Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.746.2016.2.MM
z 28 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2016 r. (data wpływu 25 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2016 r. (data wpływu 17 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w imieniu, na rzecz i rachunek klienta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 2 listopada 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.746.2016.1.MM, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 2 listopada 2016 r. (data doręczenia 7 listopada 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 14 listopada 2016 r. (data wpływu 17 listopada 2016 r.), nadanym w dniu 14 listopada 2016 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi pomocy prawnej na rzecz osób fizycznych, w szczególności pomocy prawnej w dziedzinie dochodzenia odszkodowań i zadośćuczynień. Zakres obsługi klientów obejmuje także zastępstwo klienta przed sądami powszechnymi i organami administracji publicznej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie umowy, Wnioskodawca uiszcza za swojego klienta opłaty wnoszone do sądów powszechnych oraz organów administracji publicznej, np. opłaty skarbowe od pełnomocnictw, opłaty sądowe od pozwów, opłaty za wszelkiego rodzaju wpisy, opłaty od apelacji i zażaleń, opłaty za skrócone odpisy aktów stanu cywilnego oraz zaliczki na biegłych. Wnioskodawca wpłacając te opłaty działa w imieniu i na rzecz klienta, a nie swoim własnym i sąd zasądzając ewentualny zwrot tych opłat czyni to na rzecz klienta (a nie Wnioskodawcy). Na dowodach uiszczenia przez Wnioskodawcę opłat znajduje się tytuł opłaty (np. „opłata od pozwu” klienta lub nazwa), ze wskazaniem danych identyfikujących, np. sygnaturę sprawy klienta. Wnioskodawca nie dolicza do wartości opłaty żadnej marży własnej, a klienta obciąża dokładnie taką samą kwotą opłaty (sytuacja ta była już przedmiotem interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług, Nr 1061-IPTPP2.4512.193.2016.3.MJ). W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca nie będzie księgował do kosztów uzyskania przychodów opłat uiszczonych za klienta, ale ujmował je przejściowo w prowadzonej ewidencji na potrzeby podatku.

W piśmie z dnia 14 listopada 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarcza opodatkowana jest podatkiem liniowym oraz prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (postawione ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):

Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwrot opłat dokonanych przez klienta, np. opłat skarbowych od pełnomocnictw, opłat sądowych od pozwów, opłat za wszelkiego rodzaju wpisy, opłat od apelacji i zażaleń, zaliczek na poczet biegłych oraz opłat za skrócone odpisy aktów stanu cywilnego, wnoszonych przez Wnioskodawcę do sądów powszechnych i organów administracji publicznej, których obowiązek uiszczenia, zgodnie z umową spoczywa na Wnioskodawcy, będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, przy tak ułożonych relacjach umownych, z których obowiązek wniesienia przez Wnioskodawcę opłat wynika z umowy, zwrot opłat poniesionych za klienta, np. opłat skarbowych od pełnomocnictw, opłat sądowych od pozwów, opłat za wszelkiego rodzaju wpisy, opłat od apelacji i zażaleń, zaliczek na poczet biegłych, nie będzie stanowił przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy z dnia 26 lipa 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Jednakże w myśl art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy, do przychodów o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi pomocy prawnej na rzecz osób fizycznych. Zakres obsługi klientów obejmuje także zastępstwo klienta przed sądami powszechnymi i organami administracji publicznej. Na podstawie umowy Wnioskodawca uiszcza za swojego klienta opłaty wnoszone do sądów powszechnych oraz organów administracji publicznej, np. opłaty skarbowe od pełnomocnictw, opłaty sądowe od pozwów, opłaty za wszelkiego rodzaju wpisy, opłaty od apelacji i zażaleń, opłaty za skrócone odpisy aktów stanu cywilnego oraz zaliczki na biegłych. Wnioskodawca wpłacając te opłaty działa w imieniu i na rzecz klienta, a nie swoim własnym i sąd zasądzając ewentualny zwrot tych opłat czyni to na rzecz klienta (a nie Wnioskodawcy). Wnioskodawca nie dolicza do wartości opłaty żadnej marży własnej, a klienta obciąża dokładnie taką samą kwotą. W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca nie będzie księgował do kosztów uzyskania przychodów opłat uiszczonych za klienta, ale ujmował je przejściowo w prowadzonej ewidencji na potrzeby podatku.

Mając na względzie przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że jeżeli w istocie Wnioskodawca będzie działał jako pośrednik w imieniu, na rzecz i rachunek klientów celem uiszczenia za nich, np. opłat skarbowych od pełnomocnictw, opłat sądowych od pozwów, opłat za wszelkiego rodzaju wpisy, opłat od apelacji i zażaleń, zaliczek na poczet biegłych oraz opłat za skrócone odpisy aktów stanu cywilnego, wnoszonych przez Niego do sądów powszechnych i organów administracji publicznej, to kwoty jakie otrzymuje od klientów na pokrycie ww. wydatków nie będą stanowiły przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż kwoty otrzymane nie będą kwotami należnymi z tytułu wykonywania usług na rzecz klientów. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, klient z ww. tytułu jest obciążony dokładnie taką samą kwotą opłaty, jaką poniósł za niego Wnioskodawca. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że nie będzie zaliczał do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej ww. opłat uiszczonych w imieniu klienta.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca z własnych środków ponosi wydatki związane z uiszczeniem ww. opłat i wydatków tych nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów, to kwota zwrotu tych wydatków (jeżeli odpowiada kwocie poniesionych wydatków) jest neutralna podatkowo w myśl art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli jednak Wnioskodawca wydatki poniesione z własnych środków zaliczy do kosztów uzyskania przychodów, to kwoty zwrotu tych wydatków otrzymane od klientów należy zaliczyć do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, co wynika z treści ww. przepisu. Przychodem podatkowym byłaby również kwota zwrotu otrzymana przez Wnioskodawcę tytułem zwrotu przedmiotowych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w części przekraczającej wysokość faktycznie poniesionych przez Niego wydatków.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) nie jest ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe (stan faktyczny) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, tutejszy Organ podatkowy nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów, jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Końcowo zauważyć należy, że z tytułu przedmiotowego wniosku wniesiono opłatę w łącznej wysokości 80 zł, odpowiadającą dwóm zdarzeniom przyszłym. Natomiast niniejsza interpretacja dotyczy jednego zdarzenia przyszłego. Zatem, w związku z wpłatą kwoty wyższej niż wynikająca z art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do art. 14f § 2b pkt 3 tej ustawy, opłata w kwocie 40 zł (uiszczona w dniu 9 listopada 2016 r.), zostanie zwrócona zgodnie z dyspozycją Wnioskodawcy, tj. na rachunek bieżący wskazany we wniosku, w terminie określonym w art. 14f § 2a ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.