Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4519.7.2016.2.MG
z 24 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 2 i § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 listopada 2016 r. (data wpływu 28 listopada 2016 r.) uzupełnionym pismem z 27 stycznia 2017 r. (data wpływu 1 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie nadania Wnioskodawcy numeru identyfikacji podatkowej NIP – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2016 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o zasadach ewidencji podatników i płatników w zakresie nadania Wnioskodawcy numeru identyfikacji podatkowej NIP.

Ww. wniosek został przesłany do tut. organu do załatwienia zgodnie z właściwością w zakresie zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników za pismem Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 2 grudnia 2016 r. znak: 1061-IPTPP1.4512.630.2016.1.AK.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 27 stycznia 2017 r. (data wpływu 2 lutego 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 12 stycznia 2017 r. znak: 2461-IBPP1.4519.7.2016.1.MG.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia … 2016 r. zmarł …, ojciec Wnioskodawcy. Zmarły pozostawił testament w którym cały swój majątek zapisał dwojgu małoletnim dzieciom, w tym Wnioskodawcy. Jednocześnie na mocy testamentu zarząd ich majątkiem, do czasu uzyskania pełnoletności powierzył swojemu bratu, wyłączając z tego zarządu matkę małoletnich. Zmarły był przedsiębiorcą, wykonując działalność gospodarczą m. in. będąc wspólnikiem w dwóch spółkach cywilnych dysponujących znacznym majątkiem. Zapisy umów tych spółek cywilnych przewidywały, iż w przypadku śmierci wspólnika w jego miejsce wchodzą spadkobiercy. Matka Wnioskodawcy, jako małoletniego zamierza w jego imieniu złożyć oświadczenie o wstąpieniu w miejsce zmarłego ojca - dotychczasowego wspólnika - do spółek cywilnych, jako przedsiębiorca.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Jak już zostało wskazane we wniosku o wydanie interpretacji, w dniu … 2016 r. zmarł …, ojciec Wnioskodawcy. Zmarły pozostawił testament, w którym cały swój majątek zapisał dwojgu małoletnim dzieciom, w tym Wnioskodawcy.

Jednocześnie na mocy testamentu zarząd ich majątkiem, do czasu uzyskania pełnoletności, powierzył swojemu bratu, wyłączając z tego zarządu matkę małoletnich. Zmarły był przedsiębiorcą, wykonując działalność gospodarczą min. będąc wspólnikiem w dwóch spółkach cywilnych dysponujących znacznym majątkiem. Zapisy umów tych spółek cywilnych przewidywały, iż w przypadku śmierci wspólnika w jego miejsce wchodzą spadkobiercy. Matka Wnioskodawcy, jako małoletniego, zamierza w jego imieniu złożyć oświadczenie o wstąpieniu w miejsce zmarłego ojca - dotychczasowego wspólnika - do spółek cywilnych, jako przedsiębiorca.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 27 stycznia 2017 r.):

1. Czy Wnioskodawca, w przypadku złożenia w jego imieniu przez matkę, oświadczenia o wstąpieniu do spółek cywilnych, w miejsce zmarłego ojca stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, a jeżeli tak, to w jaki sposób powinien otrzymać numer identyfikacji podatkowej NIP? 

Zdaniem Wnioskodawcy (uzupełnionym pismem z 27 stycznia 2017 r.), jego matka - jako jego przedstawiciel ustawowy - powinna wystąpić do właściwego urzędu skarbowego o nadanie Wnioskodawcy numeru identyfikacji podatkowej NIP, następnie złożyć oświadczenie o przystąpieniu do spółek cywilnych i zgłosić podjęcie działalności gospodarczej. Uzyskanie numeru NIP jest bowiem konieczne dla prowadzenia działalności gospodarczej, a status wspólnika spółki cywilnej oznacza prowadzenie takiej działalności (art. 2 i art. 5 ustawy o NIP).

W przypadku złożenia w jego imieniu przez matkę, oświadczenia o wstąpieniu do spółek cywilnych, w miejsce zmarłego ojca, Wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Stanie się on bowiem wspólnikiem spółki cywilnej. Zaś zgodnie z art. 5b ust. 2 u.p.d.f. „Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3”.

Zatem - z uwagi na fakt, iż spółka cywilna do, której małoletni Wnioskodawca ma wstąpić - prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, Wnioskodawca z dniem wstąpienia do tej spółki też będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w ramach tej spółki.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, jego matka jako jego przedstawiciel ustawowy - powinna wystąpić do właściwego urzędu skarbowego o nadanie Wnioskodawcy numeru identyfikacji podatkowej NIP, następnie złożyć oświadczenie o przystąpieniu do spółek cywilnych i zgłosić podjęcie działalności gospodarczej. Uzyskanie numeru NIP jest bowiem konieczne dla prowadzenia działalności gospodarczej, a status wspólnika spółki cywilnej oznacza prowadzenie takiej działalności (art. 2 i art. 5 ustawy o NIP). W szczególności w myśl art. 2 ust. l ustawy o NIP: „Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu”.

Tym samym, skoro Wnioskodawca, w opisanej powyżej sytuacji, stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, to jest zobowiązany, za pośrednictwem swojej matki (przedstawiciela ustawowego), powinien wystąpić do właściwego urzędu skarbowego o nadanie Wnioskodawcy numeru identyfikacji podatkowej NIP.

Organ interpretacyjny jest zatem zobowiązany udzielić odpowiedzi na tak sformułowane powyżej pytanie, ponieważ dotyczy ono przepisów prawa podatkowego i jest związane z uzyskaniem przez Wnioskodawcę statusu podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie uzyskania numeru NIP uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie uzyskania przez Wnioskodawcę NIP. Natomiast pozostałe kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych zostały objęte odrębnym rozstrzygnięciem wydanym przez właściwy organ.

Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 476) dalej ustawa o NIP, określa między innymi zasady ewidencji:

1. podatników,
2. płatników podatków,
3. płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zwanych dalej „płatnikami składek ubezpieczeniowych”

oraz zasady i tryb nadawania numeru identyfikacji podatkowej NIP.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o NIP osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o NIP obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

W myśl art. 2 ust. 3 ustawy o NIP obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Na mocy art. 3 ust. 1 ustawy o NIP identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL - w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
2. NIP - w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.
   
   

Powyższe oznacza, że każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego dotyczy podmiotów, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami lub płatnikami podatków. Obowiązek ewidencyjny obejmuje również co do zasady podmioty korzystające w całości lub w części ze zwolnień podatkowych, bowiem posiadają one status podatników.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o NIP podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Stosownie do art. 5 ust. 2 ustawy o NIP zgłoszenie identyfikacyjne osób fizycznych zawiera nazwisko, imiona, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, płeć, nazwisko rodowe, obywatelstwo lub obywatelstwa, adres miejsca zamieszkania, adres miejsca zameldowania na pobyt stały lub czasowy, rodzaj i numer dowodu tożsamości oraz numer PESEL w przypadku osób fizycznych objętych tym rejestrem.

W myśl art. 5 ust. 2a ustawy o NIP zgłoszenia identyfikacyjnego nie dokonują podatnicy będący osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzący działalności gospodarczej lub niebędący zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 4 ustawy o NIP zgłoszenie identyfikacyjne podatników będących osobami fizycznymi wykonujących działalność gospodarczą zawiera dane, o których mowa w ust. 2, nazwę (firmę), adres głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej, adresy dodatkowych miejsc wykonywania działalności, numer identyfikacyjny REGON, organ ewidencyjny, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych.

Na mocy art. 5 ust. 5a ustawy o NIP do zgłoszeń identyfikacyjnych oraz zgłoszeń aktualizacyjnych podatników będących osobami fizycznymi wykonującymi działalność gospodarczą stosuje się formularz wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, zgodnie z ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, ze zm.).

Stosownie do art. 5 ust. 6 ustawy o NIP przepisy ust. 1, 2, 2b, 2c, 3-4a stosuje się odpowiednio do płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych.

W myśl art. 6 ust. 1a ustawy o NIP podatnicy, z wyłączeniem osób fizycznych objętych rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług, oraz płatnicy podatków podlegający obowiązkowi ewidencyjnemu są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminie przewidzianym do złożenia pierwszej deklaracji, zeznania, informacji bądź oświadczenia, albo wraz z dokonaniem pierwszej wpłaty podatku lub zaliczki na podatek.

Jak stanowi art. 8a ust. 1 ustawy o NIP nadanie NIP następuje przy użyciu Centralnego Rejestru Podmiotów – Krajowej Ewidencji Podatników, zwanego dalej „CRP KEP”, po dokonaniu zgłoszenia identyfikacyjnego.

Należy zatem podkreślić, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom (z których jeden jest podatnikiem np. podatku od towarów i usług, a drugi płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych), jak również posługiwania się do identyfikacji NIP nadanym innemu podmiotowi, podatnik nie może również posiadać dwóch identyfikatorów podatkowych NIP.

Wobec tego, numer NIP nadany może być wyłącznie podatnikowi w przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, przy czym podatnik może posiadać tylko jeden numer NIP.

W myśl art. 7 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Jak stanowi art. 7 § 2 Ordynacji podatkowej, ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1.

Stosownie do art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl art. 98 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2082 ze zm.) rodzice są przedstawicielami ustawowymi dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka.

Interesy majątkowe małoletnich dzieci wymagają ochrony, do której powołane są osoby sprawujące władzę rodzicielską. Podstawową formą ochrony tych interesów jest zarząd majątkiem dziecka, o którym mowa w art. 101 § Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. W myśl wskazanego przepisu rodzice są obowiązani sprawować z należytą starannością zarząd majątkiem dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską. Zarząd sprawowany przez rodziców nie obejmuje zarobku dziecka ani przedmiotów oddanych mu do swobodnego użytku. Rodzice nie mogą bez zezwolenia sądu opiekuńczego dokonywać czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu ani wyrażać zgody na dokonywanie takich czynności przez dziecko.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia nadania NIP w związku z wstąpieniem Wnioskodawcy do spółek cywilnych w miejsce zmarłego ojca, który w tej formie prowadził działalność gospodarczą jako przedsiębiorca.

Z opisu sprawy wynika, że … 2016 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Zmarły pozostawił testament, w którym cały swój majątek zapisał dwojgu małoletnim dzieciom, w tym Wnioskodawcy. Zmarły był przedsiębiorcą, wykonując działalność gospodarczą m.in. będąc wspólnikiem w dwóch spółkach cywilnych dysponujących znacznym majątkiem. Zapisy umów tych spółek przewidywały, iż w przypadku śmierci wspólnika w jego miejsce wchodzą spadkobiercy. Matka Wnioskodawcy, jako małoletniego, zamierza w jego imieniu złożyć oświadczenie o wstąpieniu w miejsce zmarłego ojca – dotychczasowego wspólnika – do spółek cywilnych, jako przedsiębiorca.

Mając zatem na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że jeśli Wnioskodawca w związku z przystąpieniem do spółek cywilnych w miejsce zmarłego ojca na gruncie przepisów o podatku dochodowym będzie uznany za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą to powinien wystąpić o nadanie numeru identyfikacji podatkowej - NIP. Tym samym matka Wnioskodawcy, jako przedstawiciel ustawowy powinna złożyć we właściwym dla Wnioskodawcy urzędzie skarbowym zgłoszenie identyfikacyjne w celu nadania numeru identyfikacji podatkowej NIP zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że jego matka jako jego przedstawiciel ustawowy – powinna wystąpić do właściwego urzędu skarbowego o nadanie wnioskodawcy numeru identyfikacji podatkowej NIP, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie przez właściwy organ.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.