Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-611/16-1/KK
z 19 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2016 r. (data wpływu 30 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem transakcji ma być sprzedaż niezabudowanego gruntu rolnego zwanego dalej „Nieruchomość” o pow. 1,1533 ha (grunty klasy IVb i V), położonego w G., obręb B. (…), nr działki 184/1, ujętego w KW nr (…), w dziale I-O określonego jako „rola”. Działka, z podziału której powstała ww. Nieruchomość, nabyta została na cele rolnicze w dniu 22 czerwca 1989 r., w czasie trwania związku małżeńskiego, do majątku objętego obowiązującą wspólnością ustawową. Po około 5 latach nastąpił jej podział na trzy działki 184/1,184/2 i 184/3. Po podziale, działki 184/2 i 184/3 zostały sprzedane na cele rolnicze i do dziś ich status nie uległ zmianie, są nadal rolnicze. Nieruchomość planowana obecnie przez Pana i żonę do sprzedaży to w całości działka nr 184/1, o statusie rolniczym. Od kiedy Pan i żona są jej właścicielami, nie podlegała najmowi czy dzierżawie. Była ugorowana lub wykorzystana pod uprawy. Położona jest na terenie dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego K. P. na północ od ul. B., w G., zatwierdzony uchwałą nr (…) z 29 czerwca 2007 r., zgodnie z którym teren nieruchomości oznaczony jest symbolem …- tereny pod zabudowę produkcyjno-usługową, w związku z tym Nieruchomość nie stanowi nieruchomości rolnej w rozumieniu przepisów ustawy z 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. U z 2012 r., poz. 803) oraz art. 46¹ Kodeksu cywilnego. Miasto G. z własnej inicjatywy (bez Państwa starań i wniosku) uchwaliło ww. plan zagospodarowania. Od chwili nabycia do teraz nie dokonywano żadnych czynności jak: uzbrojenie czy dojazd, podnoszących jej wartość. Nie występowano o warunki zabudowy. W 2012 r. wyraziliście Pan i żona zgodę na poprowadzenie przez Miasto G., skrajem jednej z granic przy drodze, wodociągu p.poż., który nie ma odejścia na Państwa teren.

Sprzedającym jest małżeństwo A. i J. K. niemające rozdzielności majątkowej oraz nie prowadzące razem i osobno żadnych działalności gospodarczych. Od działki 1,1533 ha naliczany jest przez Gminę G. podatek rolny. Żadne z małżonków nie jest czynnym podatnikiem VAT, w tym ryczałtowym oraz nie podlega zgłoszeniu rejestracyjnemu zgodnie z art. 96 ustawy o podatku od towarów i usług. Oboje Państwo są i będą w czasie transakcji ubezpieczeni w KRUS. Ponadto posiadają Państwo wspólnie w gminie T. W., powiat g., gospodarstwo rolne o powierzchni 11,69 ha. Nieruchomość mająca być przedmiotem transakcji, m.in. ze względu na planowaną sprzedaż, nie była przez sprzedających zgłaszana do programów dopłat w ramach wsparcia bezpośredniego (Dz. U. z 2008 r, nr 170, poz.1051).

W celu jej zbycia został na portalu internetowym (…) umieszczony anons. Anons m.in. trafił do agencji pośrednictwa i poprzez tę agencję, która znalazła klienta, obecnie zamierzacie Państwo dokonać transakcji sprzedaży.

Kupującym ma być osoba prawna: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, ujęta w KRS w W., zajmująca się działalnością dewelopersko-logistyczną, niemająca żadnych powiązań kapitałowych i osobowych ze sprzedającymi. Kupujący jest cudzoziemcem w rozumieniu przepisów ustawy z 24 marca 1920 r. (Dz.U. z 2014 r., poz. 1380), jednakże w związku z faktem, że kupujący jest przedsiębiorcą państwa członkowskiego Europejskiego Obszaru Gospodarczego, zgodnie z art. 8 ust. 2 powołanej ustawy, nabycie nie wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Transakcja jest planowana na grudzień 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowana transakcja sprzedaży opisanej Nieruchomości w p. 68 wniosku, przez małżeństwo A. i J. K., działki nr 184/1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki nr 184/1, opisanej Nieruchomości w p. 68 wniosku, przez małżeństwo A. i J. K., nie podlega przepisom ustawy Dz. U. z 11 marca 2004 r. i opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie powstanie przy transakcji obowiązek podatku VAT. Małżeństwo A. i J. K. jest w posiadaniu objętych wspólnością ustawową gruntów rolnych na terenie gminy T. W. i gminy miasta G. Nie prowadzą działalności gospodarczych. Nie są czynnymi podatnikami VAT, ani nie podlegają obowiązkowi rejestracji wynikającej z ustawy. Sprzedaż części majątku wspólnego, gruntu zakupionego w 1989 r., jest drugą w ciągu 27 lat czynnością. Ostatnia sprzedaż części działki po podziale była dokonana ponad 20 lat temu. Wszystkie te fakty świadczą, że czynność sprzedaży jest aktem niestanowiącym o działalności gospodarczej i wymienionych czynności w ustawie w art. 5 ust. 1, 2 i 3, dlatego nie powstaje obowiązek podatku od towarów i usług. Powstanie natomiast obowiązek podatku od umowy sprzedaży tzw. PCC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – według art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z zapisów art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) cyt. Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Zarówno z brzmienia ww. przepisów Dyrektywy 2006/112/WE, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, czy działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub wykonujący wolny zawód.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że zbycie działki nr 184/1, nabytej w 1989 r., nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie wystąpi Pan w charakterze handlowca. Co prawda dokonał Pan wyodrębnienia działki gruntu ale nie wykonał innych czynności mogących mieć wpływ na wzrost jej wartości, tzn. nie podejmował zorganizowanych działań charakterystycznych dla handlowca, mających na celu przygotowanie gruntu do zbycia (tj. uzbrojenie terenu, wystąpienie o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i innych). W konsekwencji, sprzedaż ww. nieruchomości będzie stanowić czynność zwykłego zarządu majątkiem osobistym, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Podsumowując należy stwierdzić – przy uwzględnieniu aktualnego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) – że sprzedaż działki 184/1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, że powołane orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11 i 1658/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11).

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w rozpatrywanej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań – sprzedaż i planowana sprzedaż nieruchomości gruntowej, o której mowa we wniosku, należącej do majątku prywatnego, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostaną określone odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie zawiera oceny czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż w tej kwestii nie zadano pytania. Jeżeli chce Pan uzyskać interpretację indywidualną w tym zakresie powinien złożyć odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej na druku ORD-IN(7), do właściwego organu interpretacyjnego.

Końcowo należy wskazać, iż niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla Pana żony, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną winna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla Pana żony.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.