Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP2.4512.618.2016.2.KT
z 17 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2016 r. (data wpływu 23 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 lutego 2017 r. (data wpływu 3 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Inwestycji polegającej na budowie Hali oraz terminu dokonania tego odliczenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania usługi dzierżawy Hali na rzecz Spółki za czynność opodatkowaną podatkiem VAT i niekorzystającą ze zwolnienia, prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Inwestycji polegającej na budowie Hali oraz terminu dokonania tego odliczenia. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 lutego 2017 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, własnego stanowiska w zakresie pytania nr 2 wniosku ORD-IN oraz wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto … jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest aktualnie inwestorem realizującym projekt pn. „…” (hala dla toru do łyżwiarstwa szybkiego), zwanej dalej „Inwestycja” lub „Hala”. Inwestycja polega na budowie Hali wielofunkcyjnej dla toru łyżwiarstwa szybkiego. Wewnątrz Hali poza torem łyżwiarskim znajdować się będzie również lodowisko wewnętrzne, boisko wielofunkcyjne do siatkówki i koszykówki oraz korty tenisowe. Budowa Hali jest współfinansowana w 50% z dotacji otrzymanej z Ministerstwa Sportu i Turystyki. Hala będzie dla Gminy środkiem trwałym o wartości przekraczającej kwotę 15.000 zł.

W związku z realizacją ww. inwestycji Gmina ponosi szereg wydatków na zakup towarów i usług służących celom tej Inwestycji, które to wydatki dokumentowane są przez dostawców towarów/usługodawców wystawieniem stosownych faktur VAT, w których wykazywany jest VAT. Zakończenie inwestycji planowane jest na II kwartał 2017 r. Hala jest budowana na terenie należącym do Gminy, co znajduje potwierdzenie we właściwej ewidencji gruntów.

Po zakończeniu budowy i oddaniu Inwestycji do użytkowania, Gmina zamierza zawrzeć z nowo utworzoną Spółką komunalną (zwaną dalej: Spółka) umowę cywilnoprawną, w ramach której odda Halę w odpłatną dzierżawę. Uzyskiwany z tego tytułu czynsz dzierżawny zamierza traktować jako opodatkowany obrót, który będzie dokumentować poprzez wystawienie stosownych faktur VAT.

W rezultacie, wybudowana Hala będzie służyć Gminie wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych (dzierżawa). Spółka będzie spółką prawa handlowego, której jedynym udziałowcem będzie Gmina. Po wydzierżawieniu Hali, Spółka będzie odpowiedzialna za wykonywanie czynności związanych z tym obiektem, w szczególności w imieniu własnym i na własną rzecz będzie wynajmowała tor łyżwiarski, a także boisko do siatkówki i koszykówki oraz korty tenisowe zainteresowanym podmiotom. Będzie również organizowała „biletowane” imprezy o charakterze sportowym, kulturalnym i rozrywkowym oraz będzie odpłatnie udostępniać go na rzecz mieszkańców/grup młodzieży szkolnej, w tym także dla potrzeb zajęć lekcyjnych prowadzonych przez szkoły, kluby, stowarzyszenia, a także na cele organizacji spotkań, narad, wyborów etc.

Na pytanie tut. Organu „Czy wszystkie nabywane towary i usługi w związku z realizacją inwestycji, o której mowa we wniosku, będą wykorzystywane w całości do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?” Wnioskodawca odpowiedział, że do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w całości wykorzystywane będą nabywane przez Gminę towary i usługi związane z budową Hali, o której mowa we wniosku. Pozostałe towary i usługi nabywane przez Gminę w związku z realizacją Inwestycji, dotyczące zagospodarowania terenu nie będą w całości wykorzystywane do działalności gospodarczej. Wartość nabytych towarów i usług dotycząca zagospodarowania terenu nie zostanie zaliczona do kosztów inwestycji związanych z działalnością gospodarczą (planowane koszty zagospodarowania terenu wynoszą ok. 1 080 000,00 zł netto/1 328 400,00 zł brutto).

Z kolei na pytanie „Czy nowo utworzona spółka komunalna, o której mowa we wniosku jest odrębnym od gminy podatnikiem podatku od towarów i usług, samodzielnie rozliczającym się z podatku VAT?” Zainteresowany odpowiedział, iż nowo utworzona spółka komunalna, o której mowa we wniosku, utworzona zostanie na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 roku o gospodarce komunalnej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 573 ze zm.). Spółka będzie odrębnym od Gminy Miasto … podatnikiem podatku od towarów i usług, samodzielnie rozliczającym się z podatku VAT. Będzie to spółka prawa handlowego posiadająca osobowość prawną, odrębnym od gminy podmiotem zarówno pod względem organizacyjnym, jak i finansowym.

W odpowiedzi na pytanie „Na jaki okres (ile lat) Gmina przewiduje wydzierżawienie ww. Hali?” Wnioskodawca wskazał, że Gmina przewiduje wydzierżawienie ww. Hali na okres co najmniej 25 lat z opcją przedłużenia, z zachowaniem przez dzierżawcę określonej funkcjonalności Hali w całym okresie dzierżawy.

Na pytanie „Jaki Gmina przewiduje (bądź został ustalony) miesięcznie czynsz z tytułu ww. dzierżawy? Jaka będzie/jest jego skala (np. kilkaset, kilkadziesiąt złotych)?” Zainteresowany odpowiedział, iż przewidywany miesięczny czynsz z tytułu ww. dzierżawy, wynosił będzie kilkadziesiąt tysięcy złotych i w całości stanowić będzie przychód Gminy Miasto …, oprócz czynszu dzierżawca będzie ponosił dodatkowo koszty związane bieżącym utrzymaniem obiektu, w tym koszty remontów, konserwacji oraz koszty związane z ewentualną modernizacją Hali w porozumieniu z Gminą (właścicielem Hali).

W odpowiedzi na pytanie „W jakiej wysokości gmina planuje ponieść wydatki na budowę Hali, o której mowa w opisie sprawy? Wnioskodawca wskazał, że planowane wydatki na budowę Hali (bez wydatków związanych z zagospodarowaniem terenu), o której mowa w opisie sprawy, zgodnie z obecnie zawartymi umowami wykonawczymi na budowę Hali będącej przedmiotem dzierżawy wynoszą: 37 824 000,00 zł netto (słownie: trzydzieści siedem milionów osiemset dwadzieścia cztery tysiące złotych netto) + VAT 8 699 520,00 zł = 46 523 520,00 zł brutto (słownie: czterdzieści sześć milionów pięćset dwadzieścia trzy tysiące pięćset dwadzieścia złotych brutto).

Zainteresowany na pytanie „Jaka będzie wartość przedmiotowej Hali realizowanej w ramach Inwestycji, o której mowa we wniosku?” odpowiedział, że wartością przedmiotowej Hali (wartość początkowa) będzie suma kosztów poniesionych na wytworzenie Hali, będącej następnie przedmiotem dzierżawy.

Na pytanie „W jakiej relacji będzie pozostawał czynsz z tytułu odpłatnej dzierżawy ww. Hali z nakładami ponoszonymi na budowę przedmiotowej Hali? Wnioskodawca odpowiedział, że czynsz z tytułu odpłatnej dzierżawy Hali będzie pozostawał w bezpośredniej relacji z nakładami ponoszonymi na tą Halę, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. ponoszone nakłady są bezpośrednio związane z czynnościami opodatkowanymi, tj. odpłatną dzierżawą. Roczny czynsz stanowił będzie ok. 1/40 wartości wytworzenia Hali (tj. wysokości poniesionych nakładów).

W odpowiedzi na pytanie „Czy czynsz z tytułu odpłatnej dzierżawy ww. Hali relatywnie pokryje wartość poniesionych kosztów na budowę tej Hali?” Zainteresowany wskazał, że planuje, iż czynsz z tytułu odpłatnej dzierżawy ww. Hali winien pokryć wartość poniesionych kosztów na budowę tej Hali maksymalnie w okresie całkowitej amortyzacji Hali, tj. w okresie ok. 40 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w analizowanym przypadku Gmina ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez dostawców towarów i świadczących usługi związane z realizacją inwestycji (Hali) (oznaczone jako pytanie nr 2 wniosku ORD-IN)?
2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 2 wniosku ORD-IN, czy Gmina ma możliwość dokonania obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wskazanych w pytaniu nr 2 wniosku ORD-IN w rozliczeniu za okres, w którym otrzymała daną fakturę lub w rozliczeniu za któryś z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku uchybienia terminom – poprzez korektę rozliczenia za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (oznaczone jako pytanie nr 3 wniosku ORD-IN)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku):

Ad. 1 (Ad. 2 we wniosku ORD-IN)

W związku z faktem, iż wybudowana Hala będzie wykorzystywana do prowadzenia przez Gminę opodatkowanej działalności gospodarczej, tj. polegającej na odpłatnej dzierżawie Hali na rzecz Spółki, przysługuje pełne prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych wyłącznie z budową Hali, będącej przedmiotem dzierżawy. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniem przepisów, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie). Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy opodatkowane dostawy towarów i świadczenie usług są wykorzystywane przez ich nabywcę do wykonywania czynności opodatkowanych. Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy nabywane towary i usługi zostały nabyte przez podatnika VAT, oraz pozostają w związku z wykonywanymi przez tego podatnika czynnościami opodatkowanymi. Pierwszy ze wskazanych warunków odnosi się do kwestii nabywania towarów i usług przez podatnika i odsyła do art. 15 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Należy podkreślić, że bezspornym, w ocenie Gminy, jest fakt, że odpłatne wydzierżawienie Hali na rzecz Spółki należy uznać za świadczenie podlegające opodatkowaniu VAT (i niekorzystające ze zwolnienia od podatku). Gmina wskazuje, że szczegółowa argumentacja w powyższym zakresie została przedstawiona w stanowisku odnoszącym się do pytania nr 1 wniosku ORD-IN. Należy podkreślić, że zagadnienie wykorzystywania różnego rodzaju inwestycji realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego do celów działalności podlegającej opodatkowaniu VAT było w przeszłości przedmiotem szeregu interpretacji wydawanych w imieniu Ministra Finansów.

Reasumując należy stwierdzić, że w związku z faktem, że wydatki dotyczące budowy Hali udokumentowane fakturami VAT są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego wyłącznie z wydatkami ponoszonymi na budowę Hali.

Ad. 2 (Ad. 3 we wniosku ORD-IN)

Zdaniem Gminy, realizacja prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powinna nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym otrzymała daną fakturę lub w rozliczeniu za któryś z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku uchybienia tym terminom – poprzez korektę rozliczenia za okres, w którym otrzymała daną fakturę. Kwestia dotycząca terminów, w których podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, czyli do „rozliczenia” faktur dokumentujących nabycie towarów i usług uregulowana została w art. 86 ust. 10 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, prawo to powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 11, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ponadto zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach o których mowa w ust 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że (w sytuacji, w której nie mają zastosowania inne szczególne przepisy regulujące terminy odliczenia, wskazana w przepisach art. 86 ust. 10, 10d, 10e, 11 i 13) ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji w rozliczeniu za okres, w którym otrzymała daną fakturę lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. W przypadku natomiast, gdyby Gmina nie dokonała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w powyżej wskazanych terminach, ma możliwość dokonania korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany w fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy w tym miejscu przywołać również art. 168 ww. dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia – od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić – VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika. Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu.

Kierując się wykładnią dokonywaną w zgodzie z zasadami VI Dyrektywy (od 1 stycznia 2007 r. – Dyrektywy 2006/112/WE), na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, podobnie jak i art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy (art. 167 i nast. Dyrektywy 2006/112/WE) należy przyjąć – co do zasady – że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie.

Należy zauważyć, że w orzeczeniu TSUE z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz stwierdzono, że warunek dopuszczalności odliczenia podatku VAT, tj. warunek by czynność powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w bezpośrednim i ścisłym związku z czynnościami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia należy rozumieć zgodnie z założeniami prawa do odliczenia podatku VAT. Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada z kolei, iż wydatki poczynione celem ich uzyskania stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do odliczenia (innymi słowy, wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie). Wskazując na powyższe TSUE stwierdził, że brak bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami) a transakcją opodatkowaną wyrażającego się w braku konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku, bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych, wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji, gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w bezpośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT.

Podobnie stanowisko zostało wyrażone w wyrokach TSUE z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98 Commissioners of Customs and Excise przeciw Midland Bank plc oraz z dnia 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 Abbey National plc przeciwko Commissioners of Customs and Excise).

Z kolei w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-104/12 Finanzamt Köln–Nord przeciwko Wolframowi Beckerowi, Trybunał podkreślił, iż warunkiem powstania prawa do odliczenia podatku VAT od nabycia towarów lub usług na wcześniejszym etapie obrotu jest, by koszt nabycia owych towarów lub usług stanowił element ceny transakcji dającej prawo do odliczenia na późniejszym etapie.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z przywołanych przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy będzie spełniony, gdyż jak wskazał Wnioskodawca wybudowana Hala będzie służyć Gminie wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem mając na uwadze tak przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy, Zainteresowanemu, będącemu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji.

Reasumując, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, wybudowana Hala będzie służyć Gminie wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Zainteresowanemu, będzie przysługiwać prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Inwestycji polegającej na budowie Hali, pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 (oznaczonego jako pytanie nr 2 we wniosku ORD-IN) należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Ponadto wskazać należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

I tak, jak postanowiono w art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 10c przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d, 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Na mocy art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów jeżeli podatnik nie dokonał odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku naliczonego (art. 86 ust. 10 ustawy) lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy), ma prawo dokonać korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia podatku, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

W tym przypadku jednak – co należy podkreślić – podatnik może dokonać korekty deklaracji jedynie za ten miesiąc, nie mając wyboru złożenia deklaracji za kolejne dwa okresy rozliczeniowe.

Zatem, odnosząc się do kwestii sposobu odliczenia kwot podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Inwestycji polegającej na budowie Hali należy stwierdzić, że z uwagi na zasadę „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”, po spełnieniu określonych przesłanek wynikających z wyżej powołanych przepisów prawa, Wnioskodawcy będzie przysługiwało na bieżąco prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu przedmiotowych wydatków, tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy od nabytych towarów i usług oraz Wnioskodawca otrzyma fakturę dokumentującą transakcję, lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W sytuacji zaś, gdy Wnioskodawca nie odliczy podatku naliczonego dotyczącego wydatków związanych z realizacją Inwestycji polegającej na budowie Hali w ww. terminach, będzie mógł – na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy – zrealizować to prawo poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tj. za pierwszy okres rozliczeniowy, w którym spełnił wszystkie warunki do dokonania odliczenia, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 (oznaczonego jako pytanie nr 3 we wniosku ORD-IN) należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z zagospodarowaniem terenu, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Z kolei z okoliczności sprawy przedstawionych przez Wnioskodawcę nie wynika, iż nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy. Zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to oceny faktycznych relacji pomiędzy podatkiem należnym a naliczonym dokona organ podatkowy w przeprowadzonym postępowaniu podatkowym, a interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Informuje się, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Inwestycji polegającej na budowie Hali oraz terminu dokonania tego odliczenia (pytania nr 2 i 3 we wniosku ORD-IN). Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania usługi dzierżawy Hali na rzecz Spółki za czynność opodatkowaną podatkiem VAT i niekorzystającą ze zwolnienia (pytanie nr 1 we wniosku ORD-IN), został załatwiony interpretacją nr 1061-IPTPP2.4512.606.2016.2.KT.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.