem zaś, jest mylne wyobrażenie o istniejącym stanie rzeczy lub mylne wyobrażenie o treści złożonego oświadczenia woli.

Stosownie do przepisu art. 84 § 1 Kodeksu cywilnego, w razie błędu co do treści czynności prawnej można uchylić się od skutków prawnych swego oświadczenia woli. Jeżeli jednak oświadczenie woli było złożone innej osobie, uchylenie się od jego skutków prawnych dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy błąd został wywołany przez tę osobę, chociażby bez jej winy, albo gdy wiedziała ona o błędzie lub mogła z łatwością błąd zauważyć; ograniczenie to nie dotyczy jednak czynności prawnej nieodpłatnej.

W myśl art. 84 § 2 Kodeksu cywilnego, można powoływać się tylko na błąd uzasadniający przypuszczenie, że gdyby składający oświadczenie woli nie działał pod wpływem błędu i oceniał sprawę rozsądnie, nie złożyłby oświadczenia tej treści (błąd istotny).

Zgodnie z art. 88 § 1 Kodeksu cywilnego, uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli, które zostało złożone innej osobie pod wpływem błędu lub groźby, następuje przez oświadczenie złożone tej osobie na piśmie. Uprawnienie do uchylenia się wygasa: w razie błędu - z upływem roku od jego wykrycia, a w razie groźby - z upływem roku od chwili, kiedy stan obawy ustał (art. 88 § 2 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że Kodeks cywilny nie definiuje, czym jest błąd jako wada oświadczenia woli. Zgodnie zaś z orzecznictwem błędem w rozumieniu językowym jest niezgodne z rzeczywistością wyobrażenie o czynności, przy czym niezgodność ta może dotyczyć zarówno faktów jak i prawa. Zatem, w myśl art. 84 § 1 Kodeksu cywilnego, w razie błędu co do treści czynności prawnej można uchylić się od skutków prawnych swego oświadczenia woli. Jeżeli jednak oświadczenie woli było złożone innej osobie, uchylenie się od jego skutków prawnych dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy błąd został wywołany przez tę osobę, chociażby bez jej winy, albo gdy wiedziała ona o błędzie lub mogła z łatwością błąd zauważyć; ograniczenie to nie dotyczy czynności prawnej nieodpłatnej.

Z treści przytoczonego wyżej przepisu art. 84 Kodeksu cywilnego wynika, że złożenie oświadczenia woli pod wpływem błędu skutkuje nieważnością względną czynności prawnej co oznacza, że czynność taka jest ważna dopóki nie nastąpi skuteczne uchylenie się od jej skutków prawnych. Z chwilą skutecznego uchylenia się od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu, czynność prawna jest nieważna z mocą wsteczną (ex tunc), tj. od chwili złożenia wadliwego oświadczenia woli.

Podkreślenia wymaga fakt, że nieistotny dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest sam fakt podziału nieruchomości. Jeżeli właściciel (współwłaściciel) dokonuje jedynie podziału nieruchomości, to nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o nieruchomość, której ta osoba jest już właścicielem (współwłaścicielem). Sam podział nieruchomości nie stanowi daty nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd też czynność ta, jako czynność czysto techniczna, nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że z chwilą skutecznego uchylenia się przez Kupujących udziału w nieruchomości (Działce oraz Działkach Drogowych) od skutków prawnych złożonego w dniu 31 marca 2016 r. pod wpływem błędu oświadczenia woli, zawarta w tym dniu przez Wnioskodawcę (współsprzedającego) oraz Kupujących - umowa sprzedaży udziału w nieruchomości tj. Działce oraz Działkach Drogowych, stanie się nieważna ze skutkiem wstecz, a więc od początku jej zawarcia.

W konsekwencji stwierdzić należy, że powyższy stosunek prawny pomiędzy stronami umowy sprzedaży wygaśnie ze skutkiem wstecznym, tak jakby umowa z dnia 31 marca 2016 r. sprzedaży udziału w nieruchomości (Działce oraz Działkach Drogowych) w ogóle nie została zawarta. To zaś oznacza, że w sytuacji ponownej sprzedaży udziału w nieruchomości (Działce oraz Działkach Drogowych), pięcioletni termin nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotowego udziału w nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z dniem 31 grudnia 2000 r., gdyż za datę nabycia przedmiotowego udziału w nieruchomości, od której liczy się upływ pięcioletniego terminu należy uznać 1995 r. Tym samym po stronie Wnioskodawcy – w przypadku planowanej w 2016 r. sprzedaży udziału w nieruchomości tj. Działce oraz Działkach Drogowych – z tego tytułu nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), a zatem wywiera skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni pozostałych współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości (Działki oraz Działek Drogowych).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.