Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.635.2016.2.DA
z 3 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2016 r. (data wpływu 2 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 13 października 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu przez spółdzielnię wkładu mieszkaniowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu przez spółdzielnię wkładu mieszkaniowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 28 września 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.635.2016.1.DA, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 28 września 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 października 2016 r.). W dniu 13 października 2016 r. (nadano w dniu 10 października 2016 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W związku z zaistniałym zadłużeniem mieszkania spółdzielczego w MSM … Wnioskodawca otrzymał wraz z żoną …. nakaz eksmisji. Jednak zanim do tego doszło żona zmarła. Po przejęciu mieszkania przez MSM zostało ono sprzedane, a część pieniędzy uzyskana ze sprzedaży miała pokryć zaistniałe zadłużenie w MSM. Reszta miała być wypłacona. W tym czasie Wnioskodawca wraz z synami przyjął spadek po zmarłej żonie (sygn. … Sąd Rejonowy …), o czym poinformował MSM. Spółdzielnia sama dokonała wyliczeń, nie przedstawiając żadnych konkretnych dokumentów ani wyjaśnień. Kwota jaka została uzyskana ze sprzedaży mieszkania wyniosła 51 141 zł (Pismo MSM z dnia 30 listopada 2014 r.). Część tej kwoty została potrącona przez MSM na poczet zadłużenia i innych czynności administracyjnych. Za to wartość wkładu mieszkaniowego wynosi 51 136 zł 67 gr (pismo MSM z dnia 30 listopada 2014 r.). Spółdzielnia nie udzieliła Wnioskodawcy żadnej informacji ani ustnej, ani pisemnej, jaka kwota jest spadkiem po żonie. W informacji SD-Z2 Wnioskodawca wpisał więc taką samą kwotę co synowie, gdyż wszyscy dziedziczyli w równych częściach (sygn. ….).

W 2016 r. pocztą na nazwisko Wnioskodawcy przysłano informację PIT-8C. W informacji tej zawarte są dwie połączone kwoty: spadek po żonie Danucie oraz zwrot części wkładu lokatorskiego Wnioskodawcy. Wnioskodawca podaje, że cyt.: „Po pomocne informacje udałem się do Urzędu Skarbowego …, gdzie otrzymałem odpowiednie informacje oraz przepisy. Z otrzymanymi przepisami udałem się do MSM z prośbą o korektę informacji PIT-8C. Z wielkim oburzeniem odpowiedziano mi, że nie mają zamiaru tego zrobić”.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że umowa o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego została zawarta w 1989 r. Wnioskodawca wyjaśnia, że w Jego małżeństwie istniała wspólność majątkowa małżeńska i ww. mieszkanie stanowiło majątek wspólny.

W dniu 22 lutego 2010 r. w wyniku eksmisji nastąpiło wykluczenie Wnioskodawcy z grona członków spółdzielni. Wkład mieszkaniowy w kwocie 24 260 zł 54 gr, został wniesiony przez Wnioskodawcę w okresie około 1975 r. - 1976 r.

W dniu 27 czerwca 2014 r zmarła żona Wnioskodawcy. W wyniku sprawy sądowej wszyscy spadkobiercy nabyli spadek po zmarłej w równych częściach, po 1/3 części masy spadkowej. Wnioskodawca podaje cyt.: „Zgodnie z przepisami art. 14a pkt 3 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn masa spadkowa nie podlega opodatkowaniu, złożony został tylko SD-Z2”.

Wysokość należnego Wnioskodawcy świadczenia pieniężnego Spółdzielnia Mieszkaniowa ustaliła w oparciu o wartość uzyskaną z przetargu. Wyliczenie waloryzacji wkładu mieszkaniowego na dzień 31 sierpnia 2014 r. wynosiło 51 136 zł 67 gr. Z wkładu mieszkaniowego oprócz zaległości czynszowych potrącono również wypis i wyrys – 150 zł, odpis księgi wieczystej - 30 zł, zaświadczenie o samodzielności lokalu, aparat szacunkowy - 430 zł 50 gr oraz usługi reklamowe - 115 zł 13 gr (co wynika z pisma od spółdzielni mieszkaniowej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawca powinien odprowadzić podatek dochodowy z tytułu odzyskania wkładu mieszkaniowego oraz z odzyskania wkładu mieszkaniowego odziedziczonego po zmarłej żonie?

Zdaniem Wnioskodawcy (sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z przepisami art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powinien On odprowadzać podatku dochodowego z tytułu odzyskanego wkładu mieszkaniowego, a wkład mieszkaniowy odziedziczony po zmarłej żonie podlega przepisom art. 14 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wnioskodawca stwierdza, że cyt.: „Według pkt 3 ust. 1 tej ustawy jestem zwolniony z podatku i zobowiązany jedynie do złożenia SD-Z2, co zrobiłem. Dlatego nie powinienem płacić podatku dochodowego”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a ww. ustawy).

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Kwestię nabycia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego oraz warunków zwrotu wniesionego wkładu reguluje ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222).

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, członkowie spółdzielni, którzy oczekują na ustanowienie na ich rzecz spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo prawa odrębnej własności lokalu, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów budowy lokali przez wnoszenie wkładów mieszkaniowych lub budowlanych. Od chwili postawienia im lokali do dyspozycji uiszczają oni opłaty określone w ust. 1 albo 2.

W sprawach nieuregulowanych w ustawie prawa i obowiązki członków spółdzielni dotyczące w szczególności wnoszenia, ustalania i waloryzacji wkładu mieszkaniowego i budowlanego, określają postanowienia statutu spółdzielni (art. 8 pkt 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych).

Mając na względzie powyższe, wkład mieszkaniowy (budowlany) stanowi formę, w jakiej członek spółdzielni uczestniczy w pokrywaniu kosztów budowy budynku (lokalu). Wydatki na wkłady mieszkaniowe lub budowlane do spółdzielni wpłacane są natomiast w celu uzyskania spółdzielczego prawa do lokalu lub odrębnej własności lokalu.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 11 ust. 1 ww. ustawy, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego wygasa z chwilą ustania członkostwa oraz w innych wypadkach określonych w rozdziale 2 tej ustawy.

Natomiast z art. 11 ust. 1^¹ wynika, że spółdzielnia może podjąć uchwałę o wygaśnięciu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego z następujących przyczyn:

1. jeżeli członek pomimo pisemnego upomnienia nadal używa lokal niezgodnie z jego przeznaczeniem lub zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód, lub niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców albo wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali, lub
2. jeżeli członek jest w zwłoce z uiszczeniem opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1, za 6 miesięcy.
   
   

Zgodnie art. 11 ust. 2¹ ww. ustawy, w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia wypłaca osobie uprawnionej wartość rynkową tego lokalu. Przysługująca osobie uprawnionej wartość rynkowa nie może być wyższa od kwoty, jaką spółdzielnia uzyska od osoby obejmującej lokal w wyniku przetargu, przeprowadzonego przez spółdzielnię zgodnie w postanowieniami statutu.

Z wartości rynkowej lokalu potrąca się przypadającą na dany lokal część zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności niewniesiony wkład mieszkaniowy. Jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków, potrąca się również nominalną kwotę umorzenia kredytu lub dotacji, w części przypadającej na ten lokal oraz kwoty zaległych opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1, a także koszty określenia wartości rynkowej lokalu (art. 11 ust. 2²).

W myśl art. 11 ust. 2⁴ ww. ustawy warunkiem wypłaty, o której mowa w ust. 2¹, jest opróżnienie lokalu.

Nadmienić należy, że według brzmienia ustawy, obowiązującego do 30 lipca 2007 r., spółdzielnia zwracała osobie uprawnionej wniesiony wkład mieszkaniowy lub jego część, zwaloryzowany według wartości rynkowej lokalu. Aktualnie wypłaca wartość rynkową lokalu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w okresie około 1975 r. – 1976 r. jako członek Spółdzielni Mieszkaniowej, będący we wspólności majątkowej małżeńskiej, dokonał wpłaty wymaganego wkładu mieszkaniowego w kwocie 24 260 zł 54 gr. Następnie w 1989 r. została zawarta umowa ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu. W związku z zaistniałym zadłużeniem mieszkania spółdzielczego lokatorskiego w … (dalej: MSM), Wnioskodawca otrzymał wraz z żoną nakaz eksmisji. W dniu 22 lutego 2010 r. w wyniku eksmisji nastąpiło wykluczenie Wnioskodawcy z grona członków spółdzielni. Następnie mieszkanie to zostało sprzedane przez MSM. Kwota jaka została uzyskana ze sprzedaży mieszkania wyniosła 51 141 zł. Wysokość należnego Wnioskodawcy świadczenia pieniężnego Spółdzielnia Mieszkaniowa ustaliła w oparciu o wartość uzyskaną z przetargu. Wyliczenie waloryzacji wkładu mieszkaniowego na dzień 31 sierpnia 2014 r. wynosiło 51 136 zł 67 gr. Z wkładu mieszkaniowego oprócz zaległości czynszowych potrącono również wypis i wyrys – 150 zł, odpis księgi wieczystej - 30 zł, zaświadczenie o samodzielności lokalu, aparat szacunkowy - 430 zł 50 gr oraz usługi reklamowe – 115 zł 13 gr. W 2016 r. Wnioskodawca otrzymał za pośrednictwem poczty informację PIT-8C.

W dniu 27 czerwca 2014 r. zmarła żona Wnioskodawcy. Postanowieniem Sądu Rejonowego Wnioskodawca wraz z pozostałymi spadkobiercami nabył spadek po zmarłej, tj. po 1/3 części masy spadkowej każdy. Wnioskodawca złożył zgłoszenie SD-Z2 w podatku od spadków i darowizn.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty we wskazanym przepisie zwrot „w szczególności” oznacza, że katalog przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, co oznacza, że do tej kategorii przychodów można zaliczyć również inne niż te, które zostały w nim wymienione. Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega uzyskany w roku podatkowym dochód stanowiący dla osób fizycznych (podatników) przysporzenie majątkowe.

Zwrot wkładów wniesionych do spółdzielni stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni.

Tym samym przychód uzyskany przez byłego członka spółdzielni mieszkaniowej w związku ze zwrotem wkładu mieszkaniowego, zwaloryzowanego według wartości rynkowej lokalu, stanowi co do zasady przychód podatkowy, przy czym do wysokości uprzednio wniesionego wkładu, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na mocy ww. przepisu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, że wypłacony Wnioskodawcy, jako byłemu członkowi spółdzielni, zwaloryzowany wkład mieszkaniowy nie jest zwolniony w całości od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli intencją ustawodawcy byłoby zwolnienie przychodu otrzymanego w związku ze zwrotem m.in. wkładów w spółdzielni do wysokości zwaloryzowanej wartości wniesionych wkładów, zostałoby to wyraźnie wskazane w ww. przepisie.

Wobec powyższego cała kwota przypisana Wnioskodawcy jako byłemu członkowi przez spółdzielnię mieszkaniową tytułem wkładu mieszkaniowego stanowi przysporzenie majątkowe, tj. przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Jednak, kwotą podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym jest jedynie różnica pomiędzy wkładem zwróconym, a wniesionym wkładem. W świetle przepisu art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota zwróconego przez spółdzielnię mieszkaniową wkładu mieszkaniowego do wysokości faktycznie wniesionego do spółdzielni wkładu jest zwolniona z podatku dochodowego.

Odnosząc się do drugiej części pytania Wnioskodawcy, dotyczącego zwrotu wkładu mieszkaniowego odziedziczonego w spadku po zmarłej żonie stwierdzić należy, że Wnioskodawca wraz synami nabył po 1/3 części masy spadkowej każdy (w tym po 1/6 wkładu mieszkaniowego odziedziczonego w drodze spadku). Zgodnie z przepisami Wnioskodawca złożył zgłoszenie SD-Z2.

Jednocześnie Spółdzielnia wystawiła na rzecz Wnioskodawcy informację PIT-8C, w której ujęty został zwrot wkładu mieszkaniowego obejmujący część wniesionego wkładu przez Wnioskodawcę oraz część wkładu nabytą w 2014 r. w drodze spadku po zmarłej żonie z tytułu ww. mieszkania.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji, nie narusza uprawnień spadkobierców do dziedziczenia wkładu mieszkaniowego związanego ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego.

Stosownie do art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) przedmiot spadku stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób, z wyjątkiem praw i obowiązków zmarłego ściśle związanych z jego osobą oraz praw, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Z cytowanego przepisu wynika zasada dziedziczności praw majątkowych.

Z brzmienia art. 11 ust. 2¹ ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wynika, że w momencie śmierci głównego najemcy mieszkania lokatorskiego spadkodawcy nabywają roszczenie o wypłatę wartości rynkowej lokalu. W chwili śmierci spadkodawcy roszczenie to przechodzi na spadkobierców jako składnik masy spadkowej.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zauważyć, że na mocy art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., poz. 86), podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem dziedziczenia. W myśl art. 7 ust. 1 i 3 ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że do kwoty zwrotu wkładu mieszkaniowego nabytego w drodze spadku, do której mają zastosowanie uregulowania zawarte w ustawie o podatku od spadków i darowizn, nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosownie do treści art. 2 ust.1 pkt 3 tej ustawy. Oznacza to, że kwota zwrotu wkładu mieszkaniowego nabytego przez Wnioskodawcę w drodze spadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli zatem, część wkładu mieszkaniowego wchodziła w skład masy spadkowej i podlegała przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, wówczas nie podlega ona przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W niniejszej sytuacji znajduje bowiem zastosowanie art. 2 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczyć należy, że stanowisko Wnioskodawcy uznano w całości za nieprawidłowe, ponieważ kwota zwrotu wkładu mieszkaniowego w części nabytej w drodze spadku podlega w myśl art. 2 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłączeniu z regulacji tej ustawy. Ponadto, kwota zwróconego przez spółdzielnię mieszkaniową wkładu mieszkaniowego jest objęta zwolnieniem z podatku dochodowego określonym w art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, ale do wysokości faktycznie wniesionego do spółdzielni wkładu.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Organ wskazuje, że Wnioskodawca nieprawidłowo wskazał w uzupełnieniu wniosku art. 14a pkt 3 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, bowiem przepisu takiego ustawa nie zawiera, jednocześnie nie ma to wpływu na rozstrzygnięcie, w niniejszej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z załączeniem przez Wnioskodawcę do wniosku z dnia 27 lipca 2016 r. oraz jego uzupełnienia kserokopii dokumentów, należy zaznaczyć, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym, nie dokonuje analizy i oceny załączonych do wniosku dokumentów, a jedynie opiera się na przedstawionym we wniosku stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.