Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1-2/4512-1-21/16-2/TK
z 19 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Zespół Szkół przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2016 r. (data wpływu 19 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie opodatkowania wyżywienia i zakwaterowania jest:

• prawidłowe – w przedmiocie pytania nr 1 dotyczącego zagadnień 1.1, 1.2, 1.3, 1.4, 1.5 i 1.6, w przedmiocie pytania nr 2 dotyczącego zagadnień 2.1 i 2.3 oraz w przedmiocie pytania nr 3;
• nieprawidłowe – w przedmiocie pytania nr 1 dotyczącego zagadnienia 1.7 oraz w przedmiocie pytania nr 2 dotyczącego zagadnienia 2.2.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wyżywienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, świadczącą usługi w zakresie kształcenia i wychowania, działającą na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.). Zainteresowany jest jednostką budżetową. Zgodnie z art. 10-12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego – gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe. Jednostki budżetowe działają na podstawie statutu, który w szczególności określa ich nazwę, siedzibę oraz przedmiot działalności. Statut ten nadawany jest przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego w momencie jej utworzenia. Organ ten określa również mienie przekazane tej jednostce w zarząd trwały. Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków budżetowych.

W ramach świadczonych usług przez jednostki budżetowe można wyróżnić:

1. usługi statutowe – odpłatne, zwolnione z podatku VAT (opłaty określone ustawowo),
2. usługi statutowe – nieodpłatne, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (m.in. działalność oświatowa zgodna z ustawą o systemie oświaty),
3. usługi komercyjne – świadczone odpłatnie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT wg właściwej stawki.
   
   

Jednym z ważnych zadań realizowanych przez jednostki budżetowe są zadania z zakresu systemu oświaty. W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, system oświaty zapewnia, w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku osiągniętego rozwoju. Zgodnie z uregulowaniem art. 67a ust. 1 ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoły mogą zorganizować stołówkę szkolną, w której korzystanie z posiłków jest odpłatne. Stosownie do treści art. 67a ust. 3 ustawy o systemie oświaty, warunki korzystania ze stołówek szkolnych, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym. Do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłków w stołówce szkolnej, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników oraz kosztów utrzymania stołówki, a celem prowadzenia stołówek w jednostkach budżetowych (internaty przyszkolne, bursy szkolne) nie jest prowadzenie usług gastronomicznych a pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu wyżywienia w ramach realizacji przez jednostkę funkcji opiekuńczej. Jednostki nie prowadzą stołówek dla zysku, a funkcjonowanie stołówek służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych jednostek systemu oświaty, a w szczególności wspieraniu prawidłowego rozwoju uczniów.

Przy Technikum, wchodzącym w skład Zespołu Szkół, działa koedukacyjny internat, który sprawuje opiekę nad dziećmi i młodzieżą na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty. Zgodnie z regulaminem w internacie zamieszkiwać może młodzież ucząca się w Zespole Szkół mieszkająca poza A. W budynku internatu znajduje się stołówka prowadzona przez personel placówki, która nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym.

Z wyżywienia w stołówce korzystać mogą:

1. uczniowie zakwaterowani w internacie w trakcie roku szkolnego (wyżywienie całodzienne),
2. uczniowie uczęszczający do szkół niezakwaterowani w ciągu roku szkolnego w internacie (jeden posiłek – obiad),
3. pracownicy pedagogiczni jednostki budżetowej jeden posiłek – obiad tylko w czasie roku szkolnego).
4. pozostali pracownicy jednostki budżetowej. tj. pracownicy niepedagogiczni (pracownicy administracji i obsługi),
5. osoby z zewnątrz, tj. grupy przyjezdne w okresie wakacji letnich i ferii zimowych oraz w dni wolne od zajęć dydaktycznych wynikające z kalendarza roku szkolnego na podstawie odrębnych umów zawartych z organizatorami wypoczynku.
   
   

Stołówka świadczy w głównej mierze usługi sporządzania posiłków dla uczniów mieszkających i niemieszkających w internacie. Cena posiłków wyliczana jest na podstawie wsadu do kotła, co wynika z rozdziału 5 § 63 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 maja 2011 r. w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach (Dz. U. z 2011 r., Nr 109, poz. 631). Zasady odpłatności, terminy ich dokonywania oraz wysokość opłat za posiłki ustalona została przez dyrektora Zespołu Szkół w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę. Celem prowadzenia stołówki w internacie nie jest prowadzenie usług gastronomicznych jako takich, ale pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu wyżywienia w ramach realizacji przez szkołę funkcji opiekuńczej. Szkoła będąca wnioskodawcą nie prowadzi działalności dla zysku, a funkcjonowanie stołówki służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych systemu oświaty. Natomiast usługi wyżywienia świadczone przez stołówkę dla pracowników pedagogicznych szkoły należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegające na ich żywieniu. Poza tym są one niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły i internatu w tym zakresie, a ich celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu.

W jednostce budżetowej będącej Wnioskodawcą wystawiane są faktury VAT na koniec każdego okresu rozliczeniowego, po dokonaniu rozliczenia magazynu środków spożywczych, tj. na podstawie rzeczywistego wsadu do kotła w danym okresie rozliczeniowym. Dla uczniów zarówno tych zakwaterowanych w internacie (całodzienne wyżywienie) i uczniów niezakwaterowanych w internacie korzystających z jednego posiłku (obiad) oraz pracowników pedagogicznych wystawiana jest jedna zbiorcza faktura. Na fakturze tej widnieją pozycje:

wychowankowie internatu I piętro – wyżywienie za miesiąc, uczniowie wyżywienie za miesiąc oraz nauczyciele wyżywienie za miesiąc.

We wszystkich tych pozycjach zastosowano zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Rozliczenie dokonywanych przez uczniów i ich opiekunów prawnych płatności na wskazany rachunek bankowy następuje w indywidualnych imiennych kartach rozliczeniowych, na których odnotowywana jest wysokość należnej do uregulowania kwoty oraz kwota dokonanej płatności. W jednostce występują również sytuacje, w których faktura za wyżywienie konkretnego ucznia wystawiana jest na miejsko-gminne ośrodki pomocy społecznej, które przesyłają do jednostki umowę dotyczącą świadczenia przez organizatora wyżywienia uczniom wymienionym w wykazie bądź pisemne zobowiązanie do regulowania odpłatności za wyżywienie wskazanego ucznia. W tej sytuacji faktura również wystawiana jest na koniec każdego okresu rozliczeniowego z zastosowaniem tych samych zasad, jak w przypadku uczniów, za których płatność dokonują sami uczniowie bądź ich opiekunowie prawni. Na takiej fakturze poza wskazaniem tego, że dotyczy ona wyżywienia za konkretny miesiąc rozliczeniowy podawane jest imię oraz nazwisko ucznia, za którego miejsko-gminne ośrodki pomocy społecznej pokrywają koszty wyżywienia. W tym przypadku również w jednostce stosuje się zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz na podstawie § 3 ust. 1 pkt 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r., poz. 1722).

