Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-2.4512.227.2016.2.AO
z 21 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 15 grudnia 2016 r. (data wpływu 15 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 28 stycznia 2017 r. (data wpływu 28 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT. Wniosek uzupełniono pismem z 28 stycznia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu z 28 stycznia 2017 r.).

Wnioskujący o niniejszą interpretację indywidualną jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce. Nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej, a głównym źródłem przychodów jest umowa o pracę z obecnym pracodawcą. Wnioskujący zamierza (na podstawie przyszłej umowy o dzieło) nabyć odpłatnie stronę internetową, co do której nabędzie również pełnię autorskich praw majątkowych. Strona internetowa będzie prowadzona w zakresie aktualizacji jej treści przez Wnioskującego. Po nabyciu strony internetowej, Wnioskujący zamierza udostępniać przestrzeń reklamową w swojej witrynie www. Udostępnianie przestrzeni reklamowej reklamodawcom odbywać się będzie na podstawie umowy świadczenia tego typu usługi – tzw. usługa (X) zawartej z podmiotem mającym siedzibę w Irlandii. Obsługą usług reklamowych dla Y zajmuje się spółka Z (mająca siedzibę w Irlandii) jak również obsługą sklepów internetowych dla P zajmuje się A (mająca siedzibę w Irlandii). Z tymi podmiotami zostaną więc zawarte właściwe umowy. Podmiot świadczący usługę dokonywać będzie płatności (poprzez przelewy na konto Wnioskującego) jako rozliczanie reklamodawców i sieci reklamowe, w przypadku odpowiedniej ilości „kliknięć” w reklamy. Dodatkowo, w powiązaniu ze stroną wnioskujący zamierza nabyć aplikację mobilną na urządzenia mobilne o treści związanej z tematyką strony internetowej (program komputerowy napisany w sposób umożliwiający uruchamianie go na telefonach komórkowych). Aplikacja mobilna zostanie nabyta z autorskimi prawami majątkowymi na podstawie przyszłej umowy o dzieło „o wykonanie aplikacji i przeniesienie praw”. Jako właściciel aplikacji Wnioskujący zamierza udostępniać w niej również miejsce pod przestrzeń reklamową. Udostępnianie przestrzeni reklamowej reklamodawcom odbywać się będzie również na podstawie umowy świadczenia tego typu usługi (tzw. usługa M) zawartej z tym samym co poprzednio opisanym podmiotem zarejestrowanym w Irlandii. Dokonywanie płatności na konto Wnioskującego odbywać się będzie na analogicznych zasadach jak dla strony www. Ta sama aplikacja będzie również umieszczona na portalu internetowym do pobrania odpłatnie, dzięki czemu użytkownicy będą mieli dostęp do aplikacji bez reklam. Umieszczenie aplikacji odbędzie się na podstawie umowy z podmiotem zagranicznym (amerykańska korporacja) w zakresie czynności związanych z marketingiem, wprowadzaniem na rynek i dostarczaniem aplikacji dla urządzeń iphone użytkownikom końcowym (za pośrednictwem sklepu internetowego, którego ten podmiot jest właścicielem). Zainteresowana osoba za odpowiednią kwotę ustaloną przez Wnioskującego może pobrać aplikację i korzystać z niej na zasadach licencji (nabyte majątkowe prawa autorskie pozostawać będą w dalszym ciągu własnością Wnioskującego). Po upływie okresu rozliczeniowego podmiot wpłacać będzie na konto Wnioskującego należności za pobrania aplikacji ze sklepu (po odliczeniu właściwej prowizji dla siebie od cen należnych za użytkowanie aplikacji). Przychody roczne wynikające ze wszystkich źródeł przychodu Wnioskującego nie przekroczą wartości 150 000 zł.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku na zadane pytania przez tut. Organ, Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

• PYTANIE 1: czy czynności, które świadczy Wnioskodawca i które zostały opisane we wniosku są usługami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, którym jest zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a?
  ODPOWIEDŹ 1: Nie. W interpretacji Wnioskującego, miejscem prowadzenia usług będzie każdorazowo siedziba spółek Z oraz A. Wynika to z art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.
• PYTANIE 2: czy oprócz określonych we wniosku czynności, Zainteresowany świadczy jeszcze jakieś inne usługi? Czy świadczone usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług?
  ODPOWIEDŹ 2: Oprócz wskazanych we wniosku czynności, Wnioskujący nie będzie świadczył innych usług.
• PYTANIE 3: czy Zainteresowany świadczy usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych czy też podmiotów prowadzących działalność gospodarczą?
  ODPOWIEDŹ 3: Zgodnie z odpowiedzią z punktu 2, w opisanym przypadku przyszłym, Zainteresowany będzie świadczył usługi na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, tj. usługa najmu powierzchni reklamowej w aplikacji jak również najmu powierzchni reklamowej na stronie www to usługa dla Z; usługa udostępnienia aplikacji na zasadzie udzielenia licencji do dalszego rozpowszechniania w sklepach to usługa dla A. W obu przypadkach będą to usługi świadczone dla przedsiębiorców mających siedzibę poza terytorium RP.
• PYTANIE 4: czy wpłaty dokonywane na rzecz Wnioskodawcy spełniają warunki, o których mowa w § 2 ust. 1 i ust. 2 do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177) w zw. z pkt 39 załącznika do ww. rozporządzenia, tj. jeżeli Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych to:
  • czy opłaty będą w całości następowały za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub na jego rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której Zainteresowany jest członkiem)?
  • czy z ewidencji i dowodów dokumentujących te transakcje jednoznacznie będzie wynikało, jakiej konkretnie transakcji zapłata będzie dotyczyła (dane nabywcy, w tym jego adres)?
  ODPOWIEDŹ 4: Wnioskodawca nie będzie w opisanym stanie przyszłym świadczył usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych. Opłaty za usługi będą w całości następowały za pośrednictwem banku. Z ewidencji i dowodów dokumentujących te transakcje bankowe będzie jednoznacznie wynikało jakiej konkretnie transakcji dana zapłata dotyczyła, dane będą zawierały dane nabywcy usługi, w tym adres nabywcy usługi.
• PYTANIE 5: czy Zainteresowany dokonuje dostawy towarów lub świadczy usługi w zakresie określonym w § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia?
  ODPOWIEDŹ 5: W opisywanym we wniosku stanie przyszłym, Wnioskujący nie będzie dokonywał dostawy towarów oraz nie będzie świadczył usług w zakresie określonym w § 4 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskujący będzie zwolniony z podatku od towarów i usług oraz czy musi składać zgłoszenie rejestracyjne? (pytanie oznaczone we wniosku jako IV)

