Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4510-1-79/16-3/JG
z 26 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2016 r. (data wpływu 26 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziałów nabytych w ramach wymiany udziałów w celu ich umorzenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziałów nabytych w ramach wymiany udziałów w celu ich umorzenia.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością będącą polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce. Wnioskodawca w ramach wymiany udziałów, o której mowa w art. 12 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nabędzie 100% udziałów innej spółki kapitałowej (dalej: „Spółka Zależna”) wydając w zamian za udziały Spółki Zależnej własne udziały o wartości nominalnej X zł za każdy udział. Wnioskodawca w wyniku nabycia aportowego wyżej wskazanych udziałów Spółki Zależnej uzyska bezwzględną większość praw głosu w Spółce Zależnej. Spółka Zależna, której udziały lub akcje Wnioskodawca nabędzie w drodze wymiany udziałów ma siedzibę w Polsce i podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce. Transakcja wymiany udziałów będzie spełniać wszystkie warunki wynikające z treści przepisu art. 12 ust. 4d, ust. 11 i ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka Zależna ma w swoich aktywach wierzytelność lub wierzytelności z tytułu pożyczki. Wnioskodawca przejmie dług z tytułu pożyczki (pożyczek), poprzez operację przejęcia długu za zgodą dłużnika na podstawie art. 519 § 2 Kodeksu cywilnego. W rezultacie Wnioskodawca sam stanie się dłużnikiem Spółki Zależnej i zwolni się z tego zobowiązania dopiero poprzez spłatę Spółce Zależnej jej wierzytelności w pieniądzu.

Wnioskodawca dokona następnie zbycia udziałów w Spółce Zależnej na jej rzecz w celu umorzenia za wynagrodzeniem w postaci pieniężnej (tzw. umorzenie dobrowolne). Spółka Zależna sfinansuje umorzenie poprzez obniżenie swojego kapitału zakładowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić wysokość dochodu i kosztu uzyskania przychodów w przypadku, gdy Wnioskodawca dokona odpłatnego zbycia udziałów nabytych w ramach wymiany udziałów opisanej wyżej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie w celu umorzenia udziałów w Spółce Zależnej nabytych w wyniku wymiany udziałów spowoduje po stronie Wnioskodawcy dochód podatkowy w wysokości różnicy pomiędzy wynagrodzeniem należnym z tytułu umorzenia udziałów w Spółce Zależnej, a kosztem objęcia tych udziałów, którym będzie wartość nominalna udziałów Wnioskodawcy wydanych w zamian za nabycie umorzonych udziałów w Spółce Zależnej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody nie uznaje się zwróconych udziałów lub wkładów w spółdzielni, umorzenia udziałów (akcji) w spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz takiej spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji) – w części stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia.

Oznacza to, że Wnioskodawca dokonując zbycia udziałów w celu umorzenia powinien rozpoznać przychód podatkowy w wysokości różnicy pomiędzy wynagrodzeniem należnym z tytułu zbycia udziałów w celu umorzenia a kosztem nabycia bądź objęcia tych udziałów. Zatem z opodatkowania powinna być wyłączona ta wartość przychodu, która odpowiada kosztowi nabycia lub objęcia umarzanych udziałów. Jeżeli wynagrodzenie z tytułu zbycia udziałów w celu umorzenia byłoby niższe niż koszt nabycia lub objęcia tych udziałów, to przychód z tytułu umorzenia nie powinien być wykazywany w ogóle, ale jednocześnie nie będzie mogła też zostać rozliczona strata podatkowa z tej transakcji z dochodem uzyskanym przez Wnioskodawcę na innych operacjach.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle powyższych regulacji podatnik dla celów podatkowych ma możliwość pomniejszenia przychodów o wszelkie wydatki pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą lub inną działalnością zarobkową, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub jego zachowanie albo zabezpieczenie. Zatem, aby dany wydatek mógł być zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

1. wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
2. wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

W świetle treści przepisu art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez spółkę nabywającą przy wymianie udziałów; wydatki te – w wysokości odpowiadającej nominalnej wartości udziałów (akcji) wydanych udziałowcom (akcjonariuszom) spółki, której udziały są nabywane. powiększonych o zapłatę w gotówce, o której mowa w art. 12 ust. 4d – są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji).

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle treści przepisu art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawca zbywając w celu umorzenia udziały, które nabył w wyniku wymiany udziałów powinien ustalić koszty uzyskania przychodów w wysokości wartości nominalnej udziałów własnych wydanych w ramach transakcji wymiany udziałów. W analizowanej sytuacji, w transakcji wymiany udziałów Wnioskodawca wydał udziały własne o wartości nominalnej X zł za każdy udział. W konsekwencji, kwota X zł winna pomnożona przez liczbę udziałów w zamian, za które Wnioskodawca nabył udziały umarzane winna zostać uznana za koszt podatkowy w przypadku sprzedaży udziałów lub akcji w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego.

