2016.12.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP1.4512.952.2016.2.MP
z 21 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.),uzupełnionym w dniu 5 grudnia 2016 r. (data wpływu 8 grudnia 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 29 listopada 2016 r. (doręczone 1 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego na fakturach dokumentujących raty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne związane z pojazdem samochodowym -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego na fakturach dokumentujących raty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne związane z pojazdem samochodowym.

Wniosek uzupełniono w dniu 5 grudnia 2016 r. (data wpływu 8 grudnia 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 29 listopada 2016 r. (doręczone w dniu 1 grudnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług polegających na obsłudze technicznej planów zdjęciowych i filmowych oraz organizacji planów zdjęciowych i filmowych. Specyfika wykonywanych przez Wnioskodawcę usług jest taka, że realizacja ww. usług odbywa się w miejscach wskazanych przez zleceniodawców. Niemal każde zlecenie realizowane jest w innym miejscu. W związku z tym koniecznym jest dojazd samochodem do miejsca realizacji usługi. Obecnie Wnioskodawca wykorzystuje do tego celu samochód prywatny, który jest zarejestrowany na jego małżonkę. Samochód ten wykorzystuje do celów prywatnych i celów służbowych. W celu ustalenia kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu. Od wydatków związanych z tym pojazdem tj. paliwo, naprawy, materiały eksploatacyjne odlicza 50% podatku VAT. Jednakże ze względu na to, że w przypadku świadczonych przez Wnioskodawcę usług bardzo istotną kwestią jest terminowe i punktualne dotarcie do miejsca świadczenia usług, a prywatny samochód który użytkuje również do celów służbowych jest leciwy i już mocno wyeksploatowany, nosi się zamiarem zakupu nowego samochodu osobowego, który będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Dotychczasowy pojazd prywatny, który obecnie jest wykorzystywany do celów mieszanych tj. do celów prywatnych jak i do celów działalności gospodarczej, po zakupie nowego pojazdu będzie przeznaczony wyłącznie do celów prywatnych.

Wnioskodawca planuje zakup nowego pojazdu poprzez leasing operacyjny. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonuje wyłącznie usługi opodatkowane tym podatkiem. Wnioskodawca informuje także, iż siedziba (główne miejsce prowadzenia działalności) jest inne niż jego miejsce zamieszkania.

W związku z tym, że planuje zakup samochodu osobowego poprzez leasing operacyjny planuje podjęcie następujących czynności w przyszłości:

Złożenie druku VAT-26 w terminie 7 dni od dnia, w którym poniesie pierwszy wydatek związany z nowym samochodem.
Wprowadzenie regulaminu określającego procedury użytkowania pojazdu w celach służbowych skonstruowane w taki sposób, aby wykluczały jego użytek do celów prywatnych. Regulamin określałby, iż pojazd ten może być wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych w godzinach odpowiadających czasowi wykonywania usług będących przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej, obowiązek parkowania pojazdu po godzinach pracy na zamykanym parkingu w miejscu wykonywania działalności gospodarczej, bez możliwości korzystania z auta po godzinach pracy oraz bez możliwości pozostawiania auta w innych miejscach.
Zaprowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu, która będzie zawierać: numer rejestracyjny pojazdu, dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji, stan licznika przebiegu pojazdu na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz dzień zakończenia prowadzenia ewidencji, wpis osoby kierującej pojazdem obejmujący: numer kolejny wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd-dokąd), liczbę przejechanych kilometrów, imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem, liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji. Na koniec miesiąca cyklicznie będzie weryfikowana poprawność prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu oraz sprawdzenie zgodności ewidencji przebiegu pojazdu ze wskazaniami licznika pojazdu.

Ponadto do celów prywatnych takich jak między innymi dojazd z miejsca zamieszkania do siedziby firmy Wnioskodawca będzie używał prywatny pojazd. Dodatkowo Wnioskodawca informuje, iż planowany do zakupu pojazd nie będzie wyposażony w urządzenie do lokalizacji pojazdu GPS i nie planuje montażu takiego urządzenia. Nadzór nad wykorzystaniem pojazdu do celów służbowych realizowany będzie poprzez wyżej wymienione procedury. Faktury dokumentujące wydatki poniesione na leasing operacyjny, paliwo i wydatki eksploatacyjne będą wystawiane na firmę tzn. zawierać będą nazwę firmy Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do pełnego odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących opłaty leasingowe, w tym ratę wstępną oraz ratę wykupową, oraz w fakturach dokumentujących wydatki eksploatacyjne związane z tym pojazdem takie jak np. wydatki na paliwo, naprawy i części do ww. pojazdu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach związanych z zakupem paliwa oraz eksploatacją pojazdu, a także z tytułu wydatków na leasing operacyjny tegoż pojazdu.

Kwestię prawa do odliczania podatku VAT w związku z wydatkami na używanie samochodów osobowych do celów prowadzonej działalności gospodarczej reguluje art. 86, który stanowi:

Art. 86a. ust. 1 W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Jednocześnie w ust. 2 wskazanego artykułu określono katalog wydatków uznawanych za związane z pojazdami samochodowymi.

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem w art. 86a ust. 1 ustanowiono zasadę przyznającą możliwość odliczenia 50% kwoty podatku VAT w wydatkach związanych z pojazdami samochodowymi. Jednakże w art. 86a ust. 3 ustanowiono odstępstwo od tej zasady, z którego wynika , że ograniczenie możliwości pełnego odliczenia podatku VAT nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Dalej w art. 86a ust. 4 określono warunki uznawania pojazdu za pojazd używany wyłącznie do celów działalności gospodarczej:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W sytuacji Wnioskodawcy mamy zatem do czynienia z sytuacją określoną w art. 86a ust. 4 pkt 1, gdyż Wnioskodawca planuje podjęcie działań mających na celu wykluczenie możliwości używania planowanego do zakupu pojazdu do celów innych niż cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Planuje, tak jak wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, wprowadzić regulamin określający zasady używania pojazdu do celów służbowych, obowiązek parkowania auta w siedzibie firmy oraz planuje prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, a także okresowo dokonywać jej weryfikacji. Ponadto ma inne miejsce zamieszkania niż siedziba jego firmy (głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej) a także posiada inny samochód, który będzie używał do celów prywatnych, w tym do celów dojazdu z miejsca zamieszkania do siedziby firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy też podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy – do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zgodnie zatem z ww. regulacjami, podatnikowi przysługiwać będzie ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy – przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne (art. 86a ust. 4 ustawy ).

Zgodnie z art. 86a ust. 9 ustawy – do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy
– jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy – warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1
  lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług polegających na obsłudze technicznej planów zdjęciowych i filmowych oraz organizacji planów zdjęciowych i filmowych. Realizacja ww. usług odbywa się w miejscach wskazanych przez zleceniodawców, niemal każde zlecenie realizowane jest w innym miejscu, w związku z tym, koniecznym jest dojazd samochodem do miejsca realizacji usługi.

Wnioskodawca planuje zakup samochodu osobowego poprzez leasing operacyjny. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonuje wyłącznie usługi opodatkowane tym podatkiem. Wnioskodawca informuje także, iż siedziba (główne miejsce prowadzenia działalności) jest inne niż jego miejsce zamieszkania.

W związku planowanym zakupem samochodu osobowego poprzez leasing operacyjny Wnioskodawca planuje podjęcie następujących czynności w przyszłości:

Złożenie druku VAT -26 w terminie 7 dni od dnia w którym poniesie pierwszy wydatek związany z nowym samochodem.
Wprowadzenie regulaminu określający procedury użytkowania pojazdu w celach służbowych skonstruowane w taki sposób, aby wykluczały jego użytek do celów prywatnych. Regulamin określałby, iż pojazd ten może być wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych w godzinach odpowiadających czasowi wykonywania usług będących przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej, obowiązek parkowania pojazdu po godzinach pracy na zamykanym parkingu w miejscu wykonywania działalności gospodarczej, bez możliwości korzystania z auta po godzinach pracy oraz bez możliwości pozostawiania auta w innych miejscach.
Zaprowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu, która będzie zawierać: numer rejestracyjny pojazdu, dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji, stan licznika przebiegu pojazdu na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz dzień zakończenia prowadzenia ewidencji, wpis osoby kierującej pojazdem obejmujący: numer kolejny wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd-dokąd), liczbę przejechanych kilometrów, imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem, liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji. Na koniec miesiąca cyklicznie będzie weryfikowana poprawność prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu oraz sprawdzenie zgodności ewidencji przebiegu pojazdu ze wskazaniami licznika pojazdu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących opłaty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne związane z ww. pojazdem.

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem (w tym leasingiem operacyjnym) pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją (naprawy, paliwo, części do pojazdu itp.) w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wnioskodawca planuje podjęcie działań mających na celu wykluczenie możliwości używania pojazdu, który zamierza nabyć do celów innych niż cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą poprzez wprowadzenie regulaminu określającego zasady używania pojazdu, prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu zawierającą wszystkie wymagane przepisami prawa elementy, złożenie w obowiązującym terminie informacji o wykorzystaniu pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej ( VAT-26). Ponadto miejscem parkowania samochodu będzie parking przy siedzibie firmy, natomiast do celów dojazdu z miejsca zamieszkania do siedziby firmy Wnioskodawca będzie wykorzystywał inny samochód, przeznaczony do celów prywatnych.

W analizowanej sprawie, oceniając charakter działań Wnioskodawcy należy stwierdzić, że spełnione zostaną wszystkie warunki uprawniające Wnioskodawcę do pełnego odliczenia podatku wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z użytkowaniem pojazdu na podstawie umowy leasingu tj. opłaty leasingowe w tym opłatę wstępną i opłatę wykupową, oraz w fakturach dokumentujących wydatki związane z eksploatacją ww. samochodu osobowego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin