2016.10.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - 3063-ILPP3.4512.71.2016.1.JKu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP3.4512.71.2016.1.JKu
z 18 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko SPÓŁKI, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2016 r. (data wpływu 5 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy sprzedaż Gościńca przez Spółkę będzie podlegać opodatkowaniu ww. podatkiem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy sprzedaż Gościńca przez Spółkę będzie podlegać opodatkowaniu ww. podatkiem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowany (dalej: „Spółka” lub ,,Wnioskodawca”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie handlu hurtowego oraz detalicznego artykułami chemii gospodarczej, kosmetykami, artykułami spożywczymi oraz odzieżowymi. Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski.

Oprócz wyżej wskazanej podstawowej działalności Spółka prowadzi również dodatkową działalność gastronomiczno-hotelarską. Spółka jest właścicielem obiektu hotelowo-restauracyjnego posługującego się nazwą „(...)” (dalej „Gościniec”), w którym prowadzona jest działalność wskazana w zdaniu poprzednim. W rejestrze przedsiębiorców Hotel został ujawniony przez Spółkę jako jej Oddział posługujący się firmą:„(...)”, posiadający adres odmienny od adresu siedziby Spółki.

W ramach planowanej restrukturyzacji zakresu działalności prowadzonej przez Spółkę Wnioskodawca planuje dokonanie sprzedaży Gościńca na rzecz Inwestora zainteresowanego jego nabyciem (dalej: ,,Inwestor”).

Na mocy odpowiednich przepisów Kodeksu pracy, w wyniku dokonania sprzedaży dojdzie do wstąpienia Inwestora w obowiązki pracodawcy wobec pracowników zatrudnionych w Gościńcu. Przejmie on również zobowiązania związane z działalnością Gościńca, np. zobowiązania wobec pracowników, czy też zobowiązania cywilnoprawne.

W momencie ewentualnej sprzedaży Gościniec będzie:

posiadać własne zasoby pieniężne przypisane do tego Gościńca;
prowadzić oddzielne raportowanie finansowe dla celów Spółki, które dodatkowo umożliwia mu sporządzanie uproszczonego, oddzielnego bilansu oraz uproszczonego rachunku zysków i strat, pozwalających w szczególności na wyodrębnienie majątku, przychodów, kosztów, należności i zobowiązań związanych z Gościńcem.

Gościniec obejmuje składniki majątkowe pozwalające na realizację określonych zadań gospodarczych, przede wszystkim świadczenia usług restauracyjnych oraz hotelarskich. Do składników tych w szczególności należą:

1) składniki o charakterze materialnym, w szczególności:

prawo własności nieruchomości, na której znajduje się budynek gościńca oraz budowle,
wyposażenie biurowe (meble, biurka i urządzenia biurowe) oraz wyposażenie pokoi hotelowych, w szczególności meble, łóżka, telewizory,
pozostałe środki trwałe związane z prowadzeniem działalności gastronomicznej, w tym urządzenia gastronomiczne,
drobne wyposażenie związane z świadczeniem usług hotelowych oraz gastronomicznych,
dokumenty związane z prowadzeniem działalności gastronomicznej oraz hotelarskiej, wszelkie informacje, które mogłyby zostać uznane jako istotne dla prowadzonej przez Gościniec działalności hotelowo-gastronomicznej,
zapasy produktów spożywczych,
środki finansowe przypisane do Gościńca,

2) składniki o charakterze niematerialnym, w szczególności:

prawa i obowiązki wynajmującego wynikające z umów dotyczących Gościńca,
licencje na oprogramowanie komputerowe,
zobowiązania funkcjonalnie związane z Gościńcem, w szczególności wynikające z zakupionych usług i towarów, jak również wobec pracowników Gościńca,
należności funkcjonalnie związane z prowadzonym Gościńcem.

Spółka posiada schemat organizacyjny, zgodnie z treścią którego odrębnym oddziałem w Spółce jest Gościniec. Gościniec posiada osobę nim kierującą. Do Gościńca przypisani są również określeni pracownicy Spółki.

Przy pomocy systemów Spółki, tj. systemu finansowo-księgowego oraz kadrowego, możliwe jest wyodrębnienie pozycji ewidencyjnych dotyczących przychodów i kosztów oraz aktywów i zobowiązań Gościńca. W ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych Spółki wyodrębniono środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne przypisane wyłącznie do Gościńca. Ponadto do Gościńca alokowana została część środków znajdujących się w kasie Spółki.

Gościniec dysponuje wszystkimi aktywami wykorzystywanymi przez Spółkę w działalności gastronomiczno-hotelarskiej. Składniki materialne przypisane do Gościńca umożliwiają mu zarówno świadczenie usług gastronomicznych, jak i hotelarskich.

Do Gościńca przypisany jest zespół pracowników merytorycznych odznaczających się wiedzą i doświadczeniem w zakresie działalności gastronomiczno-hotelarskiej. Gościńcem zarządza osoba, która w szczególności odpowiedzialna jest za organizowanie, nadzorowanie i koordynację prac podległych pracowników. Wyodrębnione w powyżej przedstawiony sposób składniki materialne i niematerialne Gościńca będą stanowiły zespół składników zdolnych do realizacji wyznaczonych mu zadań.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż Gościńca przez Spółkę będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Gościńca będzie dla Spółki neutralna podatkowo, tj. pozostawać będzie poza zakresem ustawy o VAT, jako transakcja zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt l ustawy o VAT, gdyż Gościniec stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. l pkt l ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. l ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. L pkt l ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 6 pkt l ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Spółki, pojęcie ,,transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. l ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, w tym w szczególności sprzedaż czy też przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 30 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 1595/2009, wprost wskazał, że na gruncie art. 6 pkt l ustawy o VAT „z opodatkowania wyłączone będą transakcje sprzedaży, zamiany, darowizny, czy też aportu, jeśli ich przedmiotem będą przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa”. Stanowisko to potwierdził też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który stwierdził w wyroku z dnia 6 października 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 368/2009, że: „wyłączone spod opodatkowania jest zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne zbycie przedsiębiorstwa. Nie ma znaczenia także forma zbycia – podatkowi nie będzie podlegać sprzedaż przedsiębiorstwa, a także aport, zamiana i darowizna, jeśli mają za przedmiot przedsiębiorstwo”.

Zdaniem Spółki, opisany w zdarzeniu przyszłym Gościniec, obejmujący wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespół składników materialnych oraz niematerialnych (w tym zobowiązania) zdolny do oddzielnego funkcjonowania, będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się: ,,organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Z powyższej definicji wynika, iż status zorganizowanej części przedsiębiorstwa można przypisać tylko takiej części mienia przedsiębiorstwa, która spełnia łącznie następujące warunki:

stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań),
jest organizacyjnie wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie,
jest finansowo wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie,
jest przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych (jest wyodrębniona funkcjonalnie),
mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Zdaniem Spółki, opisany w zdarzeniu przyszłym Gościniec spełni wszystkie ww. przesłanki, tj. będzie zorganizowanym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań), wyodrębnionym w strukturze Spółki pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym oraz zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze – wobec tego będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Za potwierdzeniem powyższego przemawiają następujące okoliczności:

Zespół składników majątkowych.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić pewien zespół składników majątkowych, obejmujący zarówno składniki materialne, jak i niematerialne. Jak wskazuje się w literaturze, oznacza to, że aby uznać dany zespół składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi się on składać z co najmniej jednego składnika materialnego i co najmniej jednego składnika niematerialnego.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, przedmiot transakcji będzie obejmował składniki majątkowe mające zarówno charakter materialny (między innymi nieruchomość, w tym budynek oraz budowle, wyposażenie pokoi hotelowych, wyposażenie gastronomiczne, zapasy produktów spożywczych oraz środki pieniężne), jak i niematerialny (między innymi prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących i przypisanych tylko i wyłączenie do Gościńca) oraz zobowiązania.

Powyższe oznacza zatem, iż Gościniec będą tworzyć nieprzypadkowe, ale odpowiednio dobrane (alokowane do tego Gościńca) składniki majątku – punktem odniesienia w powyższym doborze będzie zaś rola, jaką składniki te odgrywają przy wykonywaniu powierzonych Gościńcowi funkcji lub zadań. W konsekwencji wchodzące w skład Gościńca składniki majątkowe, pozostające we wzajemnych relacjach z racji pełnionych przez nie funkcji lub zadań, będą tworzyły wyodrębnioną całość lub zespół majątku. Tym samym wskazany wyżej zespół składników majątkowych, połączony węzłem organizacyjnym funkcji lub zadań sprawowanych przez Gościniec, pozwoli na samodzielną i efektywną realizację powierzonych Gościńcowi funkcji lub zadań.

W konsekwencji, pierwsza przesłanka zostanie spełniona.

Wyodrębnienie organizacyjne.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia wyodrębnienia organizacyjnego. W praktyce stosowania prawa (potwierdzonej dostępnymi interpretacjami organów podatkowych i orzeczeniami sądów administracyjnych) przyjmuje się jednak, iż o spełnieniu tej przesłanki można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze danego przedsiębiorstwa. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. IPTPP2/443-774/11-4/JN). Jak wskazano w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Gościniec stanowi odrębny oddział Spółki (zgodnie z treścią schematu organizacyjnego), wybrana osoba kieruje tym oddziałem, a sam Gościniec został ujawnionych w rejestrze przedsiębiorców prowadzonym przez właściwy sąd rejestrowy jako Oddział Spółki. Do Gościńca przypisani są również określeni pracownicy.

Powyższe oznacza, iż od strony faktycznej (z racji pełnionych zadań) oraz formalnej (tj. w sposób udokumentowany stosownymi dokumentami wewnętrznymi oraz zewnętrznymi – rejestr przedsiębiorców), Gościniec opisany w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku będzie stanowił odrębną organizacyjnie całość dającą się oddzielić od pozostałej działalności Spółki.

W związku z powyższym, należy uznać, że Gościniec opisany w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku spełnia wszelkie wymogi związane z wyodrębnieniem organizacyjnym w ramach Spółki dla uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT.

Zatem, druga przesłanka zostanie spełniona.

Wyodrębnienie finansowe.

Ustawa o VAT nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem wyodrębnienia finansowego w rozumieniu definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w szczególności, czy koniecznie jest prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych, czy sporządzanie bilansów. Niemniej jednak w praktyce stosowania prawa (potwierdzonej dostępnymi interpretacjami organów podatkowych i orzeczeniami sądów administracyjnych) uznaje się, iż przesłanka ta oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej danego przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych. Nie należy jednak utożsamiać tego pojęcia z pełną samodzielnością finansową. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, Gościniec opisany w zdarzeniu przyszłym będący przedmiotem niniejszego wniosku stanowić będzie taki zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) wyodrębniony finansowo, o czym świadczyć będzie m.in. możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów, należności i zobowiązań, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do Gościńca. Powyższe oznacza, iż sposób prowadzenia ewidencji księgowej Spółki pozwoli na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do Gościńca odrębnie, a ściślej do realizowanych przez ten Gościniec zadań.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, opisany zespół składników materialnych i niematerialnych tworzący Gościniec spełnia warunek wyodrębnienia finansowego wskazany w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa równocześnie wypełniając wskazaną powyżej trzecią przesłankę.

Wyodrębnienie funkcjonalne oraz zdolność do bycia niezależnym przedsiębiorstwem.

W świetle powołanej definicji, kompleks majątkowy stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa winien być ponadto wyodrębniony funkcjonalnie. Jednakże ustawa o VAT nie zawiera definicji wyodrębnienia funkcjonalnego. Niemniej jednak w praktyce przyjmuje się, że dany kompleks majątkowy musi tworzyć zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Według stanowisk prezentowanych w literaturze chodzi o rzeczywistą, a nie tylko potencjalną zdolność do wykonywania działalności gospodarczej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. zdolność zespołu wyodrębnionych składników do realizacji określonych zadań gospodarczych, który to zespół zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa sprowadza się w zasadzie do ustalenia, czy jako pewna odrębna całość jest ona w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku, już od momentu jej wyodrębniania. Składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić podjęcie określonej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Należy podnieść, że takie rozumienie kryterium zdolności do funkcjonowania, jako niezależne przedsiębiorstwo znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego oraz wyrokach sądów administracyjnych na przestrzeni ostatnich lat, np. w wyrokach: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 30 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 1595/2009, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 12 grudnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 666/2008.

Spółka podkreśliła, iż Gościniec jest wyodrębniony również pod względem funkcjonalnym, gdyż posiada składniki majątkowe, które umożliwiają mu realizację czynności z zakresu prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (przede wszystkim w zakresie świadczenia usług gastronomicznych oraz hotelarskich). Obok odrębnych składników majątkowych Gościniec posiada również własnych pracowników.

Powyższe powoduje spełnienie ostatnich dwóch przesłanek dla uznania Gościńca opisanego w zdarzeniu przyszłym za zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa.

Podsumowanie stanowiska Spółki.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz określenie funkcji i zakresu działań Gościńca opisanego w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku nie ulega wątpliwości, iż Gościniec będzie stanowił zorganizowany kompleks składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, to jest przede wszystkim świadczenia usług gastronomiczno-hotelarskich. Do Gościńca przydzielone zostaną wszystkie składniki materialne i niematerialne (w tym zobowiązania) umożliwiające wykonywanie ww. funkcji (całościowy zespół/agregat praw i obowiązków). Wnioskodawca przy tym podkreśla, iż ww. składniki majątkowe będą wzajemnie powiązane w sposób umożliwiający samodzielne i efektywne realizowanie ww. funkcji.

W konsekwencji, przed dniem dokonania sprzedaży Gościńca na rzecz Inwestora, Gościniec ten będzie zdolny (w ramach istniejącego przedsiębiorstwa Spółki) do samodzielnego kontynuowania prowadzonej działalności w obrocie gospodarczym za pomocą posiadanych składników majątku oraz wykwalifikowanego personelu przypisanego do Gościńca. Natomiast po dokonaniu planowanego zbycia przez Spółkę, Inwestor będzie miał możliwość realizowania dotychczasowych zadań i funkcji Gościńca, wykorzystując nabyty od Spółki zorganizowany, kompletny i samodzielny zespół/agregat składników materialnych i niematerialnych oraz pracowników.

W związku z przytoczoną powyżej argumentacją, Spółka podkreśla, iż przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego Gościniec, jako wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania), odpowiada ustawowemu wzorcowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa z uwagi na:

wyodrębnienie organizacyjne,
wyodrębnienie finansowe,
wyodrębnienie funkcjonalne, oraz
zdolność do bycia niezależnym przedsiębiorstwem.

Powyższe oznacza, iż spełnione zostaną łącznie wszystkie przesłanki warunkujące uznanie Gościńca przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, co w konsekwencji oznacza, że jego sprzedaż na rzecz Inwestora będzie neutralna podatkowo, tj. pozostawać będzie poza zakresem ustawy o VAT jako transakcja zbycia zorganizowanej część przedsiębiorstwa.

Spółka dodatkowo zaznacza, że powyższe stanowisko w przedmiocie wykładni przepisu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, tj. kwalifikacji zespołu składników majątkowych i niemajątkowych (w tym zobowiązań) jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, potwierdzają również liczne interpretacje przepisów podatkowych w tym zakresie. Tytułem przykładu wskazuje, m.in. na:

interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 października 2014 r., sygn. ITPP2/443-991/14/PS,
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 września 2014 r., sygn. ITPP2/443-795/14/PS,
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 września 2014 r., sygn. IBPP4/443-266/14/EK,
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 25 sierpnia 2014 r., sygn. ITPP2/443-752/14/AJ,
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn. IPTPP2/443-890/11-4/PR,
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. IPTPP2/443-774/11-4/JN,
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 27 lutego 2012 r., sygn. IPTPP4/443-106/11-2/ALN,
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 lutego 2012 r., sygn. IBPP3/443-1257/11/KO,
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 lutego 2012 r., sygn. ILPP2/443-1525/11-2/AK,
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. IPPP3/443-1247/11-2/MK.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi o stwierdzenie prawidłowości stanowiska zajętego w niniejszej sprawie przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy, wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów tej ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że regulacja zawarta w art. 6 pkt 1 ustawy, stanowi odzwierciedlenie art. 19 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2016/112/WE Rady.

