Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-1377/12/HS
z 14 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 03 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 12 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do zwrotu w przypadku, gdy osoba fizyczna ubiegająca się o zwrot nie posiada pozwolenia na budowę wydanego na swoje imię i nazwisko - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do zwrotu w przypadku, gdy osoba fizyczna ubiegająca się o zwrot nie posiada pozwolenia na budowę wydanego na swoje imię i nazwisko.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 27 sierpnia 2010 r. wnioskodawca otrzymał aktem notarialnym darowiznę od swojej matki w postaci działki wraz z domem jednorodzinnym w trakcie budowy. Od tego dnia wszelkie faktury zakupu materiałów budowlanych były wystawiane na wnioskodawcę. Inwestycja miała pozwolenie na budowę, ale nie przepisane na osobę wnioskodawcy. W dniu 22 grudnia 2011 r. matka wnioskodawcy złożyła w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego zawiadomienie o zakończeniu budowy, w którym wnioskodawca jest wpisany jako właściciel nieruchomości. Zawiadomienie zostało przyjęte. Nie było żadnej kontroli po złożeniu zawiadomienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca ma prawo otrzymać zwrot niektórych kosztów wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym na podstawie wniosku VZM-1 wraz z wymaganymi dokumentami, z taką różnicą, że pozwolenie na budowę nie było na niego przepisane?

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z ww. ustawą i broszurą informacyjną Ministerstwa Finansów dotyczącą tej ustawy:

1. poniósł on wydatki na zakup materiałów budowlanych w związku z inwestycją polegająca na budowie budynku mieszkalnego,
2. poniesione wydatki ma udokumentowane fakturami VAT,
3. ma prawo do dysponowania nieruchomością w okresie, w którym poniósł koszty,
4. posiada pozwolenie na budowę.
   
   

Wnioskodawca zaznacza, iż tu jest ten szczegół, że pozwolenie na budowę nie jest na niego, ale mimo wszystko na tę właśnie inwestycję.

Dalej wnioskodawca wskazuje, iż powyższa sytuacja nie ma znamion próby wyłudzenia bądź nadużycia prawa, a wynika jedynie z jego zaniedbania dotyczącego dokumentacji.

W opinii wnioskodawcy, zgodnie z art. 75 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej „Władze publiczne prowadzą politykę sprzyjającą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli, w szczególności przeciwdziałają bezdomności, wspierają rozwój budownictwa socjalnego oraz popierają działania obywateli zmierzające do uzyskania własnego mieszkania.”

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późń. zm.), która weszła w życie z dniem 01 stycznia 2006 r.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

W art. 2 pkt 1 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym została zawarta definicja budynku mieszkalnego. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym – rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków.

Zwrot dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w okresie od dnia 01 maja 2004 r., które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 01 maja 2004 r. są opodatkowane 22% podatkiem VAT. Przy czym zgodnie z art. 11a ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o podatku VAT, rozumie się przez to również podatek od towarów i usług o stawce wyższej niż 22 % obowiązującej na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 3 ust. 4 ww. ustawy dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej. Z kolei w myśl art. 2 pkt 3 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym ilekroć w ustawie jest mowa o fakturze - rozumie się przez to fakturę VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, dokumentującą zakupy, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków, związanych z budownictwem mieszkaniowym, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 07 lipca 1994 r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.
   
   

Stosownie do art. 5 ust. 1 ww. ustawy zwrot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym. Jeżeli osoba fizyczna pozostaje w związku małżeńskim, wniosek może być złożony wspólnie z małżonkiem lub odrębnie przez każdego z małżonków. Jeżeli małżonkowie składają odrębne wnioski, do różnych urzędów skarbowych, są jednocześnie obowiązani zawiadomić o złożeniu wniosku urząd skarbowy właściwy dla złożenia wniosku przez małżonka (art. 5 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 5 ust. 5 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy załączyć kopię:

1. pozwolenia na budowę albo - w przypadku remontu, o którym mowa w ust. 4 pkt 7 - dokumentu potwierdzającego tytuł prawny osoby fizycznej do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego;
2. faktur dokumentujących poniesione wydatki, o których mowa w art. 3 ust. 1.
   
   

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika jednoznacznie, iż prawo do ubiegania się o zwrot części podatku od towarów i usług zawartego w cenie materiałów przysługuje m.in. pod warunkiem, że osoba fizyczna, która poniosła wydatki na budowę budynku mieszkalnego posiada pozwolenie na budowę, zgodnie z ustawą – Prawo budowlane oraz faktury, które potwierdzają poniesienie wydatków i są wystawione na osobę fizyczną ubiegającą się o zwrot.

Pozwolenie na budowę, w myśl art. 3 pkt 12 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U z 2010 r., Nr 243 poz. 1623 z późn zm.), to decyzja administracyjna zezwalająca na rozpoczęcie i prowadzenie budowy lub wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego.

Zatem aby uzyskać prawo do zwrotu części wydatków związanych m.in. z budową budynku mieszkalnego spełnione muszą być jednocześnie wszystkie warunki określone w art. 3 i art. 4 cytowanej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. Oznacza to, że niespełnienie któregokolwiek z nich, nawet przy spełnieniu pozostałych warunków pozbawia osobę fizyczną prawa do ubiegania się o zwrot części wydatków związanych m.in. z budową budynku mieszkalnego. Powołane wyżej przepisy określają przesłanki przedmiotowe i podmiotowe, jakie powinny zaistnieć, aby osoba fizyczna miała prawo otrzymać zwrot części podatku VAT zawartego w cenie zakupionych materiałów budowlanych.

W przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą Prawo budowlane wymagane jest pozwolenie na budowę jednym z obligatoryjnych warunków uzyskania zwrotu części wydatków, który spełnić musi osoba ubiegająca się o taki zwrot jest posiadanie pozwolenia na budowę, którego kopię należy również załączyć do wniosku składanego w urzędzie skarbowym w związku ze zwrotem. Tym samym brak posiadania ww. dokumentu tj. pozwolenia na budowę przez osobę ubiegająca się o zwrot części wydatków poniesionych w związku z budową pozbawia ją możliwości uzyskania takiego zwrotu.

Zauważyć należy, że ustawodawca wskazując, iż pozwolenie na budowę musi posiadać osoba fizyczna dokonująca wydatków i realizująca jedną z inwestycji, na którą pozwolenie takie jest wymagane zgodnie z Prawem budowlanym ograniczył krąg osób, które mogą się ubiegać o zwrot podatku VAT.

W myśl bowiem art. 28 ust. 1 i 2 ww. ustawy Prawo budowlane roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29-31. Stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu.

Zatem wskazując, że osoba fizyczna ubiegająca się o zwrot wydatków winna posiadać pozwolenie na budowę nie oznacza bynajmniej, że osoba ta winna posiadać pozwolenie, na którym jako inwestor figuruje jakakolwiek osoba. Podmiot inwestora winien być zgodny z podmiotem ubiegającym się o zwrot. Posiadać pozwolenie na budowę nie oznacza bowiem posiadać pozwolenie wydane na cudze imię i nazwisko, ale posiadać pozwolenie na budowę oznacza posiadać je na swoje imię i nazwisko. Brak wydanego w związku z inwestycją, na którą poniesiono wydatki – czyli m.in. budową budynku mieszkalnego, pozwolenia na budowę, na imię i nazwisko osoby ubiegającej się o zwrot części wydatków w związku z tą budową wyklucza możliwość uzyskania zwrotu części podatku VAT zawartego w cenie zakupionych przez tę osobę materiałów budowlanych.

Zauważyć bowiem należy, że gdyby dla ustawodawcy nie miało znaczenia, kto jest stroną (inwestorem) pozwolenia na budowę nie wskazywałby w przepisie art. 4 ust. 2 ustawy, iż prawo do zwrotu przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna (ubiegająca się o zwrot) posiada m.in. pozwolenie na budowę, ale że prawo do zwrotu przysługuje pod warunkiem, że dla danej inwestycji pozwolenie na budowę zostało wydane. Natomiast wskazując, że osoba fizyczna ubiegająca się o zwrot musi posiadać pozwolenie na budowę ustawodawca jednoznacznie wskazał, że pozwolenie na budowę na swoje imię i nazwisko musi posiadać osoba fizyczna ubiegająca się o zwrot.

Reasumując, sformułowanie, iż osobie fizycznej przysługuje prawo do zwrotu pod warunkiem, że posiada m.in. pozwolenie na budowę, które zobowiązana będzie również dołączyć do wniosku w sprawie zwrotu, składanego w urzędzie skarbowym oznacza, że stroną tej decyzji bezwzględnie winna być osoba ubiegająca się o zwrot. Osoba ubiegająca się o zwrot części wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym winna zatem posiadać i dołączyć do wniosku o zwrot pozwolenie na budowę, na którym to ona figuruje jako strona, na rzecz której została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę. Stroną decyzji o pozwoleniu na budowę nie może w żadnym wypadku być inna osoba niż ta, która ubiega się o zwrot, byłoby to bowiem sprzeczne z ustawą. Odwołując się bowiem do wykładni systemowej i celowościowej, które uznawane są za najodpowiedniejsze i najlepiej prowadzące do wyjaśnienia intencji ustawodawcy zauważyć należy, że jego zamiarem nie jest wspieranie zwrotem innej osoby, niż ta, która poniosła wydatki i jest inwestorem, czyli realizuje jedną z inwestycji uprawniającą ją do zwrotu, co w przypadku prowadzenia inwestycji wymagającej pozwolenia na budowę właśnie owo pozwolenie potwierdza. W niniejszej sprawie, w świetle prawa, inwestorem realizującym inwestycję pozostała matka wnioskodawcy.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że z opisu zdarzenia przedstawionego we wniosku o interpretację wynika, że wnioskodawca nie spełnia wymogu posiadania pozwolenia na budowę w rozumieniu przepisów ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. W przedmiotowej sprawie wnioskodawca dysponuje bowiem wyłącznie pozwoleniem na budowę wydanym na inną osobę, a nie pozwoleniem na budowę wydanym na swoje imię i nazwisko. Z tego powodu Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów nie może potwierdzić, że wnioskodawca ma uprawnienia, aby ubiegać się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych skoro nie posiada pozwolenia na budowę, na którym figuruje jako inwestor, czyli strona decyzji. Posiadanie zaś pozwolenia na budowę, na którym jako prowadzący inwestycję figuruje podmiot ubiegający się o zwrot nie jest „szczegółem”, jak określa to wnioskodawca, lecz jednym z podstawowych warunków, od których ustawodawca uzależnił prawo do zwrotu części poniesionych wydatków. Powoływanie się wnioskodawcy na swoje zaniedbanie w materii dokonania zmiany w wydanej decyzji o pozwoleniu na budowę w żadnym wypadku nie usprawiedliwia braku spełnienia wskazanej wyżej przesłanki do zwrotu. Wnioskodawca sam ponosi skutki swoich zaniedbań i nie ma podstaw aby teraz się od tej odpowiedzialności uchylać.

Organ zauważa, ze niewątpliwie należy przyznać rację wnioskodawcy, iż zgodnie z art. 75 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej „Władze publiczne prowadzą politykę sprzyjającą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli, w szczególności przeciwdziałają bezdomności, wspierają rozwój budownictwa socjalnego oraz popierają działania obywateli zmierzające do uzyskania własnego mieszkania.” Przejawem powyższej polityki państwa jest m.in. możliwość ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych. Jednakże aby móc skorzystać z prawa do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z budową budynku mieszkalnego należy, jak powyżej dowiedziono, spełniać warunki uprawniające do skorzystania z tego uprawnienia. Warunków tych wnioskodawca jednak nie dopełnił. Tym samym w braku możliwości skorzystania z prawa do zwrotu niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym wynikającego z niespełnienia przez wnioskodawcę warunków do tego uprawniających nie można w żadnym wypadku dopatrywać naruszenia art. 75 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Przyznanie wnioskodawcy prawa do zwrotu części wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, pomimo iż wnioskodawca nie dopełnił jednego z ustawowych warunków ubiegania się o ten zwrot byłoby niczym innym jak naruszeniem zasady demokratycznego państwa prawa (art. 2 Konstytucji), zasady praworządności (art. 7 Konstytucji) oraz równości wobec prawa (art. 32 Konstytucji).

Stanowiska wnioskodawcy nie można więc było uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.