2016.09.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - 3063-ILPB1-2.4511.166.2016.1.DJ

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB1-2.4511.166.2016.1.DJ
z 30 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2016 r. (data wpływu 2 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 września 2016 r. (data wpływu 20 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

skutków podatkowych realizacji opcji na akcje – jest prawidłowe,
skutków podatkowych sprzedaży akcji – jest prawidłowe,
sposobu udokumentowania podatku zapłaconego za granicą i sposobu ustalenia limitu podatku zapłaconego w państwie źródła podlegającego odliczeniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych realizacji opcji na akcje, skutków podatkowych sprzedaży akcji oraz sposobu udokumentowania podatku zapłaconego za granicą i sposobu ustalenia limitu podatku zapłaconego w państwie źródła podlegającego odliczeniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest obecnie polskim rezydentem podatkowym zatrudnionym w spółce Sp. z o.o. (dalej jako: Spółka Polska).

Spółka Polska jest spółką zależną ze „A” z siedzibą w Indiach (dalej jako: Spółka Matka). Spółka Matka wprowadziła w 2011 r. plan motywacyjny dla swoich pracowników oraz pracowników spółek powiązanych w formie programu opcji na akcje.

Zgodnie z regulaminem opcji na akcje pracownik miał możliwość, a nie obowiązek nabycia opcji na akcje od Spółki Matki. Wnioskodawca w lutym 2011 r., nabył przedmiotowe opcje na akcje. Był wówczas rezydentem podatkowym Indii.

Wnioskodawca w czasie posiadania uprawnień do realizacji opcji na akcje zmieniał w poszczególnych latach rezydencję podatkową. Początkowo był rezydentem podatkowym Indii (wówczas mieszkał w Indiach i pracował na rzecz Spółki Matki). Natomiast potem przeprowadził się do Polski razem z rodziną i rozpoczął pracę na rzecz Spółki Polskiej na podstawie umowy o pracę.

Wnioskodawca zrealizował już część opcji na akcje i zamierza również w przyszłości wykonać uprawnienia wynikające z części lub całości posiadanych opcji na akcje. W momencie realizacji opcji na akcje był i będzie polskim rezydentem podatkowym.

Zgodnie z regulaminem po wykonaniu uprawnień z opcji na akcje pracownik ma prawo do sprzedaży akcji na rynku publicznym. Cena nabycia akcji została ustalona odgórnie, jako wartość niższa niż cena na rynku oficjalnych notowań giełdowych. W momencie wykonania opcji na akcje, wartość rynkowa akcji w Indiach na Giełdzie była wyższa niż cena przy nabyciu opcji na akcje.

W późniejszym czasie Wnioskodawca zamierza sprzedać posiadane akcje Spółki Matki. W momencie sprzedaży będzie również polskim rezydentem podatkowym.

Majątek Spółki Matki nie składa się głównie z nieruchomości, a wartość akcji Spółki nie wywodzi się głównie z nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy rozpoznany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu realizacji opcji na akcje będzie podlegał opodatkowaniu zgodnie z art. 23 ust. 3 umowy z dnia 21 czerwca 1989 r. między Rzecząpospolitą Polską a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, a w konsekwencji zastosowanie będzie miał art. 24 ust. 2a) niniejszej umowy przewidujący unikanie podwójnego opodatkowania metodą odliczenia proporcjonalnego?
Czy rozpoznany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu sprzedaży akcji będzie podlegał opodatkowaniu zgodnie z art. 14 ust. 5 umowy z dnia 21 czerwca 1989 r. między Rzecząpospolitą Polską a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, a w konsekwencji zastosowanie będzie miał art. 24 ust. 2a) niniejszej umowy przewidujący unikanie podwójnego opodatkowania metodą odliczenia proporcjonalnego?
W jaki sposób udokumentować podatek zapłacony za granicą i w jaki sposób ustalić limit podatku zapłaconego w państwie źródła podlegającego odliczeniu, w przypadku zastosowania metody odliczenia proporcjonalnego jako metody unikania opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zakresie pytania 1:

Rozpoznany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu realizacji opcji na akcje będzie podlegał opodatkowaniu zgodnie z art. 23 ust. 3 umowy z dnia 21 czerwca 1989 r. między Rzecząpospolitą Polską a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, a w konsekwencji zastosowanie będzie miał art. 24 ust 2a) niniejszej umowy przewidujący unikanie podwójnego opodatkowania metodą odliczenia proporcjonalnego.

