Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-1.4512.1.2017.1.AS
z 10 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od dnia 20 stycznia 1995 r. prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wycena nieruchomości przede wszystkim na zamówienie urzędów administracji samorządowej (urzędy miejskie, gminne, starostwa powiatowe), w małym zakresie dla podmiotów wykonujących działalność gospodarczą i w zakresie marginalnym dla osób fizycznych prywatnych.

Za wykonane usługi wystawiane są faktury z obowiązującym podatkiem VAT w skali 23%, gdyż od początku działalności gospodarczej Zainteresowany nie korzystał ze zwolnienia w płaceniu tegoż podatku, będąc aktywnym podatnikiem VAT.

Od co najmniej 5 lat wykonywane są przez Wnioskodawcę usługi wyłącznie z zakresu rzeczoznawstwa majątkowego, polegające na wycenie nieruchomości.

Zainteresowany nie świadczy usług doradczych w żadnym zakresie i nie zamierza takich świadczyć w przyszłości. W roku 2015 osiągnął przychód netto niższy niż 32.000 zł, w roku 2014 niższy niż 24.000 zł, w roku 2013 niższy niż 30.000 zł.

Przychód netto w roku 2016 nie przekroczy z pewnością 15.000 zł.

Tak niskie przychody i związane z nimi dochody spowodowane są przegrywaniem kolejnych przetargów i postępowań o zamówienia publiczne, a także niekonkurencyjnymi cenami usług zawierającymi podatek VAT, wobec konkurencji niepłacącej tegoż podatku na zasadzie zwolnienia podmiotowego opisanego w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Firma Wnioskodawcy jest praktycznie eliminowana z rynku i np. w roku 2016 nie jest w stanie nawet pokryć kosztów działalności i opłat ubezpieczenia społecznego.

Nawet w przypadku uzyskania zamówień, zaoferowane ceny muszą być tak niskie, że przy prowadzonej skali działalności - Zainteresowany nie zatrudnia pracowników i usługi wykonuje osobiście - nie pozwalają na osiągnięcie istotnego dochodu.

W związku w powyższym Wnioskodawca zwraca się o interpretację prawa podatkowego, by móc dalej funkcjonować na rynku usług rzeczoznawstwa majątkowego.

W ewidencji działalności gospodarczej między innymi wpisana została przed wielu laty pozycja 62.02.Z - „Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki”, która nie była wykonywana od początku działalności firmy, a która została na wniosek Zainteresowanego wykreślona z danych rejestracyjnych dnia 29 grudnia 2016 r.

Ponadto, w ewidencji działalności gospodarczej wpisane są rodzaje działalności:

• 68.31.Z - pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, jako przeważająca działalność,
• 43.21.Z - wykonywanie instalacji elektrycznych,
• 43.29.Z - wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych,
• 62.01.Z - działalność związana z oprogramowaniem,
• 68.32.Z - zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie,
• 95.11.Z - naprawa i konserwacja komputerów i urządzeń peryferyjnych.
  
  

Pozycje 68.31.Z i 68.32.Z obejmują wykonywane przez Wnioskodawcę faktycznie usługi rzeczoznawstwa majątkowego, polegające na wycenie nieruchomości, natomiast działalność wymieniona w pozostałych pozycjach nie była przez Zainteresowanego wykonywana, a związana jest z posiadanym przez Niego wykształceniem inżyniera elektryka.

W związku z powyższym, w dniu 30 grudnia 2016 r. zostało przez Wnioskodawcę złożone uzupełniające zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, w którym wnioskował o zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na zasadzie zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2017 r.

Podstawą do takiego wniosku jest:

• możliwość dana przez ustawodawcę w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług,
• nieprzekraczanie kwoty przychodu w roku 2016 (a także w roku 2015) w wyznaczonej wysokości 150 tys. zł,
• nieprowadzenie usług i działalności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy,
• konieczność uzyskania zwolnienia na zasadzie art. 113 ust. 1 ze względu na sytuację na rynku usług rzeczoznawstwa majątkowego, to jest wyceny nieruchomości.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest uprawniony, by skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT wymienionego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i czy działanie polegające na złożeniu w dniu 30 grudnia 2016 r. opisanego wyżej zgłoszenia VAT-R, jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany jest uprawniony by skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT wymienionego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a Jego działanie polegające na złożeniu w dniu 30 grudnia 2016 r. zgłoszenia VAT-R, w którym wnioskuje o takież zwolnienie od dnia 1 stycznia 2017 r., jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów, i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r., zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z ustawą z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie innych usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024), przepis art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2017 r. otrzymał nowe brzmienie: „Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku”.

Należy również zaznaczyć, że zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. ustawy – podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży w 2016 r. była wyższa niż 150.000 zł i nie przekroczyła 200.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, należy stwierdzić, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wycena nieruchomości przede wszystkim na zamówienie urzędów administracji samorządowej, w małym zakresie dla podmiotów wykonujących działalność gospodarczą i w zakresie marginalnym dla osób fizycznych prywatnych. Za wykonane usługi wystawia faktury z obowiązującym podatkiem VAT w skali 23%, gdyż od początku działalności gospodarczej Zainteresowany nie korzystał ze zwolnienia w płaceniu tegoż podatku, będąc aktywnym podatnikiem VAT. Od co najmniej 5 lat wykonywane są przez Wnioskodawcę usługi wyłącznie z zakresu rzeczoznawstwa majątkowego, polegające na wycenie nieruchomości. Zainteresowany nie świadczy usług doradczych w żadnym zakresie i nie zamierza takich świadczyć w przyszłości. W roku 2015 osiągnął przychód netto niższy niż 32.000 zł, w roku 2014 niższy niż 24.000 zł, w roku 2013 niższy niż 30.000 zł. Przychód netto w roku 2016 nie przekroczy z pewnością 15.000 zł. W ewidencji działalności gospodarczej między innymi wpisana została przed wielu laty pozycja 62.02.Z - „Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki”, która nie była wykonywana od początku działalności firmy, a która została na wniosek Zainteresowanego wykreślona z danych rejestracyjnych dnia 29 grudnia 2016 r. Ponadto, w ewidencji działalności gospodarczej wpisane są rodzaje działalności:

• 68.31.Z - pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, jako przeważająca działalność,
• 43.21.Z - wykonywanie instalacji elektrycznych,
• 43.29.Z - wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych,
• 62.01.Z - działalność związana z oprogramowaniem,
• 68.32.Z - zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie,
• 95.11.Z - naprawa i konserwacja komputerów i urządzeń peryferyjnych.
  
  

Pozycje 68.31.Z i 68.32.Z obejmują wykonywane przez Wnioskodawcę faktycznie usługi rzeczoznawstwa majątkowego, polegające na wycenie nieruchomości, natomiast działalność wymieniona w pozostałych pozycjach nie była przez Zainteresowanego wykonywana, a związana jest z posiadanym przez Niego wykształceniem inżyniera elektryka. W dniu 30 grudnia 2016 r. zostało przez Wnioskodawcę złożone uzupełniające zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, w którym wnioskował o zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na zasadzie zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2017 r. Podstawą do takiego wniosku jest: możliwość dana przez ustawodawcę w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług; nieprzekraczanie kwoty przychodu w roku 2016 (a także w roku 2015) w wyznaczonej wysokości 150 tys. zł; nieprowadzenie usług i działalności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy; konieczność uzyskania zwolnienia na zasadzie art. 113 ust. 1 ze względu na sytuację na rynku usług rzeczoznawstwa majątkowego, to jest wyceny nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy wykonując usługi rzeczoznawstwa majątkowego jest on uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy oraz, czy prawidłowo postąpił składając zgłoszenie VAT-R w dniu 30 grudnia 2016 r. z wnioskiem o zwolnienie od podatku od dnia 1 stycznia 2017 r.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z powyższym należy w tym miejscu rozstrzygnąć, czy wskazane we wniosku usługi, które są wykonywane w ramach prowadzonej działalności, należy zaliczyć do usług, których świadczenie uprawnia do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa.

W potocznym rozumieniu, termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa prawnego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa, należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym „doradztwo” to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że świadczy usługi z zakresu rzeczoznawstwa majątkowego.

Rzeczoznawstwo majątkowe zostało uregulowane w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 174 ust. 1 ww. ustawy, rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Na podstawie art. 174 ust. 2 cyt. ustawy, rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

W myśl art. 174 ust. 3 tej ustawy, rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Stosownie do art. 174 ust. 3a powyższej ustawy, rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

1. rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku;
2. efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju;
3. skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych;
4. oznaczania przedmiotu odrębnej własności lokali;
5. bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości;
6. określania wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego inwestora;
7. wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji w rozumieniu przepisów o rachunkowości;
8. wyceny nieruchomości jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości.
   
   

Ponadto, jak wynika z powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, „rzeczoznawca” to osoba powoływana do wydawania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, wchodzących w zakres jej kwalifikacji.

Zatem z przytoczonej definicji nie wynika, by działania rzeczoznawcy miały charakter usług doradczych.

Mając na uwadze opis świadczonych przez Wnioskodawcę usług oraz powyższą analizę zarówno pojęcia usług doradczych, jak i przepisów ustawy należy stwierdzić, że opisane przez Zainteresowanego usługi, które świadczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie stanowią usług w zakresie doradztwa, które są wyłączone ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Dodatkowo Zainteresowany wskazał, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz przychód netto w roku 2016 nie przekroczy kwoty 15.000 zł.

Skoro zatem w okolicznościach wskazanych we wniosku Wnioskodawca nie świadczy usług mających charakter doradztwa i wartość sprzedaży osiągniętej przez Zainteresowanego z wykonywanej działalności gospodarczej polegającej na wycenie nieruchomości, nie osiągnęła w roku 2016 kwoty wymienionej w art. 113 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca w roku 2017 ma prawo do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie.

Jeżeli jednak faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy przekroczy kwotę, o której mowa w tym przepisie, zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT w sposób nieprzerwany od dnia 20 stycznia 1995 r., a zatem wybór zwolnienia od podatku w roku 2017, na podstawie art. 113 ust 1 ustawy, nie stoi również w sprzeczności z treścią cyt. wyżej art. 113 ust. 11 ustawy, który stanowi, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Odnośnie obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R należy wskazać, że w myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na podstawie art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Przepis art. 96 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.) stanowi, że naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego” i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Natomiast od dnia 1 stycznia 2017 r., ww. art. 96 ust. 4 ustawy obowiązuje w następującym brzmieniu: „Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie”.

Z kolei, w myśl art. 96 ust. 5 ustawy – jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, (...).

Stosownie do treści art. 96 ust. 10 ustawy, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.

Natomiast jak stanowi art. 96 ust. 12 ustawy, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2016 r., poz. 476). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

W tym miejscu należy wskazać, że w świetle art. 98 ust. 1 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw publicznych, w drodze rozporządzenia określi wzór zgłoszenia rejestracyjnego, wzór potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT, wzór potwierdzenia zarejestrowania osoby prawnej oraz podatnika jako podatnika VAT UE i wzór zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 96 ust. 1, 4 i 6 oraz art. 97 ust. 9 - uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej identyfikacji podatników oraz wymagania związane z wymianą informacji o dokonywanych nabyciach i dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Realizując powyższą regulację ustawową, Minister Rozwoju i Finansów wydał rozporządzenie z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 2301).

Wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy, stanowi załącznik nr 1 do ww. rozporządzenia.

Zatem w analizowanym przypadku, z uwagi na fat, że dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym uległy zmianie (Zainteresowany może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy), Wnioskodawca zobowiązny jest zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie 7 dni licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana (art. 96 ust. 12 ustawy). Zgłoszenia zmiany Wnioskodawca winien dokonać poprzez aktualizację danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R.

Podsumowując, we wskazanej sytuacji, gdy Wnioskodawca złożył w dniu 30 grudnia 2016 r. zgłoszenie VAT-R, w którym wnioskował o zwolnienie od dnia 1 stycznia 2017 r. od podatku VAT, w przypadku gdy wartość sprzedaży opodatkowanej w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie powyższej regulacji.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.