2016.09.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-445/16-2/MS
z 27 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 czerwca 2016 r. (data wpływu 15 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 24 sierpnia 2016 r. (data wpływu 1 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia:

czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkami i budowlami stanowi dostawę zwolnioną przedmiotowo z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT - jest nieprawidłowe,
czy sprzedaż prawa własności gruntu, po wykupieniu od Gminy K., wraz z budynkami i budowlami stanowi dostawę zwolnioną przedmiotowo z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu (ewentualnie sprzedaż prawa własności gruntu, po wykupieniu od Gminy K.) wraz z budynkami i budowlami stanowi dostawę zwolnioną przedmiotowo z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 24 sierpnia 2016 r. (data wpływu 1 września 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/4512-445/16-1/MS z 16 sierpnia 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie:

Wnioskodawczyni (dalej „Podatnik”) planuje sprzedaż działki gruntu położonej na działce nr 160 obr. 7 przy ul. R. 26B w K. (dla której Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego dla K. w K. prowadzi księgę wieczystą KW nr 205437). Na działce znajdują się budynki i budowle, tj. budynek zakładu kamieniarskiego i budynek zaplecza, wiaty na słupach betonowych, urządzenie budowlane jako ogrodzenie od strony ul. R. 26B (dalej „Nieruchomość”). Budynki znajdujące się na nieruchomości stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności Podatnika, które nabył na drodze dziedziczenia w wyniku działu spadku po ojcu. Od 1957 r. Ojciec Podatnika (zm. 1986 r.) prowadził działalność gospodarczą w postaci zakładu kamieniarskiego na ww. działce gruntu w dzierżawie czasowej od Gminy m. K. Podatnik kontynuował tę samą działalność na tej samej działce w dzierżawie czasowej w sposób nieprzerwany od dnia 9 czerwca 2003 r. a od dnia 10 czerwca 2003 r. Nieruchomość została oddana Podatnikowi w użytkowanie wieczyste przez Gminę K. na okres 99 lat do dnia 10 czerwca 2102 r., na której nadal prowadzi działalność gospodarczą.

Budynki i budowle znajdujące się na Nieruchomości nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, leasingu ani innej umowy o podobnym charakterze.

Podatnik nie ponosił znacznych wydatków na ulepszenie istniejących od 1957 r. budynków i budowli, tj. poprzez cały okres ich użytkowania jednokrotnie zostały pomalowane tynki i dwukrotnie została wymieniona papa na dachach budynków; wartość wykonanych prac nie przekroczyła w żadnym przypadku 30% ich wartości początkowej.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. Podatnik korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W piśmie z 24 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca stwierdził, że w odniesieniu do nieruchomości składającej się z działki o nr ewidencyjnym 160 posadowiona jest jedna wiata na słupach betonowych. Przedmiotowa wiata nie stanowi ani budynku ani budowli w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ani w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych obowiązującej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. Na gruncie powyższych przepisów powinna zostać uznana za ruchomość.

Budynkami trwale związanymi z gruntem opisanymi w stanie faktycznym są budynek zakładu i budynek zaplecza. Budynki te posadowione są na fundamentach.

W ewidencji środków trwałych wpisane zostały budynek zakładu i budynek zaplecza.

Każdy z wymienionych w stanie faktycznym obiektów został zajęty przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej w 1986 r.

Od 1 lipca 1993 r. do 2011 r. każdy z obiektów wymienionych w stanie faktycznym był wykorzystywany wyłącznie na potrzeby podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży wyprodukowanych przez Wnioskodawcę nagrobków. Od 2011 r. Wnioskodawca dokonał aktualizacji zgłoszenia VAT-R i wybrał zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 1 1 marca 2004 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkami i budowlami stanowi dostawę zwolnioną przedmiotowo z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r.?
Czy sprzedaż prawa własności gruntu, po wykupieniu od Gminy K., wraz z budynkami i budowlami stanowi dostawę zwolnioną przedmiotowo z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowi na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. dostawę towarów, o czym stanowi art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Co do zasady zbycie tego prawa podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r., tj. sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowione są budynki lub budowle trwale z tym gruntem związane albo części takich budynków lub budowli:

podlega opodatkowaniu według stawki 8% - w sytuacji gdy budynki te lub budowle albo ich części opodatkowane są stawką 8% (art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.);
korzysta ze zwolnienia od podatku - jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku (art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r.).

