Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP2.4512.476.2016.2.IR
z 12 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2016 r. (data wpływu 18 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2016 r. (data wpływu 15 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz braku obowiązku pomniejszenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz braku obowiązku pomniejszenia podatku naliczonego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 listopada 2016 r. poprzez doprecyzowanie przedmiotu wniosku oraz opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

…. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność w zakresie produkcji wyrobów z drutu. Produkcja gwoździ jest przeważającym rodzajem działalności - kod 2593Z - produkcja wyrobów z drutu, łańcuchów i sprężyn.

Spółka (dalej: Wnioskodawca) jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca jest również zarejestrowany jako podatnik VAT-UE. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje m.in. wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów (dalej: WNT).

Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia maszyny do produkcji gwoździ. Unijny dostawca, zgodnie ze swoim prawem lokalnym, wystawił fakturę (przed dostawą towaru oraz przed zapłatą zaliczki), na podstawie której Wnioskodawca wpłacił 100% zaliczkę na poczet późniejszej dostawy. Faktura na 100% przedpłatę z dnia 9 sierpnia 2016 r. Kwota zaliczki wynikająca z wystawionej przed dostawą faktury obejmuje 100% wartości zamówionej maszyny. Unijny dostawca, zgodnie z obowiązującymi w jego kraju przepisami prawa, nie wystawił faktury końcowej dokumentującej faktyczną dostawę towaru. Przy czym, Wnioskodawca podkreślił, że faktura zaliczkowa, na podstawie której Wnioskodawca dokonał wpłaty kwoty zaliczki powiązana jest bezpośrednio z zamówieniem oraz późniejszym wewnątrzwspólnotowym nabyciem. Na fakturze zaliczkowej Dostawca wskazał numer zamówienia. Zamówienie zostało podpisane przez strony w dniu 9 sierpnia 2016 r. i z treści zamówienia dokładnie wynika jakiej dotyczy maszyny, ilości sztuk, warunków płatności oraz warunków dostawy. W zamówieniu jest również wyraźnie wpisane, że dostawa nastąpi po dokonaniu 100% przedpłaty. Dostawa miała miejsce 22 sierpnia 2016 r. co jest potwierdzone dokumentem CMR otrzymanym od przewoźnika w dokumencie CMR wpisane są dwie skrzynie z opisem maszyna. Transport maszyny odbył się na warunkach Incoterms EXW w związku z powyższym Wnioskodawca w swojej dokumentacji posiada również fakturę za transport ww. maszyny. Dodatkowo w dniu 25 sierpnia 2016 r. miało miejsce uruchomienie maszyny w siedzibie odbiorcy przez serwis dostawcy co również potwierdzone jest protokołem podpisanym przez serwisanta dostawcy. Wnioskodawca podkreśla, że Dostawca nie wystawił faktury końcowej po dokonanej dostawie na podstawie obowiązujących w jego kraju przepisów.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• Unijny dostawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.
  

• Unijny dostawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Danii o numerze …..
  

• Podmiot dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru nie jest podatnikiem zarejestrowanym zgodnie z art. 96 ust 4. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn.zm.).
  

• Transport maszyny nabytej od duńskiego dostawcy rozpoczął się na terytorium Danii a zakończył na terytorium Polski w siedzibie nabywcy.
  

• Nabyta maszyna objęta opisem sprawy służy działalności gospodarczej Spółki …. Spółka jest producentem gwoździ. Maszyna będąca przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia jest wykorzystywana w procesie produkcji.
  

• Maszyna do produkcji gwoździ ma związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Służy do produkcji wyrobów gotowych (gwoździ), które po wyprodukowaniu mogą być przedmiotem: odpłatnej dostawy towarów, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub eksportu towarów - wymieniona sprzedaż nie jest zwolniona od podatku od towarów i usług.
  

