Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4514.661.2016.2.PM
z 21 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 listopada 2016 r. (data wpływu do Biura – 2 grudnia 2016 r.), uzupełnionym 23 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania majątku likwidowanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do spółki akcyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2016 r. do Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania majątku likwidowanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do spółki akcyjnej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 12 stycznia 2017 r. znak: 2461-IBPB-2-1.4514.661.2016.1.PM wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 23 stycznia 2017 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową (spółką akcyjną), podlegającą w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich uzyskania. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów.

Wnioskodawca jest udziałowcem spółki kapitałowej (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą w Polsce (dalej: Spółka), w której posiada bezpośrednio 100% udziałów w kapitale zakładowym. Posiadanie tych udziałów wynika z tytułu własności. Wnioskodawca posiada przedmiotowe udziały w kapitale zakładowym Spółki nieprzerwanie przez okres dłuższy niż dwa lata.

Wnioskodawca oraz Spółka wchodzą w skład grupy kapitałowej prowadzącej działalność deweloperską. Spółka funkcjonowała jako spółka celowa do realizacji inwestycji budowlanej. Obecnie jednak Spółka nie realizuje już zadań inwestycyjnych. Ze względu na to, iż grupa dąży do uproszczenia struktury własnościowej, poprawienia poziomu zarządzania oraz ograniczenia kosztów funkcjonowania grupy, planowana jest m.in. likwidacja spółek, które nie realizują już żadnej inwestycji. Z uwagi na powyższe planowane jest podjęcie uchwały o rozwiązaniu Spółki. Podjęcie uchwały o rozwiązaniu Spółki spowoduje, iż Spółka rozpocznie proces likwidacji zmierzający do jej wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego (KRS).

W związku z likwidacją, cały majątek Spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli zostanie przekazany Wnioskodawcy. Na przedmiotowy majątek będą składać się w szczególności:

• przysługujące Spółce wierzytelności z tytułu pożyczek udzielonych na rzecz Wnioskodawcy oraz pożyczek udzielonych na rzecz innych podmiotów (tj. wierzytelności o spłatę kwoty głównej pożyczek oraz naliczonych odsetek od pożyczek),
• akcje w spółce komandytowo-akcyjnej (zwane dalej: „akcjami w SKA”)
• (dalej łącznie zwane: „majątkiem”).
  
  

Odnośnie wierzytelności z tytułu umów pożyczek udzielonych przez Spółkę ich przeniesienie na Wnioskodawcę nastąpi na podstawie umowy cesji (przelewu) wierzytelności. Instytucja cesji (przelewu) wierzytelności została uregulowana w przepisach art. 509-518 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 509 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Przekazanie Wnioskodawcy wierzytelności pożyczkowej Spółki przysługującej jej wobec Wnioskodawcy spowoduje, iż wierzytelność ta oraz związane z nią zobowiązanie wygasną z mocy prawa. Nastąpi bowiem tzw. konfuzja (łac. confusio), czyli sytuacja w której następuje połączenie w rękach tej samej osoby praw przysługujących wierzycielowi oraz skorelowanych z tym obowiązków dłużnika.

Na dzień otrzymania przez Wnioskodawcę w wyniku likwidacji Spółki majątku będzie on posiadał bezpośrednio i nieprzerwanie przez okres dwóch lat w jej kapitale zakładowym udziały w wysokości nie mniejszej niż 10%.

Z uzupełnienia wniosku, które wpłynęło do Biura 23 stycznia 2017 r. wynika, że:

• Majątek likwidowanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (w tym m.in. akcje spółki komandytowo-akcyjnej) zostanie przekazany do Wnioskodawcy w wykonaniu dyspozycji art. 286 Kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z § 1 tego przepisu podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli. Zgodnie natomiast z § 2 majątek, o którym mowa w § 1, dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów.
• Przekazanie ww. majątku nie będzie oparte o czynność cywilnoprawną o charakterze zobowiązującym, w szczególności nie odbędzie się to na podstawie umowy sprzedaży ani darowizny.
• Wierzytelności należące do likwidowanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością także zostaną przekazane do Wnioskodawcy w wykonaniu dyspozycji art. 286 Kodeksu spółek handlowych. Pomiędzy Wnioskodawcą a spółką z ograniczoną odpowiedzialnością zawarta zostanie rozporządzająca umowa cesji wierzytelności, która będzie niezbędna do technicznego przeniesienia wierzytelności na Wnioskodawcę. Umowa cesji nie będzie miała charakteru umowy sprzedaży.
• Przekazanie wierzytelności nie będzie oparte o czynność cywilnoprawną o charakterze zobowiązującym, w szczególności nie odbędzie się to na podstawie umowy sprzedaży ani darowizny.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją Spółki majątku będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych? (Pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją Spółki majątku, tj. wierzytelności pożyczkowych Spółki i akcji w SKA, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca, przywołując art. 1 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazał czynności podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, zaznaczając również, że w podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązuje zasada enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych – jedynie wymienione w ww. ustawie czynności cywilnoprawne podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że czynność przekazania wierzytelności pożyczkowych i akcji w SKA w wyniku podziału majątku likwidowanej spółki, nie została wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zatem, powyższe czynności nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał stanowiska zaprezentowane przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki;
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 270 pkt 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1578, ze zm.) rozwiązanie spółki powoduje uchwała wspólników o rozwiązaniu spółki albo o przeniesieniu siedziby spółki za granicę, stwierdzona protokołem sporządzonym przez notariusza.

