INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08.10.2011 r. (data wpływu 17.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów odpowiadających wartości koncesji i prac poszukiwawczych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.10.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów odpowiadających wartości koncesji i prac poszukiwawczych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej „Spółka”) uzyskała w roku 2009 koncesje na poszukiwanie i rozpoznanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego. Od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej prowadziła rachunkowość zgodnie z ustawą o rachunkowości. Dla celów bilansowych, do końca 2010 roku Spółka amortyzowała koncesję, a koszty bieżących prac poszukiwawczych zaliczała w koszty działalności Spółki. Natomiast dla celów podatkowych, do końca 2009 roku Spółka rozliczała w czasie koncesję jako koszt pośredni odnoszący się do okresu, na jaki została wydana. Koszty bieżących prac poszukiwawczych zaliczała w koszty uzyskania przychodów jako koszt pośredni jednorazowo, w momencie poniesienia. Koszty koncesji rozłożone na czas jej trwania i prac poszukiwawczych zwiększały stratę podatkową Spółki. Od 1 stycznia 2011 roku Spółka fakultatywnie skorzystała z możliwości prowadzenia ksiąg zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (dalej MSR) i Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (dalej MSSF). W związku ze wspomnianą zmianą sposobu prowadzenia rachunkowości Spółka dokonała przekształcenia sprawozdań finansowych zgodnie z MSR i MSSF. W związku z tym, wydatki poniesione w latach 2009, 2010 a zaliczone do kosztów, zostały w części przypadającej na poszukiwania złóż ropy naftowej i gazu ziemnego przyporządkowane, na podstawie MSSF 6, do utworzonej wartości niematerialnej (zwanej dalej jako „aktywo”), do której w całości zaliczono też wartość koncesji. Zważywszy na powyższe Spółka planuje dokonać korekty zeznania podatkowego CIT-8 za lata 2009, 2010, która polegałaby na wyjęciu z kosztów uzyskania przychodów wydatków zaliczonych uprzednio w tym okresie w te koszty, a odnoszących się do koncesji i bieżących prac poszukiwawczych. Skutkiem czego zostałyby zmniejszone koszty uzyskania przychodów Spółki w każdym z wyżej wymienionych lat o wartość utworzonego aktywa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spółka dokonując korekty deklaracji CIT za lata 2009, 2010 postępuje prawidłowo i czy prawidłowo rozpozna koszt uzyskania przychodów w odniesieniu do wydatków dotyczących koncesji i prac poszukiwawczych...

Zdaniem Wnioskodawcy, postąpi on prawidłowo korygując deklaracje CIT-8 za lata 2009, 2010.

Wskazano, iż art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącane w dacie ich poniesienia. Ust. 4e tego przepisu stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zdaniem Spółki, wydatki dotyczące koncesji i prac poszukiwawczych są pośrednimi kosztami uzyskania przychodów, bo nie warunkują bezpośrednio uzyskiwania przychodów. Potwierdzają to zresztą liczne interpretacje publikowane na stronie internetowej Ministerstwa Finansów. Skoro moment potrącenia tego typu kosztów uzależniony został od ujęcia w księgach rachunkowych, a wydatki odnoszące się do koncesji i bieżących prac poszukiwawczych są w obecnym momencie dla potrzeb bilansowych kapitalizowane na bazie MSSF 6, to nie powinny one stanowić kosztu uzyskania przychodu także dla celów podatkowych. Nie będą one stanowiły kosztu uzyskania przychodu do czasu zakończenia kapitalizacji dla celów bilansowych. Kosztem będą mogły być od momentu rozpoczęcia amortyzacji dla celów bilansowych. Aktywacja kosztu uzyskania przychodu dla celów podatkowych powinna się odbywać tak samo jak dla celów bilansowych, tj. poprzez amortyzację (od momentu, według stawek i wartości oraz długości okresów przyjętych dla celów bilansowych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.