Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-632/16-4/JC
z 31 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2016 r. (data wpływu 30 czerwca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2016 r. (data nadania 16 sierpnia 2016 r., data wpływu 19 sierpnia 2016 r.) na wezwanie z dnia 5 sierpnia 2016 r. Nr IPPB5/4510-632/16-2/JC (data doręczenia 9 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży produktów na rzecz i w imieniu dającego zlecenie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży produktów na rzecz i w imieniu dającego zlecenie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako spółka z o.o. zajmuje się między innymi sprzedażą produktów i usług telewizyjnych i telekomunikacyjnych. Wnioskodawca ma otrzymać od dającego zlecenie następujące produkty: modemy, routery, tablety i telefony komórkowe, które Wnioskodawca miałby sprzedawać na rzecz i w imieniu dającego zlecenie. W związku z tym, iż z przepisów prawa wynika, iż ww. produkty są objęte obowiązkiem ewidencyjnym przy zastosowaniu kas rejestrujących, dający zlecenie chce zobligować Wnioskodawcę do ewidencjonowania sprzedaży modemów, routerów, tabletów i telefonów komórkowych na urządzeniu rejestrującym należącym do Wnioskodawcy na podstawie art. 111 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec czego, dający zlecenie nie będzie sam ewidencjonował sprzedaży ww. produktów na własnym urządzeniu rejestrującym, tylko obowiązek ten zostanie przeniesiony na Wnioskodawcę.

Zakup produktów i usług dokonywany będzie przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, osoby fizyczne, które takową działalność prowadzą oraz osoby prawne. Wnioskodawca pracuje na aplikacji własnej - ... (aplikacja sprzedażowa ...), a dający zlecenie udostępni Wnioskodawcy własny system tylko w celu rejestracji zawartych umów, wymian, zwrotów itd.

Wnioskodawca za ww. sprzedaż otrzymywać będzie prowizję, a nadto chce podpisać umowę o świadczenie usług dystrybucyjnych z APS-ami (autoryzowane punkty sprzedaży), które również sprzedawać będą produkty należące do dającego zlecenie, jednak prowizja z tytułu sprzedaży wypłacona będzie przez Wnioskodawcę.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca doprecyzowując zdarzenie przyszłe wskazał:

1. W związku z przeniesieniem własności produktów na rzecz Wnioskodawcy należy udzielić odpowiedzi negatywnej, gdyż z opisaną sprzedażą nie nastąpi przeniesienie własności produktów na rzecz Wnioskodawcy. Produkty, które będą przedmiotem sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę należeć będą do dającego zlecenie. Wnioskodawca będzie sprzedawał je, w imieniu i na rzecz dającego zlecenie.
2. W związku z opisaną we wniosku (sytuacją) sprzedażą na rzecz i w imieniu dającego zlecenie Wnioskodawca będzie otrzymywał jedynie prowizję, która będzie stanowić jego przychód. Jednak podkreślić należy, iż ze sprzedaży produktów, co do których prawo własności przysługuje dającemu zlecenie, Wnioskodawca uzyskuje wyłącznie przychód z prowizji. Poza tym należy wskazać, iż Wnioskodawca uzyskuje wyłącznie przychód z prowizji, oraz Wnioskodawca poza sprzedażą na rzecz dającego zlecenie dokonuje sprzedaży produktów, które stanowią jego własność i są również jego przychodem.
   
3. Kwota uzyskana ze sprzedaży produktów, które Wnioskodawca sprzedawałby na rzecz i w imieniu dającego zlecenie stanowi przychód dającego zlecenie. Z uzyskanego przychodu ze sprzedaży dający zlecenie rozlicza się we właściwym urzędzie skarbowym, niezależnie od Wnioskodawcy.
4. „Sprzedaż obca” oznacza sprzedaż produktów, które są własnością dającego zlecenie, a Wnioskodawca w ramach zawartej umowy agencyjnej sprzedaje niniejsze produkty na rzecz i w imieniu dającego zlecenie.
   
   

Jednocześnie w piśmie z dnia 16 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca ostatecznie sformułował treść pytania oznaczonego numerem 4 oraz treść własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego z zakresu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca posiadać będzie obowiązek ewidencjonowania na własnym urządzeniu rejestrującym sprzedaży produktów na rzecz i w imieniu dającego zlecenie?
2. Czyje dane powinny być zamieszczone na paragonie, Wnioskodawcy czy dającego zlecenie?
3. Czy Wnioskodawca powinien uwzględniać w swojej deklaracji VAT sprzedaż dokonaną na rzecz i w imieniu dającego zlecenie?
4. Czy na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca winien uwzględnić w swojej deklaracji CIT sprzedaż produktów, które są własnością dającego zlecenie, gdy Wnioskodawca dokonuje wyłącznie sprzedaży niniejszych produktów na rzecz i w imieniu dającego zlecenie?
5. Czy APS-y będą miały również obowiązek ewidencjonowania „sprzedaży obcej” na własnym urządzeniu rejestrującym?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 4 dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W pozostałym zakresie wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa sprzedaż nie powinna być uwzględniona w deklaracji CIT jako przychód, gdyż przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie (a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne) powoduje powstanie obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

W art. 12 ust. 1 pkt 1-9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) ustawodawca podaje przykładowe kategorie pożytków, których otrzymanie kreuje przychód. Za przychód uznawane są przede wszystkim otrzymane pieniądze i wartości pieniężne.

Dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą istotne znaczenie ma pojęcie tzw. przychodów należnych. Otóż stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należny przychód, choćby nie został jeszcze faktycznie otrzymany, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ponadto na gruncie art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca wyraźnie wskazał, co jest przedmiotem opodatkowania: „Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód, ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22 przedmiotem opodatkowania jest przychód”. Pod pojęciem dochodu natomiast niniejsza ustawa rozumie nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, to niniejszą różnicę uważa się za stratę, oczywiście z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a.

W związku z tym sprzedaży na rzecz i w imieniu dającego zlecenie nie można uznać za podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT), gdyż po stronie Wnioskodawcy z tytułu „sprzedaży obcej” nie ma stricte przysporzenia majątkowego. W dodatku skoro sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz dającego zlecenie nie jest przychodem Wnioskodawcy tylko dającego zlecenie, nie można mówić o jakimkolwiek dochodzie uzyskanym przez Wnioskodawcę w zakresie przedmiotowej sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem pytania postawionego przez Spółkę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść pytania wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji. W związku z powyższym, tut. Organ nie odniósł się do kwestii powstania przychodu z prowizji, gdyż problematyka ta nie jest przedmiotem wniosku Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.