Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP1.4512.683.2016.1.KM
z 24 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2016 r. (data wpływu 20 września 2016 r.), uzupełnionym w dniu 15 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla na roboty wentylacyjne wykonywane w ramach budowy nowego budynku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2016 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 15 listopada 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla na roboty wentylacyjne wykonywane w ramach budowy nowego budynku.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W kwietniu 2016 r. Wnioskodawca podpisał umowę, zgodnie z którą jako wykonawca zobowiązuje się do wykonania robót m.in. w zakresie:

1. wykonania wentylacji mechanicznej w garażu, w tym w szczególności:




1. dostawy i montażu przewodów wentylacyjnych
   
2. dostawy i montażu tłumików, przepustnic i króćców amortyzacyjnych
   
3. dostawy i montażu kratek wentylacyjnych,
   
4. dostawy i montażu central wentylacyjnych, wyrzutni dachowych i wentylacyjnych,
   
5. dostawy i montażu automatyki,
   
6. dostawy i montażu instalacji detekcji gazu,
   
7. dostawy i montażu obudowy kanałów płytkami Corit,
   
8. pomiary i regulacja wentylacji mechanicznej,

na zadaniu inwestycyjnym pn. „Budynek mieszkalny wielorodzinny z garażami podziemnymi wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i zagospodarowaniem terenu”. Jako termin realizacji robót ustalono:

• rozpoczęcie przedmiotu umowy na kwiecień 2016 r.
• zakończenie przedmiotu umowy na listopad 2016 r.

Zgodnie z treścią umowy rozliczenie między stronami następuje na podstawie faktur VAT przejściowych, wystawianych na koniec każdego okresu rozliczeniowego na podstawie protokołu podpisanego przez zamawiającego, bez zastrzeżeń, stwierdzających stan zaawansowania robót. Do wynagrodzenia netto zostaje doliczony podatek VAT. Wartość stawki podatku VAT nie została określona w umowie. Wnioskodawca za częściowe wykonanie robót w zakresie wentylacji mechanicznej garaży wystawił w m-cu czerwcu 2016 r. fakturę VAT z treścią w poz. 1 „dostawa i montaż wentylacji mechanicznej” doliczając do wartości netto faktury podatek należny VAT w wysokości 23%, uważając tę stawkę za prawidłową, bowiem stosownie do przepisu art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla tego typu robót właściwą stawką jest 23%.

Dostawa i montaż wentylacji mechanicznej jako roboty budowlane wykonane w garażach podziemnych, które uznano za „lokale użytkowe”, a nie mieszkalne są wykluczone z obniżonej stawki VAT, tj. do 8% pomimo, iż inwestycja obejmuje budynek mieszkalny wielorodzinny sklasyfikowany w PKOB w dziale 11.

Firma zamawiająca uznała zaś, iż do tego typu robót powinna być zastosowana stawka 8% argumentując tym, iż „usługa zgodnie z podpisaną umową przez strony” jest wykonana jako „w całości w budynku mieszkalnym” i kwalifikuje się do objęcia stawką 8%. Na okoliczność tę firma zamawiająca przesłała do Wnioskodawcy pismo prosząc o wyjaśnienie i podanie podstawy prawnej naliczenia VAT w stawce 23%.

Z obawy, że odmienne stanowisko w sprawie podatku VAT może przyczynić się do opóźnienia zapłat za kolejne roboty wykonane na tym zadaniu, Wnioskodawca zwraca się z prośbą o indywidualną interpretację przepisów prawa w tym temacie. Uważa, że tylko indywidualna interpretacja może rozstrzygnąć problem właściwej stawki VAT. Do momentu otrzymania interpretacji Wnioskodawca poprosił firmę w piśmie, aby przyjmowała faktury ze stawką VAT 23%, zaś po otrzymaniu odpowiedzi – faktury dotychczas wystawione zostaną „o stawkę podatku VAT skorygowane”.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca świadczy na obiekcie usługi jako podwykonawca głównego wykonawcy w ramach zadania inwestycyjnego polegającego „na budowie” budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażami podziemnymi wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i zagospodarowaniem terenu. Jest to nowopowstały budynek, w którym Wnioskodawca jako „wykonawca” wykonuje całość robót w zakresie wentylacji budynku. Używając słowa „między innymi” Wnioskodawca zaznaczył, że oprócz wentylacji mechanicznej w garażu budynku wykonuje roboty w zakresie wentylacji grawitacyjnej mieszkań. Wykonanie wentylacji grawitacyjnej mieszkań fakturowane jest ze stawką 8%. Za wykonanie przedmiotu umowy wynagrodzenie jest ryczałtowe, zgodnie z ofertą Wnioskodawcy. Faktura wystawiana jest po zakończeniu poszczególnych etapów robót. W zawartej umowie nie ma mowy o innych instalacjach, które Wnioskodawca miałby wykonać w ramach tego zadania inwestycyjnego.

