Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB2.4510.242.2016.1.EK
z 20 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Podatkowej Grupy Kapitałowej, przedstawione we wniosku z 21 grudnia 2016 r. (data wpływu 23 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.) w związku z realizacją transakcji w ramach podatkowej grupy kapitałowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z 6 lutego 2017 r. (data wpływu 8 lutego 2017 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r., jak i w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.) w związku z realizacją transakcji w ramach podatkowej grupy kapitałowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

A1 S.A. (dalej: A1) wraz z innymi spółkami kapitałowymi, powiązanymi kapitałowo z A:

A2 Sp. z o.o.,

A3 Sp. z o.o.,

A4 Sp. z o.o.,

A5 Sp. z o.o.,

A6 Sp. z o.o.,

A7 Sp. z o.o.,

A8 Sp. z o.o.,

A9 Sp. z o.o.

(dalej łącznie jako: Spółki Zależne) tworzy Podatkową Grupę Kapitałową „PGK A” (dalej: PGK, Wnioskodawca).

PGK została zawiązana poprzez zawarcie w dniu 19 września 2013 r. na okres 3 lat podatkowych (od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2016 r.), umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu art. 1a ustawy o CIT (dalej: Umowa PGK). Umowa PGK została zarejestrowana decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego nr (…) z dnia (…). Jednocześnie w celu przedłużenia funkcjonowania PGK, Wnioskodawca wraz ze Spółkami Zależnymi zawarł na podstawie art. 1a ust. 9 ustawy o CIT nową umowę podatkowej grupy kapitałowej (dalej: Umowa przedłużenia PGK). Umowa przedłużenia PGK została zawarta w dniu 20 września 2016 r., na okres 3 lat podatkowych (od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2019 r.). Umowa przedłużenia PGK została zarejestrowana decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego nr (…) z dnia (…).

W okresie trwania PGK pomiędzy spółkami tworzącymi PGK są i będą dokonywane transakcje, które przekraczają progi dokumentacyjne, o których mowa w art. 9a ustawy o CIT.

W związku z tym, że w okresie funkcjonowania PGK jest ona podatnikiem CIT, z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej występuje PGK, reprezentowana przez A1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że PGK, jak i spółki tworzące PGK, nie były i nie są zobowiązane do sporządzenia dokumentacji cen transferowych w rozumieniu art. 9a ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r. w stosunku do transakcji zawieranych między podmiotami należącymi do PGK?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że PGK, jak i spółki tworzące PGK, nie będą zobowiązane do sporządzenia dokumentacji cen transferowych w rozumieniu art. 9a ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. w stosunku do transakcji zawieranych między podmiotami należącymi do PGK?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2. Jednocześnie informuje się, że w zakresie pytania nr 1 w dniu 20 lutego 2017 r. została wydana interpretacja indywidualna nr 3063-ILPB2.4510.240.2016.1.EK.

Zdaniem Wnioskodawcy, PGK, jak i spółki tworzące PGK, nie będą zobowiązane do sporządzenia dokumentacji cen transferowych w rozumieniu art. 9a ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. w stosunku do transakcji zawieranych między podmiotami należącymi do PGK.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Na podstawie art. 9a ustawy o CIT w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 1932) od 1 stycznia 2017 r. do sporządzania dokumentacji podatkowej (dokumentacji cen transferowych) zobowiązani będą m.in. podatnicy, których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczą w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:

1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty).
   
   

Zgodnie zobowiązującym od 1 stycznia 2017 r. art. 9a ust. 1d ustawy o CIT, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika uznane zostaną transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekroczy w roku podatkowym równowartość 50 000 euro, z tym że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość:

1. 2 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 20 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 50 000 euro powiększoną o 5000 euro za każdy 1 000 000 euro przychodu powyżej 2 000 000 euro;
2. 20 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 100 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 140 000 euro powiększoną o 45 000 euro za każde 10 000 000 euro przychodu powyżej 20 000 000 euro;
3. 100 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość w roku podatkowym przekracza kwotę stanowiącą równowartość kwoty 500 000 euro.
   
   

Jednocześnie, zgodnie z art. 9a ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, uznana zostanie również zawarta w roku podatkowym:

1. umowa spółki niebędącej osobą prawną, w której łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekroczy równowartość 50 000 euro;
2. umowa wspólnego przedsięwzięcia lub inna umowa o podobnym charakterze, w której wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekroczy równowartość 50 000 euro (art. 9a ust. 1e).
   
   

Dokumentacja podatkowa obejmować będzie od 1 stycznia 2017 r., zgodnie z art. 9a ust. 2b ustawy o CIT:

1. opis transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w ust. 1, w tym umów zarządzania płynnością, umów o podziale kosztów, dokonywanych pomiędzy podatnikiem, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1f - spółką niebędącą osobą prawną, i podmiotami z nimi powiązanymi, zawierający:
   1. wskazanie rodzaju i przedmiotu tych transakcji lub innych zdarzeń,
   2. dane finansowe, w tym przepływy pieniężne dotyczące tych transakcji lub innych zdarzeń,
   3. dane identyfikujące podmioty powiązane dokonujące tych transakcji lub ujmujące te zdarzenia,
   4. opis przebiegu tych transakcji lub innych zdarzeń, w tym funkcji wykonywanych przez podatnika, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1f - spółkę niebędącą osobą prawną, i podmioty z nimi powiązane, angażowanych przez nich aktywów bilansowych i pozabilansowych, kapitału ludzkiego oraz ponoszonych ryzyk,
   5. wskazanie metody i sposobu kalkulacji dochodu (straty) podatnika wraz z uzasadnieniem ich wyboru, w tym algorytmu kalkulacji rozliczeń dotyczących tych transakcji lub innych zdarzeń oraz sposobu wyliczenia wartości rozliczeń wpływających na dochód (stratę) podatnika, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1f - również pozostałych wspólników spółki niebędącej osobą prawną;
2. w przypadku podatników:
   1. których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 10 000 000 euro albo
   2. posiadających udziały w spółce niebędącej osobą prawną, której przychody lub koszty, w rozumieniu obowiązujących tę spółkę przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w poprzednim roku obrotowym w rozumieniu tych przepisów równowartość 10 000 000 euro
   – poza opisem, o którym mowa w pkt 1, także opis analizy danych podmiotów niezależnych lub danych ustalonych z podmiotem niezależnym, uznanych za porównywalne do warunków ustalonych w transakcjach lub innych zdarzeniach, o których mowa w ust. 1, zwanej dalej „analizą danych porównawczych”, wykorzystanych do kalkulacji rozliczeń, o której mowa w pkt 1 lit. e, wraz z podaniem źródła tych danych;
3. opis danych finansowych podatnika, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1f - spółki niebędącej osobą prawną, pozwalający na porównanie rozliczeń, o których mowa w pkt 1 lit. e, z danymi wynikającymi z zatwierdzonego sprawozdania finansowego, jeżeli obowiązek jego sporządzenia wynika z obowiązujących podatnika lub spółkę przepisów o rachunkowości;
4. informacje o podatniku, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1f - o spółce niebędącej osobą prawną, obejmujące opis:
   1. struktury organizacyjnej i struktury zarządczej,
   2. przedmiotu i zakresu prowadzonej działalności,
   3. realizowanej strategii gospodarczej, w tym przeprowadzonych w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy przeniesień pomiędzy podmiotami powiązanymi istotnych ekonomicznie funkcji, aktywów lub ryzyk, mających wpływ na dochód (stratę) podatnika,
   4. otoczenia konkurencyjnego;
5. dokumenty, w szczególności:
   1. umowy, porozumienia zawarte pomiędzy podmiotami powiązanymi lub inne dokumenty, dotyczące transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w ust. 1, umowę spółki niebędącej osobą prawną, umowę wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, dokumentujące zasady przyznawania praw wspólnikom (stronom umowy) do udziału w zysku oraz uczestnictwa w stratach,
   2. porozumienia w sprawach podatku dochodowego zawarte z administracjami podatkowymi państw innych niż Rzeczpospolita Polska, dotyczące transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w ust. 1, w szczególności uprzednie porozumienia cenowe.
   
   

Zgodnie z art. 9a ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., dokumentacja podatkowa obejmować także będzie dane porównywalne o podmiotach mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli dane są dla podatnika dostępne. W przypadku braku danych do przeprowadzenia analizy danych porównawczych, podatnik będzie zobowiązany załączyć do dokumentacji podatkowej opis zgodności warunków transakcji oraz innych zdarzeń, ustalonych z podmiotami powiązanymi, z warunkami, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty.

Co więcej, na mocy niezmienionego od 1 stycznia 2017 r. brzmienia art. 11 ust. 8 pkt 1 ustawy CIT, przepisy art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nadal nie mają zastosowania do transakcji realizowanych pomiędzy spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową.

Podsumowując, od 1 stycznia 2017 r. obowiązek przygotowania dokumentacji podatkowej transakcji powstanie w przypadku łącznego spełnienia następujących wymogów:

1. przychody lub koszty podatnika, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro;
2. stroną transakcji jest podatnik CIT;
3. transakcje mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty) są dokonywane w roku podatkowym pomiędzy tym podatnikiem a podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty) zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

W świetle powyższego, należy zauważyć, że zgodnie z art. 1a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnikiem nie są poszczególne spółki wchodzące w skład PGK, lecz PGK jako grupa spółek. W przypadku transakcji zawieranych pomiędzy spółkami należącymi do PGK nie będzie wobec tego spełniony drugi z wyżej wymienionych warunków niezbędnych dla powstania obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych. Poszczególne spółki należące do PGK nie będą bowiem posiadać statusu podatnika CIT, co oznacza, że nie będą występować w ramach PGK transakcje zawierane między podatnikami CIT.

W konsekwencji w przypadku transakcji między spółkami wchodzącymi w skład PGK, ani Wnioskodawca ani spółki należące do PGK nie będą zobowiązane do sporządzania dokumentacji cen transferowych w rozumieniu art. 9a ustawy o CIT.

Dodatkowym argumentem przemawiającym za brakiem obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych jest fakt, że przepisy art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mają zastosowania do świadczeń między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową (zgodnie z art. 11 ust. 8 ustawy) – również w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. Skoro obowiązek sporządzenia dokumentacji zgodnie z art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy transakcji zawieranych między podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a przepisy te – regulujące możliwość szacowania dochodów podmiotów powiązanych – nie mają zastosowania do świadczeń pomiędzy spółkami tworzącymi PGK, w ocenie Wnioskodawcy nie ma uzasadnienia do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla transakcji zawieranych między podmiotami należącymi do PGK.

Powyższe znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 marca 2016 r. sygn.: IBPB-1-2/4510-104/16/AnK, w której potwierdzono, że: „(...) PGK jako podmiot niebędący stroną wskazanych we wniosku transakcji nie będzie zobowiązana do przygotowywania dokumentacji podatkowej, o której mowa w obecnie obowiązującym art. 9a ustawy o CIT, jak również w jego znowelizowanym brzmieniu, które zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2017 r., dla transakcji realizowanych pomiędzy spółkami tworzącymi PGK. Również same spółki tworzące PGK, w odniesieniu do transakcji realizowanych pomiędzy spółkami wchodzącymi w skład PGK, nie będą obowiązane do sporządzenia takiej dokumentacji”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., podatnicy których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:

1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)

(…)

– są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

Za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50 000 euro, z tym że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość:

1. 2 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 20 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 50 000 euro powiększoną o 5000 euro za każdy 1 000 000 euro przychodu powyżej 2 000 000 euro;
2. 20 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 100 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 140 000 euro powiększoną o 45 000 euro za każde 10 000 000 euro przychodu powyżej 20 000 000 euro;
3. 100 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość w roku podatkowym przekracza kwotę stanowiącą równowartość kwoty 500 000 euro (art. 9a ust. 1d ustawy).
   
   

Za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się również zawartą w roku podatkowym:

1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, w której łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 50 000 euro lub
2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w której wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 50 000 euro (art. 9a ust. 1e ustawy).
   
   

Ustalając krąg podmiotów, które mają obowiązek sporządzić dokumentacje podatkowe cen transferowych ustawodawca odwołał się do art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

I tak, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

– i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Art. 11 ust. 4 ww. ustawy nakazuje stosować powyższe uregulowania do relacji pomiędzy krajowymi podmiotami powiązanymi. Zgodnie z jego brzmieniem: przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.
   
   

W związku z powyższym, od 1 stycznia 2017 r. obowiązek przygotowania dokumentacji podatkowej transakcji powstanie w przypadku łącznego spełnienia następujących wymogów:

• przychody lub koszty podatnika, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro;
• stroną transakcji jest podatnik podatku dochodowego od osób prawnych;
• transakcje mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty) są dokonywane w roku podatkowym pomiędzy tym podatnikiem a podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty) zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy.
  
  

W analizowanej sprawie istotne znaczenie ma treść art. 11 ust. 8 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym przepisy ust. 4 nie mają zastosowania w przypadku świadczeń między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową.

W przepisie tym ustawodawca wyłączył stosowanie regulacji dotyczących podmiotów powiązanych w odniesieniu do świadczeń między podmiotami należącymi do tej samej podatkowej grupy kapitałowej. Tym samym zarówno podatkowa grupa kapitałowa, jak i poszczególni członkowie tej grupy nie będą zobowiązani do sporządzania dokumentacji podatkowej cen transferowych w stosunku do transakcji realizowanych pomiędzy poszczególnymi członkami podatkowej grupy kapitałowej.

Brak obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej w odniesieniu do transakcji realizowanych pomiędzy poszczególnymi członkami podatkowej grupy kapitałowej wynika również z treści przepisu ustalającego obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej.

Jak wynika z treści art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do sporządzenia dokumentacji podatkowej zobowiązani są podatnicy. Tymczasem w momencie uzyskania statusu podatnika przez podatkową grupę kapitałową, spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej tracą status osobnych podatników podatku dochodowego od osób prawnych. W przypadku transakcji zawieranych pomiędzy spółkami należącymi do PGK nie jest więc spełniony jeden z warunków niezbędnych dla powstania obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych – w ramach PGK nie występują transakcje zawierane pomiędzy podatnikami CIT.

W świetle powyższych wyjaśnień, PGK, jak i spółki tworzące PGK, nie będą zobowiązane do sporządzenia dokumentacji cen transferowych w rozumieniu art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. w stosunku do transakcji zawieranych między podmiotami należącymi do PGK.

Końcowo odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma tut. Organ zauważa, że rozstrzygnięcie to zostało wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.