Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP1.4512.713.2016.2.MS
z 12 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2016 r. (data wpływu 30 września 2016 r.), uzupełnionym w dniu 5 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zarejestrowania się jako odrębny podatnik podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2016 r. został złożony wniosek, uzupełniony uzupełnionym w dniu 5 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zarejestrowania się jako odrębny podatnik podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Do dnia 31 grudnia 2012 r. prowadził Pan wraz z żoną w tych samych obiektach działy specjalne produkcji rolnej - chów i hodowla drobiu. Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, natomiast żona korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Za lata 2008 do 2011 została przeprowadzona kontrola podatkowa przez Urząd Skarbowy Opierając się na wyroku NSA z dnia 10 sierpnia 2011 r. syg. akt I FSK 1211/10 Urząd Skarbowy zakwestionował fakt prowadzenia w jednym budynku hodowli przez oboje małżonków, z których jeden jest czynnym podatnikiem VAT, drugi natomiast rolnikiem ryczałtowym. Wniesione odwołanie do NSA od ustaleń kontroli za lata 2008 do 2011 nie było skuteczne. NSA podtrzymał stanowisko Urzędu Skarbowego (wyroki z dnia 5 lipca 2016 r. ). Jak wskazano w uzasadnieniach wyroków „Naczelnik Urzędu Skarbowego zwrócił uwagę, że oboje małżonkowie prowadzili hodowlę w tym samym obiekcie, który był objęty małżeńską wspólnością majątkową. Z oględzin miejsca prowadzenia działalności wynika, że w obiekcie nie oddzielono żadnymi przegrodami hodowli, którą mieli prowadzić małżonkowie. W decyzji powiatowego lekarza weterynarii numer identyfikacyjny przypisano całemu obiektowi, bez podziału na część prowadzoną przez X. i część prowadzoną przez Y. Ponadto X. oraz Y. wykorzystywali wspólny rachunek bankowy do rozliczania sprzedaży.”

Od dnia 1 stycznia 2013 r. stan faktyczny uległ zmianie. Bowiem od dnia 1 stycznia 2013 r. Pan jako podatnik VAT czynny prowadzi chów i hodowlę wyłącznie w obiekcie położonym w powiecie Z., gmina Z., miejscowość Z. i ponosi koszty związane wyłącznie z funkcjonowaniem tego obiektu. Posiada weterynaryjny numer identyfikacyjny nadany przez Powiatowego Lekarza Weterynarii (WNI) oraz osobny rachunek bankowy, na który wpływają wyłącznie kwoty z wystawionych przez Pana faktur. Posiada równie osobny numer REGON. Jako podatnik VAT nie prowadzi Pan sprzedaży detalicznej. Ponadto również w KRUS konta ubezpieczeniowe zostały rozdzielone (różne numery konta płatnika). Pana żona od dnia 1 stycznia 2013 r. jako rolnik ryczałtowy prowadzi chów i hodowlę wyłącznie w obiekcie położonym w powiecie Y., miasto Y., ulica Y. i ponosi koszty związane wyłącznie z funkcjonowaniem tego obiektu. Posiada osobny weterynaryjny numer identyfikacyjny (WNI) nadany przez Powiatowego Lekarza Weterynarii. Posiada osobny numer REGON oraz w KRUS osobny numer konta płatnika (NKP). Posiada również osobny rachunek bankowy. Pana żona prowadzi wyłącznie sprzedaż detaliczną dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a w jej imieniu nie są wystawiane faktury RR.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że od dnia 1 stycznia 2013 r., pomiędzy małżonkami nadal istnieje małżeńska wspólność majątkowa (małżonkowie nie posiadają rozdzielności majątkowej).

Nieruchomość położona w powiecie Z. w akcie notarialnym widnieje jako wspólność małżeńska, a grunt pod tą nieruchomością jest własnością małżonków. Nieruchomość położona w powiecie Y. w akcie notarialnym widnieje jako wspólność małżeńska, natomiast grunt pod tą nieruchomością otrzymał Pan jako darowiznę i jest to tylko Pana własność (nie robiono rozszerzenia ustawowego co do tego gruntu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od dnia 1 stycznia 2013 r., Pan jako jeden z małżonków może pozostać zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, natomiast Pana żona może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy VAT.

Pana zdaniem, od dnia 1 stycznia 2013 r. w przedstawionym stanie faktycznym, może Pan jako jeden z małżonków być zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a Pana żona korzystać ze zwolnienia jako rolnik ryczałtowy. Wskazał Pan, ze usunięto zastrzeżenia wykazane w czasie kontroli podatkowej za lata 2008-2011 i podtrzymane przez Naczelny Sąd Administracyjny. Działalności w ramach chowu i hodowli prowadzone są w osobnych gospodarstwach, położonych w różnych powiatach, w różnych gminach. Małżonkowie posiadają osobne WNI nadane dla obiektów przez Powiatowych Lekarzy Weterynarii. Posiadają osobne rachunki bankowe. Również stanowisko KRUS potwierdza, że małżonkowie prowadzą osobne gospodarstwa rolne. Na podstawie art. 7 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualne NKP może posiadać wyłącznie rolnik samodzielnie prowadzący gospodarstwo rolne - w przeciwnym wypadku może być ubezpieczony wyłącznie jako domownik pomagający w prowadzeniu gospodarstwa.

Ponadto uważa Pan, że również Dyrektor Izby Skarbowej w decyzjach dotyczących kontroli podatkowej za lata 2008-2011 „sugeruje” takie postępowanie, gdyż w piśmie z dnia 28 listopada 2013 r. zawał wyjaśnienia, iż aby Pana żona mogła rozliczać się z prowadzonej działalności rolniczej jako rolnik ryczałtowy, winna prowadzić działalność w innym miejscu, w innym kurniku, w innym gospodarstwie niż jej mąż.

W uzupełnieniu wniosku wyjaśnił Pan, że ustawa o VAT w art. 2 ust. 1 pkt 16 definiuje „ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o gospodarstwie rolnym - rozumie się przez gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym „za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawne, albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej”. Zarówno Pan, jak i żona spełniają wymogi ustawy o VAT, w związku z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku rolnym prowadza działalność rolniczą. Działalność jest prowadzona w osobnych obiektach nie stanowiących gospodarstwa rolnego. W związku z tym na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 6 pkt 3 oraz 5 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników podlegają osobnym ubezpieczeniom społecznym jako osoby prowadzące osobne produkcje rolne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność rolnicza - zgodnie z zapisem art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) uznać należy, iż działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 5 ustawy o VAT, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych – art. 2 pkt 19 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 2 pkt 16 ustawy o VAT pod pojęciem gospodarstwa rolnego rozumie się przez gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Przez produkty rolne, zgodnie art. 2 pkt 20 ustawy o VAT powołanego artykułu, rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Natomiast przez usługi rolnicze, zgodnie z art. 2 pkt 21, rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o VAT.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 3 ustawy o VAT, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i ust. 2.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, który stanowi, że podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z brzmienia art. 96 ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas bowiem za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne.

Przyjęta zasada ma uprościć rozliczenia podatkowe – gdyż wymienione gospodarstwa to w istocie działalności, w przypadku których częstokroć nie można wyodrębnić osoby prowadzącej gospodarstwo. W takim przypadku, podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Za podatnika uważa się również osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, w odniesieniu do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych przypadkach niż wymienione wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego ma takie znaczenie, że faktury dotyczące tego gospodarstwa czy wspólnej działalności rolniczej (przy nabyciu towarów i usług) będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych i w związku ze świadczeniem usług rolniczych.

W tym miejscu należy zauważyć, iż ani przytoczone powyżej przepisy, ani inne regulacje zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług nie wykluczają możliwości dokonania zmiany osoby uważanej za podatnika na inną osobę, która prowadzi wspólne gospodarstwo rolne, czy wspólną działalność rolniczą. Należy jednak mieć na uwadze, jak już wspomniano wyżej, iż zgodnie z art. 96 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku osób fizycznych prowadzących wspólnie gospodarstwo rolne, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na którą będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług, i która będzie wystawiała faktury przy sprzedaży produktów rolnych, bądź świadcząc usługi rolnicze. Brak jest zatem przeszkód do zmiany osoby reprezentującej wspólne gospodarstwo rolne małżonków (działalność rolniczą) dla potrzeb podatku VAT, o ile oczywiście nowy „reprezentant” – złoży odpowiednie zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy i zostanie zarejestrowany oraz naczelnik urzędu skarbowego potwierdzi zarejestrowanie tej osoby jako podatnika VAT czynnego, a obecny „reprezentant” – zostanie wykreślony z tego rejestru.

Z opisu sprawy wynika, iż do 31 grudnia 2012 r. prowadził Pan wraz z żoną w tych samych obiektach (objętych małżeńską wspólnością majątkową) działy specjalne produkcji rolnej - chów i hodowla drobiu. W związku z prowadzoną działalnością jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, natomiast żona korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Natomiast od dnia 1 stycznia 2013 r. działalność w ramach chowu i hodowli prowadzona jest w „osobnych gospodarstwach”, położonych w różnych powiatach, w różnych gminach (nieruchomości objęte majątkowa wspólnością małżeńską). Jednocześnie małżonkowie posiadają osobne weterynaryjne numery identyfikacyjne (WNI) nadane dla obiektów przez Powiatowych Lekarzy Weterynarii, osobne rachunki bankowe, osobny numer REGON oraz w KRUS osobny numer konta płatnika (NKP). Wątpliwości Pana dotyczą rozstrzygnięcia kwestii, czy od dnia 1 stycznia 2013 r. istnieje możliwość zarejestrowania się przez Pana jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług w sytuacji prowadzenia wyodrębnionej organizacyjnie hodowli drobiu, jednakże w ramach prowadzonej wspólnie działalności rolniczej w nieruchomościach objętych małżeńską wspólnością majątkową.

Odnosząc zatem przedstawiony powyżej stan prawny do opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż wbrew przedstawionemu stanowisku, nie może Pan zostać samodzielnym podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności w zakresie prowadzenia chowu i hodowli drobiu. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, regulujące opodatkowanie działalności rolniczej przewidują, że w odniesieniu do działalności rolniczej prowadzonej przez osoby fizyczne (w nieruchomościach objętych małżeńską wspólnością majątkową) nawet w sytuacji prowadzenia wyodrębnionej organizacyjnie hodowli drobiu może występować tylko jeden podatnik podatku od towarów i usług (art. 96 ust. 2 i art. 15 ust. 4 ww. ustawy o VAT). Oznacza to, że w przypadku produktów pochodzących z tej działalności nie może występować jako podatnik inna osoba, a zatem nie może w odniesieniu do produktów rolnych pochodzących z tego gospodarstwa (działalności rolniczej) zaistnieć sytuacja, w której dostawy dokonują dwaj podatnicy. Nie zmienia tego fakt, iż w ramach jednej działalności rolniczej (czy gospodarstwa rolnego) istnieją wyodrębnione miejsca chowu i hodowli drobiu, bowiem odrębne miejsce chowu drobiu powstało w ramach już istniejącego „gospodarstwa rolnego” (działalności rolniczej), istniejącego we wspólności majątkowej obojga małżonków.

W związku z prowadzeniem działalności rolniczej jest Pan już czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie jest możliwe, aby, również Pana żona była podatnikiem podatku od towarów i usług, korzystającym ze zwolnienia jako rolnik ryczałtowy w związku z tą działalnością rolniczą. Zatem stanowisko Pana należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.