W jednostce będącej Wnioskodawcą z wyżywienia w stołówce korzystać mogą również pracownicy niepedagogiczni, tj. pracownicy administracji i obsługi. Jednakże w 2014 r. i 2015 r. oraz 2016 r. nie było takich przypadków. W latach poprzednich wystawiano na pracownika korzystającego z wyżywienia w stołówce imienną fakturę VAT o treści obiady ze wskazaniem okresu rozliczeniowego. W takich sytuacjach nie stosowano zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z uwagi na to, że usługi wyżywienia pracowników niepedagogicznych nie są ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą. Zatem nie mogły być one zwolnione i podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki VAT, tj. 8%. W internacie zamieszkują oraz korzystają z całodziennego wyżywienia również uczniowie Zespołu Szkół, będący jednocześnie wychowankami klubu sportowego. W dniu 19 czerwca 2012 r. podpisano pomiędzy Starostwem Powiatowym a S.A. umowę o współpracy. Z umowy tej wynika, że klub sportowy będzie pokrywał koszty wyżywienia w internacie swoich zawodników, przy czym w § 1 pkt 1.3 umowy wskazano, że za zawodnika uznaje się ucznia Zespołu Szkół, którego rodzice wyrazili pisemną zgodę na uczestnictwo w procesie szkoleniowym w klasach sportowych o profilu piłki nożnej w ramach struktur szkoleniowych funkcjonujących na zasadach Uczniowskiego Klubu Sportowego. Na klub sportowy wystawiana jest na początku każdego okresu rozliczeniowego faktura zaliczkowa o treści zaliczka na poczet wyżywienia wychowanków w danym okresie rozliczeniowym a następnie na koniec okresu rozliczeniowego wystawiana jest, po dokonaniu rozliczenia magazynu środków spożywczych, tj. na podstawie rzeczywistego wsadu do kotła w danym okresie rozliczeniowym, faktura ostateczna. Faktury te nie są wystawiane ze wskazaniem z imienia i nazwiska konkretnych uczniów, za których odpłatność dokonuje klub sportowy w związku z tym nie zastosowano zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i usługę tę opodatkowano podatkiem według stawki 8%.

W okresie wolnym od zajęć dydaktycznych wynikających z kalendarza roku szkolnego, tj. w weekendy oraz w wakacje letnie i ferie zimowe Dyrekcja Zespołu Szkół zawiera umowy z organizatorami wypoczynku o zapewnienie wyżywienia w internacie dla uczestników wypoczynku. Faktura VAT za wyżywienie wystawiana jest na koniec wypoczynku po dokonaniu rozliczenia magazynu środków spożywczych z zastosowaniem właściwej stawki podatku od towaru i usług, tj. 8%. W jednostce budżetowej będącej Wnioskodawcą obok usług z zakresu wyżywienia świadczone są usługi związane z zakwaterowaniem w internacie. Usługi te świadczone są na rzecz uczniów, w okrasie trwania zajęć dydaktycznych w danym roku szkolnym, którzy mają stałe miejsce zamieszkania poza terenem A.

Faktura za zakwaterowanie uczniów w internacie wystawiana jest na koniec każdego okresu rozliczeniowego, tj. na koniec każdego miesiąca z uwzględnieniem odliczeń odpowiedniej kwoty z miesięcznej odpłatności za internat z tytułu nieobecności. Jest to faktura zbiorcza, której nabywcą są uczniowie i nauczyciele Zespołu Szkół. Na fakturze tej widnieje pozycja: wychowankowie zakwaterowanie w internacie w danym okresie rozrachunkowym. W pozycji tej zastosowano zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.).

W jednostce będącej Wnioskodawcą z zakwaterowania w internacie korzystają również wychowankowie klubu sportowego, będący uczniami Zespołu Szkół. W dniu 19 czerwca 2012 r. podpisano pomiędzy Starostwem Powiatowym a S.A. umowę o współpracy, z której wynika, że klub sportowy będzie pokrywał koszty zakwaterowania swoich zawodników w internacie w dniach zajęć szkolnych przez cały okres trwania umowy, a kwota opłat ustalana będzie każdorazowo pomiędzy klubem sportowym a szkołą w zależności od ilości zawodników mieszkających w internacie szkoły. Na klub sportowy wystawiana jest faktura za zakwaterowanie wychowanków na koniec każdego okresu rozliczeniowego, tj. na koniec każdego miesiąca. Jest to faktura zbiorcza, na której widnieje pozycja zakwaterowanie wychowanków klubu ze wskazaniem okresu, jakiego opłata dotyczy. Faktura ta nie jest wystawiana ze wskazaniem imienia i nazwiska konkretnego wychowanka. Usługę tę jednostka opodatkowuje podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, tj. 8%.

