Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1048/12-7/IG
z 13 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3.10.2012 r. (data wpływu 8.10.2012 r.), uzupełnionym w dniu 8.03.2013r. na wezwanie z dnia 5.03.2013r. Nr IPPP3/443-1048/12-5/IG, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8.10.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

W dniu 27.12.2012r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów wydał postanowienie Nr IPPP3/443-1048/12-2/IG o odmowie wszczęcia postępowania w ww. zakresie, skutecznie doręczone w dniu 2.01.2013r. Na postanowienie Strona złożyła zażalenie w dniu 9.01.2013r. (data wpływu 11.01.2013r.). W wyniku rozpatrzenia zażalenia tut. Organ podatkowy pismem z dnia 5.03.2013r. Nr IPPP3/443-1048/12-4/IG wydał postanowienie o uchyleniu w całości postanowienia z dnia 27.12.2012r. i orzekł, że w przedmiotowej sprawie zostanie wydana indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego. W związku z tym, Organ podatkowy pismem z dnia 5.03.2013r. Nr IPPP3/443-1048/12-5/IG wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o braki formalne. Wniosek został uzupełniony w dniu 8.03.2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka S. A/S (dalej: „Spółka”) z siedzibą w Danii prowadzi w Polsce działalność gospodarczą jako podatnik VAT i jest zarejestrowana jako polski podatnik VAT czynny.

Działalność Spółki polega przede wszystkim na:

• projektowaniu oraz wykonywaniu konstrukcji stalowych;
  
• dostawie i montażu stalowych kominów przemysłowych;
  
• dostawie i montażu konstrukcji stalowych np. kanałów;
  
• dostawie i montażu elementów konstrukcji stalowych np. tłumików.
  
  
  

W celu prawidłowego wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością Spółka wynajmuje w Polsce powierzchnię biurową w K. oraz posiada infrastrukturę techniczną, umożliwiającą samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce.

Spółka zatrudnia w biurze w K. odpowiedni personel związany z wykonywanymi zadaniami, odpowiedzialny za przygotowanie projektów m. in. szkiców, rysunków, a także realizację kontraktów na dostawy i montaż w/w produktów w Polsce, a w szczególności wznoszenia kominów, instalacji dodatkowej infrastruktury, próbnego uruchomienia kominów, podpisywania dzienników budów. Pracownicy odpowiadają za wykonywane zadania przed kierownikiem danego projektu (także zatrudnionego w polskim biurze Spółki). Pracownicy biura w K. zatrudnieni są na podstawie umów o pracę.

Nadzór nad pracami wykonywanymi przez pracowników biura w Polsce sprawowany jest przez inżynierów w Danii. Pracownicy Spółki (biura w Polsce) nie są uprawnieni do podpisywania umów w imieniu Spółki. Zadania z zakresu podpisywania umów z klientami (w tym także polskimi klientami Spółki) należą do przedstawicieli Spółki w Danii.

W razie potrzeby Spółka angażuje do danego projektu zewnętrznych podwykonawców np. firmy transportowe, firmy świadczące usługi dźwigowe, rzeczoznawców. W konsekwencji, Spółka nabywa usługi od polskich podatników VAT.

Powyżej opisane zaplecze ludzkie (osobowe) jak i techniczne umożliwia funkcjonowanie struktury Spółki w sposób stały i nieprzerwany. Spółka planuje kontynuować działalność gospodarczą w Polsce.

Zarówno zaplecze techniczne jak i osobowe pozwalają prowadzić działalność gospodarczą w Polsce w sposób samodzielny tj. samodzielnie świadczyć usługi, a także odbierać i wykorzystywać usługi oraz towary nabywane na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego powyżej stanu faktycznego Spółka posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (dalej: „SMPD”) w rozumieniu przepisów o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, na tle przedstawionego stanu faktycznego Spółka posiada SMPD w Polsce.

W pierwszej kolejności należy określić podstawy prawne zawierające definicję SMPD, przy czym niezwykle istotna jest w tym przypadku cezura czasowa, albowiem:

• do dnia 30.06.2011 r. definicja SMPD bazowała na tezach wyroków TSUE, w szczególności na orzeczeniach w sprawach: C-168/84 Berkholz, C-231/94 Faaborg Gelting Linen, C-190/95 ARO Tease, C-260/95 DFDS A/S, C-73/06 Planzer Luxemburg;
  
• z kolei od dnia 01.07.2011 r. obowiązuje Rozporządzenie Rady, w którym niejako transponowano kluczowe elementy definicji SMPD ukształtowane przez w/w wyroki TSUE.
  
  
  

Z uwagi na fakt, iż definicja SMPD znajdująca się w rozporządzeniu wykonawczym Rady opiera się na w/w wyrokach TSUE za uzasadnione wydaje się przyjęcie poglądu, iż definicja SMPD nie uległa zmianom, a jedynie została niejako „przeniesiona” z wyroków TSUE do aktu prawnego tj. Rozporządzenia Rady.

Zgodnie z przepisem art. 11 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego Rady UE nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE Nr L 77/1 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem, na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.”

Użycie przez ustawodawcę wspólnotowego nieostrych sformułowań np. wystarczająca stałość, odpowiednia struktura, zaplecze personalne i techniczne powoduje, iż koniecznym staje się zdekodowanie i wyjaśnienie treści tych sformułowań w drodze analiz w/w wyroków TSUE.

W wyrokach wyjaśniających przesłanki (kryteria) czy dana struktura może być uznana za SMPD (m. in. w wyroki w sprawach C-168/84 Berkholz, C-231/94 Faaborg Gelting Linen, C-73/06 Planzer Luxemburg) Trybunał wskazał, iż poprzez SMPD należy rozumieć takie miejsce które posiada minimalną skalę działalności wynikającą ze stałej obecności zarówno zasobów ludzkich jak technicznych niezbędnych do świadczenia usług. Zdaniem Trybunału, aby miejsce, w którym podmiot wykonuje czynności można było uznać za SMPD, muszą być łącznie spełnione następujące warunki:

• posiadanie przez jednostkę minimalnego rozmiaru działalności;
  
• ciągła obecność ludzkich zasobów koniecznych do świadczenia usług w ramach tej jednostki;
  
• ciągła obecność technicznych zasobów koniecznych do świadczenia usług w ramach tej jednostki.
  
  
  

Tezy wyroków odpowiadają zatem przepisom Rozporządzenia Rady. W toku analizy poszczególnych elementów definicji SMPD należy sięgnąć do ich uzasadnień.

Zdaniem TSUE poprzez zasoby ludzkie/osobowe należy rozumieć pracowników danego podmiotu, przy czym istotny jest w tym przypadku formalny związek pracownik – pracodawca. Z kolei poprzez „zasoby techniczne” i (infrastrukturę) rozumieć należy składniki majątkowe, wykorzystywane dla potrzeb działalności gospodarczej. Składniki te mogą być własnością danego podmiotu ale również mogą być przezeń wynajmowane albo wykorzystywane na podstawie innych umów niż umowa najmu - w tego typu przypadkach zaplecze techniczne pozwala uznać daną strukturę za SMPD. Wreszcie w w/w wyrokach Trybunał wskazał, iż stała obecność w/w zasobów oznacza, iż powinny one istnieć w sposób nieprzerwany, nieprzemijający nieokresowy nieprzenośny, niezmienny, a także trwale związany z danym miejscem. Taka wykładnia pozostaje w zgodzie z logiką oraz językowym rozumieniem sformułowania, zastosowanego następnie w cytowanym przepisie Rozporządzenia Rady.

Spółka prowadzi biuro w Krakowie w sposób ciągły nieprzerwanie od wielu lat i perspektywą na dalszą działalność w tej formie. Spełniony jest zatem warunek stałości prowadzonej działalności. Powyższa stałość przejawia się odpowiednim zapleczem technicznym (wynajem w/w biura oraz posiadaniem niezbędnej infrastruktury) jak i permanentną obecnością osób (pracowników biura w Krakowie) które umożliwiają samodzielne wykonywanie działalności gospodarczej w Polsce. Zdaniem Spółki fakt wynajmowania biura w Krakowie jak, korzystanie z jego wyposażenia oraz dysponowanie infrastrukturą konieczną do wykonywania działalności wypełnia przesłankę zasobów technicznych. Spełniona jest także przesłanka dotycząca zasobów osobowych albowiem Spółka korzysta z pracy personelu zatrudnionego na potrzeby Spółki na podstawie umów o pracę. Dodatkowo, Spółka zleca prace zewnętrznym wykonawcom w razie potrzeby.

Na względzie należy mieć również art. 53 ust 2 Rozporządzenia Rady, zgodnie z którym „dane stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej uznaje się za uczestniczące w transakcji jeśli jego zaplecze techniczne i personel są wykorzystywane przez podatnika do celów niezbędnych dc realizacji tej transakcji (przy czym nie dotyczy to zadań o charakterze administracyjnym takich jak księgowość, fakturowanie i odzyskiwanie należności). Personel oraz zaplecze techniczne są wykorzystywane przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej”. W omawianym stanie faktycznym pracownicy biura w Krakowie oraz infrastruktura Spółki uczestniczą w transakcjach dokonywanych przez Spółkę w Polsce. Zaplecze techniczne oraz personel Spółki są bezpośrednio zaangażowani w przygotowanie i wykonywanie projektów poprzez sporządzenie m. in. szkiców, rysunków, a także realizację kontraktów na dostawy i montaż w/w produktów w Polsce, a szczególności w zakresie wznoszenia kominów, instalacji dodatkowej infrastruktury, próbnego uruchomienia kominów, podpisywania dzienników budów. Pracownicy odpowiadają za wykonywane zadania przed kierownikiem danego projektu (także zatrudnionym w polskim biurze Spółki).

Mając powyższe na uwadze Spółka stoi na stanowisku ze spełnia wszystkie niezbędne elementy by uznać że posiada ona SMPD w Polsce w rozumieniu przepisów VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.