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie z podatku od towarów i usług i zgłoszenie rejestracyjne: w zakresie podatku VAT, odpłatne udostępnienie aplikacji jak również pobieranie pożytków z udostępnianych powierzchni na reklamy (zarówno w aplikacji jak i na stronie www) według Wnioskującego należałoby zakwalifikować do usługi świadczonej drogą elektroniczną w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jednakże z uwagi na fakt, że tego typu sprzedaż w przypadku Wnioskującego z pewnością nie przekroczy kwoty 150 000 zł rocznie, Wnioskujący zamierza skorzystać ze zwolnienia wskazanego w art. 113 pkt l ustawy o VAT. W związku z powyższym Wnioskujący nie przewiduje składania zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług u właściwego ze względu na miejsce zamieszkania Naczelnika Urzędu Skarbowego (na druku VAT-R) gdyż w jego przypadku nie ma takiej konieczności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami zaś, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem „usługi” w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednakże, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy stanowią implementację regulacji wspólnotowych. W art. 9 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2016, Nr 347, str. 1, z późn. zm.) zawarta została definicja podatnika oraz działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 Dyrektywy „Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Z kolei „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określaną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, z cyt. powyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku decydujące znaczenie ma stałość, ciągłość wykorzystywania majątku. Nie oznacza jednak, że podmiot, który wykona np. tylko jedną transakcję, nie uzyska statusu podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce. Nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej, a głównym źródłem przychodów jest umowa o pracę z obecnym pracodawcą. Wnioskujący zamierza (na podstawie przyszłej umowy o dzieło) nabyć odpłatnie stronę internetową, co do której nabędzie również pełnię autorskich praw majątkowych. Strona internetowa będzie prowadzona w zakresie aktualizacji jej treści przez Wnioskującego. Po nabyciu strony internetowej, Wnioskujący zamierza udostępniać przestrzeń reklamową w swojej witrynie www. Udostępnianie przestrzeni reklamowej reklamodawcom odbywać się będzie na podstawie umowy świadczenia tego typu usługi, tzw. usługa (X) zawartej z podmiotem mającym siedzibę w Irlandii. Obsługą usług reklamowych dla Y zajmuje się Z (mająca siedzibę w Irlandii) jak również obsługą sklepów internetowych dla P zajmuje się A (mająca siedzibę w Irlandii). Z tymi podmiotami zostaną więc zawarte właściwe umowy. Podmiot świadczący usługę dokonywać będzie płatności (poprzez przelewy na konto Wnioskującego) jako rozliczanie reklamodawców i sieci reklamowe, w przypadku odpowiedniej ilości „kliknięć” w reklamy. Dodatkowo, w powiązaniu ze stroną Wnioskujący zamierza nabyć aplikację mobilną na urządzenia mobilne o treści związanej z tematyką strony internetowej (program komputerowy napisany w sposób umożliwiający uruchamianie go na telefonach komórkowych). Aplikacja mobilna zostanie nabyta z autorskimi prawami majątkowymi na podstawie przyszłej umowy o dzieło „o wykonanie aplikacji i przeniesienie praw”. Jako właściciel aplikacji Wnioskujący zamierza udostępniać w niej również miejsce pod przestrzeń reklamową. Udostępnianie przestrzeni reklamowej reklamodawcom odbywać się będzie również na podstawie umowy świadczenia tego typu usługi (tzw. usługa M) zawartej z tym samym co poprzednio opisanym podmiotem zarejestrowanym w Irlandii. Dokonywanie płatności na konto Wnioskującego odbywać się będzie na analogicznych zasadach jak dla strony www. Ta sama aplikacja będzie również umieszczona na portalu internetowym do pobrania odpłatnie, dzięki czemu użytkownicy będą mieli dostęp do aplikacji bez reklam. Umieszczenie aplikacji odbędzie się na podstawie umowy z podmiotem zagranicznym (amerykańska korporacja) w zakresie czynności związanych z marketingiem, wprowadzaniem na rynek i dostarczaniem aplikacji dla urządzeń iphone użytkownikom końcowym (za pośrednictwem sklepu internetowego, którego ten podmiot jest właścicielem). Zainteresowana osoba za odpowiednią kwotę ustaloną przez Wnioskującego może pobrać aplikację i korzystać z niej na zasadach licencji (nabyte majątkowe prawa autorskie pozostawać będą w dalszym ciągu własnością Wnioskującego). Po upływie okresu rozliczeniowego podmiot wpłacać będzie na konto Wnioskującego należności za pobrania aplikacji ze sklepu (po odliczeniu właściwej prowizji dla siebie od cen należnych za użytkowanie aplikacji). Przychody roczne wynikające ze wszystkich źródeł przychodu Wnioskującego nie przekroczą wartości 150 000 zł. Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że czynności, które świadczy i które zostały opisane we wniosku są usługami które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju – którym zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy – jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Dodatkowo, Zainteresowany podkreślił, że oprócz wskazanych we wniosku czynności, nie będzie świadczył innych usług.

Analizując okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że planowane przez Wnioskodawcę świadczenie usług, za wynagrodzeniem, dla określonych wyżej podmiotów będzie stanowiło działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca będzie występował w ramach tych czynności jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Należy przy tym zauważyć, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym – opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie. Dlatego też, w przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Przepis ten wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem, według tej regulacji, jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się przy tym do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest – co do zasady – miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i ust. 1a, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2 i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

W przedstawionej sprawie Wnioskodawca zamierza – po nabyciu strony internetowej, co do której nabędzie również autorskie prawa majątkowe – udostępniać przestrzeń reklamową w swojej witrynie www. Zainteresowany wskazał, że miejscem świadczenia (opodatkowania) ww. usług będzie miejsce – jak określił Wnioskodawca – w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego od podatku VAT oraz braku konieczności składania zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb tego podatku w sytuacji świadczenia opisanych we wniosku czynności.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei w myśl art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jak wyżej wskazano, pod pojęciem sprzedaży, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Zatem, nie stanowią sprzedaży, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, m.in. odpłatne świadczenia usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju, za które zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (…).

Tym samym, przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy, należy brać pod uwagę m.in. wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju. W konsekwencji nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Oznacza to, że do wartości limitu zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się kwot z tytuł sprzedaży usług świadczonych na rzecz podatników mających siedziby w innym niż Polska państwie Unii Europejskiej, dla których miejsce świadczenia ustalane będzie na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy, i które nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Odnosząc się do obowiązków rejestracyjnych Wnioskodawcy z tytułu wykonywanych czynności należy zauważyć, że stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Przy czym, w myśl ust. 3 ww. artykułu, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Na podstawie art. 96 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.), naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Natomiast do 31 grudnia 2016 r. przepis ten brzmiał: naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Stosownie do art. 96 ust. 4a ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2017 r.), naczelnik urzędu skarbowego nie dokonuje rejestracji podmiotu jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania podmiotu, jeżeli:

1. dane podane w zgłoszeniu rejestracyjnym są niezgodne z prawdą lub
2. podmiot ten nie istnieje, lub
3. mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z tym podmiotem albo jego pełnomocnikiem, lub
4. podmiot albo jego pełnomocnik nie stawia się na wezwania naczelnika urzędu skarbowego.
   
   

Z treści ww. przepisów wynika, że podatnik korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy, może (ale nie musi) złożyć zgłoszenie rejestracyjne. Wówczas naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Należy jednak zwrócić uwagę również na treść art. 97 ust. 1 ustawy, z którego wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Zgodnie z art. 97 ust. 3 pkt 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy świadczą usługi, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

W myśl ww. art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca – zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Według art. 100 ust. 10 ustawy, na potrzeby ust. 1 pkt 4 zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, na którym, zgodnie z art. 28b, ma miejsce świadczenie usług, jest usługobiorca, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 15, będący usługodawcą nie posiada na terytorium tego państwa członkowskiego:

1. siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej;
2. siedziby działalności gospodarczej, posiada natomiast na tym terytorium stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy, jeżeli usługodawca posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na tym terytorium, nie uczestniczy w tych transakcjach.
   
   

W świetle powyższych regulacji, pomimo, że w opisanej sprawie świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium kraju, będzie miał on obowiązek, w myśl art. 97 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 97 ust. 1 oraz art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, zarejestrować się jako podatnik VAT UE, z możliwością skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, skoro Wnioskodawca poza działalnością opisaną we wniosku, która nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce – nie będzie dokonywał na terytorium kraju żadnej innej sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy w związku z art. 5 ustawy – wówczas będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego i w tym zakresie nie będzie miał obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego (VAT-R) dla potrzeb podatku od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, że pomimo skorzystania z prawa do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zarejestrowania się jako podatnik podatku VAT UE.

W związku z rozstrzygnięciem, że w przedmiotowej sprawie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie spełniają definicji sprzedaży – stanowisko Wnioskodawcy należało uznać całościowo za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku jako nr IV). Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży z tytułu świadczonych usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej (pytanie oznaczone we wniosku jako nr V) oraz w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został rozstrzygnięty odrębnymi pismami.

Dodatkowo, tut. Organ wskazuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Należy również zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W konsekwencji stwierdzić należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Wskazać należy, że wydaną interpretację oparto na założeniu, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju.

A zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy

o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.