Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-303/13/16-S/JG
z 17 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 30 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Go 623/13 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 maja 2016 r. sygn. akt II FSK 1316/14 – stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 25 czerwca 2013 r. (data wpływu 27 czerwca 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego przez Spółkę z tytułu świadczenia usług produkcyjnych, zrealizowanych na terenie SSE oraz przewidzianych w otrzymanym przez Wnioskodawcę Zezwoleniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego przez Spółkę z tytułu świadczenia usług produkcyjnych, zrealizowanych na terenie SSE oraz przewidzianych w otrzymanym przez Wnioskodawcę Zezwoleniu.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest spółką kapitałową prowadzącą działalność gospodarczą w specjalnej strefie ekonomicznej. Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie zezwolenia z dnia (…) (dalej: Zezwolenie). Zezwolenie obejmuje swoim zakresem prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE określonych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) w następujących grupowaniach PKWiU 2008:

• 25.1 - metalowe elementy konstrukcyjne,
• 25.7 - wyroby nożownicze, sztućce, narzędzia i wyroby metalowe ogólnego przeznaczenia,
• 25.9 - pozostałe gotowe wyroby metalowe,
• 28.1 - maszyny ogólnego przeznaczenia,
• 28.2 - pozostałe maszyny ogólnego przeznaczenia,
• 28.9 - pozostałe maszyny specjalnego przeznaczenia,
• 29.2 - nadwozia do pojazdów silnikowych; przyczepy i naczepy.
  
  

Mając na uwadze względy biznesowe, w przyszłości może dojść do zawarcia kontraktów, na mocy których Wnioskodawca będzie świadczył usługi produkcji na powierzonych Mu surowcach i materiałach. Efektem realizacji usługi produkcyjnej będą towary wskazane w Zezwoleniu otrzymanym przez Spółkę.

W praktyce transakcje będą dokonywane w ten sposób, że kontrahent będzie przekazywał Spółce zakupione przez siebie surowce, które Wnioskodawca będzie poddawał procesowi produkcji prowadzonemu na terenie SSE. Finalny produkt, z katalogu wymienionego w Zezwoleniu, będzie następnie przekazywany kontrahentowi, a w zamian za zrealizowaną usługę produkcyjną Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie. Własność surowców oraz gotowego produktu na żadnym etapie transakcji nie przejdzie na Spółkę – będzie Ona świadczyła wyłącznie usługi produkcyjne wykorzystując materiały dostarczone przez kontrahenta. Należy podkreślić, iż wykonywane przez Wnioskodawcę usługi będą mieściły się w zakresie Zezwolenia i ten aspekt nie jest przedmiotem niniejszego zapytania.

Powyższe wynika z faktu, że:

• grupowanie „25.1 - metalowe elementy konstrukcyjne” obejmuje m.in. kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją konstrukcji metalowych i ich części (PKWiU 25.11.99) oraz kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją metalowych elementów stolarki budowlanej (PKWiU 25.11.99);
• grupowanie „25.7 - wyroby nożownicze, sztućce, narzędzia i wyroby metalowe ogólnego przeznaczenia” obejmuje m.in. kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją wyrobów nożowniczych i sztućców (PKWiU 25.71.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją zamków i zawiasów (PKWiU 25.72.99) oraz kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją narzędzi (PKWiU 25.73.99);
• grupowanie „25.9 - pozostałe gotowe wyroby metalowe” obejmuje m.in. kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją pojemników metalowych (PKWiU 25.91.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją opakowań z metali (PKWiU 25.92.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją wyrobów z drutu, łańcuchów i sprężyn (PKWiU 25.93.99) oraz kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją elementów złącznych, śrub i wkrętów (PKWiU 25.94.99);
• grupowanie „28.1 - maszyny ogólnego przeznaczenia” obejmuje m.in. kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją silników i turbin, z wyłączeniem silników lotniczych, samochodowych i motocyklowych (PKWiU 28.11.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją sprzętu i wyposażenia do napędu hydraulicznego i pneumatycznego (PKWiU 28.12.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją pozostałych pomp i sprężarek (PKWiU 28.13.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją pozostałych kurków i zaworów (PKWiU 28.14.99) oraz kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją łożysk, kół zębatych, przekładni zębatych i elementów napędowych (PKWiU 28.15.99);
• grupowanie „28.2 - pozostałe maszyny ogólnego przeznaczenia” obejmuje m.in. kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją pieców, palenisk i palników piecowych (PKWiU 28.21.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją urządzeń dźwigowych i chwytaków (PKWiU 28.22.99), kategorię Usługi związane z produkcją maszyn i sprzętu biurowego, z wyłączeniem komputerów i urządzeń peryferyjnych (PKWiU 28.23.91), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją maszyn i sprzętu biurowego, z wyłączeniem komputerów i urządzeń peryferyjnych (PKWiU 28.23.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją mechanicznych narzędzi ręcznych (PKWiU 28.24.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją przemysłowych urządzeń chłodniczych i wentylacyjnych (PKWiU 28.25.99) oraz kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją pozostałych maszyn ogólnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWiU 28.29.99);
• grupowanie „28.9 - pozostałe maszyny specjalnego przeznaczenia” obejmuje m.in. kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją maszyn dla metalurgii (PKWiU 28.91.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją maszyn dla górnictwa i do wydobywania oraz dla budownictwa (PKWiU 28.92.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją maszyn stosowanych w przetwórstwie żywności, tytoniu i produkcji napojów (PKWiU 28.93.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją maszyn dla przemysłu tekstylnego, odzieżowego i skórzanego (PKWiU 28.94.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją maszyn dla przemysłu papierniczego (PKWiU 28.95.99), kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją maszyn do obróbki gumy lub tworzyw sztucznych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28.96.99) oraz kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją pozostałych maszyn specjalnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWiU 28.99.99);
• grupowanie „29.2 - nadwozia do pojazdów silnikowych; przyczepy i naczepy” obejmuje m.in. kategorię Usługi związane z przebudową, montażem, wyposażaniem nadwozi do pojazdów silnikowych (PKWiU 29.20.40), kategorię Usługi związane z wyposażaniem przyczep mieszkalnych i turystycznych (kempingowych) (PKWiU 29.20.50) oraz kategorię Usługi podwykonawców związane z produkcją nadwozi do pojazdów silnikowych, przyczep i naczep (PKWiU 29.20.99).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód uzyskany przez Spółkę z tytułu świadczenia usług produkcyjnych, zrealizowanych na terenie SSE oraz przewidzianych w otrzymanym przez Wnioskodawcę Zezwoleniu, będzie korzystał ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany przez Spółkę z tytułu świadczenia usług produkcyjnych, zrealizowanych na terenie SSE oraz przewidzianych w otrzymanym przez Wnioskodawcę Zezwoleniu, będzie korzystał ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: ustawa o SSE), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Podstawę udzielania pomocy strefowej przedsiębiorcom działającym na terenie SSE stanowi zezwolenie strefowe. Zasadnicze regulacje dotyczące zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE zawarte zostały w art. 16-20 ustawy o SSE. Zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 6 ustawy o SSE, zezwolenie strefowe określa m.in. przedmiot działalności gospodarczej w strefie, na prowadzenie której udzielane jest zezwolenie oraz warunki prowadzenia działalności w SSE (np. utrzymywanie zatrudnienia, dokonanie inwestycji, termin zakończenia inwestycji, maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji).

Jednym z kluczowych elementów zezwolenia strefowego jest określenie w nim działalności gospodarczej prowadzonej przez inwestora w SSE. Opis działalności dokonywany jest na podstawie klasyfikacji PKWiU. Zgodnie z treścią Zezwolenia, zostało ono wydane na prowadzenie przez Spółkę działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE, określonych we wskazanych powyżej grupowaniach PKWiU. W analizowanym zdarzeniu przyszłym, Spółka realizować będzie usługi produkcji na powierzonych surowcach i materiałach. Taki rodzaj usługi będzie mieścił się w otrzymanym przez Spółkę Zezwoleniu – powyższy aspekt powinien zostać przyjęty przez tutejszy organ jako element przedstawionego zdarzenia przyszłego i nie musi być przedmiotem analizy.

Zakres zwolnienia podatkowego w odniesieniu do osób prawnych określony został w powołanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 34 oraz art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i jest ograniczony do dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia. Żaden przepis nie nakłada obowiązku, aby dochód – aby był zwolniony – powinien pochodzić ze sprzedaży wyrobu, wytworzonego na terenie SSE przez podmiot, jaki uzyskał zezwolenie. Wręcz przeciwnie, zdaniem Wnioskodawcy każda aktywność, a zatem również świadczenie usług, może prowadzić do wygenerowania dochodu zwolnionego, oczywiście o ile taka aktywność objęta jest zakresem zezwolenia. Wnioskodawca zwraca w tym miejscu uwagę, że zezwoleniem (a więc i zwolnieniem z opodatkowania) mogą być objęte takie aktywności, które w ogóle nie generują wyrobów, które można by sprzedać, lecz jedynie usługi (przykładem mogą być usługi księgowe). Fakt ten potwierdza więc rozumowanie Wnioskodawcy.

Jak zostało wskazane powyżej:

• w rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym Spółka będzie świadczyła usługi produkcji przewidziane w otrzymanym Zezwoleniu (skoro bowiem Zezwolenie dotyczy całych grupowań, to dotyczy wszystkich, składających się na to grupowanie kategorii, a zatem również usług podwykonawców);
• przedmiotowe usługi produkcyjne realizowane będą przez Spółkę w jej fabrykach położonych na terenie SSE.

Tym samym, należy uznać, iż uzyskiwany przez Spółkę dochód z tytułu świadczenia usługi produkcji będzie korzystał ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 20 września 2013 r. postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania nr ILPB3/423-303/13-2/JG.

W ww. postanowieniu stwierdzono, że ocena przedmiotowej kwestii wymagałaby przeprowadzenia wykładni treści decyzji administracyjnej, jaką jest zezwolenie oraz klasyfikacji usług świadczonych przez Spółkę na terenie Strefy. W konsekwencji, Organ musiałby dokonać oceny, czy działalność usługowa Spółki, którą świadczy objęta jest treścią tego zezwolenia. Ocena powyższego, nie może zostać dokonana poprzez wykładnię przepisów prawa podatkowego. Powołane przez Wnioskodawcę regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – ani inne przepisy prawa podatkowego – nie normują bowiem przesłanek uznania danej działalności podatnika, nie wymienionej bezpośrednio w zezwoleniu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, za objętą tym zezwoleniem.

W dniu 3 października 2013 r. Wnioskodawca wniósł zażalenie na powyższe postanowienie. W odpowiedzi na ww. zażalenie wydano postanowienie z 24 października 2013 r. nr ILPB3/423Z-21/13-2/BN, w którym stwierdzono, że utrzymuje się w mocy zaskarżone postanowienie z 20 września 2013 r. nr ILPB3/423-303/13-2/JG.

W związku z powyższym, Strona wniosła w dniu 26 listopada 2013 r. skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim za pośrednictwem tut. Organu.

Odpowiedź na skargę została udzielona pismem z 23 grudnia 2013 r. nr ILPB3/4240-81/13-3/BN.

Po rozpoznaniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wydał w dniu 30 stycznia 2014 r. wyrok sygn. akt I SA/Go 623/13, w którym uchylił zaskarżone postanowienie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny przyznał rację Skarżącej. Analizując bowiem wskazany przez Skarżącą stan faktyczny Sąd nie stwierdził by we wniosku o udzielenie interpretacji domagano się klasyfikacji przyszłych usług (wyrobów) bądź analizowania udzielonego Spółce zezwolenia dotyczącego działalności w ramach specjalnej strefy ekonomicznej. Przeciwnie – Skarżąca zadeklarowała we wniosku, iż przyszłe usługi produkcyjne będą mieściły się w ramach aktualnego zezwolenia i wskazała jedynie jakie grupowania określone w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zezwolenie to obejmuje.

Sąd w swoim uzasadnieniu podkreślił, że Skarżąca w ogóle nie wskazała konkretnych wyrobów, które miałyby być przedmiotem usług produkcyjnych, a zatem nie byłoby nawet przedmiotu ewentualnej klasyfikacji, do której organ, jak twierdzi, byłby zmuszony. Brak wskazania przedmiotu uniemożliwiał również analizę zakresu zezwolenia.

W ocenie Sądu podana przez Organ przyczyna odmowy wydania interpretacji indywidualnej nie mieści się w sformułowaniu „innej przyczyny” o jakiej mowa w art. 165a Ordynacji podatkowej.

W konsekwencji Sąd podzielił stanowisko Skarżącej w zakresie w jakim twierdziła, że przedstawiła jasny i wyczerpujący stan faktyczny, który nie wymagał odwoływania się do przepisów spoza ustaw podatkowych. Przedmiotem bowiem interpretacji miał być przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na tle zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził ponadto, że w analizowanej sprawie nie zachodziła konieczność warunkowego uznania, że dochody uzyskane z prowadzenia działalności na terenie strefy z tytułu świadczenia usług produkcyjnych mogą być zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych, jeżeli należą do czynności objętych zezwoleniem. Pytanie nie zostało bowiem sformułowane warunkowo lecz brzmiało „Czy dochód uzyskany przez Spółkę z tytułu świadczenia usług produkcyjnych, zrealizowanych na terenie SSE oraz przewidzianych w otrzymanym przez Wnioskodawcę zezwoleniu, będzie korzystał ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?”. Tak postawione pytanie zakreśliło – w ocenie Sądu – granice oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo Sąd podkreślił, że – uwzględniając treść art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa – Organ nie może kwestionować, weryfikować ani modyfikować przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego.

Pismem z 18 marca 2014 r. nr ILRP-007-56/14-2/EŚ tut. Organ złożył od ww. wyroku, za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z 25 maja 2016 r. sygn. akt II FSK 1316/14, oddalił skargę kasacyjną Organu.

W ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim słusznie przyjął, że we wniosku o udzielenie interpretacji Spółka nie domagała się klasyfikacji przyszłych usług (wyrobów) bądź analizowania udzielonego tej Spółce zezwolenia dotyczącego działalności w ramach specjalnej strefy ekonomicznej. Spółka zadeklarowała bowiem we wniosku, że przyszłe usługi produkcyjne będą mieściły się w ramach aktualnego zezwolenia i wskazała jedynie, jakie grupowania określone w PKWiU zezwolenie to obejmuje.

Naczelny Sąd Administracyjny zaaprobował też stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, w którym uznano, że Spółka przedstawiła jasny i wyczerpujący stan faktyczny, który nie wymagał odwoływania się do przepisów spoza ustaw podatkowych; według wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej, przedmiotem interpretacji miał być bowiem przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na tle zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku.

W konsekwencji, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zaskarżone postanowienie wydane zostało z naruszeniem art. 165a ustawy Ordynacja podatkowa.

W dniu 18 lipca 2016 r. do tut. Organu wpłynęło prawomocne – od dnia 25 maja 2016 r. – orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 30 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Go 623/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 30 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Go 623/13 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 maja 2016 r. sygn. akt II FSK 1316/14 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Zakres działalności określa zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy. Oznacza to, że tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

I tak, zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Z kolei przepis art. 16 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 – w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
   
   

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zwolnienie to przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (art. 17 ust. 4 ww. ustawy).

Interpretując zatem wskazany przepis ww. ustawy podatkowej niezbędne jest wyjaśnienie pojęcia prowadzenia „działalności gospodarczej” oraz zwrotu „na podstawie zezwolenia”, gdyż tylko dochody uzyskane przez osobę prawną z prowadzonej, na podstawie zezwolenia, działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, korzystają z przedmiotowego zwolnienia, co wynika z wykładni gramatycznej, którą należy stosować przy ocenie zakresu zwolnień podatkowych. Innymi słowy, jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu.

Zgodnie z definicją ustawową, działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły (art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej – t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 672). Przepis ten wymienia ogólne rodzaje działalności gospodarczej. Każdy rodzaj działalności gospodarczej ma swój przedmiot, zakres w jakim jest prowadzona. Działalność gospodarcza może polegać na wytworzeniu określonego wyrobu lub wykonaniu usługi i może być prowadzona w formie przedsiębiorstwa jako swoistej jednostki organizacyjnej.

Zatem podstawowym warunkiem objęcia zwolnieniem od podatku jest to, aby badane dochody były „dochodami uzyskanymi z działalności gospodarczej”, która powinna być prowadzona na terenie strefy ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia.

Z powyższego wynika, że niezależnie od wymogu „uzyskania dochodu z działalności gospodarczej”, działalność generująca te dochody powinna spełniać dwa kolejne warunki:

1. powinna być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz
2. powinna być prowadzona na podstawie stosownego zezwolenia.
   
   

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Konieczne jest również wyjaśnienie, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Należy zwrócić uwagę, że z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tak jak z każdą działalnością gospodarczą wiąże się szereg różnorodnych zdarzeń gospodarczych, które mogą generować po stronie przedsiębiorcy przychód. Ujęcie tych zdarzeń w enumeratywnym katalogu, który wynikałby z treści zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest w praktyce niemożliwe, dlatego też w odniesieniu do tych zdarzeń, w celu ustalenia czy wygenerowany przez nie dochód jest objęty zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy badać, czy mieszczą się one w kategorii dochodu z działalności prowadzonej na terenie strefy.

W świetle powyższego, zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas dochód z takiej działalności również nie będzie podlegał zwolnieniu. Przy czym dochód „uzyskany” z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, to wyłącznie taki dochód, którego źródłem przychodów jest prowadzona działalność gospodarcza. Zwolnieniem podatkowym objęty jest przy tym dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy ekonomicznej, wymienionej wprost w zezwoleniu.

Odnosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz przedstawione wyjaśnienia do opisanego przez Spółkę zdarzenia przyszłego, w którym wskazano, że wykonywane przez Wnioskodawcę usługi będą mieściły się w zakresie zezwolenia i ten aspekt nie jest przedmiotem niniejszego zapytania – stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania o nr ILPB3/423-303/13-2/JG z 20 września 2013 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.