W okresie wolnym od zajęć dydaktycznych wynikających z kalendarza roku szkolnego, tj. w weekendy oraz w wakacje letnie i ferie zimowe Dyrekcja Zespołu Szkół zawiera umowy z organizatorami wypoczynku, której przedmiotem jest najem pokoi w internacie wraz z zapleczem socjalno-gospodarczym. Usługa ta wiąże się z zakwaterowaniem uczestników wypoczynku w internacie. Faktura za tego typu usługę wystawiana jest po zakończeniu wypoczynku. Na fakturze widnieje pozycja: zakwaterowanie obóz ze wskazaniem czasu trwania obozu. Usługę tę jednostka opodatkowuje według podstawowej stawki VAT, tj. 8%.

Zespół Szkół, jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wniosek zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego VAT-R został złożony w Urzędzie Skarbowym. Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50) Urząd Skarbowy potwierdził dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego przez podatnika w dniu 17 sierpnia 1998 r. Jednostce został nadany numer identyfikacyjny.

W dniu 5 stycznia 2016 r., działając w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.) Zespół Szkół, zwrócił się do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego z prośbą o nadanie symbolu według klasyfikacji PKWU dla następującego towaru/usługi:

1. usługi polegające na zapewnieniu zakwaterowania w internacie Zespołu Szkół dla własnych uczniów w trakcie roku szkolnego,
2. usługi polegające na zapewnieniu zakwaterowania w internacie dla osób z zewnątrz, tj. dla grup przyjezdnych w okresie wakacji letnich oraz ferii zimowych,
3. usługi świadczone przez stołówkę znajdującą się w internacie, która stanowi integralną część szkoły dla własnych uczniów zamieszkałych w internacie w trakcie roku szkolnego (całodzienne wyżywienie),
4. usługi świadczone przez stołówkę znajdującą się w internacie, która stanowi integralną część szkoły dla własnych uczniów niezamieszkałych w internacie w trakcie roku szkolnego (jeden posiłek – obiad),
5. usługi świadczone przez stołówkę znajdującą się w internacie, która stanowi integralną część szkoły dla pracowników pedagogicznych w trakcie roku szkolnego (jeden posiłek – obiad),
6. usługi świadczone przez stołówkę znajdującą się w internacie, która stanowi integralną część szkoły dla pracowników niepedagogicznych w trakcie roku szkolnego (jeden posiłek – obiad),
7. usługi świadczone przez stołówkę znajdującą się w internacie na rzecz osób z zewnątrz, tj. grup przyjezdnych w okresie wakacji letnich oraz ferii zimowych.
   
   

Odpowiadając na pismo z dnia 5 stycznia 2016 r. Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego poinformował Wnioskodawcę, że zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) wymienione we Wnioskodawcy piśmie usługi mieszczą się w grupowaniach:

• usługi polegające na zapewnieniu zakwaterowania w internacie Zespołu Szkół, wraz z zapewnieniem wyżywienia lub bez wyżywienia, świadczone dla własnych uczniów i pracowników PKWiU 55.90.11.0 „Usługi świadczone przez domy studenckie oraz internaty i bursy szkolne”,
• zapewnienie krótkotrwałego zakwaterowania w internacie Zespołu Szkół dla osób z zewnątrz, np. grup zorganizowanych, uczniów w okresie wakacji itp. w celach turystycznych, rekreacyjnych i biznesowych PKWiU 55.20.19.0 „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”,
• usługi świadczone przez stołówkę Zespołu Szkół, znajdującą się w internacie, który stanowi integralną część szkoły, dla własnych uczniów i pracowników (nie dotyczy uczniów zamieszkałych w internacie i pracowników internatu) – pod warunkiem, że stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym PKWiU 85 „Usługi w zakresie edukacji”,
• usługi świadczone przez stołówkę Zespołu Szkół, znajdującą się w internacie, który stanowi integralną część szkoły, na rzecz osób z zewnątrz, tj. grup przyjezdnych w okresie wakacji oraz ferii zimowych PKWiU 56.29.20.0 „Usługi stołówkowe”.
  
  

W ramach czynności będących przedmiotem zapytania dochodzi do świadczenia usług między jednostkami budżetowymi. Dotyczy to sytuacji, w których płatnikiem za jeden posiłek (obiad) na podstawie zawartej umowy, decyzji bądź pisemnego powiadomienia są miejsko-gminne ośrodki pomocy społecznej. Ośrodki te na podstawie art. 106 ust. 1 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 3 i 14 i art. 48 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2015 r., poz. 163, z późn. zm.) Uchwały Nr 221 Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia wieloletniego programu wspierania finansowego gmin w zakresie dożywiania „Pomoc państwa w zakresie dożywiania” na lata 2014-2020 (M. P. poz. 1024) po rozpatrzeniu wniosków opiekunów prawnych uczniów przyznają pomoc w formie dożywiania dzieci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy jednostka prawidłowo stosuje stawki VAT dotyczące wyżywienia:
   • 1.1 dla uczniów mieszkających w internacie korzystających z całodziennego wyżywienia, za których odpłatność ponoszą uczniowie bądź ich opiekunowie prawni – zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.),
   • 1.2 dla uczniów niemieszkających w internacie korzystających z jednego posiłku w internacie (obiad), za których odpłatność ponoszą uczniowie bądź ich opiekunowie prawni zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.),
   • 1.3 dla uczniów niemieszkających w internacie korzystających z jednego posiłku w internacie (obiad), za których odpłatność ponoszą miejsko-gminne ośrodki pomocy społecznej, z którymi podpisane są umowy bądź dostarczone jest pisemne zobowiązanie się do pokrywania kosztów wyżywienia za konkretnego ucznia – zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.),
   • 1.4 pracowników pedagogicznych Zespołu Szkół w okresie roku szkolnego – zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.),
   • 1.5 pracowników niepedagogicznych, tj. pracowników administracji i obsługi – 8%,
   • 1.6 osoby z zewnątrz, tj. grupy przyjezdne w dni wolne od zajęć dydaktycznych wynikających z kalendarza roku szkolnego (weekendy) oraz w okresie wakacji letnich i ferii zimowych – 8%,
   • 1.7 uczniów będących wychowankami klubu sportowego, za których odpłatność ponoszona jest przez klub sportowy na podstawie wystawionej faktury bez wskazania imienia i nazwiska wychowanka – 8%?
2. Czy jednostka prawidłowo stosuje stawki VAT dotyczące zakwaterowania:
   • 2.1 dla uczniów Zespołu Szkół będących mieszkańcami internatu w ciągu roku szkolnego, za których odpłatność ponoszą uczniowie bądź ich opiekunowie prawni – zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.),
   • 2.2 dla uczniów będących wychowankami klubu sportowego, za których odpłatność ponoszona jest przez klub sportowy na podstawie wystawionej faktury bez wskazania imienia i nazwiska wychowanka – 23%,
   • 2.3 dla osób z zewnątrz, tj. grup przyjezdnych w dni wolne od zajęć dydaktycznych wynikających z kalendarza roku szkolnego (weekendy) oraz w okresie wakacji letnich i ferii zimowych – 23%,
3. Czy ma znaczenie kto dokonuje płatności oraz na kogo wystawiona jest faktura w przypadku uczniów jednostki budżetowej, aby móc zastosować zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć następujące stawki podatku VAT dotyczące wyżywienia:
   • 1.1 dla uczniów mieszkających w internacie korzystających z całodziennego wyżywienia, za których odpłatność ponoszą uczniowie bądź ich opiekunowie prawni – zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.);
   • 1.2 dla uczniów niemieszkających w internacie korzystających z jednego posiłku w internacie (obiad), za których odpłatność ponoszą uczniowie bądź ich opiekunowie prawni – zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.);
   • 1.3 dla uczniów niemieszkających w internacie korzystających z jednego posiłku w internacie (obiad), za których odpłatność ponoszą miejsko-gminne ośrodki pomocy społecznej, z którymi podpisane są umowy bądź dostarczone jest pisemne zobowiązanie się do pokrywania kosztów wyżywienia za konkretnego ucznia – zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.);
   • 1.4 pracowników pedagogicznych Zespołu Szkół w okresie roku szkolnego – zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) z uwagi na to, że usługi wyżywienia dla pracowników pedagogicznych Zespołu Szkół należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegające na ich wyżywieniu, mające charakter pomocniczy w stosunku do nich oraz że są one niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły i internatu;
   • 1.5 pracowników niepedagogicznych placówki, tj. dla pracowników administracji i obsługi Zespołu Szkół – podlegają opodatkowaniem według stawki VAT 8%;
   • 1.6 osoby z zewnątrz, tj. grupy przyjezdne w dni wolne od zajęć dydaktycznych wynikających z kalendarza roku szkolnego (weekendy) oraz w okresie wakacji letnich i ferii zimowych – podlegają opodatkowaniu według stawki VAT 8%;
   • 1.7 uczniów będących wychowankami klubu sportowego, za których odpłatność ponoszona jest przez klub sportowy na podstawie wystawionej faktury bez wskazania imienia i nazwiska wychowanka – podlegają opodatkowaniu według stawki VAT 8%.
2. Zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć następujące stawki podatku VAT dotyczące zakwaterowania:
   • 2.1 dla uczniów Zespołu Szkół będących mieszkańcami internatu w ciągu roku szkolnego, za których odpłatność ponoszą uczniowie bądź ich opiekunowie prawni – zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.);
   • 2.2 dla uczniów będących wychowankami klubu sportowego, za których odpłatność ponoszona jest przez klub sportowy na podstawie wystawionej faktury bez wskazania imienia i wychowanka – 8%;
   • 2.3 dla osób z zewnątrz, tj. grup przyjezdnych w dni wolne od zajęć dydaktycznych wynikających z kalendarza roku szkolnego (weekendy) oraz w okresie wakacji letnich i ferii zimowych – 8%.
3. Zdaniem wnioskodawcy, jeżeli za ucznia jednostki budżetowej mieszkającego oraz niemieszkającego w internacie za wyżywienie płaci rodzic lub inny podmiot, np. miejsko -gminny ośrodek pomocy społecznej, na który jednostka wystawia imienną fakturę to powinno być zastosowane zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów usług, gdyż przepisy nie uzależniają zwolnienia od podatku od tego, kto jest nabywcą usługi, płatnikiem ale czy jest to usługa opieki nad dziećmi i młodzieżą.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe – w przedmiocie pytania nr 1 dotyczącego zagadnień 1.1, 1.2, 1.3, 1.4, 1.5 i 1.6, w przedmiocie pytania nr 2 dotyczącego zagadnień 2.1 i 2.3 oraz w przedmiocie pytania nr 3;
• nieprawidłowe – w przedmiocie pytania nr 1 dotyczącego zagadnienia 1.7 oraz w przedmiocie pytania nr 2 dotyczącego zagadnienia 2.2.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Zauważyć należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z tym, usługa podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Jak stanowi przepis art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Wyjaśnić należy, że klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676).

Podkreślić należy, że prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT, jeśli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne – zgodnie z cyt. art. 5a ustawy. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Na podstawie na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w przepisach ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku, usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Z przepisu tego nie wynika, by w celu skorzystania z ww. zwolnienia konieczne byłoby spełnienie dodatkowych warunków, np. kto dokonuje płatności oraz na kogo wystawiona jest faktura w przypadku uczniów jednostki budżetowej.

Zatem, jeżeli za ucznia jednostki budżetowej mieszkającego oraz niemieszkającego w internacie za wyżywienie płaci rodzic lub inny podmiot, np. miejsko-gminny ośrodek pomocy społecznej, na który jednostka wystawia imienną fakturę to powinno być zastosowane zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Regulacja art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, oparta jest na przepisie art. 132 ust. 1 lit. h Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”.

Powołany przepis art. 132 ust. 1 lit. h Dyrektywy stanowi, że państwa członkowskie zwalniają świadczenie usług i dostawę towarów ściśle związanych z opieką nad dziećmi i młodzieżą przez podmioty prawa publicznego lub przez inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwo członkowskie.

Należy zauważyć, że w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719), w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwaną dalej „ustawą”, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r., poz. 2156, z późn. zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju. Zgodnie z uregulowaniem art. 67a ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie do treści art. 67a ust. 3 cyt. ustawy, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4, ww. ustawy, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższego funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są m.in. powołane.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że usługi wyżywienia, świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, przez stołówki szkolne na rzecz dzieci i młodzieży danej szkoły w tym uczniów będących wychowankami klubu sportowego, za których odpłatność ponoszona jest przez klub sportowy na podstawie wystawionej faktury bez wskazania imienia i nazwiska wychowanka, spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Odnosząc powyższe do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro stołówka szkolna prowadzona przez Wnioskodawcę działa na podstawie ww. przepisów ustawy o systemie oświaty – usługi stołówkowe świadczone przez tę stołówkę na rzecz uczniów szkoły (mieszkających i niemieszkających w internacie) – jako usługi mieszczące się w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą – korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Natomiast usługi wyżywienia świadczone przez stołówki szkolne dla pracowników pedagogicznych szkoły należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegającymi na ich żywieniu, mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne, przy czym, jak już wskazano powyżej, ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez szkołę. W konsekwencji usługi te podlegają zwolnieniu od podatku do towarów i usług stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Świadczenie zaś usług stołówkowych przez stołówkę szkolną na rzecz pracowników niepedagogicznych, tj. pracowników administracji i obsługi oraz osób z zewnątrz, tj. grup przyjezdnych w dni wolne od zajęć dydaktycznych wynikających z kalendarza roku szkolnego (weekendy) oraz w okresie wakacji letnich i ferii zimowych, nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki podatku VAT, tj. 8% – zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. Usługi te nie są bowiem usługami ściśle związanymi z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług stołówki dla pracowników niepedagogicznych Szkoły oraz dla osób z zewnątrz, tj. grup przyjezdnych w dni wolne od zajęć dydaktycznych wynikających z kalendarza roku szkolnego (weekendy) oraz w okresie wakacji letnich i ferii zimowych, stawką podatku 8% należy uznać za prawidłowe.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a ustawy, zwalnia się od podatku usługi zakwaterowania w bursach i internatach świadczone na rzecz uczniów i wychowanków szkół prowadzących te bursy i internaty.

Z powyższego wynika, że usługi zakwaterowania świadczone przez bursy, internaty podlegają zwolnieniu, jeżeli są świadczone na rzecz ich własnych uczniów i wychowanków.

Zatem stawka podatku VAT dotycząca zakwaterowania dla uczniów Wnioskodawcy będących mieszkańcami internatu w ciągu roku szkolnego, za których odpłatność ponoszą uczniowie bądź ich opiekunowie prawni oraz dla uczniów będących wychowankami klubu sportowego, są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a ustawy.

Z kolei w załączniku Nr 3 do ustawy, będącego wykazem towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycja 163 wskazano PKWiU 55 – usługi związane z zakwaterowaniem.

Z powyższego wynika, że usługi zakwaterowania, dla osób z zewnątrz, tj. grup przyjezdnych w dni wolne od zajęć dydaktycznych wynikających z kalendarza roku szkolnego (weekendy) oraz w okresie wakacji letnich i ferii zimowych mieszczące się w klasyfikacji PKWiU 55.20.19.0, należy opodatkować stawką 8%.

Z opisu sprawy wynika również, że występują sytuacje, w których faktura za wyżywienie konkretnego ucznia wystawiana jest na miejsko-gminne ośrodki pomocy społecznej oraz klub sportowy, które pokrywają koszty wyżywienia, i które przesyłają do jednostki umowę dotyczącą świadczenia przez organizatora wyżywienia uczniom wymienionym w wykazie bądź pisemne zobowiązanie do regulowania odpłatności za wyżywienie wskazanego ucznia. W tej sytuacji faktura również wystawiana jest na koniec każdego okresu rozliczeniowego z zastosowaniem tych samych zasad, jak w przypadku uczniów, za których płatność dokonują sami uczniowie bądź ich opiekunowie prawni. Na takiej fakturze poza wskazaniem tego, że dotyczy ona wyżywienia za konkretny miesiąc rozliczeniowy podawane jest imię oraz nazwisko ucznia.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, wskazuje na dwa warunki, spełnienie których upoważnia każdorazowo do zastosowania zwolnienia od podatku.

Zatem, w celu skorzystania ze zwolnienia nie jest konieczne spełnienie dodatkowych warunków, np. kto dokonuje płatności oraz na kogo wystawiona jest faktura w przypadku uczniów jednostki budżetowej.

Zatem, bez wpływu na zwolnienie od podatku (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy) pozostaje kto dokonuje płatności oraz na kogo wystawiona jest faktura za uczniów za wyżywienie. Jeżeli do usług wyżywienia faktycznie znajduje zastosowanie zwolnienie wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, to fakt że za ucznia zapłaci np. rodzic, klub sportowy, rada rodziców lub inna firma, czy też wymieniona we wniosku jednostka budżetowa, pozostaje bez wpływu na to zwolnienie.

1. W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:
   1. opodatkowania wyżywienia:
      • dla uczniów mieszkających w internacie korzystających z całodziennego wyżywienia, za których odpłatność ponoszą uczniowie bądź ich opiekunowie prawni;
      • dla uczniów niemieszkających w internacie korzystających z jednego posiłku w internacie (obiad), za których odpłatność ponoszą uczniowie bądź ich opiekunowie prawni;
      • dla uczniów niemieszkających w internacie korzystających z jednego posiłku w internacie (obiad), za których odpłatność ponoszą miejsko-gminne ośrodki pomocy społecznej, z którymi podpisane są umowy bądź dostarczone jest pisemne zobowiązanie się do pokrywania kosztów wyżywienia za konkretnego ucznia;
      • dla pracowników pedagogicznych Zespołu Szkół w okresie roku szkolnego;
      • dla pracowników niepedagogicznych, tj. pracowników administracji i obsługi;
      • dla osób z zewnątrz, tj. grup przyjezdne w dni wolne od zajęć dydaktycznych wynikających z kalendarza roku szkolnego (weekendy) oraz w okresie wakacji letnich i ferii zimowych;
   2. opodatkowania zakwaterowania:
      • dla uczniów Zespołu Szkół będących mieszkańcami internatu w ciągu roku szkolnego, za których odpłatność ponoszą uczniowie bądź ich opiekunowie prawni;
      • dla osób z zewnątrz, tj. grup przyjezdnych w dni wolne od zajęć dydaktycznych wynikających z kalendarza roku szkolnego (weekendy) oraz w okresie wakacji letnich i ferii zimowych;
      – jest prawidłowe.
2. Natomiast w zakresie:
   • opodatkowania wyżywienia dla uczniów będących wychowankami klubu sportowego, za których odpłatność ponoszona jest przez klub sportowy na podstawie wystawionej faktury bez wskazania imienia i nazwiska wychowanka;
   • opodatkowania zakwaterowania dla uczniów będących wychowankami klubu sportowego, za których odpłatność ponoszona jest przez klub sportowy na podstawie wystawionej faktury bez wskazania imienia i nazwiska wychowanka;
   – jest nieprawidłowe.
3. Z kolei w kwestii:
   • wpływu na zwolnienie od podatku (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24) tego kto uiści za ucznia opłatę za wyżywienie należy stwierdzić, że jeżeli do usług wyżywienia faktycznie znajduje zastosowanie zwolnienie wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, to fakt, że za ucznia zapłaci np. rodzic lub inny podmiot, np. miejsko -gminny ośrodek pomocy społecznej, pozostaje bez wpływu na to zwolnienie;
   – jest prawidłowe.
   
   

Zauważyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14 Gmina przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Z art. 3 ustawy z dnia 13 września 2016 r., o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. poz. 1454), jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Ponadto, Tut. Organ pragnie zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu sprawy, tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zauważa się również, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

A zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.