Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP1.4512.782.2016.1.EA
z 22 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2016 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT (np. w zakresie wynajmu lokali użytkowych) oraz działalność zwolnioną z podatku VAT w zakresie dokonywania czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 4 ust. 1-2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, zwolnienie dotyczy opłat od lokali mieszkalnych m.in. z tyt.:

• eksploatacji i utrzymania lokali,
• eksploatacji i utrzymania nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni lub nieruchomości wspólnych,
• funduszu remontowego.

W dniu 22 czerwca 2012 roku Spółdzielnia zawarła z Województwem ……. z siedzibą w …. jako Instytucją Zarządzającą umowę o dofinansowanie projektu ze środków UE na „rewitalizację budynków mieszkalnych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego …… na lata 2007-2013”, Osi Priorytetowej 4 – „Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast”, Działanie 4.1 – „Humanizacja blokowisk”, Poddziałanie 4.1.1 – „Poprawa warunków technicznych budynków zrealizowanych w technologii z wielkiej płyty”. Projekt „M - etap II”. Do w/w umowy podpisany został aneks nr ……. z dnia 23 kwietnia 2014 roku.

Realizowany projekt obejmował modernizację balustrad balkonowych (loggii) w 10 budynkach, ocieplenie i wykonanie nowej okładziny cokołów w 30 budynkach, wymianę okien w piwnicach w 30 budynkach oraz wykonanie w miejsce istniejącej nowej opaski okołobudynkowej w 30 budynkach.

Zakończenie finansowe realizacji projektu nastąpiło w dniu 31 grudnia 2013 roku. Okres trwałości projektu upływa w dniu 31 grudnia 2016 roku.

W czasie trwania projektu Spółdzielnia zobowiązana była do przedłożenia Instytucji Zarządzającej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją w/w projektu. Do kosztów kwalifikowanych, objętych dofinansowaniem środków UE, zaliczono poniesione nakłady w wartości brutto uznając, iż realizowany projekt, dotyczący modernizacji zasobów mieszkaniowych, nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną. Na wniosek Spółdzielni złożony w dniu 2 grudnia 2013 r. Spółdzielnia otrzymała interpretację z dnia 5 marca 2014 r. (ITPP1/…-…./../..), uznającą stanowisko za prawidłowe.

Zgodnie z Umową o dofinansowanie projektu pn. „M - etap II” Spółdzielnia zobowiązana jest do przedłożenia na koniec okresu trwałości w/w projektu pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca informuje, iż w wyniku weryfikacji adresów modernizowanych budynków ujętych w realizowanym projekcie stwierdzono, iż w jednym z budynków (ul. …….) znajduje się w pomieszczeniu piwnicznym punkt usługowy – magiel o powierzchni 15 m², za który Spółdzielnia pobiera miesięczne opłaty. Roczny przychód z tego tytułu zaliczany jest jako pożytek dla danej nieruchomości (budynku mieszkalnego), przeznaczony jest zatem na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Udział przedmiotowego lokalu w powierzchni ogółem budynku mieszkalnego wynosi 0,79 %. Spółdzielnia prowadzi ewidencję i rozliczenie przychodów i kosztów odrębnie dla każdej nieruchomości, o której mowa w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Zgodnie z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług proporcja określona na podstawie ust. 2-8 za 2013 rok dla całego podmiotu wyniosła 4 %. Spółdzielnia na podstawie prowadzonej ewidencji przychodów i kosztów nieruchomości przy ulicy ……. miała możliwość ustalenia wskaźnika proporcji dla tej nieruchomości – za 2013 rok wyniósł 0,7%. Pomieszczenie piwniczne nie zostało przystosowane przez Spółdzielnię do zmiany formy jego użytkowania jako lokal użytkowy.

Do kosztów kwalifikowanych, objętych dofinansowaniem środków UE, zaliczono poniesione nakłady w wartości brutto uznając, iż realizowany projekt, dotyczący modernizacji zasobów mieszkaniowych, nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną. Część nakładów, nie sfinansowanych dotacją, stanowiących 50 % kosztów kwalifikowanych rozliczona została z funduszem remontowym nieruchomości objętych projektem.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie.

Czy Spółdzielnia ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wykonanie usług związanych z realizacją projektu pn. „M - etap II”.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4, 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych zwolnione są z podatku. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia jest bezpośredni i bezsporny związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia usług. Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 nie przekracza 2 %, podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wskaźnik proporcji dla nieruchomości przy ul. S. za rok 2013 wyniósł 0,70 %, co stanowi podstawę uznania, że proporcja ta wyniosła 0 %.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. przepis ten brzmiał:

„Kwotę podatku naliczonego stanowi:

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
   
   
   
   1. z tytułu nabycia towarów i usług
      

• z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.”

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

W kontekście powyższego, odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy przywołać art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia – od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić – VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego i jest uzupełniony regulacjami zawartymi w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to na mocy art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Ponadto, w myśl art. 90 ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Natomiast, stosownie do art. 90 ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie do przepisu art. 90 ust. 9 ustawy, przepis art. 90 ust. 8, stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Zgodnie z art. 90 ust. 9a, przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Z cytowanych wyżej regulacji art. 90 ustawy wynika, że proporcja ustalana jest w oparciu o obrót.

Należy zauważyć, że przepisy art. 90 ust. 1-3 ustawy stanowią implementację art. 173 i art. 174 Dyrektywy 2006/112/WE [(poprzednio art. 17 ust. 5 i art. 19 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) - (Dz. Urz. UE z dnia 13 czerwca 1977 r. Nr L 145 s. 1 i nast., z późn. zm.)].

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Dodatkowo wskazać należy, że w orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Portugal Telecom SGPS SA. (C-496/11 26 września 2012 r.) stwierdzono, że jeżeli towary i usługi są wykorzystywane przez podmiot w celu dokonywania jednocześnie transakcji gospodarczych dających prawo do odliczenia i transakcji gospodarczych niedających prawa do odliczenia, odliczenie jest dopuszczalne jedynie w części VAT, który jest proporcjonalny do kwoty przypadającej na pierwsze transakcje i krajowy organ podatkowy może przewidzieć jedną z metod ustalania prawa do odliczenia wymienionych w rzeczonym art. 17 ust. 5 VI dyrektywy. Jeżeli towary i usługi są jednocześnie wykorzystywane do działalności gospodarczej i działalności niegospodarczej, art. 17 ust. 5 VI dyrektywy nie znajduje zastosowania, a metody odliczenia i podziału są określane przez państwa członkowskie, które przy wykonywaniu tego prawa powinny uwzględniać cel i systematykę VI dyrektywy i w tym celu przewidzieć metodę obliczania rzeczywiście odzwierciedlającą część wydatków faktycznie przypadających odpowiednio na każdy z tych dwóch rodzajów działalności.

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. „M - etap II”. Projekt dotyczy modernizacji balustrad balkonowych (loggii) w 10 budynkach, ocieplenia i wykonania nowej okładziny cokołów w 30 budynkach, wymiany okien w piwnicach w 30 budynkach oraz wykonania w miejsce istniejącej nowej opaski okołobudynkowej w 30 budynkach. Wnioskodawca świadczy zarówno czynności zwolnione od podatku (czynności, o których mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy), jak i prowadzi działalność opodatkowaną (wynajem lokali użytkowych).

Wnioskodawca informuje, iż w wyniku weryfikacji adresów modernizowanych budynków ujętych w realizowanym projekcie stwierdzono, iż w jednym z budynków (ul. ……) znajduje się w pomieszczeniu piwnicznym punkt usługowy – magiel o powierzchni 15 m², za który Spółdzielnia pobiera miesięczne opłaty. Spółdzielnia prowadzi ewidencję i rozliczenie przychodów i kosztów odrębnie dla każdej nieruchomości, o której mowa w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Zgodnie z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług proporcja określona na podstawie ust. 2-8 za 2013 rok dla całego podmiotu wyniosła 4 %. Spółdzielnia na podstawie prowadzonej ewidencji przychodów i kosztów nieruchomości przy ulicy ……. miała możliwość ustalenia wskaźnika proporcji dla tej nieruchomości – za 2013 rok wyniósł 0,7%.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa wskazać należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie można się zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż fakt ustalenia wskaźnika proporcji za 2013 r. na poziomie 0,7% wyłącznie dla nieruchomości objętej projektem przesądza o braku prawa do odliczenia podatku. Zauważyć bowiem należy, iż w przypadku dokonywania odliczenia metodą tzw. proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2-10 należy uwzględnić cały osiągnięty obrót w danym roku podatkowym, a nie tylko obrót osiągnięty z tytułu czynności świadczonych dla przedmiotowej nieruchomości. Niemniej jednak przedstawiony stan faktyczny daje podstawę, aby stwierdzić, iż w niniejszej sprawie przy realizacji prawa do odliczenia należy kierować się przede wszystkim zapisem art. 86 ust. 1 i 90 ust. 1 ustawy, co w ocenie organu prowadzi do wniosku, iż niektóre z poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków, związanych z przedmiotowym projektem należy w sposób bezpośredni przyporządkować do określonego rodzaju sprzedaży, tj. np. wymiana stolarki okiennej w piwnicach w 30 budynkach, dotyczy sprzedaży opodatkowanej tylko w przypadku jednego pomieszczenia piwnicznego, gdzie znajduje się punkt usługowy-magiel w jednym z budynków, natomiast w pozostałych przypadkach dotyczy sprzedaży zwolnionej. Z kolei modernizacja balustrad balkonowych w 10 budynkach istniejących tylko i wyłącznie na innych poziomach niż piwnica, dotyczy tylko i wyłącznie sprzedaży zwolnionej. A zatem, w tym przypadku nie występuje prawo do odliczenia zgodnie z zasadą określoną w art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 ustawy.

W przypadku natomiast pozostałych wymienionych wydatków takich jak ocieplenie i wykonanie nowej okładziny cokołów oraz wykonanie w miejsce istniejącej nowej opaski okołobudynkowej w 30 budynkach – nie można podzielić stanowiska Wnioskodawcy, co do braku w całości prawa do odliczenia, bowiem w zakresie odpowiadającym sprzedaży opodatkowanej prawo to przysługuje. W tym miejscu wskazać należy, iż prawidłowe wyliczenie zakresu prawa do odliczenia należy do obowiązków podatnika. Zatem skoro Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować pozostałych ww. wydatków do poszczególnych rodzajów działalności, może posłużyć się proporcją, o której mowa w art. 90 ust. 2-10. Jednakże w przypadku dokonywania odliczenia metodą tzw. proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2-8 z zastrzeżeniem ust. 10 należy brać pod uwagę cały osiągnięty obrót w danym roku podatkowym, a nie jak wskazał Wnioskodawca tylko obrót osiągnięty z tytułu czynności świadczonych dla przedmiotowej nieruchomości. Zatem skoro, jak wskazał Wnioskodawca wskaźnik proporcji określony na podstawie art. 90 ust. 2-8 ustawy ustalony został na poziomie 4%, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących te wydatki. Tym samym, przepis art. 90 ust. 10 ustawy w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania, bowiem proporcja ta przekroczyła 2%.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie odnosi się do kwestii możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.