Z kolei w myśl art. 274 § 1 Kodeksu spółek handlowych otwarcie likwidacji następuje z dniem uprawomocnienia się orzeczenia o rozwiązaniu spółki przez sąd, powzięcia przez wspólników uchwały o rozwiązaniu spółki lub zaistnienia innej przyczyny jej rozwiązania.

Stosownie do art. 286 § 1 ww. Kodeksu podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli.

Majątek, o którym mowa w § 1 dzieli się dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów (art. 286 § 2 Kodeksu spółek handlowych).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca (spółka akcyjna) jest udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej: Spółka), w której posiada bezpośrednio 100% udziałów w kapitale zakładowym. Planowane jest podjęcie uchwały o rozwiązaniu Spółki. Podjęcie uchwały o rozwiązaniu Spółki spowoduje, iż Spółka rozpocznie proces likwidacji. W związku z likwidacją, cały majątek Spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli zostanie przekazany Wnioskodawcy. Na przedmiotowy majątek będą składać się w szczególności przysługujące Spółce wierzytelności z tytułu pożyczek udzielonych na rzecz Wnioskodawcy oraz pożyczek udzielonych na rzecz innych podmiotów (tj. wierzytelności o spłatę kwoty głównej pożyczek oraz naliczonych odsetek od pożyczek) i akcje w spółce komandytowo-akcyjnej (dalej łącznie zwane: „majątkiem”). Odnośnie wierzytelności z tytułu umów pożyczek udzielonych przez Spółkę ich przeniesienie na Wnioskodawcę nastąpi na podstawie umowy cesji (przelewu) wierzytelności. Majątek likwidowanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (w tym m.in. akcje spółki komandytowo-akcyjnej) zostanie przekazany do Wnioskodawcy w wykonaniu dyspozycji art. 286 Kodeksu spółek handlowych. Przekazanie ww. majątku nie będzie oparte o czynność cywilnoprawną o charakterze zobowiązującym, w szczególności nie odbędzie się to na podstawie umowy sprzedaży ani darowizny. Wierzytelności należące do likwidowanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością także zostaną przekazane do Wnioskodawcy w wykonaniu dyspozycji art. 286 Kodeksu spółek handlowych. Pomiędzy Wnioskodawcą a spółką z ograniczoną odpowiedzialnością zawarta zostanie rozporządzająca umowa cesji wierzytelności, która będzie niezbędna do technicznego przeniesienia wierzytelności na Wnioskodawcę. Umowa cesji nie będzie miała charakteru umowy sprzedaży. Przekazanie wierzytelności nie będzie oparte o czynność cywilnoprawną o charakterze zobowiązującym, w szczególności nie odbędzie się to na podstawie umowy sprzedaży ani darowizny.

Instytucję przelewu (cesji) wierzytelności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.).

Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Przelew wierzytelności jest swoistą konstrukcją prawną, przewidzianą w ogólnych zasadach zobowiązań, prowadzącą do zmiany osoby wierzyciela podczas, gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Umowy cesji wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umowy przenoszącej własność. Dodać należy, że cesja nie ma formy samoistnej umowy, dlatego też dla jej realizacji musi być dokonana czynność cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności.

Z treści art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że czynnością stanowiącą podstawę cesji może być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inne umowy zobowiązujące do przeniesienia wierzytelności.

Podkreślić należy, że umowa cesji jako niewymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile nie przybierze postaci jednej z umów wymienionych w tym przepisie.

Jak już wspomniano powyżej, katalog czynności cywilnoprawnych, ujęty w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ma charakter zamknięty. Zatem czynności cywilnoprawne, które nie zostały w nim wymienione w sposób wyraźny, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem.

W związku z przytoczonymi powyżej przepisami należy stwierdzić, że czynność przekazania Wnioskodawcy (jako wspólnikowi) majątku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w związku z likwidacją tej spółki, nie została wymieniona w ustawowym katalogu czynności określonych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jako podlegająca opodatkowaniu tym podatkiem. Ponadto – jak wskazano w uzupełnieniu wniosku – cesja wierzytelności nie przyjmie postaci czynności cywilnoprawnej wymienionej w ww. przepisie. Tym samym czynność przekazania majątku likwidacyjnego do Wnioskodawcy oraz zawarta umowa cesji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.