Reasumując zadanie inwestycyjne polega na wykonaniu robót wentylacji mechanicznej w garażu i wykonaniu wentylacji grawitacyjnej w ramach budowy nowego budynku, na co jest jedna umowa zawarta pomiędzy „zamawiającym” a „wykonawcą” czyli Wnioskodawcą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stosowana dotychczas stawka podatku VAT w wysokości 23% jest prawidłowa, jaka powinna być stawka podatku VAT na wykonane prace montażowe polegające na wykonaniu wentylacji mechanicznej w garażu podziemnym w budynku mieszkalnym wielorodzinnym (na fakturze w treści jest napisane dostawa i montaż wentylacji mechanicznej)?

Zdaniem Wnioskodawcy w sprawie oceny zaistniałego stanu faktycznego przy wystawianiu faktury VAT za „dostawę i montaż wentylacji mechanicznej” w garażu podziemnym w budynku wielorodzinnym należy zastosować stawkę 23%, traktując sprawę jako usługę montażową wykonaną w części wspólnej budynku jakim są - w ocenie Wnioskodawcy - garaże podziemne, definiując garaże jako „lokal użytkowy” pomimo, że znajdują się w obrysie budynku mieszkalnego wielorodzinnego sklasyfikowanego w PKOB w dziale 1122.

Podpierając się definicją lokalu użytkowego np. w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. przez lokal użytkowy należy rozumieć jedno lub zespół pomieszczeń wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Wnioskodawca uważa, że garaże są przeznaczone na cele inne niż mieszkaniowe i chociaż mogą stanowić część składową lokalu mieszkalnego – to nie są przeznaczone na stały pobyt ludzi i nie służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Reasumując garaże (podziemne) według wiedzy Wnioskodawcy spełniają przesłanki zawarte w definicji „lokalu użytkowego”, zatem wykonanie przez Wnioskodawcę usługi budowlano-montażowe w postaci dostawy i montażu wentylacji mechanicznej w garażu podziemnym budynku mieszkalnego wielorodzinnego, należy przy wystawieniu faktury VAT za ww. czynności opodatkować stawka podatku w wysokości 23%, ponieważ „lokale użytkowe” przy wykazie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8% są wykluczone – rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w części dot. obniżenia stawki VAT do 8% (par. 7 pkt 1).

Wobec powyższego dostawa i montaż wentylacji mechanicznej w garażu jest opodatkowany stawką podatku VAT 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od tej reguły ustawodawca ustanowił pewne wyjątki, tzn. przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Na podstawie art. 3 pkt 6, 7, 7a i 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm.) przez:

• budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.
• roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego;
• przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego;
• remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja to „unowocześnienie i usprawnienie czegoś”- według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów wykorzystywanych do wykonania tej usługi, uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podpisał umowę jako podwykonawca na wykonanie robót w zakresie wentylacji dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego o symbolu PKOB 1122. Przedmiotem umowy jest wykonanie w nowobudowanym budynku wentylacji mechanicznej w garażach podziemnych oraz wentylacji grawitacyjnej w mieszkaniach. Wykonanie powyższego zadania zostało objęte jedną umową na całość prac, a wynagrodzenie jest ryczałtowe. Fakturowanie odbywa się na podstawie zaawansowania wykonania poszczególnych etapów robót.

Odnosząc zatem wskazane regulacje prawne do opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż skoro wykonanie przedmiotowej wentylacji mechanicznej w garażu podziemnym w budynku mieszkalnym wielorodzinnym jest świadczone na podstawie jednej umowy regulującej całość robót w zakresie wentylacji w tym obiekcie, a usługi te wykonywane są w ramach zadania inwestycyjnego polegającego na budowie obiektu zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to - w tym konkretnym przypadku – do czynności tych należy zastosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 i ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy. Na etapie budowy obiektu trudno bowiem mówić o wyodrębnionych (poszczególnych) lokalach (np. użytkowych). Stąd też do całości robót dotyczących budowy obiektu budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie ma stawka preferencyjna.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.