Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP3.4512.44.2017.2.JF
z 17 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643 za zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2017 r. (data wpływu 19 stycznia 2017 r.) uzupełnionego w dniu 10 lutego 2017 r. (data wpływu 13 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz obowiązku wystawienia faktury w związku z przelewem środków pieniężnych z konta klienta na konto Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz obowiązku wystawienia faktury w związku z przelewem środków pieniężnych z konta klienta na konto Spółki. Wniosek został uzupełniony w dniu 10 lutego 2017 r. (data wpływu 13 lutego 2017 r.) na wezwanie z dnia 6 lutego 2017 r. doręczone w dniu 7 lutego 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką prawa handlowego z siedzibą w Polsce.
Spółka zajmuje się m.in. świadczeniem usług polegających na odpłatnej obsłudze technicznej organizowanych/wprowadzanych przez klientów Spółki programów motywacyjnych, adresowanych do kadry zarządzającej, dyrektorskiej lub kierowniczej zatrudnionej u klientów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w zdaniu poprzedzającym Wnioskodawca zawarł ze swoim zleceniodawcą (dalej: Klient) umowę o świadczenie usług w zakresie obsługi programu motywacyjnego. Zgodnie z umową, Klient zlecił Spółce obsługę programu motywacyjnego (dalej: Program), w zamian za określone w tej umowie wynagrodzenie (organizatorem Programu jest Klient; Spółce została zlecona przez Klienta obsługa techniczna Programu).

Ideą Programu jest stworzenie dodatkowej motywacji dla beneficjentów Programu (beneficjenci Programu są pracownikami Klienta) i zatrzymanie kluczowych dla Klienta osób przez powiązanie ich interesów z interesem Klienta. Program ma przyczynić się do zwiększenia efektywności pracy beneficjentów, zintegrować ich z Klientem, co w założeniu ma przełożyć się na poprawę pozycji rynkowej Klienta oraz jego wyników finansowych. W ramach Programu beneficjent uzyskuje warunkowe prawo (dalej: Prawo Warunkowe) do otrzymania w przyszłości środków pieniężnych/wypłaty pieniężnej w związku z realizacją przyznanego Prawa Warunkowego (dalej: Kwota). Prawo Warunkowe jest niezbywalne. Ewentualne korzyści wynikające z Programu są warunkowe. Prawo Warunkowe zostaje przyznane uczestnikom Programu nieodpłatnie. Uczestnictwo w Programie jest dobrowolne. Z beneficjentami zostaje zawarta przez Klienta odrębna umowa na uczestnictwo w Programie. Umowa ta jest odrębną umową (nie mniej jednak w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę, umowa o uczestnictwo w Programie uległaby również automatycznemu rozwiązaniu gdyż w takiej sytuacji uczestnictwo beneficjenta w Programie nie korespondowałoby z realizacją ww. celów Programu). Realizacja Prawa Warunkowego będzie opierać się na wypłacie przez Klienta Kwoty na rzecz beneficjentów z tym zastrzeżeniem, że Prawo Warunkowe zostanie zrealizowane, tj. Kwota stanie się należna, po zakończeniu okresu rozliczeniowego i po spełnieniu warunków wskazanych w Umowie/Regulaminie. Kwota (zarówno jej wypłata jak i jej wysokość) uzależniona jest m. in. od stopnia realizacji Wskaźnika (wskaźnika finansowego) za dany okres rozliczeniowy. Wskaźnik będący podstawą wyliczenia Kwoty za dany okres rozliczeniowy wskazany zostaje w Regulaminie Programu.

W ramach zawartej z Klientem umowy o świadczenie usług w zakresie obsługi programu motywacyjnego, Spółka zobowiązała się m.in. do:

1. przygotowania regulaminu programu motywacyjnego oraz umowy na uczestnictwo w Programie,
2. zaprezentowania zasad Programu uczestnikom,
3. bieżącej obsługi Programu,
4. przelewu Kwoty na rzecz beneficjenta z tym zastrzeżeniem, że Prawo Warunkowe zostanie zrealizowane, tj. Kwota stanie się należna, po zakończeniu okresu rozliczeniowego i po spełnieniu warunków wskazanych w Umowie/Regulaminie,
   
5. sporządzenia raportów z przebiegu Programu.
   
   

Z uwagi na fakt, że obsługą techniczną Programu zajmuje się Spółka - m.in. dokonaniem przelewów na rzecz uczestników (beneficjentów) Programu - ewentualne Kwoty podlegające wypłacie uczestnikom Programu zostaną przelane przez Klienta na konto Spółki, a z kolei Spółka przeleje Kwoty na konta uczestników Programu. W relacji z uczestnikiem Programu wypłacającym Kwoty jest Klient (Klient jest organizatorem Programu).

Spółka wystawi na rzecz Klienta fakturę na ustalone w umowie wynagrodzenie za obsługę techniczną Programu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przelew środków pieniężnych (Kwoty) z konta Klienta na konto Spółki w celu wypłaty tych środków (Kwoty) uczestnikom (beneficjentom) Programu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. Czy Wnioskodawca (Spółka) ma obowiązek wystawić fakturę VAT celem udokumentowania przelewu Kwot podlegających wypłacie uczestnikom (beneficjentom) Programu z konta Klienta na konto Spółki?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1)

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez sprzedaż, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W związku z obsługą realizowanego u Klienta Programu Spółka otrzyma od Klienta wynagrodzenie za obsługę techniczną Programu, a także środki pieniężne (Kwotę) przeznaczone do wypłaty uczestnikom (beneficjentom) Programu.

Niewątpliwie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust 1 ustawy o VAT, podlegać będzie świadczona przez Spółkę na rzecz Klienta usługa polegająca na obsłudze Programu, za którą Spółka otrzyma wynagrodzenie od Klienta.

W odniesieniu natomiast do przekazania Spółce środków pieniężnych (Kwoty) w celu dalszego przekazania ich uczestnikom (beneficjentom) Programu - czynność ta nie stanowi dostawy (środki pieniężne nie są towarem w rozumieniu ustawy VAT) ani usługi (nie stanowi również wynagrodzenia za usługę świadczoną przez Spółkę). W związku z tym czynność ta nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Tym samym przedmiotowa czynność nie podlega podatkowi od towarów i usług.

Ad 2)

Odnośnie kwestii sposobu udokumentowania przekazania przez Klienta środków pieniężnych (Kwoty) na wypłatę uczestnikom (beneficjentom) Programu - należy wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, ilekroć mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zgodnie z treścią art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak wskazano powyżej, dokonanie przelewu przez Klienta na rachunek bankowy Spółki środków pieniężnych (Kwoty) w celu przekazania ich uczestnikom (beneficjentom) Programu nie rodzi obowiązków na gruncie przepisów o VAT, gdyż ta czynność nie stanowi czynności opodatkowanej tym podatkiem.

W związku z tym za wystarczające należy przy tym uznać wystawienie przez Spółkę na rzecz Klienta noty księgowej (obciążeniowej) dokumentującej ww. przelew Kwoty. Nie można wystawić faktury VAT, ponieważ dokumentowana czynność nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad 1

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przy czym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii – art. 2 pkt 22 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Zauważyć jednakże należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Jak wynika z wniosku, Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła ze swoim Klientem umowę o świadczenie usług w zakresie obsługi programu motywacyjnego w zamian za określone wynagrodzenie. W ramach ww. umowy Spółka zobowiązała się m.in. do przelewu na rzecz beneficjenta Kwoty należnej po zakończeniu okresu rozliczeniowego i po spełnieniu warunków wskazanych w Umowie/Regulaminie. Kwoty podlegające wypłacie uczestnikom Programu zostaną przelane przez Klienta na konto Spółki, a z kolei Spółka przeleje Kwoty na konta uczestników Programu.

Wątpliwości Spółki dotyczą tego czy przelew środków pieniężnych (Kwoty) z konta Klienta na konto Spółki w celu wypłaty tych środków uczestnikom (beneficjentom) Programu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, iż Spółka otrzymując środki pieniężne (Kwoty) na swój rachunek, a następnie je wypłacając uczestnikowi Programu, występuje w roli podmiotu, który działa w imieniu swojego Klienta. Otrzymane Kwoty nie stanowią korzyści o charakterze majątkowym i nie są wynagrodzeniem wzajemnym – Spółka nie jest zobowiązana do żadnego zachowania w zamian (poza przekazaniem Kwoty na rzecz beneficjenta, ale za to otrzymuje odrębne wynagrodzenie). Oznacza to, że otrzymane Kwoty nie stanowią odpłatności ani korzyści dla Spółki, a ich przelew na rachunek Spółki stanowi wyłącznie element świadczonej usługi – obsługi programu motywacyjnego, za którą Wnioskodawca otrzymuje oddzielne wynagrodzenie. Z uwagi na powyższe, Kwota otrzymana na konto Spółki nie jest należnością własną Spółki lecz Klienta, na zlecenie którego świadczona jest usługa obsługi programu motywacyjnego.

Wobec tego należy uznać, że Kwota otrzymana od Klienta oraz mająca być wypłacona w imieniu Klienta uczestnikowi Programu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie wystąpi w tym przypadku ani dostawa towaru (przedmiotem tej czynności będzie pieniądz, a pieniądz nie jest towarem w rozumieniu przepisów ustawy o VAT), nie wystąpi także świadczenie usług - brak wzajemności świadczeń oraz beneficjenta usługi, ponieważ nie mamy do czynienia ze stosunkiem prawnym, w efekcie którego spełnione zostanie świadczenie wzajemne.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że Kwoty otrzymane od Klienta na konto Spółki nie mieszczą się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i jako takie nie będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem stanowisko Spółka należy uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wątpliwości Spółki dotyczą również tego czy ma Ona obowiązek wystawić fakturę VAT celem udokumentowania przelewu Kwot podlegających wypłacie uczestnikom (beneficjentom) Programu z konta Klienta na konto Spółki

Wystawianie faktur zostało uregulowane w Rozdziale 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106a ustawy przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
   
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
   1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
   2. państwa trzeciego.
   
   
   

Z kolei na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Powołane przepisy dotyczą dokumentowania poprzez wystawienie faktury m.in. sprzedaży na rzecz innego podatnika oraz dostawy towarów i świadczenia usług, gdy miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego lub trzeciego. Z uregulowań tych wprost wynika, że podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury dla dokonanej sprzedaży oraz dostawy towarów i świadczenia usług, gdy miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego lub trzeciego.

W rozpatrywanej sprawie - jak wyżej zostało stwierdzone - nie dojdzie do sprzedaży. Nie dojdzie również do żadnej z czynności wymienionej w Rozdziale 1 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczącym faktur. Skoro otrzymana przez Spółkę Kwota nie stanowi wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów, nie stanowi również wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług, wobec tego jej otrzymanie nie wymaga wystawienia faktury. W konsekwencji Spółka może wystawić inny dokument księgowy, w tym wskazaną przez Spółkę notę księgową, która jako dowód księgowy służy dokumentowaniu transakcji, dla których nie przewidziano odrębnych formularzy.

Zatem stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie stroną przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art.47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Skarbowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.