Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB1-1.4511.430.2016.1.APR
z 21 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Z., przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2016 r. (data wpływu 24 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia płatnika z tytułu zawieranych umów o pracę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia płatnika z tytułu zawieranych umów o pracę oraz w zakresie określenia płatnika z tytułu zawieranych umów cywilnoprawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z. (dalej: Z. lub Wnioskodawca), jest jednostką organizacyjną Gminy X, nieposiadającą osobowości prawnej, prowadzącą gospodarkę finansową w formie jednostki budżetowej.

W skład Z. wchodzą:

• Przedszkole Publiczne w X ul. A (dalej: przedszkole),
• Szkoła Podstawowa w X ul. A (dalej: szkoła),
• Gimnazjum Publiczne w X ul. B (dalej: gimnazjum), działające zgodnie ze swoimi statutami.
  
  

Organem prowadzącym przedszkole, szkołę i gimnazjum jest Gmina X. Natomiast nadzór pedagogiczny sprawuje Kurator Oświaty.

Z. został utworzony przez Radę Miejską w X uchwałą Rady Miejskiej w X z dnia 21 kwietnia 2016 r. w sprawie utworzenia Z. w X, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. h) ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, ze zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym) oraz art. 5 ust. 2 pkt 1, ust. 5 i art. 62 ust. 1, 3, 5c w związku z art. 58 ust. 1, 2 i 6 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r., poz. 2156, ze zm.; dalej: ustawa o systemie oświaty).

Zadaniem wychowania przedszkolnego jest:

1. wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych im w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;
2. budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe;
3. kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym także do łagodnego znoszenia stresów i porażek;
4. rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi;
5. stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych;
6. troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa w zabawach i grach sportowych;
7. budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych;
8. wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne;
9. kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej;
10. zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości i umiejętności, które są ważne w edukacji szkolnej.

Cele te są realizowane we wszystkich obszarach działalności edukacyjnej przedszkola.

Natomiast zadaniem szkoły jest efektywne wspomaganie uczniów w rozwoju intelektualnym, fizycznym i moralnym, indywidualizując działania wobec dzieci. Nauczyciele pracują aktywizującymi metodami, wykorzystują w swojej pracy technologię informacyjną. Uczniowie natomiast poprzez aktywną pracę nad zdobywaniem wiedzy i umiejętności rozwijają swój intelekt i kształtują odpowiednie postawy.

Szkoła realizuje cele i zadania określone w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r., poz. 2156, ze zm.; dalej: ustawa o systemie oświaty) oraz przepisach wydanych na jej podstawie, a w szczególności:

1. umożliwia uczniom zdobycie wiedzy i umiejętności niezbędnych do uzyskania świadectwa ukończenia szkoły,
2. wdraża ich do samodzielności w zdobywaniu i pogłębianiu wiedzy, korzystania z różnych źródeł oraz posługiwania się technologią informacyjną,
   
3. przygotowuje uczniów do aktywnego udziału w życiu społecznym oraz rozwija umiejętności społeczne uczniów, poprzez zdobywanie prawidłowych doświadczeń we współżyciu w grupie rówieśniczej,
4. sprawuje opiekę nad uczniami odpowiednio do ich potrzeb oraz możliwości szkoły,
5. rozbudza i rozwija indywidualne zainteresowania ucznia,
6. wspomaga uczniów w tworzeniu własnego świata wartości ukierunkowanego na poszukiwanie prawdy,
7. wyrabia czujność wobec zagrożeń zdrowia fizycznego i psychicznego,
8. uczy zachowań sprzyjających zdrowiu fizycznemu i psychicznemu.
   
   

Gimnazjum, zgodnie ze statutem, realizuje cele i zadania określone w ustawie o systemie oświaty oraz przepisach wydanych na jej podstawie, a także zawarte w Programie Wychowawczym i Programie Profilaktyki dostosowanych do potrzeb rozwojowych uczniów oraz potrzeb danego środowiska, a w szczególności:

1. umożliwia uczniom zdobycie wiedzy i umiejętności niezbędnych do uzyskania świadectwa ukończenia gimnazjum,
2. wdraża ich do samodzielności,
3. pomaga absolwentom w podejmowaniu decyzji dotyczącej kierunku dalszej edukacji, organizuje wewnątrzszkolny system doradztwa zawodowego oraz zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia,
4. przygotowuje uczniów do aktywnego udziału w życiu społecznym oraz rozwija umiejętności społeczne uczniów poprzez zdobywanie prawidłowych doświadczeń we współżyciu w grupie rówieśniczej,
5. sprawuje opiekę nad uczniami odpowiednio do ich potrzeb oraz możliwości szkoły,
6. rozbudza i rozwija indywidualne zainteresowania ucznia,
7. wdraża do zdrowego, bezpiecznego i aktywnego stylu życia oraz potrzeb danego środowiska, wspomaga uczniów w ich wszechstronnym rozwoju,
8. podejmuje działania mające na celu przeciwdziałanie pojawianiu się zachowań ryzykownych,
9. przygotowuje uczniów do udzielania pierwszej pomocy w ramach obowiązkowych zajęć edukacyjnych z edukacji dla bezpieczeństwa,
10. umożliwia uczniom niepełnosprawnym realizowanie indywidualizowanego procesu kształcenia, form i programów nauczania, uwzględniając zalecenia poradni psychologiczno-pedagogicznej.
    
    

W zakresie działalności edukacyjnej gimnazjum:

1. umożliwia zdobywanie wiedzy i umiejętności niezbędnych do uzyskania świadectwa ukończenia gimnazjum,
2. pomaga przyszłym absolwentom dokonać świadomego wyboru kierunku kształcenia ponadgimnazjalnego,
3. rozwija zainteresowania i uzdolnienia uczniów poprzez organizowanie zajęć pozalekcyjnych, imprez kulturalnych, imprez sportowych, olimpiad i konkursów, indywidualną pracę z uczniami uzdolnionymi,
4. zapewnia wszechstronną pomoc uczniom mającym trudności z opanowaniem treści programu nauczania,
5. zapewnia uczniom rozwój moralno-emocjonalny i fizyczny zgodnie z ich potrzebami i możliwościami w warunkach poszanowania ich godności osobistej oraz wolności światopoglądowej i wyznaniowej.
   
   

Przepisy dot. powołania a także funkcjonowania i obowiązków Z. zawarte są przede wszystkim w:

• ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym,
• ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885, ze zm.; dalej: ustawa o finansach publicznych),
• ustawie o systemie oświaty,
• ustawie z dnia 26 stycznia 1982 roku – Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2016 r., poz. 1379, ze zm., dalej: Karta Nauczyciela),
• aktach wykonawczych do ww. ustaw,
• statutach poszczególnych jednostek wchodzących w skład Z.
  
  

Zgodnie ze statutem, stanowiącym załącznik do ww. uchwały, Z. kieruje Dyrektor. Do podstawowych uprawnień i obowiązków Dyrektora należy w szczególności:

• kierowanie bieżącą działalnością dydaktyczno-wychowawczą i opiekuńczą przedszkola, szkoły i gimnazjum,
• sprawowanie nadzoru pedagogicznego nad działalnością nauczycieli i wychowawców,
• przewodniczenie radzie pedagogicznej,
• realizowanie uchwały rady pedagogicznej, jeżeli są zgodne z prawem oświatowym; niezgodne zaś wstrzymuje i powiadamia o tym fakcie organ prowadzący,
• zatrudnianie i zwalnianie nauczycieli oraz pracowników niepedagogicznych zgodnie z odrębnymi przepisami,
• dysponowanie i odpowiadanie za wydatkowanie środków finansowych określonych w planie finansowym przedszkola, szkoły i gimnazjum,
• opracowywanie arkusza organizacyjnego przedszkola, szkoły i gimnazjum,
• wydawanie poleceń służbowych,
• dokonywanie oceny pracy nauczycieli,
• realizowanie pozostałych zadań wynikających z ustawy Karta Nauczyciela.
  
  

Utworzenie Z. wynika z treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, dalej: ustawa o samorządzie gminnym), zgodnie z którym w celu wykonywania zadań Gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami. Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie samorządowego zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej.

Zatem Gmina tworzy jednostki budżetowe (dalej: JB) funkcjonujące na podstawie art. 11 i art. 12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885, z późn. zm., dalej: ustawa o finansach publicznych). W szczególności JB są jednostkami organizacyjnymi sektora finansów publicznych, nieposiadającymi osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Jednostki budżetowe realizują zadania własne Gminy, wskazane w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. W przypadku Z. jest to edukacja publiczna.

