Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-1-1.4511.681.2016.2.MJ
z 6 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2016 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej 28 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie uznania za przychód podatkowy Wnioskodawcy kwot należnych z tytułu czynszu za wynajem wskazanych we wniosku urządzeń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2016 r. wpłynął do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie uznania za przychód podatkowy Wnioskodawcy kwot należnych z tytułu czynszu za wynajem wskazanych we wniosku urządzeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w CEIDG wyłącznie na własne imię i nazwisko. Zgodnie z wpisem do CEIDG, przedmiotem działalności jest m.in. doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKD 70.22.Z). Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Małżonka Wnioskodawcy również prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w CEIDG wyłącznie na własne imię i nazwisko. Zgodnie z wpisem w CEIDG, przedmiotem działalności małżonki jest: fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne (PKD 96.02.Z). Małżonka Wnioskodawcy jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Pomiędzy małżonkami ustanowiona jest rozdzielność majątkowa, co potwierdzają wpisy w CEIDG.

Wnioskodawca planuje rozszerzenie prowadzonej przez siebie działalności o usługi wynajmu sprzętu medycznego służącego prowadzeniu zabiegów kosmetycznych oraz mebli. Sprzęt oraz meble, będące przedmiotem wynajmu, zostaną przez Wnioskodawcę pozyskane w drodze leasingu. Następnie pozyskane w ten sposób sprzęt i meble będą podnajmowane - po cenach rynkowych - do działalności prowadzonej przez małżonkę, na podstawie zawartej na czas określony umowy najmu.

Umowa najmu zawarta pomiędzy podatnikiem, a jego małżonką (w ramach prowadzonych przez nich działalności gospodarczych) nie będzie zawierała postanowień, iż w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty, prawo własności zostanie przeniesione na najemcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwoty należne z tytułu czynszu za wynajem urządzeń (bez podatku VAT) będą stanowiły przychód u Wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej?

(część pytania oznaczonego we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty należne z tytułu umowy najmu (w kwotach netto, bez podatku VAT) będą stanowiły u podatnika przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (…).

Zawarcie umowy najmu pomiędzy małżonkami, występującymi w roli przedsiębiorców, jest dopuszczalne, ponieważ z uwagi na rozdzielność majątkową mamy tu do czynienia z odrębnymi majątkami małżonków. (…).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosunki majątkowe między małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 2082 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 51 ww. ustawy, w razie umownego ustanowienia rozdzielności majątkowej, każdy z małżonków zachowuje zarówno majątek nabyty przed zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później. Stosownie natomiast do art. 511 cyt. kodeksu, każdy z małżonków zarządza samodzielnie swoim majątkiem.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. 2016 r., poz. 2032 ze zm., dalej: „updof”), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 updof, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w CEIDG wyłącznie na własne imię i nazwisko. Zgodnie z wpisem do CEIDG, przedmiotem działalności jest m.in. doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKD 70.22.Z). Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Małżonka Wnioskodawcy również prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w CEIDG wyłącznie na własne imię i nazwisko. Zgodnie z wpisem w CEIDG, przedmiotem działalności małżonki jest: fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne (PKD 96.02.Z). Małżonka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Pomiędzy małżonkami ustanowiona jest rozdzielność majątkowa, co potwierdzają wpisy w CEIDG. Wnioskodawca planuje rozszerzenie prowadzonej przez siebie działalności o usługi wynajmu sprzętu medycznego służącego prowadzeniu zabiegów kosmetycznych oraz mebli. Sprzęt oraz meble, będące przedmiotem wynajmu, zostaną przez Wnioskodawcę pozyskane w drodze leasingu. Następnie pozyskane w ten sposób sprzęt i meble będą podnajmowane - po cenach rynkowych - do działalności prowadzonej przez małżonkę, na podstawie zawartej na czas określony umowy najmu. Umowa najmu zawarta pomiędzy podatnikiem, a jego małżonką (w ramach prowadzonych przez nich działalności gospodarczych) nie będzie zawierała postanowień, iż w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty, prawo własności zostanie przeniesione na najemcę.

Mając na uwadze treść złożonego wniosku oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca i jego małżonka prowadzą odrębne pozarolnicze działalności gospodarcze, a co więcej zawarta pomiędzy nimi umowa najmu nie będzie dotyczyć składników majątku, objętych wspólnością ustawową małżeńską, to o ile stosunki umowne istniejące pomiędzy Wnioskodawcą, a leasingodawcą, od którego zostanie pozyskany będący przedmiotem umowy najmu sprzęt i meble, nie będą wykluczały zawarcia tej umowy – kwoty należne z tytułu czynszu, uzyskane przez Wnioskodawcę w związku z ww. umową najmu, po wyłączeniu wartości podatku od towarów i usług (zważywszy że Wnioskodawca jest podatnikiem tego podatku), będą stanowić przychody ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania za przychód podatkowy kwot należnych z tytułu czynszu za wynajem wskazanych we wniosku urządzeń należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że z uwagi na istnienie powiązań osobistych pomiędzy Wnioskodawcą a jego małżonką, właściwy organ podatkowy lub kontrolny może zbadać, czy warunki wskazanej we wniosku umowy najmu będą odpowiadać warunkom rynkowym, stosownie do art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nadmienić należy, że w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych małżonki Wnioskodawcy wydatków z tytułu zapłaty czynszu oraz w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.