Takie stanowisko w zakresie kosztów uzyskania przychodów w związku ze zbyciem udziałów nabytych w wyniku wymiany udziałów przedstawiono w interpretacjach indywidualnych, na przykład w interpretacji:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 maja 2016 r. ILPB3/4510-1-65/16-4/JG,
2. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 lipca 2014 r. ILPB3/423-203/14-4/EK,
3. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 września 2012 r. ILPB3/423-295/12-4/JG,
4. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 grudnia 2014 r. IBPBI/2/423-1103/14/JD,
5. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 5 sierpnia 2014 r. IPTPB3/423-151/14-2/IR.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), jeżeli spółka nabywa od wspólnika innej spółki udziały (akcje) tej innej spółki oraz w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje jej wspólnikowi własne udziały (akcje) albo w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje wspólnikowi tej innej spółki własne udziały (akcje) wraz z zapłatą w gotówce w wysokości nie wyższej niż 10% wartości nominalnej własnych udziałów (akcji), a w przypadku braku wartości nominalnej – wartości rynkowej tych udziałów (akcji), oraz jeżeli w wyniku nabycia:

1. spółka nabywająca uzyska bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są nabywane, albo
2. spółka nabywająca, posiadająca bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są nabywane, zwiększa ilość udziałów (akcji) w tej spółce

‒ do przychodów nie zalicza się wartości udziałów (akcji) przekazanych wspólnikowi tej innej spółki oraz wartości udziałów (akcji) nabytych przez spółkę, pod warunkiem że podmioty biorące udział w tej transakcji podlegają w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągnięcia (wymiana udziałów).

W myśl art. 12 ust. 11 tej ustawy, powyższy przepis art. 12 ust. 4d stosuje się, jeżeli:

1. spółka nabywająca oraz spółka, której udziały (akcje) są nabywane, są podmiotami wymienionymi w załączniku nr 3 do ustawy lub są spółkami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, w innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz
2. wspólnik jest podatnikiem podatku dochodowego i wnoszone przez niego udziały (akcje) stanowią wkład niepieniężny przeznaczony w całości lub w części na podwyższenie kapitału zakładowego spółki nabywającej.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawierającym listę podmiotów, do których zastosowanie mają art. 10 ust. 6, art. 12 ust. 11, art. 15 ust. 8, art. 16 ust. 9, art. 25a ust. 2 ustawy pod poz. 29 wskazano spółki utworzone według prawa polskiego, określane jako: „spółka akcyjna”, „spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”.

Natomiast art. 12 ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że przepis ust. 4d stosuje się również w przypadku dokonania więcej niż jednej transakcji nabycia udziałów (akcji), przeprowadzonych w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy liczonych począwszy od miesiąca, w którym nastąpiło pierwsze ich nabycie, jeżeli w wyniku tych transakcji są spełnione warunki określone w tym przepisie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że transakcja wymiany udziałów ma miejsce wówczas, gdy spełnione są wszystkie warunki, o których mówią powołane wyżej regulacje prawne.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach wymiany udziałów nabędzie 100% udziałów innej spółki kapitałowej (Spółka Zależna) wydając w zamian za udziały Spółki Zależnej własne udziały o wartości nominalnej X zł za każdy udział. Wnioskodawca wskazał, że transakcja wymiany udziałów będzie spełniać wszystkie warunki wynikające z treści przepisu art. 12 ust. 4d, ust. 11 i ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Następnie Wnioskodawca dokona zbycia udziałów w Spółce Zależnej na jej rzecz w celu umorzenia za wynagrodzeniem w postaci pieniężnej (tzw. umorzenie dobrowolne).

Dokonując zatem rozstrzygnięcia na gruncie analizowanej sprawy w pierwszej kolejności należy wskazać, że przy spełnieniu przesłanek wynikających z art. 12 ust. 4d, ust. 11 i ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na moment dokonania ww. operacji wymiany udziałów Wnioskodawca, jako spółka nabywająca udziały Spółki Zależnej nie rozpozna dla celów podatkowych przychodu z tytułu otrzymanych udziałów w Spółce Zależnej ani też kosztów uzyskania przychodów.

Zasady umarzania udziałów reguluje art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 199 § 1 ww. ustawy, udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Zgodnie z powyższym, udział może być umorzony jedynie po uzyskaniu wpisu spółki do rejestru handlowego i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi.

Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie (art. 199 § 2 ww. ustawy).

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych, za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

W przedmiotowej sprawie w celu określenia podstawy opodatkowania w przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów nabytych w ramach tzw. wymiany udziałów zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl powyższego przepisu, do przychodów nie zalicza się zwróconych udziałów lub wkładów w spółdzielni, umorzenia udziałów (akcji) w spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz takiej spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji) – w części stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia.

Poprzez taką konstrukcję przepisu, tzn. wyłączenia z przychodów kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów celem umorzenia w części stanowiącej ich koszt nabycia, ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów koszt nabycia zbywanych w ten sposób udziałów.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Skoro koszty nabycia pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem, który na mocy art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłączony został z przychodów podatkowych, to należy uznać, że koszty te nie spełniają warunku określonego w art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Przyjęcie innej interpretacji tego przepisu prowadziłoby do wniosku, że kwoty otrzymane z odpłatnego zbycia udziałów celem umorzenia stanowią przychód podatkowy tylko w zakresie, w jakim stanowią nadwyżkę nad kosztami ich nabycia, a jednocześnie koszty nabycia w całości mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, że zasady rozliczenia transakcji zbycia udziałów celem ich umorzenia w istotny sposób różnią się od zasad opodatkowania odpłatnego zbycia. W przypadku odpłatnego zbycia na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych całość otrzymanych kwot stanowi przychód, a sposób obliczenia kosztów uzyskania przychodów – w przypadku udziałów nabytych w drodze wymiany udziałów – został określony w art. 16 ust. 1 pkt 8e cyt. ustawy. Na podstawie tego przepisu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez spółkę nabywającą przy wymianie udziałów; wydatki te – w wysokości odpowiadającej nominalnej wartości udziałów (akcji) wydanych wspólnikom spółki, której udziały są nabywane, powiększonych o zapłatę w gotówce, o której mowa w art. 12 ust. 4d – są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji).

Mając jednak na uwadze, że art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie precyzuje co należy rozumieć pod pojęciem „kosztu nabycia” zbywanych udziałów, należy zastosować wykładnię systemową uwzględniającą regulacje zawarte w art. 15 i art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym zakresie, zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 8e ww. ustawy, który określa „koszty nabycia” udziałów nabytych w ramach tzw. wymiany udziałów w wysokości ich wartości nominalnej.

Zatem, Wnioskodawca będzie zobowiązany rozpoznać przychód z tytułu kwot otrzymanych ze zbycia udziałów w związku z umorzeniem dobrowolnym jedynie w wysokości ich nadwyżki nad wartością nominalną udziałów. W przypadku jednak, gdy umorzenie nastąpi bez wynagrodzenia lub kwoty otrzymane z odpłatnego zbycia udziałów w celu umorzenia będą niższe niż koszt nabycia tych udziałów, wówczas Spółka z uwagi na brzmienie art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma możliwości zaliczenia do kosztu uzyskania przychodu nadwyżki kosztu nabycia nad otrzymanymi kwotami. W takim przypadku, Spółka nie wykaże w ogóle przychodu podatkowego i jednocześnie nie ma prawa do uznania kwoty wydatków za koszt uzyskania przychodów. Zatem ze względu na treść art. 12 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy umorzenie udziałów (niezależnie od wysokości wynagrodzenia umorzeniowego) nie może spowodować powstania straty podatkowej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca – w związku z przeprowadzanym umorzeniem dobrowolnym udziałów – będzie zobowiązany rozpoznać przychód wyłącznie w przypadku, jeżeli wysokość otrzymanego za zbywane udziały wynagrodzenia będzie wyższa niż wartość nominalna udziałów Wnioskodawcy wydanych udziałowcowi w zamian za udziały Spółki Zależnej.

Podsumowując, w przypadku gdy wynagrodzenie uzyskane z odpłatnego zbycia udziałów będzie wyższe niż poniesione przez Wnioskodawcę wydatki (w wysokości odpowiadającej nominalnej wartości wydanych udziałów własnych Wnioskodawcy w ramach wymiany udziałów) do przychodów Wnioskodawcy zaliczona będzie tylko nadwyżka uzyskanego wynagrodzenia ponad wydatki w wysokości odpowiadającej nominalnej wartości udziałów własnych Wnioskodawcy wydanych w zamian za udziały Spółki Zależnej nabyte w ramach wymiany udziałów. Natomiast w przypadku gdy wynagrodzenie uzyskane z odpłatnego zbycia udziałów celem ich umorzenia będzie niższe lub równe poniesionym wydatkom (w wysokości odpowiadającej nominalnej wartości wydanych udziałów własnych Wnioskodawcy w ramach wymiany udziałów) całe uzyskane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie nie będzie podlegało zaliczeniu do przychodów Wnioskodawcy. Jednocześnie Spółka nie będzie mieć wówczas prawa do uznania kwoty wydatków za koszt uzyskania przychodów.

Dodatkowo należy wskazać, że przedstawiając własne stanowisko w sprawie Wnioskodawca przywołał treść art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do końca 2013 r. W związku z nowelizacją ww. ustawy od 1 stycznia 2014 r. treść przepisu art. 16 ust. 1 pkt 8e uległa zmianie poprzez zastąpienie określenia „udziałowcom (akcjonariuszom)” wyrazem „wspólnikom”. Powyższe pozostaje jednak bez wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Ustosunkowując się z natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.