Podstawą gospodarki finansowej Wnioskodawcy jest roczny plan finansowy.

Wnioskodawca posiada własny nr NIP. Wykorzystywany jest on m.in.:

• przy rozliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzanych od wynagrodzeń osób zatrudnionych w Z. na podstawie umów o pracę (JB są bowiem na gruncie prawa pracy traktowane jako pracodawcy), a także
• przy rozliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzanych od wynagrodzeń osób, z którymi zawarte zostały przez Dyrektora Z. działającego w imieniu i na rzecz Gminy X umowy cywilnoprawne, w szczególności umowy zlecenia albo o dzieło.
  
  

W tym miejscu należy podkreślić, że dotychczasowy sposób rozliczeń dokonywany przez Z. ułatwia jednostce:

• realizację obowiązków z zakresu ubezpieczeń społecznych, tj. zapłatę i rozliczenie składek,
• realizację obowiązków płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
  
  

W przypadku umów o pracę stroną umowy każdorazowo jest Dyrektor Z. W przypadku umów cywilnoprawnych stroną umowy każdorazowo jest Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego. Natomiast powyższe umowy cywilnoprawne podpisuje Dyrektor – działając na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa.

Z., jako jednostka budżetowa jest pracodawcą w rozumieniu przepisów prawa pracy. Do tej pory czynności obliczania wypłacania wynagrodzenia leżały po stronie Z. Wypłaty wynagrodzeń dokonywane były z rachunku bankowego powyższej jednostki.

Rozliczenie i zapłata zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych również były dokonywane przez jednostkę budżetową i następowały pod jej nr NIP. Z. wystawiał zarówno informację PIT-11, jak również roczną deklarację PIT-4R.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie możliwości realizacji obowiązków płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca, dokonując wypłaty świadczeń wynikających z umów o pracę na rzecz osób fizycznych będących pracownikami, jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.; dalej: updof), a zatem jest zobowiązany do przekazania deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, tj. PIT-4R?
2. Czy Wnioskodawca, dokonując wypłaty świadczeń wynikających z umów cywilnoprawnych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i niebędących pracownikami Z., jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem jest zobowiązany do przekazania deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, tj. PIT-4R?
   
   

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, dotyczące określenia płatnika z tytułu zawieranych umów o pracę. W zakresie drugiego pytania w dniu 21 lutego 2017 r. zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie nr 3063-ILPB1-1.4511.331.2016.1.APR.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, dokonując wypłaty świadczeń wynikających z umów o pracę na rzecz osób fizycznych będących pracownikami, jest on płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem jest zobowiązany do przekazania deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, tj. PIT-4R.

Odnosząc się do kwestii sporządzania wspólnej deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R w przypadku osób zatrudnionych na umowę o pracę, Wnioskodawca zauważa, iż zgodnie z art. 31 updof osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczyć i pobrać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakłady pracy.

Stosownie do art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.; dalej: Ordynacja podatkowa) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502, ze zm.; dalej: Kodeks pracy), pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników. Reasumując, pracodawcą mogą być osoby fizyczne i prawne oraz jednostki organizacyjne, które zatrudniają pracowników. Dla pracowników zatem, zatrudnionych w Z., w związku ze sposobem nawiązania z nimi stosunku pracy na podstawie umowy o pracę, pracodawcą – a tym samym płatnikiem – jest jednostka budżetowa – z nią są bowiem zawarte umowy o pracę.

W doktrynie prawniczej (m.in. Jaśkowski Kazimierz, Komentarz aktualizowany do Kodeksu pracy, LEX/el.2016) ukształtowane jest stanowisko, że jednostki, aby być pracodawcą muszą mieć ukształtowaną strukturę organizacyjną oraz posiadać źródła finansowania niezbędne dla prowadzenia działalności i umożliwiające wywiązywanie się ze zobowiązań wynikających ze stosunku pracy, w tym samodzielnego zatrudniania pracowników. Cechy takie posiada z pewnością Z., bowiem posiada ukształtowaną strukturę organizacyjną oraz źródła finansowania. Jednostka budżetowa jest jednostką pomocniczą gminy.