W zakresie pytania 2:

Rozpoznany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu sprzedaży akcji będzie podlegał opodatkowaniu zgodnie z art. 14 ust. 5 umowy z dnia 21 czerwca 1989 r. między Rzecząpospolitą Polską a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, a w konsekwencji zastosowanie będzie miał art. 24 ust 2a) niniejszej umowy przewidujący unikanie podwójnego opodatkowania metodą odliczenia proporcjonalnego.

W zakresie pytania nr 3:

W celu udokumentowania podatku zapłaconego za granicą wystraczające jest poświadczenie sporządzone przez stosowny organ administracji podatkowej w państwie źródła.

W przypadku zastosowania metody odliczenia proporcjonalnego jako metody unikania opodatkowania, w celu dokonania prawidłowego obliczenia limitu podatku zapłaconego za granicą podlegającego odliczeniu od podatku dochodowego od osób fizycznych, należy:

obliczyć podatek (zgodnie z art. 30b ustawy o PIT) od sumy dochodów pochodzących z kapitałów pieniężnych uzyskanych w kraju i za granicą, tj.:
(A + B) x 19% = C
gdzie:
A - dochód krajowy,
B - dochód zagraniczny,
C - wyliczona kwota podatku od łącznych dochodów:
następnie wyliczony podatek (C) (od łącznych dochodów) należy pomnożyć przez dochód uzyskany za granicą (B), a następnie podzielić przez łączny dochód z kraju i zagranicy, tj.:
(C x B) / (A + B) = D - limit podatku zapłaconego w państwie źródła podlegający odliczeniu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

W zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r, o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. la cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Stosownie do art. 17 ust 1 pkt 6 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z:

odpłatnego zbycia udziałów(akcji) oraz papierów wartościowych,
realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Natomiast na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Przez pochodne instrumenty finansowe zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ww. ustawy, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r., poz. 94, z późn. zm.) z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
instrumenty rynku pieniężnego,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
kontrakty na różnicę,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Przepisy ustawy o obrocie instrumentami finansowymi nie zawierają definicji legalnej opcji. Przewidują jedynie, że m.in. opcje kupna i sprzedaży instrumentów finansowych, opcje na stopy procentowe, opcje walutowe, opcje na takie opcje, stanowią instrumenty finansowe niebędące papierami wartościowymi (zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi).

W doktrynie i judykaturze przyjmuje się, że opcja jest pochodnym instrumentem finansowym, dającym posiadaczowi prawo do zawarcia transakcji określonym instrumentem bazowym (a więc do kupna lub sprzedaży akcji, walut, indeksów giełdowych itd.) w przyszłym terminie, po z góry określonej cenie.

Źródłem powstania opcji jest kontrakt opcyjny, będący umową, w której jedna strona zobowiązuje się, na żądanie drugiej strony, do kupna lub sprzedaży w określonym momencie w przyszłości oznaczonej liczby akcji po z góry ustalonej cenie albo do dokonania rozliczenia pieniężnego, gdzie nie ma miejsca faktyczna dostawa instrumentu bazowego a jedynie realizacja kwoty pieniężnej odpowiadającej wartości tego instrumentu.

Innymi słowy, realizacja praw wynikających z opcji może nastąpić poprzez wybór jednego z dwóch następujących wariantów:

nabycie akcji (lub innego instrumentu bazowego) wystawcy opcji po cenie określonej w momencie przyznania opcji,
otrzymanie od wystawcy opcji kwoty rozliczenia odpowiadającej wartości instrumentu bazowego.

W momencie realizacji przez Wnioskodawcę przedmiotowych opcji na akcje, po stronie Wnioskodawcy na gruncie polskich przepisów powstałby przychód, który należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w powołanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sposób opodatkowania dochodów z tego źródła został uregulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 30b ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdują postanowienia umowy z dnia 21 czerwca 1989 r. między Rzecząpospolitą Polską a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 224, poz. 1921 oraz z 2006 r. Nr 222, poz. 1450).

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. umowy, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2 części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie bez względu na to, gdzie powstają, które nie zostały wyraźnie wymienione w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie.