W tym miejscu należy również podkreślić znaczną różnicę pomiędzy sprzedażą nieruchomości w rozumieniu prawa cywilnego oraz w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Na gruncie prawa cywilnego wyróżnia się trzy rodzaje nieruchomości - nieruchomość gruntową, nieruchomość budynkową oraz nieruchomość lokalową. Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. wszystkie rodzaje nieruchomości (jako towary) mogą być przedmiotem dostawy. Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przez towar rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zakres przedmiotowy definicji rzeczy obejmuje zarówno „rzeczy ruchome”, jak i „nieruchomości”, w ramach których wyróżnia się „grunty”, „budynki (budowle)”, „części budynków (budowli)”, a zatem dojść może zarówno do dostawy gruntu, dostawy budynku (budowli), jak i do dostawy lokalu. Warto przy tym zwrócić uwagę, iż szczególna sytuacja ma miejsce w przypadku, gdy dochodzi do sprzedaży gruntu wraz z położonym na nim budynkiem (budowlą). Zgodnie bowiem z art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W konsekwencji, o ile na gruncie prawa cywilnego sprzedaż budynków (budowli) towarzyszy co do zasady sprzedaży gruntu, to w podatku od towarów i usług sprzedaż gruntu towarzyszy co do zasady sprzedaży budynku (budowli). Tym samym, aby zastosować prawidłową stawkę podatku dla sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu należy w pierwszej kolejności ustalić, czy przedmiotem zbycia jest grunt zabudowany czy niezabudowany. Następnie trzeba określić, jaka jest stawka właściwa dla budynku/budowli (w przypadku gruntu zabudowanego) oraz ustalić przeznaczenie zbywanego gruntu (w przypadku gruntu niezabudowanego).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym dostawa prawa wieczystego użytkowania Nieruchomości dzielić będzie skutki podatkowe właściwe dla sprzedaży posadowionych na niej budynków i budowli. Uwzględniając, iż przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość zabudowana, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdą zastosowania regulacje dotyczące zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Wobec powyższego trzeba rozważyć możliwość zastosowania regulacji przewidujących zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla budynków, budowli lub ich części. Z punktu widzenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli - zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przewidziane jest w dwóch przepisach, których zastosowanie wymaga analizy w sytuacji, gdy przedmiotem transakcji jest nieruchomość zabudowana:

zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.,
zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10, zwalnia się z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
między pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ustalenie zatem, czy i kiedy w stosunku do danej nieruchomości wystąpiło pierwsze zasiedlenie, decyduje o tym czy:

jej zbycie podlega zwolnieniu z opodatkowania,
jest opodatkowane podatkiem,
strony transakcji mają prawo wyboru tzw. opcji opodatkowania.

Jak wskazano powyżej ustawa z dnia 11 marca 2004 r. wiąże wystąpienie pierwszego zasiedlenia z łącznym spełnieniem kilku warunków. Budynek, budowla lub jej część powinna być po jej wybudowaniu lub ulepszeniu:

oddana do użytkowania,
w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu,
pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi.