• Unijny dostawca nie dokonał dostawy maszyny do produkcji gwoździ wraz z jej instalowaniem/montowaniem. Tak jak opisano we wniosku maszyna przyjechała w dwóch skrzyniach składa się bowiem z dwóch modułów. Pracownicy Spółki z o.o. rozpakowali maszynę, połączyli i ustawili moduły obok siebie oraz podłączyli maszynę do instalacji elektrycznej. Złożenie jej w całość nie wymagało specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanej tylko dostawcy. Uruchomienie maszyny przez serwis dostawcy polegało na sprawdzeniu czy prawidłowo ustawiono elementy maszyny i prawidłowo podłączono elektrycznie maszynę oraz nadzór przy uruchomieniu maszyny. Miało to na celu sprawdzenie czy po transporcie i ustawieniu maszyna działa prawidłowo - jest to również związane z utrzymaniem gwarancji producenta - dostawcy maszyny. Serwis dostawcy dokonał również przeszkolenia pracowników Spółki obsługujących maszynę.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy na Wnioskodawcy, posiadającym wyłącznie fakturę zaliczkową na podstawie której Wnioskodawca dokonał zapłaty 100% zaliczki (bez posiadania faktury końcowej dokumentującej dostawę towaru), gdzie faktura zaliczkowa jest powiązana bezpośrednio z zamówieniem, późniejsza dostawa jest potwierdzona dokumentem CMR, nie ciąży obowiązek przewidziany w art. 86 ust. 10g ustawy o VAT, tj. Wnioskodawca nie będzie obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego po upływie 3 miesięcy od końca miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy?
2. Czy mimo otrzymania od dostawcy unijnego faktury wystawionej zgodnie z prawem lokalnym będącej wezwaniem do zapłaty zaliczki na poczet przyszłej wewnątrzwspólnotowej dostawy, w sytuacji, gdy unijny kontrahent nie wystawia faktury dokumentującej faktyczną dostawę, obowiązek podatkowy dla Wnioskodawcy z tytułu WNT powstanie dopiero 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu faktycznej dostawy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Zgodnie z art. 86 ust. 10b ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku WNT powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem, że podatnik:

1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy;
2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 10g ustawy o VAT, w przypadku nieotrzymania w terminie, o którym mowa w ust. 10b pkt 2 lit. a), faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącej u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, podatnik jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął ten termin.

W przedstawionym stanie faktycznym, zgodnie z prawem lokalnym dostawca wewnątrzunijny nie jest obowiązany do wystawienia faktury końcowej (dokumentującej dostawę wewnątrzunijną).

Zdaniem Wnioskodawcy zauważyć należy, że polskie ustawodawstwo również przyjmuje, że w sytuacji 100% zaliczki podatnik nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT dokumentującej faktyczną dostawę, zgodnie z art. 106f ust. 3 ustawy o VAT.

Brak obowiązku wystawienia faktury końcowej, w przypadku otrzymania zaliczki obejmującej całą wartość zamówienia brutto, na gruncie polskich przepisów potwierdza przykładowo interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 września 2013 r. o sygn. ILPP1/443-521/13-4/MK (dalej: Interpretacja).

Mimo, że interpretacja ta została wydana na podstawie nieobowiązującego już § 10 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, to należy wskazać, że treść art. 106 ust. 3 ustawy o VAT jest analogiczna. Toteż należy wskazać, że konkluzje organu podatkowego w przedmiotowej sprawie w dalszym ciągu zachowują swoją aktualność, mimo zmiany stanu prawnego, tj. przeniesienia przepisów dotyczących wystawiania faktur z rozporządzenia Ministra Finansów wprost do ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawcy trzeba zauważyć, że przepisy art. 167 – 169 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s.1, z późn. zm.) regulują zagadnienia dotyczące momentu i zakresu odliczenia podatku. Fundamentalną zasadą podatku od wartości dodanej, a nie przywilejem jest neutralność podatku dla podatników, która jest realizowana poprzez umożliwienie podatnikowi obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zapłacony przy nabyciu towarów i usług, związanych z jego działalnością gospodarczą i co do zasady nie może podlegać ograniczeniu.

W myśl art. 178 lit. a) ww. Dyrektywy VAT, podatnik uprawniony jest do realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dostawy towarów i usług, jeżeli posiada fakturę wystawioną zgodnie z przepisami dyrektywy. Ponadto, jak stanowi art. 179 Dyrektywy, państwa członkowskie mogą wymagać od podatników dokonujących okazjonalnych transakcji, o których mowa w art. 12, stosowania prawa do odliczenia dopiero w momencie dostawy.

Zatem, w opinii Wnioskodawcy, w sytuacji gdy nastąpi dostawa, na poczet której została zapłacona zaliczka w 100% i która to zaliczka została udokumentowana fakturą VAT, w momencie faktycznej dostawy faktura dokumentującą zaliczkę staje się fakturą, o której mowa w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a) ustawy o VAT, a więc fakturą dokumentującą dostawę.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, faktura dokumentująca zapłatę 100% zaliczki na poczet przyszłej wewnątrzwspólnotowej dostawy, po dokonaniu faktycznej dostawy jest fakturą, o której mowa w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a) ustawy o VAT. Zatem, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek przewidziany w art. 86 ust. 10g ustawy o VAT, tj. Wnioskodawca nie jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego po upływie 3 miesięcy od końca miesiąca, w którym nastąpiło faktyczne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Identyczne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w warszawie w interpretacji z dnia 11 lipca 2014 r. nr IPPP3/443-367/14-2/KT.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje Wnioskodawca stoi na stanowisku, że otrzymanie faktury VAT będącej wezwaniem do zapłaty zaliczki na poczet przyszłej dostawy wewnątrzwspólnotowej nie powoduje powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w sytuacji, gdy sprzedawca maszyny nie wystawia faktury VAT dokumentującej dostawę, będzie powstawał 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła faktyczna dostawa maszyny czyli w przedstawionym stanie faktycznym 15 września 2016 r.

Takie stanowisko prezentują również organy podatkowe: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 11 lipca 2014 r. nr IPPP3/443-367/14-2/KT, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 29 października 2014 r. nr IBPP4/443-343/14/BP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Według art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z kolei stosownie do ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
      
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. A
   -z zastrzeżeniem art. 10;
   
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Zaznaczyć należy, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Podkreślić jednakże należy, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie – zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Potraktowanie zatem danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,
  

• po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
  
  

W świetle natomiast art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w myśl zasady ogólnej wyrażonej w art. 86 ust. 10 ustawy, powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. c) - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:

1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.
   
   

Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 10c ustawy).

Ponadto, na podstawie art. 86 ust. 10g ustawy, w przypadku nieotrzymania w terminie, o którym mowa w ust. 10b pkt 2 lit. a), faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, podatnik jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął ten termin.

Z kolei otrzymanie przez podatnika faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie późniejszym niż określony w ust. 10b pkt 2 lit. a), upoważnia podatnika do odpowiedniego powiększenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał tę fakturę (art. 86 ust. 10h ustawy).

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług jak również jako podatnik VAT-UE dokonał od kontrahenta z Danii (podatnika podatku od wartości dodanej) wewnątrzwspólnotowego nabycia maszyny do produkcji gwoździ. Unijny dostawca, zgodnie ze swoim prawem lokalnym, wystawił w dniu 9 sierpnia 2016 r. fakturę (przed dostawą towaru oraz przed zapłatą zaliczki), na podstawie której Wnioskodawca wpłacił 100% zaliczkę na poczet późniejszej dostawy. Kwota zaliczki wynikająca z wystawionej przed dostawą faktury obejmuje 100% wartości zamówionej maszyny. Unijny dostawca, zgodnie z obowiązującymi w jego kraju przepisami prawa, nie wystawił faktury końcowej dokumentującej faktyczną dostawę towaru, która miała miejsce 22 sierpnia 2016 r. Na fakturze zaliczkowej dostawca wskazał numer zamówienia, z którego treści dokładnie wynika jakiej dotyczy maszyny, ilości sztuk, warunków płatności i dostawy tzn., że dostawa nastąpi po dokonaniu 100% przedpłaty.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy objętych zakresem zadanego we wniosku ORD-IN pytania oznaczonego jako nr 1 w pierwszej kolejności, zdaniem tut. Organu, należy przeanalizować kwestię wynikającą z pytania nr 2 dotyczącego określenia obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W odniesieniu do zaliczek należy wskazać, że w związku z koniecznością dostosowania przepisów wprowadzonych dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz.Urz. UE L 189 z 22.07.2010 r., str. 1), ustawodawca krajowy dokonał z dniem 1 stycznia 2013 r. zmian w art. 20 ust. 1-3 oraz 5-7 ustawy. Wprowadzone zmiany miały na celu zapewnienie jednolitości danych zawartych w informacjach podsumowujących i terminowości wymiany danych dokonywanych przy pomocy tych informacji podsumowujących.

Dla uporządkowania i lepszej czytelności art. 20 ustawy, dokonano jego częściowej przebudowy.

W związku ze zmianami w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wynikającymi ze zmiany przepisów unijnych odstąpiono bowiem od określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy lub nabycia towarów - otrzymanie tego rodzaju zapłaty nie może rodzić już obowiązku podatkowego. Tym samym, w przypadku otrzymania faktury zaliczkowej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia u polskiego podatnika nie powstaje obowiązek podatkowy.

Zatem, obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury dokumentującej tą transakcję, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Natomiast w przypadku otrzymania faktury zaliczkowej niedokumentującej dostawy towarów nie powstaje u polskiego podatnika obowiązek podatkowy, nawet, gdy otrzyma on od podatnika podatku od wartości dodanej fakturę zaliczkową na 100% wartości towaru.

Dokonując zatem analizy okoliczności niniejszej sprawy w kontekście powołanych wyżej przepisów prawa uznać należy, że w sytuacji gdy przed wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów uiszczono całość należności za towary oraz nie jest wystawiona faktura „końcowa” dokumentująca wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, to obowiązek podatkowy nie powstaje w momencie wystawienia przez unijnego dostawcę faktury będącej podstawą do zapłaty zaliczki i niedokumentującej dostawy towarów.

W przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, które – jak wskazał Wnioskodawca - miało miejsce 22 sierpnia 2016 r. powstaje zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce dostawa towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia przez Wnioskodawcę, tj. 15 września 2016 r.

Udzielając z kolei odpowiedzi na pytanie oznaczone jako nr 1 w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, że przepisy art. 167-169 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) regulują zagadnienia dotyczące momentu i zakresu odliczenia podatku. Fundamentalną zasadą podatku od wartości dodanej, a nie przywilejem jest neutralność podatku dla podatników, która jest realizowana poprzez umożliwienie podatnikowi obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zapłacony przy nabyciu towarów i usług, związanych z jego działalnością i co do zasady nie może podlegać ograniczeniu.

W myśl art. 178 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE, podatnik uprawniony jest do realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dostawy towarów i usług, jeżeli posiada fakturę wystawioną zgodnie z przepisami dyrektywy. Ponadto, jak stanowi art. 179 Dyrektywy, państwa członkowskie mogą wymagać od podatników dokonujących okazjonalnych transakcji, o których mowa w art. 12, stosowania prawa do odliczenia dopiero w momencie dostawy.

W okolicznościach niniejszej sprawy – jak wskazał Wnioskodawca - unijny dostawca, zgodnie ze swoim prawem lokalnym wystawił fakturę, na podstawie której Spółka wpłaciła 100% zaliczkę na poczet późniejszej dostawy. Zgodnie również z obowiązującymi w jego kraju przepisami prawa, nie wystawił faktury końcowej dokumentującej faktyczną dostawę towaru.

Mając zatem powyższe na uwadze podkreślić należy, iż w myśl cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, pod warunkiem że podatnik otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, oraz uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.

Jak wyżej wskazano w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy powstał 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce dostawa towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia przez Wnioskodawcę, tj. 15 września 2016 r. Z kolei z okoliczności sprawy wynika, że kontrahent z Danii przed dostawą towarów wystawił na rzecz Wnioskodawcy fakturę zaliczkową obejmującą 100% wartości zamówionej maszyny i nie wystawił faktury końcowej dokumentującej dostawę towaru.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca jest w posiadaniu faktury zaliczkowej obejmującej 100% wartości zamówionej maszyny oraz dokumentów potwierdzających dokonanie dostawy, natomiast unijny dostawca, zgodnie z obowiązującymi w jego kraju przepisami prawa, nie wystawił faktury końcowej dokumentującej dostawę towaru, to stwierdzić należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a) ustawy jest spełniony.

Tym samym wskazać należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytego towaru powstał obowiązek podatkowy, pod warunkiem, że Zainteresowany uwzględnił kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie nie występują przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 10g ustawy, a zatem Wnioskodawca nie jest zobowiązany do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego po upływie trzech miesięcy od końca miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabytego towaru.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego jako nr 1 i nr 2, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.