Jak wynika z art. 2 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu. Niemniej jednak w ocenie Wnioskodawcy, gmina jako wspólnota samorządowa nie może być traktowana jako zakład pracy w rozumieniu art. 3 Kodeksu pracy, dla pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie można uznać, że Gmina jest pracodawcą dla pracowników innych samodzielnych i wyodrębnionych jednostek organizacyjnych, które same zatrudniają pracowników. Na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca przytacza wyrok SN z 20 października 1998 r. (I PKN 390/98 OSNP 1999/23/744), stwierdzając, że „(…) gminny ośrodek pomocy społecznej, jako jednostka organizacyjna zatrudniająca pracowników, jest pracodawcą w rozumieniu art. 3 k.p., również wobec kierownika ośrodka, choćby kompetencje do jego zatrudnienia i zwolnienia należały do zarządu gminy, a kompetencje do wydawania poleceń dotyczących pracy przysługiwały burmistrzowi (wójtowi)”.

Stanowisko, zgodnie z którym pracodawcą pracownika samorządowego jest zatrudniająca go samorządowa jednostka organizacyjna, np. urząd gminy, starostwo powiatowe, gminna jednostka budżetowa (np. szkoła oświatowa, żłobek), samorządowy zakład budżetowy (np. zakłady wodociągów, gospodarki mieszkaniowej, lokalnego transportu zbiorowego) znajduje potwierdzenie również w uchwale SN z 22 stycznia 2008 r. (II PZP 62/00) i w wyroku SN z 21 grudnia 1992 r. (I PRN 52/92) – zgodnie z wyrokiem „(…) zakładem pracy dla pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędzie gminy jest ten urząd, a nie burmistrz czy wójt będący kierownikiem tego urzędu. Oznacza to, że w razie np. rozwiązania umowy o pracę pracownicy powinni pozywać urząd gminy lub miasta, a nie prezydenta, wójta czy burmistrza lub samą gminę”.

Zatem w stosunku do dochodów uzyskiwanych przez zatrudnionych pracowników – w stanie faktycznym wskazanym we wniosku – płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest Z., który pobrane zaliczki winien odprowadzić na rachunek urzędu skarbowego, ustalając właściwość ze względu na swoją siedzibę i sporządzić stosowne informacje PIT-4R.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż dokonując wypłaty świadczeń wynikających z umów o pracę na rzecz osób fizycznych będących pracownikami, jest on płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem jest on zobowiązany do przekazania deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, tj. PIT-4R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w odniesieniu do określenia płatnika z tytułu zawieranych umów o pracę jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 tej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika – zgodnie z art. 12 ust. 4 ww. ustawy – uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

W myśl art. 31 cytowanej ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru – PIT-4R (art. 38 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast stosownie do art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
2. pobranie,
3. wpłacenie

– podatku, zaliczki lub raty.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jest jednostką organizacyjną Gminy X, nieposiadającą osobowości prawnej, prowadzącą gospodarkę finansową w formie jednostki budżetowej. W przypadku zawieranych umów o pracę stroną umowy każdorazowo jest Dyrektor Z. W przypadku umów cywilnoprawnych stroną umowy każdorazowo jest Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego. Natomiast powyższe umowy cywilnoprawne podpisuje Dyrektor – działając na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa. Do tej pory czynności obliczania wypłacania wynagrodzenia leżały po stronie Z. Wypłaty wynagrodzeń dokonywane były z rachunku bankowego powyższej jednostki. Rozliczenie i zapłata zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych również były dokonywane przez jednostkę budżetową i następowały pod jej nr NIP. Z. wystawiał zarówno informację PIT-11, jak również roczną deklarację PIT-4R.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, kto jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w przypadku gdy jednostka organizacyjna dokonuje wypłaty świadczeń wynikających z umów o pracę na rzecz osób fizycznych będących pracownikami.

Zdaniem Wnioskodawcy to jednostka organizacyjna jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzanych za pracowników tej jednostki.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie, skoro stroną umowy o pracę (pracodawcą) każdorazowo jest Dyrektor Z. to dokonując wypłaty świadczeń wynikających z umów o pracę na rzecz osób fizycznych będących pracownikami, Wnioskodawca jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem jest zobowiązany do przekazania deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, tj. PIT-4R.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia płatnika z tytułu zawieranych umów o pracę należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.