Zgodnie z wyżej przytoczonymi przepisami, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków i budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu. Z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego brak jest przesłanek do przyjęcia, że zbycie Nieruchomości wraz z budynkami i budowlami będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Od czasu wybudowania budynków i budowli na gruncie w 1957 r. nie był on przedmiotem podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czynności. Jednocześnie prace wykonane na budynku i budowli nie przekroczyły 30% wartości początkowej tego obiektu, a zatem sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz ze znajdującymi się na niej budynkami dokonywana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia, a zatem Podatnikowi nie będzie przysługiwało prawo do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Rozważenia wymaga zatem możliwość zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy. Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zwolniona od podatku jest dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 tej ustawy pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Aby podatnik mógł zastosować zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla sprzedawanych nieruchomości, warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i b muszą zostać spełnione łącznie. Z kolei z art. 43 ust. 7a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wynika, iż warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Dokonanie ulepszenia (modernizacji) budynku, którego wartość przekracza 30% wartości początkowej budynków, a budynki są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez okres przekraczający 5 lat, przy jednoczesnym spełnieniu warunku określonego w art. 43 ust. 1 10a lit. a, pozwala zwolnić taką dostawę z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Mając na względzie przedstawione zdarzenie przyszłe, z uwagi na okoliczność, że budynki zostały nabyte/wybudowane, w okresie, w którym nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług, Podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od kwoty podatku należnego, a ponadto znajdujące się na Nieruchomości budynki i budowie nie były modernizowane, zbycie składników majątku Podatnika określonych w zdarzeniu przyszłym będzie korzystało ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. W konsekwencji, skoro dostawa budynków i budowli będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania - w świetle art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. - dostawa prawa wieczystego użytkowania działki nr 160 obr. 7 przy ul R. 26B w K., na której posadowione są budynki i budowle, również będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Potwierdzenie stanowiska przedstawionego w niniejszym wniosku znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów, wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 9 marca 2016 r. sygn. IPTPP2/4512-653/15-2/KK, wydanej w zbliżonym do przedstawionego zdarzenia przyszłego stanie faktycznym: „Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy stwierdzić, iż dostawa budynku przepompowni nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem z okoliczności sprawy wynika, iż do momentu sprzedaży ww. budynku nie będzie miało miejsce pierwsze zasiedlenie. Zatem dostawa ww. budynku przepompowni będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy.

Wobec powyższego w dalszej kolejności należy przeanalizować czy dostawa ww. budynku przepompowni będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Z uwagi na okoliczność, że budynek przepompowni został nabyty/wybudowany kiedy nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług, to Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku przepompowni.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że dostawa budynku przepompowni będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. (…)

Skoro zatem dostawa przedmiotowego budynku przepompowni będzie zwolniona od podatku, to na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa prawa wieczystego użytkowania działek nr 14 i nr 15, na których posadowiony jest budynek przepompowni, będzie również korzystała ze zwolnienia.”

Na tych samych zasadach zwolniona z opodatkowania będzie sprzedaż opisanych w stanie faktycznym budynków i budowli przez Podatnika po przekształceniu prawa wieczystego użytkowania gruntu w prawo własności dokonana w formie decyzji administracyjnej, gdyż sama czynność przekształcenia przysługującemu Podatnikowi prawa użytkowania wieczystego w prawo własności w nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność taka nie jest dostawą towaru, a jedynie zmianą tytułu prawnego do nieruchomości. Przekształcenie ww. prawa na gruncie podatku od towarów i usług nie wpływu na „władztwo rzeczy”, które użytkownik wieczysty już uzyskał w momencie objęcia prawa wieczystego użytkowania. Powyższe potwierdzają m.in. interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 31 października 2014 r., ITPP2/443-1059/14/EB, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 16 lipca 2013 r., IBPP2/443-360/13/AB oraz interpretacji Ministra Finansów z dnia 21 sierpnia 2013 r., PT8/033/163/600/PSG/12/PK-900/RD86326.

Wobec powyższego stanowisko Podatnika należy uznać za prawidłowe w całości.

W uzupełnieniu wniosku z 24 sierpnia 2016 r. (data wpływu 1 września 2016 r.) Wnioskodawca wskazał, że dąży do uzyskania odpowiedzi, czy w przypadku sprzedaży prawa własności gruntu, (po wykupieniu od Gminy K. - nabytej w drodze przekształcenia prawa wieczystego użytkowania gruntu w prawo własności dokonane w formie decyzji administracyjnej), wraz z budynkami i budowlami stanowi dostawę zwolnioną przedmiotowo z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W żadnym z pytań ani merytorycznym ich uzasadnieniu Podatnik nie dążył tło ustalenia skutków podatkowych przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości opisanej w stanie faktycznym. Raz jeszcze należy powtórzyć, że argumentacja prawna dotycząca braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności przekształcenia prawa wieczystego użytkowania gruntu w prawo własności dokonana w formie decyzji administracyjnej miała jedynie uzasadnić brak przysługiwania (obiektywnego) prawa do odliczenia podatku naliczonego, które jest jednym z warunków formalnych zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