Zgodnie z art. 23 ust. 2 ww. umowy, postanowienia ustępu 1 nie będą stosowane do dochodu innego niż dochód z nieruchomości, o których mowa w artykule 6 ustęp 2, jeśli odbiorca takiego dochodu, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, za pośrednictwem zakładu tam położonego bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód, wykorzystując położoną tam stałą placówkę, a prawo bądź majątek, z tytułu którego wypłacany jest dochód, są rzeczywiście powiązane z takim zakładem lub stałą placówką. W takim razie postanowienia artykułu 7 lub artykułu 15 będą stosowane w zależności od konkretnego przypadku.

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 3 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, powstające w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku realizacji opcji na akcje zasada opisana w art. 23 ust. 1 i w art. 23 ust. 2 będzie miała zastosowanie.

W ocenie Wnioskodawcy z powyższego wynika, że przepis ten ma zastosowanie do dochodów nie sklasyfikowanych w innych przepisach umowy. Po analizie treści artykułów od 1 do 22 należy stwierdzić, że umowa nie zawiera przepisu odnoszącego się wprost do przychodu z realizacji opcji na akcje. W związku z tym przychód ten w myśl art. 23 tej umowy - należy zakwalifikować do tzw. „innych dochodów”.

Tak więc uzyskany przez Wnioskodawcę, jako osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, dochód wynikający z realizacji uprawnień wynikających z posiadanych opcji na akcje, podlega opodatkowaniu w Polsce, jako państwie rezydencji; może także podlegać opodatkowaniu w Indiach jako państwie źródła.

Postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) nie oznacza, że podatnik może wybrać państwo, w którym opodatkuje swój dochód i zapłaci podatek. Postanowienie to wskazuje natomiast, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

W takiej sytuacji, według Wnioskodawcy, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy umowy przewidujące metody unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 24 ust. 2a) umowy w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób;

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy może być opodatkowany w Indiach, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Indiach. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski uzyskane w Indiach.
Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej Umowy, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, wówczas Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

W myśl ww. przepisu umowy, w odniesieniu do dochodów podatnika mającego miejsce zamieszkania na terytorium Polski, otrzymującego od podmiotu mającego siedzibę w Indiach dochody, które mogą podlegać opodatkowaniu w państwie źródła, tj. w Indiach oraz podlegające opodatkowaniu w państwie rezydencji, tj. w Polsce należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania, w tym wypadku jest to metoda odliczenia proporcjonalnego.

W zakresie pytania nr 2:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. la cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z:

odpłatnego zbycia udziałów(akcji) oraz papierów wartościowych,
realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Zastosowanie będzie miał w tym przypadku art. 14 ust. 5 umowy z dnia 21 czerwca 1989 r. między Rzecząpospolitą Polską a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, lub z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego, należącego do stałej placówki, którą osoba zamieszkała lub mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie dysponuje w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami, które zostaną osiągnięte z tytułu przeniesienia własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu zyski osiągnięte z przeniesienia tytułu własności statków lub samolotów eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej oraz z tytułu własności majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków lub samolotów będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba przenosząca tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu, zyski z przeniesienia akcji w kapitale spółki, których posiadanie dotyczy bezpośrednio lub pośrednio nieruchomości znajdującej się w Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym Państwie.

Zgodnie z ust. 5 ww. artykułu, zyski z przeniesienia akcji innych niż wymienione w ustępie 4 w kapitale spółki, która ma siedzibę w Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym Państwie.

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu zyski z przeniesienia tytułu własności majątku nie wymienionego w ustępach 1, 2, 3, 4 i 5 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba przenosząca tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

W takiej sytuacji, według Wnioskodawcy, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy umowy przewidujące metody unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 24 ust. 2a) umowy w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania łub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy może być opodatkowany w Indiach, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Indiach. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski uzyskane w Indiach.
Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej Umowy, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, wówczas Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

W zakresie pytania nr 3:

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy umowy przewidujące metody unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 24 ust. 2a) umowy w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy może być opodatkowany w Indiach, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Indiach. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski uzyskane w Indiach.
Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej Umowy, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, wówczas Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

Również zgodnie z art. 30b ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga dochody, o których mowa w ust. 1, zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza jej granicami, dochody te łączy się i od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą. Natomiast zgodnie z ust. 5b powoływanego artykułu w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego dochody, o których mowa w ust. 1, wyłącznie poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej zasadę określoną w ust. 5a stosuje się odpowiednio.

