Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP2.4512.815.2016.2.AO
z 22 grudnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 10 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z 10 grudnia 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.) na wezwanie Organu z 30 listopada 2016 r. znak sprawy 1462-IPPP2.4512.815.2016.1.AO (skutecznie doręczone 6 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu dokonania wyboru zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 24 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu dokonania wyboru zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy. Niniejszy wniosek uzupełniony został pismem z 10 grudnia 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.) na wezwanie Organu z 30 listopada 2016 r. znak sprawy 1462-IPPP2.4512.815.2016.1.AO (data doręczenia 6 grudnia 2016 r.).


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą tj. Kancelarię kanoniczną wg PKD nr 69.10.Z. W związku z tym, Wnioskodawca jest czynnym płatnikiem VAT na podstawie art. 113 pkt 13.2 lit. a ustawy o VAT. Ponieważ Wnioskodawca uważa, że Jego działalność nie jest działalnością adwokacką chciałby zmienić nr PKD z 69.10.Z na 94.91.Z i wybrać zwolnienie podmiotowe od podatku od towarów i usług regulowane w przepisie z art. 113 ust. 1.

Wnioskodawca zajmuje się pracą na rzecz wiernych kościoła katolickiego i pomocą w osiągnięciu stwierdzenia nieważności sakramentu małżeństwa, tj. dojściem do prawdy moralnej co do ważności sakramentu. Praca ta polega na weryfikacji wstępnej, czy dany sakrament może być uznany przez kościół za nieważnie zawarty, a w dalszych etapach na podejmowaniu działań (przygotowanie pism, czy rozmowy z przedstawicielami kościoła), które mogą pomóc wiernym w osiągnięciu korzystnego rozstrzygnięcia w organach działających przy danym biskupie diecezjalnym.


W piśmie uzupełniającym złożony wniosek Wnioskodawca wyjaśnił, że:

  • jest zarejestrowanym czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 12 stycznia 2015 roku,
  • obecnie świadczy jeszcze usługi w zakresie doradztwa, ale po zmianie PKD nie będzie świadczył usług w zakresie doradztwa,
    w związku ze zmianą klasyfikacji PKD zmieni
  • się zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę, zupełnie przestanie świadczyć usługi w zakresie doradztwa. Zakres wprowadzonych zmian będzie spójny z PKD 94.91.Z tj. Działalność organizacji religijnych lub osób indywidualnych świadczących usługi bezpośrednio wiernym w kościołach, meczetach, świątyniach, synagogach lub innych miejscach. Działalność Wnioskodawcy będzie polegała na pracy na rzecz wiernych Kościoła Katolickiego i pomocy w osiąganiu stwierdzenia nieważności sakramentu małżeństwa, tj. dojściem do Prawdy Moralnej co do ważności sakramentu. Praca ta polega na weryfikacji wstępnej, czy dany sakrament może być uznany przez Kościół Katolicki za nieważnie zawarty, a w dalszych etapach na podejmowaniu działań (przygotowanie pism, rozmowy z przedstawicielami kościoła, m.in. Wikariuszem Sądowym przy Biskupie Diecezjalnym), które mogą pomóc wiernym w osiągnięciu korzystnego rozstrzygnięcia w organach działających przy danym biskupie diecezjalnym.


Jest to więc usługa tak zwanej Rekomendacji Kanonicznej i nie jest ona związana z doradztwem prawnym, ani innymi usługami prawniczymi.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy Wnioskodawca może wybrać od nowego okresu rozliczeniowego zwolnienie od podatku od towarów i usług zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?


Stanowisko Wnioskodawcy,


Wybrane PKD 69.10.Z dotyczy usług prawniczych i zgodnie z treścią art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a usługi te nie podlegają wyłączeniu ze zwolnienia podmiotowego.


Przychody Wnioskodawcy za ubiegły rok podatkowy nie przekroczyły kwoty 150.000,00. W 2016 r. też Wnioskodawca nie przekroczy tej kwoty. Z podatku VAT Wnioskodawca rozlicza się kwartalnie i począwszy od 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca mógłby skorzystać ze zwolnienia.

Wnioskodawca zajmuje się pracą na rzecz wiernych kościoła katolickiego i pomocą w osiągnięciu stwierdzenia nieważności sakramentu małżeństwa, tj. dojściem do prawdy moralnej co do ważności sakramentu. Praca ta polega na weryfikacji wstępnej, czy dany sakrament może być uznany przez kościół za nieważnie zawarty, a w dalszych etapach na podejmowaniu działań (przygotowanie pism, czy rozmowy z przedstawicielami kościoła), które mogą pomóc wiernym w osiągnięciu korzystnego rozstrzygnięcia w organach działających przy danym biskupie diecezjalnym.

Wg oceny Wnioskodawcy może swoją działalność gospodarczą sklasyfikować wg nr PKD 94.91.Z., tj. „działalność organizacji religijnych lub osób indywidualnych świadczących usługi bezpośrednio wiernym w kościołach, meczetach, świątyniach, synagogach lub innych miejscach”, a w konsekwencji skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przez sprzedaż należy rozumieć, w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.


W myśl art. 113 ust. 2 cyt. ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

  1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
  2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
    1. transakcji związanych z nieruchomościami,
    2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
    3. usług ubezpieczeniowych
    4. - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
  3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.


Na mocy art. 113 ust. 5 ww. ustawy jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.


W świetle art. 113 ust. 11 ww. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.


Stosownie do art. 113 ust. 13 ww. ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

  1. dokonujących dostaw:
    1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
    2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
    3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
    4. terenów budowlanych,
    5. nowych środków transportu;
  2. świadczących usługi:
    1. prawnicze,
    2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
    3. jubilerskie;
  3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.




W świetle powołanych wyżej przepisów podatnik, aby skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy.


Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwo. Termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) pod pojęciem „doradca” należy rozumieć „tego, kto udziela porad”. Natomiast, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, „doradzać” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

W kontekście możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług najistotniejszy jest charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, gdyż już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności z ww. zwolnienia.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 12 stycznia 2015 roku. Obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą tj. Kancelarię kanoniczną wg PKD nr 69.10.Z. W związku z tym, Wnioskodawca jest czynnym płatnikiem VAT na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a ustawy o VAT. Wnioskodawca zajmuje się pracą na rzecz wiernych kościoła katolickiego i pomocą w osiągnięciu stwierdzenia nieważności sakramentu małżeństwa, tj. dojściem do prawdy moralnej co do ważności sakramentu. Praca ta polega na weryfikacji wstępnej, czy dany sakrament może być uznany przez kościół za nieważnie zawarty, a w dalszych etapach na podejmowaniu działań (przygotowanie pism, czy rozmowy z przedstawicielami kościoła), które mogą pomóc wiernym w osiągnięciu korzystnego rozstrzygnięcia w organach działających przy danym biskupie diecezjalnym.

Ponieważ Wnioskodawca uważa, że Jego działalność nie jest działalnością adwokacką chciałby zmienić nr PKD z 69.10.Z na 94.91.Z i wybrać zwolnienie podmiotowe od podatku od towarów i usług regulowane w przepisie z art. 113 ust 1. Wnioskodawca wyjaśnił, że obecnie świadczy jeszcze usługi w zakresie doradztwa, ale po zmianie PKD nie będzie świadczył usług w zakresie doradztwa. W związku ze zmianą klasyfikacji PKD zmieni się zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę, zupełnie przestanie świadczyć usługi w zakresie doradztwa. Zakres wprowadzonych zmian będzie spójny z PKD 94.91.Z tj. Działalność organizacji religijnych lub osób indywidualnych świadczących usługi bezpośrednio wiernym w kościołach, meczetach, świątyniach, synagogach lub innych miejscach. Działalność Wnioskodawcy będzie polegała na pracy na rzecz wiernych Kościoła Katolickiego i pomocą w osiąganiu stwierdzenia nieważności sakramentu małżeństwa, tj. dojściem do Prawdy Moralnej co do ważności sakramentu. Jest to usługa tak zwanej Rekomendacji Kanonicznej i nie jest ona związana z doradztwem prawnym, ani innymi usługami prawniczymi.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości wyboru od nowego okresu rozliczeniowego tj. od 1 stycznia 2017 r. zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.


W świetle przedstawionego opisu Wnioskodawca po zmianie zakresu świadczonych usług nie będzie wykonywał czynności wyłączonych ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT. W szczególności, treść wniosku wskazuje, że Wnioskodawca zarejestrowany od 1 stycznia 2015 r. płatnik podatku VAT zupełnie zaprzestanie świadczenia usług w zakresie doradztwa.

Zatem w związku z nieprzekroczeniem w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł i zmianą zakresu świadczonych usług polegającą na wyłączeniu świadczenia usług doradztwa, sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę dotycząca pracy na rzecz wiernych Kościoła katolickiego i pomocy w osiąganiu stwierdzenia nieważności sakramentu małżeństwa, będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z ww. zwolnienia od 1 stycznia 2017 r. Jednakże po przekroczeniu kwoty wskazanej w art. 113 ustawy o VAT bądź dokonaniu czynności wykluczającej możliwość skorzystania ze zwolnienia Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, na mocy którego zostanie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.


Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Wyjaśnienia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem klasyfikacja prowadzonej działalności gospodarczej wg PKD nie podlegała analizie, gdyż nie mieści się w kompetencjach tut. Organu.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.


Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj