Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP4.4512.140.2.2016.PK
z 23 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 grudnia 2016 r. (data wpływu 27 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 13 lutego 2017 (data wpływu 15 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania i rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokonywanych poprzez magazyn konsygnacyjny - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania i rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokonywanych poprzez magazyn konsygnacyjny. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 lutego 2017 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 3 lutego 2017 r. znak 2461-IBPP4.4512.140.2016.1.PK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność w zakresie hurtowej sprzedaży wyrobów stalowych do kontrahentów prowadzących działalność gospodarczą w Polsce jak i na obszarze Unii Europejskiej. W 2017 roku zamierza podjąć współpracę z firmą zarejestrowaną jako podatnik VAT UE w Czechach oraz firmą zarejestrowaną jako podatnik VAT UE w Słowacji. Wyżej wymienieni kontrahenci nie zarejestrują się do VAT w Polsce zgodnie z art. 96 ust.1 pkt 4 Ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług.

Umowa, która zostanie zawarta, reguluje warunki dotyczące dostaw materiału do składu nazwanego w umowie składem konsygnacyjnym (prowadzonym przez Wnioskodawcę na terytorium Polski), jego przyjęcia, składowania, zakupu oraz odbioru przez Spółkę. W umowie Wnioskodawca zobowiązuje się do wyznaczenia na swojej powierzchni magazynowej, powierzchni, na której będą składowane towary przywiezione przez podmiot z Czech lub podmiot ze Słowacji. Właścicielem towaru, magazynowanego w składzie konsygnacyjnym pozostaje podmiot z Czech lub podmiot Słowacji, aż do chwili zawarcia umowy kupna i sprzedaży. Z chwilą dostarczenia nieuszkodzonego towaru do składu, odpowiedzialność za powstanie szkody na towarze przechodzi na Spółkę. Spółka uprawiona jest do pobrania towaru ze składu w sposób ciągły i bez ograniczeń. Pobranie towaru przez Spółkę uważa się za zawarcie umowy kupna. Każdorazowo po pobraniu towaru Spółka jest zobowiązana do pisemnego lub mailowego poinformowania o tym fakcie podmiotu z Czech lub podmiotu ze Słowacji w zależności od tego do którego podmiotu należał towar przez nas pobrany. Na podstawie otrzymanej informacji podmiot z Czech lub podmiot ze Słowacji wystawia dla na Spółkę fakturę. Zakupione w ten sposób towary, będą następnie sprzedawane przez Spółkę kolejnym odbiorcom, nie będą przeznaczone do działalności produkcyjnej lub usługowej (ponieważ Wnioskodawca jej nie prowadzi), a jedynie do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności handlowej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Towary, które nabywa Wnioskodawca są przemieszczane do jego magazynu położonego w Polsce z krajów członkowskich innych niż Polska .
2. Towary nie są towarami wymienionymi w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług.
3. Czeski i słowacki kontrahent od których Wnioskodawca planuje nabywać towary, nie posiadają na terytorium Polski siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej z którego dokonają dostawy towarów na rzecz wnioskodawcy.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano pytanie:

Czy wobec przedstawionego zdarzenia przyszłego, prawidłowym jest rozliczenie transakcji zakupu towarów od kontrahentów z Czech i Słowacji, a przechowywanych przez Wnioskodawcę na jego powierzchniach magazynowych, zgodnie z art. 12a ust. 1 Ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko przedstawione w uzupełnieniu) transakcje zakupu towarów przechowywanych przez Wnioskodawcę na jego powierzchniach magazynowych, należy rozliczyć zgodnie z art. 12a ust. 1 Ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług, ponieważ będziemy prowadzić magazyn konsygnacyjny, a podmioty z Czech i Słowacji nie dokonają rejestracji do VAT na terytorium Polski zgodnie z art. 96 ust. l pkt 4 Ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Powyższy przepis stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
      
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   - z zastrzeżeniem art. 10;
   
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W myśl art. 12a ust. 1 ustawy przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, do magazynu konsygnacyjnego w celu ich dostawy prowadzącemu magazyn konsygnacyjny, oraz dostawę tych towarów, uważa się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1, u prowadzącego magazyn konsygnacyjny, pod warunkiem że:

1. podatnik podatku od wartości dodanej nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony;
   
2. przechowywane w magazynie konsygnacyjnym towary są przeznaczone do działalności produkcyjnej lub usługowej, z wyłączeniem działalności handlowej, przez prowadzącego magazyn konsygnacyjny;
   
3. prowadzący magazyn konsygnacyjny, przed pierwszym wprowadzeniem przez podatnika podatku od wartości dodanej towarów do tego magazynu, złożył w formie pisemnej naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie o zamiarze prowadzenia magazynu konsygnacyjnego zawierające:
   
   1. dane podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego przemieszczenia towarów do magazynu konsygnacyjnego oraz prowadzącego magazyn konsygnacyjny, dotyczące ich nazw lub imion i nazwisk, numerów identyfikacyjnych stosowanych na potrzeby odpowiednio podatku od wartości dodanej i podatku, adresu siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz adresu, pod którym znajduje się magazyn konsygnacyjny,
      
   2. oświadczenie podatnika podatku od wartości dodanej, że zamierza dokonywać przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, do magazynu konsygnacyjnego; w oświadczeniu wskazuje się prowadzącego magazyn konsygnacyjny;
4. prowadzący magazyn konsygnacyjny prowadzi ewidencję towarów wprowadzanych do tego magazynu, zawierającą datę ich wprowadzenia, datę pobrania towarów z magazynu, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w art. 20b ust. 3 - także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów; przepis art. 109 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Przez magazyn konsygnacyjny rozumie wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania (art. 2 pkt 27c ustawy).

Istotą wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest zatem przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności” lecz jako własność ekonomiczną.

Warunkiem uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej WNT), jest aby dostawca i nabywca byli podatnikami i aby dostarczany towar został przewieziony do Polski z innego kraju członkowskiego. W przypadku WNT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Co do zasady wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlega opodatkowane w kraju w którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. WNT podlega rozliczeniu poprzez samonaliczenie podatku - w ramach tzw. odwrotnego obciążenia - przez nabywcę, który to z tytułu WNT jest podatnikiem czyli podmiotem zobowiązanym do opodatkowania tego nabycia na terytorium kraju. Konsekwencją samonaliczenie podatku z tytułu WNT jest wygenerowanie kwoty podatku należnego jak i naliczonego, który przy spełnieniu określonych warunków może być przez podatnika odliczony.

Wyjątkiem od powyższego jest przypadek gdy podatnik przemieszcza towary własne z kraju członkowskiego do kraju, które następnie są wykorzystywane w działalności gospodarczej podatnika, np. stanowią przedmiot dostawy. W tym przypadku aby rozpoznać WNT nie muszą wystąpić dwa podmioty między którymi jest zawierana transakcja.

W art. 12a ust. 1 ustawy przewidziano szczególny przypadek gdy WNT o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy jest zrównywane z WNT o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. Konsekwencją tego jest, że nabywca towarów rozpoznaje WNT pomimo faktu, że nabycie to nie nastąpiło bezpośrednio w ramach przemieszczenia towarów z innego kraju członkowskiego do Polski, a w konsekwencji dostawca nie jest zobowiązany do rozliczenia tej dostawy w Polsce. Warunkiem jest aby dostawa towarów dla podatnika krajowego nastąpiła poprzez magazyn konsygnacyjny o którym mowa w art. 2 pkt 27c ustawy. Niemniej ustawodawca przewidział kilka ograniczeń co do możliwości zastosowanie normy wynikającej z art. 12a ust. 1 ustawy. Jak wynika z pkt 2 art. 12a ust. 1 ustawy możliwość zastosowania rozliczenia transakcji na podstawie tego przepisu może dotyczyć wyłącznie przypadków gdy przechowywane w magazynie konsygnacyjnym towary są przeznaczone do działalności produkcyjnej lub usługowej, z wyłączeniem działalności handlowej, przez prowadzącego magazyn konsygnacyjny.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca nabywa towary od podmiotów z Czech i Słowacji. Towary te przed nabycie ich przez Wnioskodawcę są wprowadzane do składu konsygnacyjnego (nazwanego tak we w wniosku), przez niego prowadzonego, z którego Wnioskodawca będzie następnie pobierał ten towar. Zakupione w ten sposób towary, będą następnie sprzedawane przez Spółkę kolejnym odbiorcom, nie będą przeznaczone do działalności produkcyjnej lub usługowej (ponieważ Wnioskodawca jej nie prowadzi), a jedynie do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności handlowej.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w opisanej sprawie nie znajdzie zastosowanie norma art. 12a ust. 1 ustawy o VAT, a zatem Wnioskodawca nie może rozpoznać WNT.

W związku z powyższym, w sytuacji gdy Wnioskodawca, będzie nabywał towary od kontrahentów z Czech i Słowacji, nieposiadających na terytorium kraju stałego miejsca prowadzenia działalności ani siedziby, to będzie on opodatkować przedmiotowe nabycie towarów w kraju.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z ww. przepisami podatnikiem, a zatem podmiotem zobowiązanym do opodatkowania transakcji jest m.in. nabywca towarów w sytuacji gdy towary są nabyte od podmiotów nie nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. W opisanej sytuacji właśnie z takim nabyciem towarów mamy do czynienia. Podatnicy ze Słowacji i Czech - którzy nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju - będą przemieszczać towary własne na terytorium kraju z innych państw członkowskich, które dopiero na terytorium kraju będą przedmiotem dostawy. Dlatego też Wnioskodawca winien przedmiotowe nabycie towarów rozliczyć na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego rozliczenie transakcji zakupu towarów od kontrahentów z Czech i Słowacji winien rozliczyć zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie rejestracji do podatku VAT na terytorium Polski, zgodnie z art. 96 ust.1 pkt 4 ustawy o VAT, podmiotów z Czech i Słowacji Ustawy wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach - ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.