Możliwość dokonania odliczenia podatku zapłaconego za granicą wiąże się z koniecznością dysponowania informacjami stwierdzającymi fakt jego rzeczywistej zapłaty oraz wysokość uiszczonej kwoty podatku, gdyż na samym podatniku spoczywa ciężar dowodu w tym zakresie.

Zdaniem Wnioskodawcy nie budzącym wątpliwości potwierdzeniem faktu zapłaty podatku za granicą oraz jego wysokości jest poświadczenie sporządzone przez stosowny organ administracji podatkowej w państwie źródła.

Zdaniem Wnioskodawcy kwota odliczenia nie może przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w Indiach. W zależności od wysokości dochodów osiągniętych za granicą może się zatem okazać, że odliczenie od podatku w Polsce całej kwoty podatku zapłaconego w Indiach nie będzie możliwe.

W celu dokonania prawidłowego obliczenia limitu podatku zapłaconego za granicą podlegającego odliczeniu od podatku dochodowego od osób fizycznych, należy:

obliczyć podatek (zgodnie z art. 30b ustawy o PIT) od sumy dochodów pochodzących z kapitałów pieniężnych uzyskanych w kraju i za granicą, tj.:
(A +B ) x 19% = C
gdzie:
A - dochód krajowy,
B - dochód zagraniczny,
C - wyliczona kwota podatku od łącznych dochodów;
następnie wyliczony podatek (C) (od łącznych dochodów) należy pomnożyć przez dochód uzyskany za granicą (B), a następnie podzielić przez łączny dochód z kraju i zagranicy, tj.:
(C x B) / (A + B) = D - limit podatku zapłaconego w państwie źródła podlegający odliczeniu.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie Jego stanowiska poprzez wydanie indywidualnej interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu pragnie zauważyć, że Wnioskodawca w zawartych we wniosku pytaniach oraz uzasadniając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych powołał się na umowę z dnia 21 czerwca 1989 r. między Rzecząpospolitą Polską a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 224, poz. 1921 oraz z 2006 r. Nr 222, poz. 1450), natomiast poprawna nazwa przedmiotowej umowy brzmi: umowa zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Warszawie dnia 21 czerwca 1989 r. (Dz. U. z 1990 r. Nr 8 poz. 46).

Ponadto wskazać należy, że zacytowane we wniosku przepisy art. 23 ww. umowy brzmią następująco:

Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2 części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie bez względu na to, gdzie powstają, które nie zostały wyraźnie wymienione w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie.
Postanowienia ustępu 1 nie będą stosowane do dochodu innego niż dochód z nieruchomości, o których mowa w artykule 6 ustęp 2, jeśli odbiorca takiego dochodu, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie za pośrednictwem zakładu tam położonego bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód, wykorzystując położoną tam stałą placówkę, a prawo bądź majątek, z tytułu którego wypłacany jest dochód, są rzeczywiście powiązane z takim zakładem lub stałą placówką. W takim razie postanowienia artykułu 7 lub artykułu 15 będą stosowane w zależności od konkretnego przypadku.
Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, powstające w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Właściwe władze Umawiających się Państw mogą bezpośrednio komunikować się ze sobą w celu osiągnięcia porozumienia w rozumieniu powyższych ustępów. Właściwe władze ustalą w drodze konsultacji odpowiednie dwustronne sposoby, warunki i techniki w celu realizacji procedury wzajemnego porozumienia przewidzianej w tym artykule.

Natomiast przywołany przez Wnioskodawcę w podaniu art. 14 ust. 4 tejże umowy w brzmieniu Protokołu między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Indii o zmianie Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Warszawie dnia 21 czerwca 1989 r., podpisanego w Warszawie dnia 29 stycznia 2013 r. (Dz.U. z 2014 r. poz. 1336), który wszedł w życie 1 czerwca 2014 r. i w obecnym brzmieniu ma postać: Zyski z tytułu przeniesienia własności udziałów w spółce, której majątek składa się bezpośrednio lub pośrednio głównie z nieruchomości położonych w Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym Państwie.

Powyższa zmiana ww. przepisów nie ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie przedmiotowej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin