Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1-2/4512-1-65/16-2/NF
z 14 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2016 r. (data wpływu 29 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania kwoty otrzymanej rekompensaty jako obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania kwoty otrzymanej rekompensaty jako obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której 100 proc. udziałów posiadają jednostki samorządu terytorialnego, z przeważającym udziałem jednej z gmin. Jednostka prowadzi działalność w zakresie usług komunalnych takich jak: wywóz i unieszkodliwianie odpadów w ramach zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego w oparciu o ustawę z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2016 r., poz. 250) oraz ustawę z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r., poz. 21, z późn. zm.). Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz zarówno głównego udziałowca, jak również pozostałych udziałowców i innych podmiotów działających na rynku komercyjnym. Współpraca z jednostkami samorządu terytorialnego prowadzona jest w oparciu o umowę o współpracy oraz o porozumienie międzygminne. Dokumentacja wykonanych usług prowadzona jest w oparciu o wystawione faktury VAT, które podlegają zapłacie na rzecz Wnioskodawcy przez wszystkich nabywców świadczonych usług w terminach umówionych. Planowana jest zmiana dotychczas stosowanej formy powierzenia Wnioskodawcy do realizacji zadań własnych w zakresie zaspokojenia zbiorowych potrzeb mieszkańców przez jej głównego udziałowca – gminę. Poszczególne zadania własne jednostki samorządu terytorialnego (głównego udziałowca) w zakresie gospodarki odpadami komunalnymi mają zostać przypisane Wnioskodawcy do realizacji w zmienionej umowie dotyczącej zasad współpracy, na mocy której gmina – większościowy udziałowiec – powierzy Spółce wykonywanie zadania publicznego z zakresu zbiórki i gospodarowania odpadami komunalnymi. W zamian za świadczone usługi w zakresie gospodarki odpadami komunalnymi, Wnioskodawca ma otrzymać od Gminy rekompensatę, której wysokość ma pokryć 100 proc. kosztów poszczególnych zadań powiększonych o rozsądny zysk. Szczegółowe zasady finansowania oraz realizacji zadań zostaną określone w odrębnej umowie o powierzenie świadczenia usług publicznych w zakresie zbiórki i zagospodarowania odpadów komunalnych.

Wnioskodawca uważa, że otrzymywana od Gminy rekompensata stanowić będzie zapłatę za świadczone usługi w zakresie gospodarki odpadami komunalnymi i stanowić będzie odpłatność za te usługi. Wnioskodawca traktuje otrzymane od Gminy środki pieniężne jako zapłatę za świadczone usługi. Poza świadczeniem usług na rzecz głównego udziałowca – gminy – Wnioskodawca będzie realizował usługi o podobnym charakterze dla innych udziałowców, będących jednostkami samorządu terytorialnego oraz dla podmiotów prowadzących działalność komercyjną na podstawie odrębnych umów cywilnoprawnych, zawartych z tymi podmiotami, lub zleceń bieżących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwota otrzymanej przez Wnioskodawcę rekompensaty będzie stanowić obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, rekompensata zostanie przyznana Wnioskodawcy w celu sfinansowania świadczenia konkretnej usługi w zakresie zadań własnych Gminy jako 100% dopłaty do ceny świadczonej usługi. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, rekompensata podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki odpowiedniej dla danego rodzaju usługi. Wysokość rekompensaty ma zostać skalkulowana na poziomie równym kosztom bezpośrednim i pośrednim danego zadania, powiększonym o rozsądny zysk, jej wartość jest więc uzależniona od ilości i wartości świadczonych usług. Ustalenie kosztów bezpośrednich i pośrednich związane będzie z prowadzeniem szczegółowej ewidencji księgowej zapewniającej prawidłowość prowadzonych obliczeń.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Jednocześnie, aby na gruncie ustawy o VAT można było mówić o świadczeniu usługi konieczne jest, aby poza samym świadczeniem istniał jego odbiorca (świadczeniobiorca).

Ponadto w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT świadczenie powinno mieć charakter odpłatny.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisana we wniosku „rekompensata” związana ze świadczeniem konkretnych usług na rzecz konkretnego nabywcy stanowić będzie zapłatę za wykonane czynności, a co za tym idzie, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca zauważa, że podobne stanowisko odnośnie opodatkowania podatkiem VAT dotacji przedmiotowych zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lipca 2009 r., nr IBPP2/443-558/09/ICz oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 24 maja 2011 r., nr IBPP1/443-313/11/AZb.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Analiza treści art. 8 ust. 1 ustawy, wskazuje na bardzo szerokie pojęcie świadczenia usług obejmujące różnego rodzaju świadczenia niebędące dostawą towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Należy stwierdzić, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczącego usługę. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług należy rozumieć prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy, w oparciu o art. 6 ust. 1 ww. ustawy, należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. zadania obejmujące sprawy zieleni gminnej i zadrzewień, cmentarzy gminnych, usuwania i oczyszczanie ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

W celu wykonywania zadań – na podstawie art. 9 ust. 1 powołanej ustawy – gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zasady i formy gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegające na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej – uregulowano w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2016 r., poz. 573, z późn. zm.).

W oparciu o art. 2 cytowanej ustawy o gospodarce komunalnej, gospodarka komunalna, może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego, w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego postanawiają o wyborze sposobu prowadzenia i form gospodarki komunalnej (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce komunalnej).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której 100 proc. udziałów posiadają jednostki samorządu terytorialnego, z przeważającym udziałem jednej z gmin. Jednostka prowadzi działalność w zakresie usług komunalnych takich jak: wywóz i unieszkodliwianie odpadów w ramach zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego w oparciu o ustawę z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2016 r., poz. 250, z późn. zm.) oraz ustawę z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r., poz. 21, z późn. zm.). Współpraca z jednostkami samorządu terytorialnego prowadzona jest w oparciu o umowę o współpracy oraz o porozumienie międzygminne. Dokumentacja wykonanych usług prowadzona jest w oparciu o wystawione faktury VAT, które podlegają zapłacie na rzecz Wnioskodawcy przez wszystkich nabywców świadczonych usług w terminach umówionych. Planowana jest zmiana dotychczas stosowanej formy powierzenia Wnioskodawcy do realizacji zadań własnych w zakresie zaspokojenia zbiorowych potrzeb mieszkańców przez jej głównego udziałowca – gminę. Poszczególne zadania własne jednostki samorządu terytorialnego (głównego udziałowca) w zakresie gospodarki odpadami komunalnymi mają zostać przypisane Wnioskodawcy do realizacji w zmienionej umowie dotyczącej zasad współpracy, na mocy której gmina – większościowy udziałowiec – powierzy Spółce wykonywanie zadania publicznego z zakresu zbiórki i gospodarowania odpadami komunalnymi. W zamian za świadczone usługi w zakresie gospodarki odpadami komunalnymi, Wnioskodawca ma otrzymać od Gminy rekompensatę, której wysokość ma pokryć 100 proc. kosztów poszczególnych zadań powiększonych o rozsądny zysk. Szczegółowe zasady finansowania oraz realizacji zadań zostaną określone w odrębnej umowie o powierzenie świadczenia usług publicznych w zakresie zbiórki i zagospodarowania odpadów komunalnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy kwota otrzymanej przez niego rekompensaty stanowi obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy i opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że przedstawiona we wniosku sytuacja nosi znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca co prawda wykonuje czynności związane z realizacją zadań własnych Gminy, ale czynności te wykonuje jako odrębny podmiot – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, a więc podmiot prawa handlowego. Za realizację ww. czynności będących przedmiotem wniosku Wnioskodawca będzie otrzymywał od Gminy – głównego udziałowca – określone wynagrodzenie, które ma pokrywać koszty poszczególnych zadań, powiększone o odpowiedni zysk. Należy zauważyć, że pomiędzy Wnioskodawcą, a Gminą (usługobiorcą) będzie istnieć stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, pozwalających na ich opodatkowanie podatkiem VAT (wywóz i unieszkodliwianie odpadów komunalnych w zamian za wynagrodzeniem – rekompensatą). Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług otrzymane przez Wnioskodawcę świadczenie pieniężne określane przez strony umownie jako rekompensata, będzie stanowiło obrót podlegający opodatkowaniu tym podatkiem, ponieważ w istocie będzie to zapłata za świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy usługi.

Zatem, pomiędzy płatnością, którą będzie otrzymywał Wnioskodawca w ramach rekompensaty od Gminy, a świadczeniem usług należących do jej zadań własnych nałożonych przepisami prawa, będzie zachodził związek bezpośredni, ponieważ płatność będzie następowała w zamian za to świadczenie. W związku z powyższym, świadczone przez Wnioskodawcę usługi z zakresu gospodarki odpadami komunalnymi będą stanowiły określone w art. 8 ust. 1 ustawy odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, kwota otrzymanej przez Wnioskodawcę rekompensaty stanowić będzie obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.