Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP1.4512.509.2016.2.AK
z 17 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2016r. (data wpływu 4 października 2016r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2016r. (data wpływu 3 listopada 2016r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2016r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 października 2016r. (data wpływu 3 listopada 2016r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego oraz o przeformułowanie pytania i doprecyzowanie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Planuje rozpoczęcie działalności gospodarczej opartej na produkcji drewna opałowego (kod PKD: 16.29.Z.). Ponadto świadczona będzie usługa łupania drewna klienta w miejscu jego zamieszkania (kod PKD: 02.40.Z), produkcja wyrobów tartacznych (kod PKD 16.10.Z), transport drewna opałowego samochodem dostawczym (kod PKD: 49.41.Z) oraz sprzedaż drewna opałowego bezpośrednio u klienta (kod PKD: 47.99).

Wnioskodawca zakłada, że nie przekroczy kwoty 150.000,00 zł sprzedaży w proporcji do okresu od dnia rozpoczęcia działalności w pierwszym roku podatkowym i 150.000,00 zł w każdym z kolejnych lat. Dodatkowo nigdy nie był czynnym zarejestrowanym płatnikiem VAT.

Rozpoczęcie działalności gospodarczej w przedmiocie objętym zakresem pytania planowane jest na marzec 2017 roku. W związku z planowanym podjęciem działalności gospodarczej nie będą wykonywane czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Będąc osobą fizyczną dotychczas Wnioskodawca nie prowadzi i nigdy nie prowadził żadnej działalności gospodarczej w związku z tym nie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2011r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710. z późn. zm.). Zainteresowany nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej w innym zakresie niż objęte pytaniem. Wnioskodawca nie utracił oraz nie zrezygnował ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113. ust. 1 ww. ustawy. W ramach dzielności gospodarczej, Zainteresowany nie wykonuje i nie będzie wykonywał usług innych niż usługi będące przedmiotem złożonego wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy zakres planowanej przez Wnioskodawcę działalności oraz zakładana wartość uzyskiwanego obrotu rocznego do 150.000,00 zł pozwolą - zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług – na korzystanie ze zwolnienia podmiotowego ze względu na charakter planowanej działalności gospodarczej i wysokość uzyskiwanego obrotu?

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), w związku z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zakres planowanych czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz wysokość planowanego obrotu rocznego nieprzekraczającego kwoty 150.000,00 zł pozwala na korzystanie ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ww. ustawy

Uzasadniając możność skorzystania z ww. zwolnienia zostało wykazane, że rozpoczęcie działalności planowane jest na miesiąc marzec 2017r. oraz nie będą wykonywane żadne czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca nie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa z art. 113 ust. 1 ww. ustawy oraz nie była i nie jest prowadzona przez niego żadna inna działalność gospodarcza. Wykazane zostało również, że nie było rezygnacji albo utraty ww. zwolnienia oraz w ramach działalności gospodarczej Zainteresowanego nie będą wykonywane inne usługi niż będące przedmiotem składanego wniosku.

W związku z ustalonym stanem faktycznym oraz przepisami prawa uważa się za zasadne możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Należy wyjaśnić, że przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Zauważa się, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku od towarów i usług wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Świadczenie jest opodatkowane, jeżeli jest odpłatne, czyli odbywa się za wynagrodzeniem. Przy czym musi istnieć związek pomiędzy świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem, tj. ze stosunku prawnego musi wynikać związek pomiędzy otrzymaną usługą a wynagrodzeniem dla usługodawcy z tego tytułu.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy wskazać, że stosownie do art . 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

W świetle powołanych wyżej przepisów podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego działalność gospodarczą może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

• przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy,
  

• faktyczna wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej nie przekroczy w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy,
  

• podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy.
  
  

W rozpatrywanej sprawie wątpliwość Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca panuje rozpoczęcie działalności gospodarczej opartej na produkcji drewna opałowego. Ponadto świadczona będzie usługa łupania drewna klienta w miejscu jego zamieszkania, produkcja wyrobów tartacznych, transport drewna opałowego samochodem dostawczym oraz sprzedaż drewna opałowego bezpośrednio u klienta. Wnioskodawca zakłada, że nie przekroczy kwoty 150.000,00 zł sprzedaży w proporcji do okresu od dnia rozpoczęcia działalności w pierwszym roku podatkowym i 150.000,00 zł w każdym z kolejnych lat. Dodatkowo nigdy nie był czynnym zarejestrowanym płatnikiem VAT. Rozpoczęcie działalności gospodarczej w przedmiocie objętym zakresem pytania planowane jest na marzec 2017 roku. W związku z planowanym podjęciem działalności gospodarczej nie będą wykonywane czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Zainteresowany nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej w innym zakresie niż objęte pytaniem. Wnioskodawca nie utracił oraz nie zrezygnował ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113. ust. 1 ww. ustawy. W ramach dzielności gospodarczej, Zainteresowany nie wykonuj i nie będzie wykonywał usług innych niż usługi będące przedmiotem złożonego wniosku.

W świetle przedstawionego opisu sprawy oraz przytoczonych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia określonego przepisami art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał, że prognozuje, iż wartość świadczonych przez niego usług w proporcji do okresu prowadzonej działalności nie przekroczy w roku podatkowym kwoty uprawniającej do korzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w ww. przepisach. Nadto, w ramach działalności gospodarczej, Zainteresowany nie wykonuje i nie będzie wykonywał usług innych niż usługi będące przedmiotem złożonego wniosku. Wobec tego wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 13 ustawy nie będzie miało zastosowania.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca, rozpoczynający działalność w trakcie roku podatkowego będzie mógł korzystać ze zwolnienia, na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, do momentu gdy wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 150.000,00 zł. Nadto Wnioskodawca utraci ww. zwolnienie, w sytuacji rozpoczęcia wykonywania czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniono w nim treści przepisu art. 113 ust. 9 ustawy, zgodnie z którym dla podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż, jeżeli jej wartość nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 150.000 zł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego… po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.