za nieprawidłowe w zakresie stwierdzenia czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkami i budowlami stanowi dostawę zwolnioną przedmiotowo z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT,
za nieprawidłowe w zakresie stwierdzenia czy sprzedaż prawa własności gruntu, po wykupieniu od Gminy K., wraz z budynkami i budowlami stanowi dostawę zwolnioną przedmiotowo z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień objętych pytaniami 1 i 2, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującego od 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych.

W myśl art. 3 pkt 1, 2, 3 i 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 290 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;
budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
budowli – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;
urządzeniach budowlanych – należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Wnioskodawca podał we wniosku, że zamierza dokonać sprzedaży działki gruntu nr 160 na której znajdują się budynki i budowle, tj. budynek zakładu kamieniarskiego i budynek zaplecza, wiaty na słupach betonowych, urządzenie budowlane jako ogrodzenie.

Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie dotyczą stwierdzenia, czy sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu (ewentualnie po wykupieniu od Gminy Kraków - prawa własności gruntu) wraz z budynkami i budowlami stanowi dostawę zwolnioną przedmiotowo na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że budynek zakładu kamieniarskiego i budynek zaplecza znajdujące się na działce nr 160 są budynkami trwale związanymi z gruntem, posadowionymi na fundamentach, ujętymi w ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy.

Jednocześnie z wniosku wynika, że na działce nr 160 posadowione jest ogrodzenie, które również ma być przedmiotem planowanej sprzedaży.

Ogrodzenie to jak podał Wnioskodawca jest urządzeniem budowlanym.

Mając zatem na uwadze, że jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowe ogrodzenie jest urządzeniem budowlanym, tj. zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane urządzeniem technicznym związanym z obiektem budowlanym, zapewniającym możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, a nie samodzielną budowlą zdefiniowaną w art. 3 pkt 3 ww. ustawy, którą uznaje się za odrębny towar na gruncie podatku od towarów i usług, zatem ww. urządzenie należy traktować jako element przynależny do budynków i opodatkować łącznie z tymi budynkami z którymi jest powiązane, a tym samym należy przypisać mu stawkę właściwą dla obiektów budowlanych posadowionych na działce.

Jeśli chodzi natomiast o mającą być przedmiotem sprzedaży wiatę na słupach betonowych, to stwierdzić należy, że jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku, nie stanowi ona ani budynku ani budowli i jak wskazał Wnioskodawca, powinna zostać uznana za ruchomość, zatem nie będzie ona miała wpływu na dostawę działki.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących zastosowania zwolnienia przedmiotowego dla dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu (ewentualnie po wykupieniu od Gminy Kraków - prawa własności gruntu) wraz z budynkami i budowlami, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „(…) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca przewiduje - po spełnieniu określonych warunków - objęcie dostawy zwolnieniem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa przedmiotowych budynków zakładu kominiarskiego i budynku zaplecza wraz z ogrodzeniem zlokalizowanych na działce nr 160 może korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że budynki znajdujące się na nieruchomości stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności Podatnika, które nabył na drodze dziedziczenia w wyniku działu spadku po ojcu. Od 1957 r. Ojciec Podatnika (zm. 1986 r.) prowadził działalność gospodarczą w postaci zakładu kamieniarskiego na ww. działce gruntu w dzierżawie czasowej od Gminy m. K. Podatnik kontynuował tę samą działalność na tej samej działce w dzierżawie czasowej w sposób nieprzerwany od dnia 9 czerwca 2003 r. a od dnia 10 czerwca 2003 r. Nieruchomość została oddana Podatnikowi w użytkowanie wieczyste przez Gminę K. na okres 99 lat do dnia 10 czerwca 2102 r., na której nadal prowadzi działalność gospodarczą.

Budynki i budowle znajdujące się na Nieruchomości nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, leasingu ani innej umowy o podobnym charakterze.

Każdy z wymienionych w stanie faktycznym obiektów został zajęty przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej w 1986 r.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości - budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku w oparciu o jedną z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a ustawy. Jednakże, dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, czy też nie.

Odnosząc się do zagadnienia dostawy wskazanego we wniosku budynku zakładu produkcyjnego i budynku zaplecza, tut. organ zauważa, że ich sprzedaż będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia ani w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia. W odniesieniu do wskazanych we wniosku budynków, doszło już do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT poprzez jak wskazano we wniosku oddanie ich na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej ojca Wnioskodawcy a następnie od 1986 r. na potrzeby działalności gospodarczej samego Wnioskodawcy (w zakresie produkcji nagrobków) opodatkowanej w okresie 1 lipca 1993 r. do 2011 r. podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie Wnioskodawca dokonał ulepszeń, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, niemniej jednak ich wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku.

W konsekwencji w świetle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz powołanych wyżej regulacji prawnych, stwierdzić należy, że dostawa przez Wnioskodawcę budynku zakładu produkcyjnego i budynku zaplecza, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż dostawa ta nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, a jednocześnie od pierwszego zasiedlenia tego budynku do jego sprzedaży nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie z wniosku wynika, że na działce nr 160 posadowione jest ogrodzenie, które również ma być przedmiotem planowanej sprzedaży.

W odniesieniu do tego ogrodzenia Wnioskodawca wskazał, że jest ono urządzeniem budowlanym.

Mając zatem na uwadze, że jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowe ogrodzenie jest urządzeniem budowlanym, tj. zgodnie z art. 3 pkt 9 tej ustawy urządzeniem technicznym związanym z obiektem budowlanym, zapewniającym możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, a nie samodzielną budowlą zdefiniowaną w art. 3 pkt 3 ww. ustawy, którą uznaje się za odrębny towar na gruncie podatku od towarów i usług, zatem ww. urządzenie należy traktować jako element przynależny do budynków i opodatkować łącznie z tymi budynkami z którymi jest powiązane, a tym samym ogrodzeniu należy przypisać stawkę właściwą dla obiektów budowlanych posadowionego na działce.

Zatem sprzedaż przedmiotowego ogrodzenia przynależnego do budynków zakładu produkcyjnego i zaplecza będzie mogła również korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zatem dalsza analiza możliwości zwolnienia od podatku VAT dostawy budynku zakładu produkcyjnego, budynku zaplecza oraz przynależnego do nich ogrodzenia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT stała się bezprzedmiotowa.

Odnosząc się z kolei do dostawy działki nr 160 stwierdzić należy, że w związku z tym, iż dostawa przez Wnioskodawcę budynku zakładu produkcyjnego i budynku zaplecza oraz przynależnego im ogrodzenia, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr 160, oraz ewentualnie w przyszłości w przypadku uzyskania przez Wnioskodawcę prawa własności tej działki sprzedaż tego prawa, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zaznaczyć należy, że w przedmiotowej sprawie na dostawę gruntu działki nr 160 nie będzie mieć wpływu dostawa ruchomości w postaci wiaty na słupach betonowych, gdyż jak wskazał Wnioskodawca wiata na słupach nie stanowi budynku ani budowli w rozumieniu Prawa budowlanego ani w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Wiata na słupach betonowych nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ani 10a (nie jest budynkiem ani budowlą) tylko będzie opodatkowana na zasadach przewidzianych dla ruchomości według właściwej stawki podatku VAT lub przy zastosowaniu zwolnienia od podatku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, gdyż w przedmiotowej sprawie dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu (ewentualnie po wykupieniu od Gminy Kraków – prawa własności gruntu) wraz z budynkami i przynależnym do nich ogrodzeniem podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 powołanej w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, lub zmiany stanu prawnego, wydana interpretacja traci swą ważność.

Na marginesie należy też zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. organ nie jest nimi związany.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin