Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP3.4512.429.2016.4.MJ
z 17 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2016 r. (data wpływu 27 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismami z dnia 13 września 2016 r. (data wpływu 20 września 2016 r.), 20 października 2016 r. (data wpływu) oraz z dnia 4 listopada 2016 r. (data wpływu 7 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy działek niezabudowanych stanowiących współwłasność małżeńską oraz prawa do rezygnacji z tego zwolnienia – jest nieprawidłowe,

• zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy działek zabudowanych stanowiących współwłasność małżeńską oraz prawa do rezygnacji z tego zwolnienia – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy działek niezabudowanych stanowiących współwłasność małżeńską oraz prawa do rezygnacji z tego zwolnienia,
  

• zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy działek zabudowanych stanowiących współwłasność małżeńską oraz prawa do rezygnacji z tego zwolnienia.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 września 2016 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, przeformułowania pytania oraz uiszczenia brakującej opłaty, pismem z 14 września 2016 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz wskazania przepisu, który objęty jest zakresem pytań oraz pismem z dnia 4 listopada 2016 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniach wniosku).

…. wraz z żoną …., jako podatnik zawarł z …Sp. z o.o. z siedzibą …. w dniu 21 lipca 2016 r. umowę przedwstępną sprzedaży, na mocy której strony zobowiązały się do zawarcia umowy sprzedaży, w której …. małżonkowie …. sprzedadzą spółce … Sp. z o.o. z siedzibą …. następujące nieruchomości:

1. zabudowaną od 1960 r. nieruchomość położoną w województwie …., powiecie …, gminie i mieście …, stanowiącą zabudowane działki gruntu oznaczone numerami ewidencyjnymi 118/6 i 118/8, objęte Kw …..;
2. zabudowaną od 1980 r. nieruchomość położoną w województwie …., powiecie …., gminie i mieście …, stanowiącą działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym 119, objętą księgą wieczystą Kw nr ….;
3. niezabudowaną nieruchomość położoną w województwie …., powiecie …., gminie i mieście …., stanowiącą niezabudowaną działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym 120 objętą księgą wieczystą Kw nr ….;
4. zabudowaną od 1960 r. nieruchomość położoną w województwie …, powiecie …, gminie i mieście …, stanowiącą zabudowane działki gruntu oznaczone numerami ewidencyjnymi 122/1 i 122/3, objętą Kw nr …..
   
   

Strony zamierzają zawrzeć przyrzeczoną umowę sprzedaży ww. nieruchomości, zgodnie z par. 3 aktu notarialnego rep. …. zostanie zawarta w terminie do dnia 22 listopada 2016 r. Wskazać należy, iż ww. nieruchomości stanowiące współwłasność małżeńską sprzedających nabyte zostały przez Wnioskodawcę i jego żonę w dniu 24.10.2008 r. dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy - …. NIP …. siedzibą …., przy czym na zasadach wspólności ustawowej Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego działek gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi 118/6, 118/8 i 119 wraz z własnością posadowionych na niej budynków oraz własność nieruchomości oznaczonych numerami ewidencyjnymi 120, 122/1 i 122/3. Prawo użytkowania wieczystego działek gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi 118/6, 118/8 oraz 119 zostało przekształcone na własność na mocy ostatecznych decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości w dniu 6 maja 2014 r., które w ówczesnym okresie nie wymagały sporządzenia aktu notarialnego dla przeniesienia własności nieruchomości.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Dostawa nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim, a okres jaki upłynął od pierwszego zasiedlenia przekracza 2 lata. Przedmiotowe nieruchomości sprzedawane będą w ramach ww. działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Strony złożyły zgodnie oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o podatku VAT i wniosły o objęcie transakcji podatkiem VAT.

W uzupełnieniu z dnia 13 września 2016 r. wskazano, iż działka oznaczona nr ew. 120 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania. Dla działki oznaczonej nr ew. 120 została w roku 2007 wydana decyzja 104/2007 z dnia 16.04.2007 o warunkach zabudowy, która ustala rodzaj zabudowy działki: zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna i zabudowa usługowa. Decyzja ta jest już nieaktualna. Według zatwierdzonego w roku 2015 Studium Uwarunkowań Zagospodarowania Miasta …. przeznaczeniem działki jest rozmieszczenie obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m². Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowej działki na cele działalności zwolnionej z VAT. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość nr ew. 120 w ramach czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem działek 120, 122/1, 122/3 – stawka 22%.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem prawa wieczystego użytkowania działek 118/6, 118/8, 119 – zwolnienie z VAT.

W odpowiedzi na pytanie „Czy wszystkie działki oznaczone numerami ewidencyjnymi: 118/6, 118/8, 122/1 i 122/3 są zabudowane?” Wnioskodawca wskazał, iż działki 118/6, 118/8, 119, 122/3 są zabudowane.

Działka 122/1 jest niezabudowana. Działka 122/1 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania. Według zatwierdzonego w roku 2015 Studium Uwarunkowań Zagospodarowania Miasta …. przeznaczeniem działki jest rozmieszczenie obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m². Dla działki 122/1 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Na pytanie: „Jakie obiekty znajdują się na działkach o nr: 118/6, 118/8, 122/1 i 122/3 i 119?” Wnioskodawca odpowiedział następująco: Na działkach 118/6, 118/8, 122/1, 122/3, 119 znajdują się następujące obiekty:

Na pytanie „Czy obiekty znajdujące się na przedmiotowych działkach zabudowanych stanowią budynki/budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290)?” Wnioskodawca wskazał:

Na pytanie „Czy budynki/budowle znajdujące się na przedmiotowych działkach są trwale związane z gruntem?” Wnioskodawca wskazał „tak”.

Na pytanie „Jaka jest klasyfikacja budynków/budowli znajdujących się na przedmiotowych działkach według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych?” Wnioskodawca wskazał, że:

Na pytanie „Czy Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym budynków/budowli znajdujących się na przedmiotowych działkach, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeśli tak, to czy były one wyższe niż 30% wartości początkowej budynku/budowli?” Wnioskodawca wskazał, iż „nie ponosił wydatków”.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków wyższych niż 30% na ulepszenie budynków/budowli i nie nastąpiło oddanie do użytkowania ulepszeń budynków/budowli.

Na pytanie „Czy po zakończonym ulepszeniu do momentu planowanej sprzedaży wystąpiło/wystąpi pierwsze zasiedlenie budynków/budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.)?” Wnioskodawca odpowiedział, że „Nie nastąpiło zasiedlenie budynków/budowli do momentu planowanej sprzedaży budynków/budowli.”.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż budynki/budowle w ogóle nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na pytanie „Jeżeli Wnioskodawca nie ponosił ulepszeń, o których mowa w pytaniu nr 14, to czy budynki/budowle znajdujące się na przedmiotowych działkach były/są przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze? Jeżeli tak to należy wskazać dzień, miesiąc i rok oddania w najem/dzierżawę.” Wnioskodawca wskazał, iż „budynki/budowle nie były/nie są przedmiotem najmu/dzierżawy”.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w budynkach/budowlach nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku VAT. W budynkach/ budowlach nie jest prowadzona działalność gospodarcza.

W uzupełnieniu z dnia 20 października 2016 r. (data wpływu) Wnioskodawca wskazał, iż określenie zawarte w piśmie z dnia 13 września 2016 r., iż decyzja o warunkach zabudowy nr 104/2007 z dnia 16 kwietnia 2007 r. jest już nieaktualna było nieprecyzyjne i nie dotyczyło wygaśnięcia tej decyzji lecz odnosiło się do faktu wydania w 2007 r. w oparciu o tę decyzję o WZiZT trzech decyzji o pozwoleniach na budowę. Decyzje te, w oparciu o art. 37 Prawa Budowlanego wygasły, z uwagi na nierozpoczęcie robót w ustawowym terminie 3 lat. Natomiast Decyzja o Warunkach Zabudowy nr 104/2007 nie wygasła i dalej obowiązuje.

W uzupełnieniu z dnia 4 listopada 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że w stosunku do wszystkich budynków i budowli znajdujących się na działkach o nr ewidencyjnych 118/6, 118/8, 119, 122/3 wystąpiło pierwsze zajęcie przed rokiem 2008. Zajęcia dokonali poprzedni właściciele. W związku z powyższym stwierdza się, że od pierwszego zajęcia wszystkich budynków upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniach wniosku).

1. Czy sprzedaż przez małżonków …. z przedsiębiorstwa …. NIP: …., …. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością:
   1. Zabudowanej od 1960 r. nieruchomości położonej w województwie …, powiecie …, gminie i mieście …., stanowiącą zabudowane działki gruntu oznaczone numerami ewidencyjnymi 118/6 i 118/8, objęte Kw nr …..;
   2. zabudowanej od 1980 r. nieruchomości położonej w województwie …., powiecie …., gminie i mieście …., stanowiącą działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym 119, objętą księgą wieczystą Kw nr …..;
   3. zabudowanej od 1960 r. nieruchomość położoną w województwie …., powiecie …., gminie i mieście …., stanowiącą zabudowane działki gruntu oznaczone numerami ewidencyjnymi 122/1 i 122/3 objętą Kw nr …...
- jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT w oparciu o treść przepisu z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca ma uprawnienie do rezygnacji z przedmiotowego zwolnienia i do wyboru opodatkowania przedmiotowej transakcji podatkiem od towarów i usług.

2. Czy sprzedaż, przez małżonków …. z przedsiębiorstwa ….. NIP:…., …. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, niezabudowanej nieruchomości położonej w województwie …., powiecie …., gminie i mieście …., stanowiącą niezabudowaną działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym 120 objętej księgą wieczystą Kw nr …., jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT w oparciu o treść przepisu z art. 43 ust. 1 pkt 10 podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca ma uprawnienie do rezygnacji z przedmiotowego zwolnienia i do wyboru opodatkowania przedmiotowej transakcji podatkiem od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W oparciu o przepisy powoływanej ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, podlega zwolnieniu od podatku VAT.

W konsekwencji Strony transakcji mają uprawnienie do rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i wyboru opodatkowanie nieruchomości podatkiem od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy działek niezabudowanych stanowiących współwłasność małżeńską oraz prawa do rezygnacji z tego zwolnienia – jest nieprawidłowe,

• zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy działek zabudowanych stanowiących współwłasność małżeńską oraz prawa do rezygnacji z tego zwolnienia – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 782, z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o nieruchomości gruntowej – należy przez to rozumieć grunt wraz z częściami składowymi, z wyłączeniem budynków i lokali, jeżeli stanowią odrębny przedmiot własności.

W myśl art. 4 pkt 3 ww. ustawy, ilekroć mowa jest w niej o działce gruntu – należy przez to rozumieć niepodzieloną, ciągłą część powierzchni ziemskiej stanowiącą część lub całość nieruchomości gruntowej.

Ponadto, zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U z 2016 r., poz. 1034), działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii granicznych. Według § 9 ust. 2 tego rozporządzenia, sąsiadujące ze sobą działki ewidencyjne, będące przedmiotem tych samych praw oraz władania tych samych osób lub jednostek organizacyjnych, wykazuje się w ewidencji jako odrębne działki ewidencyjne, jeżeli:

1. wyodrębnione zostały w wyniku podziału nieruchomości, a materiały powstałe w wyniku prac geodezyjnych i kartograficznych związanych z tym podziałem przyjęte zostały do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
2. są wyszczególnione w istniejących dokumentach określających stan prawny nieruchomości, a w szczególności w księgach wieczystych, zbiorach dokumentów, aktach notarialnych, prawomocnych orzeczeniach sądowych i ostatecznych decyzjach administracyjnych, a jednocześnie są działkami gruntu lub działkami budowlanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami,
3. obejmują grunty zajęte pod drogi publiczne, linie kolejowe, wody śródlądowe, rowy, a ich wyróżnienie w postaci odrębnych działek jest celowe ze względu na odrębne oznaczenia tych gruntów w innych ewidencjach i rejestrach publicznych bądź ze względu na ich różne nazwy urzędowe.
   
   

Powyższe oznacza, że szerokie pojęcie „nieruchomość” nie jest tożsame z pojęciem „działki”, która jest najmniejszą wyodrębnioną jednostką gruntu. Zatem dokonując oceny dotyczącej opodatkowania takiej nieruchomości należy odnieść się do sytuacji każdej działki będącej przedmiotem opisywanej przez Wnioskodawcę czynności.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

• oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste,
  

• zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
  
  

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ww. ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zatem z niniejszego przepisu wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2016 r., poz. 778), w myśl art. 1 ust. 1 określa:

1. zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej,
2. zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

- przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawa budynków, budowli i ich części jest zwolniona z VAT, chyba, że:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”.
   
   

Jednakże, w myśl ust. 7a cytowanego artykułu warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży, w tym prawo użytkowania wieczystego gruntu, podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Przy ustalaniu stawki podatku VAT właściwej dla dostawy gruntu, na którym posadowiony jest budynek czy budowla, decydująca jest stawka podatku VAT mająca zastosowanie do dostawy budynku/budowli. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. Przy czym, w kontekście ekonomicznego aspektu transakcji przy ocenie pojęcia „grunt” w kontekście przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy stwierdzić, że towarem – stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT – jest geodezyjnie wyodrębniona działka gruntu. Zatem ww. zasadę stosuje się do wyodrębnionej geodezyjnie działki gruntu, na której posadowione są obiekty budowlane stanowiące przedmiot transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył przedmiotowe nieruchomości oznaczone nr ewidencyjnymi 118/6, 118/8, 119, 120, 122/1 i 122/3 stanowiące współwłasność małżeńską dla potrzeb działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż ww. nieruchomości będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. W związku z nabyciem działek 120, 122/1, 122/3 Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, natomiast w związku z nabyciem działek 118/6, 118/8, 119 Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nabył przedmiotowe nieruchomości dla potrzeb działalności gospodarczej to dokonując sprzedaży przedmiotowych działek stanowiących współwłasność małżeńską Wnioskodawca będzie wykonywał działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, działając w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W ramach przedmiotowej transakcji Wnioskodawca zamierza sprzedać działkę niezabudowaną oznaczoną numerem ewidencyjnym 120, stanowiącą współwłasność małżeńską Wnioskodawcy. Działka ta nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania. Dla wyżej ww. działki w 2007 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Zatem biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy w zakresie zwolnienia z opodatkowania dostawy nieruchomości należy stwierdzić, iż sprzedaż przedmiotowej działki stanowiącej współwłasność małżeńską oznaczonej nr ewidencyjnym 120 nie będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż zgodnie z ww. przepisem zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Ponadto sprzedaż przedmiotowej działki stanowiącej współwłasność małżeńską nie będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowej działki na cele działalności zwolnionej z VAT. Zatem sprzedaż działki nr 120 będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku.

Ponadto, Wnioskodawca zamierza sprzedać działkę niezabudowaną stanowiącą współwłasność małżeńską oznaczoną nr ewidencyjnym 122/1 wchodzącą w skład nieruchomości oznaczonej we wniosku jako d). Jak wynika z opisu sprawy, przedmiotowa nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz dla tej nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. W związku z powyższym należy uznać, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dostawa działki 122/1 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, gdyż zwolnienie to dotyczy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Podkreślić należy, iż prawo podatnika do rezygnacji ze zwolnienia z podatku, wyrażone w art. 43 ust. 10 ustawy odnosi się wyłącznie do zwolnienia dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem w przypadku sprzedaży działek niezabudowanych artykuł ten nie będzie miał zastosowania. Tym samym Wnioskodawca dokonując dostawy działki nr 120 winien opodatkować tą sprzedaż 23% stawką podatku VAT natomiast dostawa działki 122/1 będzie korzystać ze zwolniona od podatku.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że w stosunku do działek niezabudowanych art. 43 ust. 10 ustawy nie ma zastosowania, tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Wnioskodawca zamierza również dokonać sprzedaży działek zabudowanych stanowiących współwłasność małżeńską oznaczonych numerami ewidencyjnymi 118/6, 118/8, 119 i 122/3 zabudowanych odpowiednio wg PKOB - budynkami przemysłowymi, budynkami handlowo-usługowymi, pozostałymi budynkami niemieszkalnymi oraz budowlą (działka nr 118/6). Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynków oraz budowli znajdujących się na przedmiotowych działkach. Ponadto budynki i budowla znajdujące się na przedmiotowych działkach nie były i nie są przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do ww. nieruchomości zabudowanych znajdzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem przedmiotowych budynków i budowli nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „(…) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.”

Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku/budowli (po ich wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku/budowli, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji, gdy budynek/budowla zostały ulepszone, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku/budowli – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku budynku, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Z opisu sprawy wynika, że w stosunku do wszystkich budynków i budowli znajdujących się na działkach o nr ewidencyjnych 118/6, 118/8, 119, 122/3 wystąpiło pierwsze zajęcie przed rokiem 2008. Zajęcia dokonali poprzedni właściciele. Ponadto od pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Zatem mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż dostawa przedmiotowych budynków i budowli stanowiących współwłasność małżeńską będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ dostawa przedmiotowych budynków i budowli nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków i budowli upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Należy wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zatem, skoro sprzedaż budynków i budowli posadowionych na działkach nr 118/6, 118/8, 119 i 122/3 będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to ze zwolnienia w zw. z art. 29a ust. 8, korzystać również będzie dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki i budowla.

Jak wyżej wskazano, rezygnacja ze zwolnienia z VAT dostawy budynków, budowli lub ich części może odnosić się wyłącznie do zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, tj. zwolnienia przy dostawie budynków, budowli lub ich części, niedokonywanej w ramach pierwszego zasiedlenia lub niedokonywanej w okresie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia. Zatem, jeżeli podstawą zwolnienia z VAT jest zaistnienie przesłanek wyrażonych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to podatnicy będący stronami czynności stanowiącej dostawę budynku, budowli lub ich części mogą zrezygnować ze zwolnienia na warunkach określonych w art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 11 ustawy. Zatem jeżeli strony transakcji zrezygnują ze zwolnienia i wybiorą opcję opodatkowania dostawy budynków i budowli, to w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki i budowla również będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy działek zabudowanych stanowiących współwłasność małżeńską oraz prawa do rezygnacji z tego zwolnienia należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę, Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ zaznacza, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.