Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP2.4512.869.2016.2.BH
z 12 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 9 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2016 r. (data wpływu 16 listopada 2016 r.) oraz pismem z dnia 2 stycznia 2017 r. (data wpływu 4 stycznia 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 19 grudnia 2016 r. doręczone Stronie w dniu 2 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedawanych pojazdów, po uprzednim ich wynajmowaniu oraz prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu ich zakupu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2016 r., wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku VAT w związku z utratą prawa do stosowania zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 listopada 2016 r. (data wpływu 16 listopada 2016 r.) oraz pismem z dnia 2 stycznia 2017 r. (data wpływu 4 stycznia 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 19 grudnia 2016 r. nr 1462-IPPP2.4512.869.2016.1.BH.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka będzie prowadzić działalność w zakresie zakupu używanych samochodów w celu ich wynajmu sprzedającemu oraz ich odprzedaży po zakończeniu umownego okresu najmu. Spółka, zamierza nabywać samochody od:

• podatników podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.);
  

• podatników podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ze zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.;
  

• podatników podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w procedurze VAT-marża, o której mowa w art. 120 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
  

• osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (w drodze umowy kupna-sprzedaży; transakcja będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych).
  
  
  

Nabyte samochody używane będą wpisane do ewidencji środków trwałych Spółki i będą podlegać amortyzacji. Jednocześnie przedmiotowe samochody będą odpłatnie wynajmowane podmiotom, od których wcześniej były one nabyte. Oznacza to, że będą one wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Docelowo jednak celem ich nabycia będzie ich sprzedaż podmiotom, od których wcześniej nabyto przedmiotowe samochody lub innym podmiotom. Zarówno w momencie nabycia samochodów jak i ich sprzedaży Spółka będzie zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług. Samochody nie będą wykorzystywane do czynności innych niż najem i odprzedaż.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy w sytuacji, kiedy Spółka nabędzie samochód od podatnika podatku od towarów i usług i przedmiotowe nabycie będzie zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. to, w stanie faktycznym opisanym wyżej, będzie ona mogła sprzedać przedmiotowy samochód korzystając ze szczególnej procedury VAT-marża wynikającej z art. 120 ust. 1 pkt 4, niezależnie od tego czy nabywającym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej czy też podatnik podatku od towarów i usług?
2. Czy w sytuacji, kiedy Spółka nabędzie samochód od podatnika podatku od towarów i usług, bez zastosowania zwolnienia, na zasadach ogólnych, będzie ona mogła dokonać odliczenia podatku naliczonego w związku z przedmiotowym nabyciem w pełnej wysokości, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w myśl art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT, tj. - w przypadku, gdy niniejszy samochód wykorzystywany będzie wyłącznie do działalności gospodarczej polegającej na oddawaniu samochodów w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze i jego późniejszej odsprzedaży, która opodatkowana zostanie podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych?
3. Czy w sytuacji, gdy Spółka nabędzie samochód od podatnika podatku od towarów i usług i przedmiotowe nabycie będzie zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. to będzie ona mogła opodatkować podatkiem od towarów i usług sprzedaż tego samochodu na zasadach ogólnych?
4. Czy w sytuacji, kiedy Spółka nabędzie samochód używany od podatnika podatku od towarów i usług w procedurze VAT-marża w celu jego odsprzedaży to, w stanie faktycznym opisanym wyżej będzie mogła go także sprzedać w procedurze VAT-marża niezależnie od tego czy nabywającym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej czy też podatnik podatku od towarów i usług?
5. Czy w sytuacji, kiedy Spółka nabędzie samochód używany od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej na podstawie umowy kupna-sprzedaży, to w stanie faktycznym opisanym wyżej będzie mogła go sprzedać korzystając z procedury VAT-marża, niezależnie od tego czy nabywającym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej czy też podatnik podatku od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Spółka w takim przypadku będzie mogła skorzystać z procedury VAT-marża.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Ustawa definiuje również towary używane jako ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0). Samochody, którymi obrót będzie prowadził Podatnik mieszczą się więc w przedmiotowej definicji. Ustawa ogranicza jednak możliwość stosowania przywołanej wyżej zasady do niektórych kategorii nabyć. Jak stanowi bowiem art. 120 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatki la zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Definicję kwoty sprzedaży zawarto w przepisie art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy, zgodnie z którym - przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

W przedmiotowym stanie faktycznym idzie o sprzedaż towarów, których nabycie jest zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. W przypadku takiego nabycia Spółka nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego. Dlatego też w przedmiotowym stanie faktycznym będzie można zastosować procedurę VAT-marża. Okolicznością, która może wpływać na prawo do zastosowania procedury VAT-marża nie jest to, że samochody stanowiły środek trwały i były wykorzystywane do działalności polegającej na wypożyczaniu samochodów. Stanowisko takie potwierdza wyrok Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 8 grudnia 2005 r., sygn. akt C-280/04. TSUE przyjął stanowisko, że przedsiębiorstwo, które nabyło używany pojazd w celu przeznaczenia go na potrzeby swojej działalności, a następnie w ramach zwykłego wykonywania działalności gospodarczej odsprzedaje pojazd i odsprzedaż ta nie jest w chwili nabycia głównym celem, a jedynie celem drugorzędnym, może dokonać odsprzedaży tego pojazdu korzystając z procedury VAT marża. Jak zatem widać, Trybunał Sprawiedliwości w stanie faktycznym analogicznym do zaprezentowanego w niniejszym wniosku, przyznał prawo do zastosowania procedury VAT marża, więc nie ulega wątpliwości, że Spółka sprzedając używany samochód osobowy nabyty ze zwolnieniem (bez możliwości odliczenia podatku VAT) może zastosować procedurę VAT marża. Podobnie w opinii do tej sprawy rzecznik generalny zauważył: „pojęcie „podlegającego opodatkowaniu pośrednika” zawarte w art. 26a część A lit. e) VI dyrektywy VAT nie powinno być interpretowane w ten sposób, że odnosi się ono jedynie do podatników, których główny rodzaj działalności polega na nabywaniu i sprzedaży towarów używanych w przypadkach, gdy te towary są nabywane w wyłącznym lub głównym celu uzyskania zysku przy odsprzedaży. Pojęcie to obejmuje bowiem osoby, które w czasie nabycia zamierzały odsprzedać te towary w późniejszym czasie, po wykorzystaniu ich najpierw dla celów własnej działalności”. Pogląd ten znalazł również wyraz w interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2014 r., sygn. ILPP2/443-243/14-4/MR wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu oraz interpretacji indywidualnej z dnia 14 marca 2016 r., sygn. IBPP2/4512-31/16/MG, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Prawo do skorzystania ze szczególnej procedury VAT marża wynikającej z art. 120 ust. 1 pkt 4 przysługuje zatem niezależnie od statusu nabywcy, tzn. od tego czy jest osobą fizyczną czy też podatnikiem podatku od towarów i usług. Przepisy nie ograniczają bowiem stosowania procedury VAT-marża do określonej grupy nabywców.

Ad 2

W opinii Spółki będzie ona mogła dokonać odliczenia podatku naliczonego z tytułu przedmiotowych nabyć w pełnej wysokości. Przepisy przewidują pewne ograniczania w odliczeniu podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodów osobowych, jednakże nie będą one miały zastosowania w przedmiotowym stanie faktycznym. Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   

Jednakże przepis ten nie znajduje zastosowania w sytuacji, kiedy samochody będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r.). Przedmiotowe samochody będą wykorzystywane wyłączenie do najmu i do odprzedaży. Obie te czynności będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług, więc samochód będzie wykorzystywanych wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak stanowi art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Jednocześnie jednak przepisy art. 86a ust. 5 pkt 1 lit a i b stanowią, że warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży lub oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W przedmiotowym stanie faktycznym samochody są nabywane wyłączenie w celu wynajmowania i ich odprzedaży. Ponadto czynności te stanowią przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Nie będą one również wykorzystywane do żadnych innych czynności. Dlatego też Spółka nie jest obowiązana do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Ad 3

W opinii Podatnika, stosowanie procedury VAT-marża w niektórych przypadkach, nie stoi na przeszkodzie stosowaniu w innych sytuacjach zasad ogólnych. Zgodnie bowiem z art. 120 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatnik może stosować ogólne zasady opodatkowania do dostaw, do których stosuje się przepisy ust. 10 i 11. Przepis więc jasno wskazuje, że istnieje w tym przypadku możliwość stosowania zasad ogólnych.

Ad 4

Także przy nabyciu samochodu używanego w ramach procedury VAT-marża w celu jego późniejszej odsprzedaży podatnik jest uprawniony do zastosowania procedury VAT marża przy sprzedaży. Jak wskazano wyżej wśród okoliczności nabycia, które rodzą możliwość stosowania VAT-marży zawartych art. 120 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wymieniono również sytuację nabycia towaru używanego w takim trybie. Jak już wcześniej wskazano okoliczność, że towar używany był włączony do ewidencji środków trwałych oraz wykorzystywany w działalności gospodarczej jest irrelewantna z punktu widzenia przedmiotowej procedury. Prawo to przysługuje niezależnie od statusu nabywcy, tzn. od tego czy jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej czy też podatnikiem podatku od towarów i usług. Przepisy nie ograniczają bowiem stosowania procedury VAT-marża do określonej grupy nabywców.

Ad 5

Także w sytuacji, kiedy samochód używany został nabyty od osoby fizycznej w celu jego późniejszej odsprzedaży i nabycie to zostało opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych, możliwe jest zastosowanie przy jego sprzedaży procedury VAT-marża. Wśród podmiotów, od których nabycie umożliwia zastosowanie tej procedury art. 120 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wymienia również osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędące podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub nie będące podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Nabycie od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej towaru używanego jakim jest samochód osobowy rodzi więc możliwość zastosowania procedury VAT-marża przy sprzedaży takiego samochodu. Jak wskazano wyżej fakt włączenia samochodu do środków trwałych Spółki oraz wykorzystywania go do działalności gospodarczej nie ma wpływu na zastosowanie procedury VAT-marża.

Prawo to przysługuje niezależnie od statusu nabywcy, tzn. od tego czy jest osobą fizyczną czy też podatnikiem podatku od towarów i usług. Przepisy nie ograniczają bowiem stosowania procedury VAT-marża do określonej grupy nabywców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.