W myśl art. 19 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2016/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Wobec tego w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport), itp.

Wyłączenie stosowania ustawy przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy, obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracowniczy. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podsumowując, na gruncie ustawy, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

W ocenie tut. Organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego „całości lub części majątku”.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala, z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność w zakresie handlu hurtowego oraz detalicznego artykułami chemii gospodarczej, kosmetyki, artykułami spożywczymi oraz odzieżowymi. Spółka jest również właścicielem obiektu hotelowo-restauracyjnego Gościniec, w którym prowadzona jest działalność gastronomiczno-hotelarska. W rejestrze przedsiębiorców Hotel został ujawniony przez Spółkę jako jej Oddział, posiadający adres odmienny od adresu siedziby Spółki. W ramach planowanej restrukturyzacji zakresu działalności prowadzonej przez Spółkę Wnioskodawca planuje dokonanie sprzedaży Gościńca na rzecz Inwestora zainteresowanego jego nabyciem. Na mocy odpowiednich przepisów Kodeksu pracy, w wyniku dokonania sprzedaży dojdzie do wstąpienia Inwestora w obowiązki pracodawcy wobec pracowników zatrudnionych w Gościńcu. Przejmie on również zobowiązania związane z działalnością Gościńca, np. zobowiązania wobec pracowników, czy też zobowiązania cywilnoprawne. W momencie ewentualnej sprzedaży Gościniec będzie posiadać własne zasoby pieniężne przypisane do tego Gościńca oraz prowadzić oddzielne raportowanie finansowe dla celów Spółki, które dodatkowo umożliwia mu sporządzanie uproszczonego, oddzielnego bilansu oraz uproszczonego rachunku zysków i strat, pozwalających w szczególności na wyodrębnienie majątku, przychodów, kosztów, należności i zobowiązań związanych z Gościńcem. Gościniec obejmuje składniki majątkowe pozwalające na realizację określonych zadań gospodarczych, przede wszystkim świadczenia usług restauracyjnych oraz hotelarskich. Do składników tych w szczególności należą składniki o charakterze materialnym, w szczególności: prawo własności nieruchomości, na której znajduje się budynek Gościńca oraz budowle, wyposażenie biurowe (meble, biurka i urządzenia biurowe) oraz wyposażenie pokoi hotelowych, w szczególności meble, łóżka, telewizory, pozostałe środki trwałe związane z prowadzeniem działalności gastronomicznej, w tym urządzenia gastronomiczne, drobne wyposażenie związane ze świadczeniem usług hotelowych oraz gastronomicznych, dokumenty związane z prowadzeniem działalności gastronomicznej oraz hotelarskiej, wszelkie informacje, które mogłyby zostać uznane jako istotne dla prowadzonej przez Gościniec działalności hotelowo-gastronomicznej, zapasy produktów spożywczych, środki finansowe przypisane do Gościńca, jak również składniki o charakterze niematerialnym, w szczególności prawa i obowiązki wynajmującego wynikające z umów dotyczących Gościńca, licencje na oprogramowanie komputerowe, zobowiązania funkcjonalnie związane z Gościńcem, w szczególności wynikające z zakupionych usług i towarów, jak również wobec pracowników Gościńca, należności funkcjonalnie związane z prowadzonym Gościńcem. Spółka posiada schemat organizacyjny, zgodnie z treścią którego odrębnym oddziałem w Spółce jest Gościniec. Gościniec posiada osobę nim kierującą oraz przypisanych określonych pracowników Spółki. Przy pomocy systemów Spółki, tj. systemu finansowo-księgowego oraz kadrowego, możliwe jest wyodrębnienie pozycji ewidencyjnych dotyczących przychodów i kosztów oraz aktywów i zobowiązań Gościńca. W ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych Spółki wyodrębniono środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne przypisane wyłącznie do Gościńca. Ponadto do Gościńca alokowana została część środków znajdujących się w kasie Spółki. Gościniec dysponuje wszystkimi aktywami wykorzystywanymi przez Spółkę w działalności gastronomiczno-hotelarskiej. Składniki materialne przypisane do Gościńca umożliwiają mu zarówno świadczenie usług gastronomicznych, jak i hotelarskich. Do Gościńca przypisany jest zespół pracowników merytorycznych odznaczających się wiedzą i doświadczeniem w zakresie działalności gastronomiczno-hotelarskiej. Gościńcem zarządza osoba, która w szczególności odpowiedzialna jest za organizowanie, nadzorowanie i koordynację prac podległych pracowników. Wyodrębnione w powyżej przedstawiony sposób składniki materialne i niematerialne Gościńca będą stanowiły zespół składników zdolnych do realizacji wyznaczonych mu zadań.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż Gościńca przez Spółkę będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wyjaśniono powyżej, podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowił on zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań, należności oraz środków pieniężnych), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Istotnym jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis sprawy do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że Gościniec będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Powyższe wynika z faktu, że spełnione są przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego oraz funkcjonalnego, które to przesądzają o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wskazane wyodrębnienie organizacyjne dokonane zostało w schemacie organizacyjnym Spółki, zgodnie z którym Oddziałem Spółki jest Gościniec. Gościniec został również ujawniony przez Spółkę jako jej Oddział w rejestrze przedsiębiorców. Ponadto – jak wynika z opisu sprawy – Gościniec obejmuje składniki majątkowe pozwalające na realizację określonych zadań gospodarczych, przede wszystkim świadczenie usług restauracyjnych, jak i hotelarskich. Gościniec dysponuje wszystkimi aktywami wykorzystywanymi przez Spółkę w działalności gastronomiczno-hotelarskiej, są to przede wszystkim składniki o charakterze majątkowym (prawo własności nieruchomości, na której znajduje się budynek Gościńca oraz budowle, wyposażenie biurowe oraz wyposażenie pokoi hotelowych, pozostałe środki trwałe związane z prowadzeniem działalności gastronomicznej, drobne wyposażenie, dokumenty związane z prowadzeniem działalności gastronomicznej oraz hotelarskiej, zapasy produktów spożywczych, środki finansowe przypisane do Gościńca) oraz składniki o charakterze niematerialnym (prawa i obowiązki wynajmującego wynikające z umów dotyczących Gościńca, licencje, zobowiązania funkcjonalnie związane z Gościńcem, należności funkcjonalnie związane z prowadzeniem Gościńca). Do Gościńca są również przypisani określeni pracownicy Spółki odznaczający się wiedzą i doświadczeniem w zakresie działalności gastronomiczno-hotelarskiej. W wyniku dokonania sprzedaży dojdzie do wstąpienia nabywcy w obowiązki pracodawcy wobec pracowników zatrudnionych w Gościńcu. Inwestor przejmie również zobowiązania związane z działalnością Gościńca. Wyodrębnienia finansowego dowodzi z kolei fakt, że przy pomocy systemów Spółki, tj. systemu finansowo-księgowego oraz kadrowego, możliwe jest wyodrębnienie pozycji ewidencyjnych dotyczących przychodów i kosztów oraz aktywów i zobowiązań Gościńca. W ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych Spółki wyodrębniono środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne przypisane wyłącznie do Gościńca. Ponadto, do Gościńca alokowana została część środków znajdujących się w kasie Spółki. Z kolei wyodrębnienie funkcjonalne uwidacznia się w fakcie realizacji przez Gościniec działalności gastronomicznej, jak i hotelarskiej, które po dokonaniu sprzedaży mogą być prowadzone na dotychczasowych zasadach. Jak bowiem wskazał Zainteresowany, wyodrębnione składniki materialne i niematerialne Gościńca będą stanowiły zespół składników zdolnych do realizacji wyznaczonych mu zadań. W takim kształcie sprawy działalność Gościńca jest gotowa do całkowicie samodzielnej realizacji zadań z zakresu hotelarstwa i gastronomii, to z kolei przesądza o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Podsumowując, Gościniec będący przedmiotem sprzedaży na rzecz Inwestora, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W efekcie czynność jego dostawy będzie wyłączona spod opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy. Zatem nie będzie obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług od tej czynności.

Zaznaczenia wymaga również, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin